Rodzaje buków od A do Z: Lista ze zdjęciami

Duży obszar dystrybucji mają buki (Fagus) z rodziny buków. Jednak z około jedenastu gatunków tylko dwa są rodzime dla Europy: buk zwyczajny (Fagus sylvatica) i buk orientalny (Fagus orientalis). W lasach niemieckich są to najpospolitsze drzewa liściaste. W przeciwieństwie do buka zwyczajnego i buka miedzianego, grab, grab i chmiel nie są bukami, nawet jeśli ich nazwa sugeruje inaczej. Należą do rodziny brzozowej lub brzozowej. Rodzina bukowa.

Określ rezerwację

• Buk jest jednym z tzw. peryderm
• Drzewa, które nie tworzą kory lub tworzą korę dopiero, gdy są stare
• Drzewa liściaste o wysokości do 40 m
• Kora jest srebrzystoszara i gładka
• Liście podłużne, jajowate, spiczaste do szpiczastych
• Kolor liści jest zielony, z wyjątkiem buku miedzianego
• Buk miedziany, mutacja buka zwyczajnego o czerwonawych liściach
• Buk ma kwiaty żeńskie i męskie (jednopienne)
• Kwiaty i owoce najwcześniej po 10-15 latach
• Kwiaty raczej niepozorne

W tym kraju cenione są przede wszystkim ze względu na szczególną twardość drewna, dlatego należą do najważniejszych Drewno przynależeć. Swoją popularność zawdzięczają trójkątnym, kasztanowo-brązowo-orzechowym owocom, tzw. bukowi. Zawierają do 50% oleju, dlatego wykorzystuje się je do produkcji oleju. Jednak głównym zastosowaniem jest wykorzystanie drewna. Nawet jeśli wygląd wszystkich gatunków buka jest bardzo podobny, nadal istnieją pewne niewątpliwe cechy, które można wykorzystać do identyfikacji poszczególnych gatunków buka.

Książka od A - E

buk amerykański (Fagus grandifolia)

• Rośnie jako drzewo średniej wielkości
• Wysokość do 30 m
• Tworzy rozłożystą, okrągłą i gęstą koronę
• Liście mają długość 5-12 cm, szerokość do 7 cm
• Górna powierzchnia liścia jest błyszcząca, niebiesko-zielona, ​​ale spód jest jaśniejszy
• Ząbkowane brzegi liści
• Ogonek o długości tylko 3-8 mm
• Jesienią liście stają się pomarańczowożółte do brązowawego
• Naturalny zasięg we wschodniej i północnej Ameryce Środkowej
• W Ameryce Północnej jest to jednak jedyny naturalnie występujący gatunek buka

buk chiński (Fagus sinensis)

• Osiąga wysokość do 25 m
• Wzrost jest raczej smukły, z ładnie zbudowaną koroną
• Pochodzi z północnego Wietnamu oraz południowych i środkowych Chin
• Liście mają długość 9-15 cm
• Marginesy liści są ząbkowane i wypukłe
• Łodygi liściowe mają długość 1,0-3,5 cm
• Wierzchołki liści są świeżo zielone, gładkie i błyszczące
• Niebiesko-zielone spody, delikatne i gęsto owłosione
• Kolor jesienny następnie pomarańczowo-żółty

Buk Englera (Fagus engleriana)

• Pochodzi z południa i wschodu Chin
• Dorasta do wysokości od 15 do 25 m
• Liście szypułkowe są niebieskozielone i mają długość 4-9 cm
• Liście jesienią stają się pomarańczowożółte
• Spód liści z wyjątkiem jedwabistych, włochatych żył, nagie
• Okres kwitnienia trwa od kwietnia do maja
• Małe kotki bywają niepozorne

Książka od G - K

Błyszczący buk (Fagus lucida)

• Pochodzi z kilku prowincji we wschodnich i południowych Chinach
• Osiąga wysokość od 20 do 25 m
• Błyszczące zielone liście mają długość 5-10 cm
• Marginesy liści lekko ząbkowane
• Pozostawia gładkie i bezwłose z wyjątkiem jedwabistego, włochatego nerwu głównego
• Łodygi liściowe mają do 2 cm długości
• Młode liście spożywane z umiarem, jadalne
• Mają raczej łagodny aromat

Wskazówka: Mąka jest mielona z suszonych orzeszków bukowych na chleb. Prażone są również używane jako substytut kawy i świeże do produkcji oleju.

Buk japoński (Fagus japonica)

• Znany również jako japoński niebieski buk
• Naturalny zasięg jest w Japonii
• Rośnie głównie jako drzewo wielopniowe o wysokości do 25 m
• Młode pędy przeważnie nagie
• Nazwa „buk niebieski” nawiązuje do niebieskawego koloru liści
• Liście o długości 5-9 cm i szerokości 2,5-4,5 cm
• Marginesy liści lekko ząbkowane na całej długości
• Górne boki liści są niebieskozielone
• Spód jest żółtawozielony
• Szypułka liścia ma około 1 cm długości
• Uprawiane jest głównie jako drewno ozdobne

Buk karbowany (Fagus crenata)

• Karbowany buk pochodzi również z Japonii
• Osiąga tam okazałe rozmiary do 35 m
• Rzadko spotykany w Europie Środkowej
• Tworzy gęsty wierzchołek drzewa z ciemnozielonymi liśćmi
• Liście mają falisty, karbowany brzeg
• Jesienny kolor liści jest złotobrązowy
• W swoim naturalnym domu są zaprojektowane głównie jako bonsai
• Projekt Bonsai jest tam bardzo ważny

Wskazówka: Nasiona karbowanego buka są prażone, a następnie wykorzystywane jako substytut kawy lub do produkcji oleju.

Książka z O - T

Buk orientalny (Fagus orientalis)

• Naturalnym domem jest Azja Mniejsza, Bałkany Wschodnie, Kaukaz i północny Iran
• Dorasta do 40 m²
• Gęsta, stożkowa korona z wznoszącymi się gałęziami
• Bardzo szybko rośnie w ciągu pierwszych kilku lat
• Kiełki 2-3 tygodnie wcześniej niż Fagus sylvatica
• Liście mają długość 6-12 cm
• Ogonek ma 0,5-1,5 cm długości i jedwabisty włos
• Wierzchołki liści są nagie, ciemnoniebiesko-zielone i jasnożółto-zielone żyłkowane
• Krawędzie liści są drobno owłosione, całe, faliste lub pofałdowane
• Zauważalnie duże pąki
• Przede wszystkim wykorzystywane jest drewno

Buk zwyczajny (Fagus sylvatica)

• Jedyny gatunek buka rodzimego w Niemczech
• Może osiągnąć wysokość 20-30 m
• Dorasta do starości około 250 lat
• Nazwa nie nawiązuje do koloru liści
• Decydującym czynnikiem był jednak lekko czerwonawy połyskujący kolor drewna
• Liście mają do 10 cm długości i 5 cm szerokości
• Marginesy liści są pofalowane
• Liście błyszczące ciemnozielone od maja do lipca
• Zbrązowieją od sierpnia do października
• Ogonek ma długość 1,0-1,5 cm
• Kwiaty pojawiają się w tym samym czasie co liście
• Buk miedziany, grab i buk pospolity są gatunkami ozdobnymi Fagus sylvatica

Buk tajwański (Fagus hayatae)

• Naturalną ojczyzną buka tajwańskiego są Chiny
• W szczególności tubylcze są prowincje Syczuan i Zhejiang
• Rośnie tam w szczytowych rejonach lasów liściastych i na zboczach górskich
• Może osiągnąć wysokość do 20 m
• Niebieskawe zabarwienie liści i drewna jest jednak rzadkie
• Uprawia się go jednak głównie jako drewno ozdobne
• Liście mają 3-7 cm długości, krawędzie są ząbkowane i wypukłe
• Młode liście z jedwabistymi włoskami na górze i na dole

Podobny nazwany rodzaj

Grab, chmiel buk i pseudobuk nie są bukami. Wśród nich są grab i chmiel Rośliny brzozowe i atrapy książek do rodzaju Rodzina bukowa. Ale i tutaj są cechy, które wyraźnie odróżniają te drzewa od prawdziwych buków.

Grab

(karpin)

• Graby są łudząco podobne do prawdziwych buków
• Jednak główne różnice dotyczą charakteru liści i wielkości drzew
• Osiągnij wysokość wzrostu maksymalnie 25 m
• Pnie są często krzywe, brązowawe i wyraźnie popękane
• Gęsta, rozgałęziona korona jest początkowo stożkowa
• Z wiekiem graby stają się bardziej zaokrąglone i ekspansywne
• Liście znacznie grubsze, silnie pofałdowane i podwójnie ząbkowane
• Spód młodych liści jest jedwabiście owłosiony, ale później nagi

Buk chmielowy

(Ostrya)

• Buki chmielowe osiągają wysokość do 15 m
• Zwykle jako pojedynczy lub wielopienny duży krzew lub szeroko koronowane drzewo o wysokości 20 m
• Kora to kora z ciemnej łuski
• Liście o długości 5-12 cm, eliptyczne do owalnych, podwójnie ząbkowane
• Nazwa pochodzi od owoców przypominających chmiel

Fałszywy buk

(Notofag)

• Fałszywe buki są zazwyczaj wiecznie zielone
• Niektóre gatunki są liściaste, dwa gatunki są półzimozielone
• Często rosną z jednej strony lub pod niewielkim kątem
• Często wielopienne z gałązkami w jodełkę
• Korona nieco dziwaczna, skręcona lub stożkowa
• Liście zwykle bardzo pofalowane
• Pączkując wiosną wydziela świeży, pikantny zapach
• W ogrodzie możliwa wysokość wzrostu do 12 m