Niepowtarzalny kształt ciała, olśniewające kolory - ważki fascynują jak żaden inny owad. Ale spotkanie budzi nie tylko zdumienie, ale i niepokój. Czy mogą żądlić, gryźć lub rozpylać truciznę? Wyjaśniamy, jak niebezpieczne są dla nas ważki.
W skrócie
- Ważki nie mają żądła ani gruczołów jadowych
- ich zęby są nieszkodliwe dla ludzi
- Ukąszenia są rzadkie, przypominają szczypanie
- Ważki są pod ochroną
- nie polować, nie ranić ani nie zabijać
Spis treści
- Ważki nie mogą żądlić
- Ważki nie mogą gryźć
- Ważki nie są trujące
- Ważki są chronione
- Często zadawane pytanie
Ważki nie mogą żądlić
Odwłok ważki jest bardzo długi w stosunku do reszty ciała, zwęża się i przez to wygląda groźnie. Pierwsze skojarzenie na ten widok: żądło! Ze względu na rozmiary przyjmuje się również, że użądlenie musi boleć znacznie bardziej niż pszczoły i owady użądlenia osy sprawa jest. A wiadomo, że są bardzo bolesne. Ale to wszystko to tylko kino głowy, rzeczywistość jest zupełnie niegroźna.
- Ważka nie ma żądła w tradycyjnym tego słowa znaczeniu
- Na końcu odwłoka znajduje się tzw. pokładełko
- to „żądło” jest tępe
- służy wyłącznie do składania jaj
Uwaga: Tylko samice mają ten pokładnik, którego używają do „wiercenia” jaj w roślinach lub martwym drewnie.
Ważki nie mogą gryźć
Jeśli użądlenie ważki nie jest niebezpieczne, to co z ugryzieniem? Odonata, jak naukowo nazywane są ważki, w rzeczywistości mają potężne szczęki. Oglądane z bliska też wyglądają przerażająco. Jednak tylko owady takie jak muchy muszą się bać, komary, motyle lub chrząszcze, z których wszystkie są na diecie ważki.
Ludzie nie są zagrożeni z dwóch powodów:
- Ludzka skóra jest o wiele za gruba dla żuchwy ważki.
- Ważki rzadko próbują gryźć ludzi.
Uwaga: Dopiero gdy ważka zostanie złapana i trzymana w zamkniętej dłoni, może ugryźć próbując uciec. Jednak wydaje się to bardziej jak lekkie ukłucie i będzie odczuwalne tylko na czas „ugryzienia”.
Ważki nie są trujące
Źródło: Andreas Eichler, 2012.09.22.-41-1-Kreith-Niebiesko-zielony samiec syreny, Edytowane z Plantopedii, CC BY-SA 3.0
Trzecia obawa, że ważki mogą być trujące dla ludzi, jest również zupełnie nieuzasadniona. Wszystkie gatunki ważek, z których około 80 pochodzi z tego kraju, nie mają trujących gruczołów.
Ważki są chronione
Ważka może lecieć w twoją stronę, a nawet wylądować na twojej skórze. Po prostu nie ruszaj się, pozwól jej to robić, aż będzie miała dość i odleci. Jeśli nie lubisz takiej bliskości, delikatnie strząśnij ważkę. W żadnym wypadku nie wolno ranić ani zabijać zwierząt. Dwie trzecie wszystkich gatunków ważek w Europie jest zagrożonych wyginięciem, a 20% jest nawet zagrożonych wyginięciem. Dlatego ich chronimy. Dotyczy to jaj, larw i postaci dorosłych.
Uwaga: Ponadto mamy nadzieję, że tekst wyjaśnił wam, że ważki nie są dla nas, ludzi, niebezpieczne.
Często zadawane pytanie
To, co dotyczy ludzi, dotyczy również zwierząt domowych. Ważki nie mogą ich użądlić, ugryźć ani zatruć. Przeciwnie, zwierzęta domowe, takie jak koty, mogą stać się niebezpieczne dla ważek.
Jeśli ważka zabłąka się do mieszkania, prędzej czy później umrze. Ponieważ rzadko sama znajdzie drogę do wolności. Powinieneś więc wyprowadzić je na zewnątrz w ukierunkowany sposób i tak szybko, jak to możliwe. Oczywiście żywy i nieuszkodzony. Czasem wystarczy otworzyć na oścież pobliskie okno i chwilę odczekać. Jeśli to nie zadziała, możesz sobie pomóc ostrożnie umieszczając dużą szklankę nad ważką. Następnie wsuń kawałek tektury pod otwór, aby ważka nie uciekła. Wyprowadź ich na zewnątrz w ten sposób i uwolnij.
Jeśli masz ważki w swoim ogrodzie, możesz być szczęśliwy, ponieważ działają one jako ekologiczne kontrolery szkodników. Między innymi pożerają irytujące muchy i komary, których wszyscy się boją. Ponadto loty tych dużych owadów są wspaniałym widowiskiem, szczególnie dla dzieci.
Tak, jest to możliwe, jeśli zapewnisz im odpowiednie siedlisko. Idealny jest naturalny staw z roślinnością wzdłuż brzegu, w którym mogą znaleźć pokarm dla małych owadów.
Życie dorosłej ważki jest krótkie dla większości gatunków, około sześciu do ośmiu tygodni. W zależności od gatunku wcześniej spędzały w wodzie od trzech miesięcy do pięciu lat jako larwy.
