Najpiękniejsze gatunki i odmiany asterów na pierwszy rzut oka

Istnieje ponad 100 różnych gatunków z kilkoma odmianami, a nawet różnymi rodzajami astra, które są bardzo podobne, na przykład pod względem wyglądu kwiatów. Przy tak dużej różnorodności łatwo stracić orientację.

ten astry (asterspecyfikacja., Symphyotrichum spec.; Callistephus spec.; Sp.) oferują szeroką gamę możliwości projektowania ogrodu - od różnokolorowych kwiatów po różne formy wzrostu i okresy kwitnienia. W tym artykule przedstawiamy najpiękniejsze rodzaje, gatunki i odmiany asteru.

Wskazówka: Niektóre astry były wcześniej z rodzaju aster należące, ale później zostały przeniesione do innych rodzajów. Skutkuje to dużą grupą roślin różnych rodzajów, które nazywamy „astrami”.

Gatunki asterów: ile ich jest?

Trudno jest podać jednoznaczną informację o liczbie gatunków astry. Wynika to głównie ze skomplikowanego systemu botanicznego, w którym rośliny są przypisane do rodzin i rodzajów oraz odpowiednio nazwane. Zdarza się raz po raz, że wprowadzane są w nim zmiany ze względu na nowe odkrycia i rośliny, które pierwotnie należały do ​​rodzaju aster zostały następnie przypisane do innego rodzaju. Rodzaj kiedyś istniał aster od około 500 do 600 gatunków przed poważną rearanżacją. Warianty te były szeroko rozpowszechnione w Eurazji, Afryce i głównie w Nowym Świecie. Gatunki należące do rodzaju według aktualnej systematyki aster są reprezentowane tylko w Starym Świecie – czyli w Europie, Azji i Afryce.

Znane astry o gładkich liściach (Symphyotrichum novibelgii) i astry z ogórecznika (Symphyotrichum novae-angliae) zostały przypisane do nowego rodzaju, ponieważ należą do gatunków północnoamerykańskich. Inne rodzaje, które są również nazywane asterami i charakteryzują się podobnym wyglądem, obejmują roczny aster letni (Callistephus chinensis), drobna wiązka astry (Sp.), piękne astry (Kalimeris spec.) i złoty aster (Chrysopsis speciosa).
Nowa, prawidłowa nazwa botaniczna często dopiero powoli sprawdza się w praktyce, dlatego stara nazwa botaniczna jest również używana jako synonim.

Najpiękniejsze gatunki i odmiany asterów na pierwszy rzut oka

Wiele popularnych i znanych gatunków, takich jak aster poduszkowy (symphytricum x dumosum), aster grubolistny lub aster gładkolistny należą do jesienne astry, których okres kwitnienia zwykle trwa do jesieni. Te i inne typy prezentujemy w naszym specjalnym artykule.

Wiosenne Astry są raczej niskimi bylinami, które zwykle noszą główki kwiatowe na nierozgałęzionych pędach. Lubią słoneczne miejsca i nadają się do ogrodów skalnych lub innych miejsc ubogich w składniki odżywcze. W zasadzie wszystkie gatunki astrów są wystarczająco odporne, z wyjątkiem rocznego astra letniego. Poniżej przedstawiamy najpiękniejsze gatunki i odmiany:

aster alpejski (Aster alpinus)

Astry alpejskie osiągają wysokość około 15 do 25 cm i preferują gleby suche, ciepłe i wapienne. Gatunek ten kwitnie od maja do czerwca i jest przyjazny pszczołom. Odmiany tego gatunku najlepiej sadzić pojedynczo lub w małych grupach około 1 do 3 roślin w odstępie 20 cm. Przedstawiamy tylko astry, które zostały ocenione przez ekspertów jako szczególnie piękne i naturalnie zdrowe.

• Aster alpinus ciemne piękno: Ta obficie kwitnąca odmiana o intensywnie fioletowych kwiatach ma wspaniały efekt dekoracyjny i jest bardzo wytrzymała.

• Aster alpinus ˈAlbusˈ: Odmiana bardzo wytrzymała i obficie kwitnąca. Odmiana zachwyca wizualnie czystymi białymi kwiatami.
• Aster alpinus ˈSabinaˈ: ˈSabineˈ to odmiana o wysokiej witalności, pięknych kwiatach i bardzo małej podatności na choroby. Odmiana o kwiatach anemonu ma liczne fioletowe kwiaty i osiąga wysokość 30 cm.
• Aster alpinus szczęśliwe zakończenie: Obficie kwitnąca odmiana ˈHappy Endˈ dorasta do 35 cm wysokości, a także przekonuje wysoką odpornością na choroby. Dobry efekt dekoracji kwiatowej tworzą różowe kwiaty.

Aster wczesnoletni (Aster tongolensis)

Liście Aster wczesnoletni, zwany także asterem wczesnoletnim lub asterem syczuańskim, tworzy na ziemi niewielki kobierzec, a roślina powoli rozrasta się krótkimi rozłogami w ziemi. Bylina może osiągnąć wysokość około 40 cm i szerokość około 25 do 30 cm. Okres kwitnienia tego gatunku trwa od maja do czerwca. Dobrze czuje się na glebach od świeżej do wilgotnej, bogatej w zasady i dobrze przepuszczalnej. Ponieważ gatunek ten wytrzymuje temperatury tylko do około -23°C, należy go sadzić tylko w regionach o odpowiednio łagodnych zimach. Bylinę można sadzić pojedynczo lub w mniejszych grupach po około 3 do 10 osobników w odstępie 25 cm.

• Aster tongolensis ˈGwiazda Wartburgaˈ: Odmiana ta charakteryzuje się pachnącymi, dużymi, niebiesko-fioletowymi kwiatami z pomarańczowo-żółtym środkiem.
• Aster tongolensis ˈZamek światłaˈ: Intensywnie fioletowe kwiaty odmiany „Light Castle” przyciągają swoim zapachem wiele pszczół, motyli i innych owadów.

letnie astry Kwitną zwykle od lipca lub sierpnia i nadają się do różnych lokalizacji. W zależności od wariantu mogą osiągnąć wysokość 80 cm. Najbardziej znane i najpiękniejsze typy prezentujemy poniżej:

aster górski (Aster amellus)

Aster górski, znany również jako aster lipowy, rośnie w krzaczaste i uwielbia słoneczne miejsca. W odpowiednim miejscu gatunek ten jest nieskomplikowany i łatwy w pielęgnacji. Krzaczasta, grudkowata bylina najlepiej rozwija się na dobrze przepuszczalnej, ubogiej w azot i suchej lub świeżej, wapiennej glebie. Okres kwitnienia trwa zwykle od połowy lub końca lipca do końca września. Gatunek można sadzić pojedynczo lub w mniejszych grupach do około 10 roślin w odległości 40 cm.

• Aster amellus ˈKrólowa Fiołkówˈ: Ta doskonała odmiana ma niezwykle obfite kwiaty i ma doskonały efekt dekoracyjny dzięki ciemnofioletowym kwiatom. Kwitnie od początku września do połowy października i osiąga wysokość od 50 do 60 cm. Ponadto przekonuje doskonałą stabilnością, witalnością i odpornością na choroby.
• Aster amellus znakomity: Zdrowa i stabilna odmiana ˈBrilliantˈ kwiaty fioletoworóżowe od końca sierpnia do końca września. Nie tylko kwitnie, ale także rzadko jest atakowana przez choroby.

• Aster amellus Miraˈ: Wyraźnie bogato kwitnąca odmiana 'Mira' została oceniona jako bardzo dobra i osiąga również wysokość od 50 do 60 cm. Jej niebiesko-fioletowe kwiaty tworzą piękny efekt zdobniczy od końca sierpnia do początku października. Stabilność i odporność na choroby są doskonałe.

Aster pirenejski (Aster pyrenaeus)

Aster pirenejski należy uprawiać na glebach ubogich, dobrze zdrenowanych, wapiennych i suchych do świeżej w miejscu słonecznym i ciepłym. Twierdzenia są jednak podobne do twierdzeń górskiego astra Aster pyrenaeus bardziej trwały i solidny. Okres kwitnienia krzaczastych, grudkowatych bylin przypada na okres od połowy sierpnia do połowy października. Można ją sadzić pojedynczo lub w mniejszych grupach do 10 roślin w odstępach 50 cm.

• Aster pyrenaeusˈLutetiaˈ: Ta niezwykle intensywnie kwitnąca odmiana przekonuje dobrym wigorem. Dorasta do około 60-70 cm wysokości, a jej piękne kwiaty są jasno srebrzystoróżowe. Został oceniony jako bardzo dobry przez Grupę Roboczą ds. Inspekcji Wieloletnich i charakteryzuje się odpornością umiarkowaną do wysokiej.

Parasol Aster (Parasolka Doellingeria; Syn. Aster parasolka)

Po pomyślnym zadomowieniu się w odpowiednim miejscu, aster parasolowy o małych kwiatach prawie nie wymaga żadnej pielęgnacji. Preferuje przepuszczalną, trwale świeżą lub wilgotną glebę i bardzo łatwo dostosowuje się do wartości pH podłoża. Stanowisko słoneczne lub półcieniste jest odpowiednie dla tego gatunku. Dobrze radzi sobie również z naciskiem korzeni ze strony drzew i krzewów, dlatego może być również stosowany na obrzeżach drzew, pod drzewami i krzewami. Roślina wieloletnia tworzy szeroki, przypominający kępę lub lekko pokrywający obszar wzrost z krótkimi rozłogami.

• Parasolka Doellingeriabiały ekran: Odmiana ˈWeißer Schirmˈ jest bardzo obficie kwitnąca i daje białe kwiaty z żółtym środkiem od początku lipca do połowy września. Pomimo swojej wysokości od 140 do 160 cm ma doskonałą stabilność i wysoką żywotność. Odporność odmiany jest bardzo wysoka, a szczególną cechą jesienią są czerwone pędy.

letni aster (Callistephus chinensis)

W przeciwieństwie do innych gatunków astrów, aster letni jest rośliną jednoroczną, zielną, która nie jest odporna. Dlatego dobrze nadaje się do uprawy na kwiat cięty. Astry letnie kwitną zwykle od lipca do października i preferują żyzną, luźną i wilgotną glebę na słonecznym, przewiewnym miejscu.

Różnorodność odmian tego gatunku jest tak duża, że ​​dzieli się je na kilka grup różniących się wysokością wzrostu i kształtem kwiatów. Niższe odmiany osiągają około 20 do 30 cm wysokości, średnie od 40 do 50 cm, a wysokie mogą osiągać wielkość od 50 do 80 cm. Wysokie odmiany są idealne do uprawy na kwiat cięty, a niskie można doskonale uprawiać w doniczkach lub skrzynkach balkonowych. Jako podłoże należy użyć wysokiej jakości ziemi doniczkowej, którą miesza się z piaskiem lub keramzytem, ​​aby zapewnić dobrą przepuszczalność. Na przykład nasz nadaje się do tego Organiczna ziemia doniczkowa Plantura doskonała, która idealnie wspiera wzrost Twoich roślin dzięki zrównoważonej proporcji składników odżywczych i stymuluje bujne kwitnienie.

Aster złotowłosy (Galatella linozyris; Syn. Aster linozyrys)

Złoty aster włosowy jest również nazywany złotym asterem lub złotym asterem. Jego szczególną cechą są baldachowate, złotożółte kwiaty. W przeciwieństwie do innych gatunków astrów składają się one tylko z kwiatów rurkowych. Kwitnie od końca sierpnia do początku października i może osiągnąć wysokość od 50 do 60 cm. Przyjazna pszczołom bylina jest bardzo obficie kwitnąca i piękna dla oka. Jest stabilny i prowadzi dużo zdrowych liści.

Wskazówka: Jako złoty aster gatunek jest również Chrysopsis speciosa oznaczone, więc istnieje ryzyko pomyłki.

aster Schrebera (Eurybia szeberi; Syn. Aster scheberi)

W handlu aster Schrebers jest zwykle nazywany asterem liścia serca (Eurybia macrophylla ˈAlbusˈ; Syn. Aster macrophyllus Albusˈ), co może wydawać się nieco mylące. Ale ponieważ są one bardzo podobne, nie ma wady.
Gatunek o małych kwiatach kwitnie w miejscach jasnych, częściowo zacienionych lub zacienionych, o umiarkowanie pożywnej lub pożywnej glebie, od świeżej do wilgotnej. Bylina dobrze radzi sobie również z naciskiem korzeni - co oznacza, że ​​może być optymalnie wkomponowana pod drzewa i krzewy. Z biegaczami aster Schrebera tworzy obszary okrywowe o wysokości od 50 do 90 cm. Duże, sercowate liście sprawiają, że roślina jest dość gęsta. Należy wziąć pod uwagę ich silną skłonność do rozprzestrzeniania się w połączeniu z innymi roślinami - mogą wypierać inne byliny.

Od początku lipca do połowy sierpnia ten niezwykle obficie kwitnący gatunek nosi chmury białych kwiatów i dzięki temu uzyskuje dobry efekt dekoracyjny na kwiatach. Pomimo dużej wysokości wzrostu Schrebers-Aster udowadnia swoją stabilność.

Dwuletnia roślina lecznicza i aromatyczna, która dobrze radziłaby sobie w tym samym miejscu, co aster Schrebera, to musztarda czosnkowa (Alliaria petiolata). W naszym specjalnym artykule dowiesz się, jak można wykorzystać roślinę i jakie efekty może ona wywołać.