Torebka pasterza: rośliny, efekt i zastosowanie

Niepozorna saszetka pasterska nie tylko wzbogaca każdy ogród pięknymi nasionami, ale ma też niemal zapomniane działanie lecznicze.

Oszczędna torebka pasterska jest łatwa w sianiu i pielęgnacji, dlatego nadaje się również dla początkujących ogrodników. Tutaj możesz dowiedzieć się, jak najlepiej działa sadzenie i pielęgnacja oraz jak można przetwarzać i wykorzystywać sakiewkę pasterską.

Torebka pasterza: pochodzenie i cechy charakterystyczne

torebka pasterska (Capsella bursa pastoris), zwana także torebką pasterską, torebką pasterską lub rzeżuchą gęsią, należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Swoją nazwę botaniczną zawdzięcza wyglądowi sercowatych strąków - Capsella oznacza "mała kapsułka", a bursa-pastoris oznacza "woreczek pasterza".

Pochodzenie torebki pasterskiej jest niejasne. Uważa się jednak, że pochodzi z południowej Europy i zachodniej Azji. Jedna roślina może przenosić do 60 000 nasion, więc rozprzestrzenia się bardzo skutecznie. Obecnie można go spotkać praktycznie wszędzie, na przykład na polach, wysypiskach śmieci, w ogrodach czy ugorach. W idealnych warunkach torebka pasterska osiąga wysokość 60 cm.

Liście torebki pasterskiej są podłużne, ząbkowane i tworzą podstawową rozetę, podobną do liści mniszka lekarskiego. Oś pędu wystaje ze środka rozety liściowej i ma na przemian białe kwiaty. Typowo dla rodziny krzyżowych, 4 płatki to decussate. Roślina zielna może mieć od jednego do maksymalnie dwóch lat i jest zdolna do samozapłodnienia. Zapylanie odbywa się między innymi za pośrednictwem małych pszczół czy bzygowatych. Pomimo małych kwiatów, zioło jest ważnym źródłem pożywienia dla owadów. Torebka pasterska kwitnie od maja do października.

Ryzyko pomylenia z torebką pasterską

Ziele rozjaśniacza pola (Thalspi arvense), chociaż te są nieco bardziej okrągłe. Ogólnie rzecz biorąc, zioło jest silniejsze, a jego liście są bardziej ząbkowane. Nie można tu jednak mówić o zagrożeniu, gdyż wąkrota polna jest jadalna, a więc nieszkodliwa. Rzeżucha gęsia jest potocznie nazywana rośliną poduszkowatą z rodzaju arabskie która jednak znacznie różni się od Capsella bursa-pastoris poduszkowatym pokrojem wzrostu.

Torebka pasterska jako roślina wskaźnikowa

rośliny wskaźnikowe wskazać określone zdarzenia. Dotyczy to również torebeczki pasterskiej, która ze względu na duże występowanie wskazuje na glebę średnio lub dobrze zasobną w azot. Można też przypuszczać, że podłoże jest zasobne w próchnicę. Torebka pasterza działa również jako wskaźnik nadmiernego wypasu pastwisk. Nadmierny wypas odnosi się do obciążenia pastwiska, które jest większe niż regeneracja rosnących na nim roślin, co może prowadzić do całkowitej utraty funkcjonalności gleby.

Walczyć z torebką pasterską jako chwastem?

Torebka pasterza jest określana jako chwast, zwłaszcza w uprawie rzepaku i zbóż, ponieważ może służyć jako żywiciel pośredni chorób roślin tych roślin. Walcząc z torebką pasterza, powinieneś upewnić się, że odciąłeś, wyrwałeś lub wykopałeś głęboko ukorzenioną roślinę przed utworzeniem nasion. Jednak nasiona mogą przetrwać w glebie przez dziesięciolecia, co jest normalne pielenie sprawia, że ​​jest to konieczne. Inne opcje obejmują płonące zioło lub gotowanie gleby na parze, chociaż wymagają one więcej wysiłku i specjalnego sprzętu. W ogrodzie torebka pasterska nie konkuruje z innymi roślinami ogrodowymi i dlatego bez wahania można ją pozostawić w pozycji stojącej.

rośliny i pielęgnacja

Torebka pasterska lubi stanowiska słoneczne do półcienistych, w glebie zasobnej w azot i próchnicę. Jeśli nie jest już zadomowiony w ogrodzie, można go łatwo zasiać. Lekki kiełkownik jest rozprowadzany na dużym obszarze na wolnym powietrzu od marca do kwietnia, lekko dociskany i kiełkuje w ciągu tygodnia. Łatwe w pielęgnacji zioło nie wymaga podlewania ani ścinania. Dodatkowy nawóz nie jest konieczny, o ile gleba jest co najmniej średnio żyzna. W przeciwnym razie może z naszym Organiczny nawóz uniwersalny Planturabyć wspomagany, który dostarcza azotu dla żywotnych i bujnych zielonych liści oraz dla zdrowego wzrostu roślin.

Uwaga: Ze względu na głębokie korzenie palowe torebek pasterskich, które mogą mieć kilka metrów długości, nie zaleca się uprawy w doniczkach, gdyż zwykle nie zapewnia to niezbędnej przestrzeni.

Torebka pasterska jest rośliną jednoroczną, ale łatwo się rozmnaża dzięki nasionom opadającym na ziemię i pozostającym zdolnym do życia przez kilka lat. Jeśli chcesz wziąć rozmnażanie w swoje ręce, nasiona możesz zbierać od kwietnia do grudnia. Siew może odbyć się tej samej jesieni lub nadchodzącej wiosny. Podczas przechowywania należy zapewnić chłodną temperaturę około 10°C i suche powietrze w pomieszczeniu. Ponadto nasiona należy przechowywać w szczelnym pojemniku, aby chronić je przed szkodliwymi grzybami.

Efekt i zastosowanie sakiewki pasterskiej

W medycynie ludowej mówi się, że sakiewka pasterska ma działanie lecznicze. Zawiera flawonoidy, potas, trochę garbników i podobno ma działanie moczopędne, oczyszczające krew, hemostatyczne i regulujące ciśnienie krwi. O leczniczych właściwościach tego zioła pisała nawet Hildegarda von Bingen. W homeopatii ziele torebek pasterskich stosuje się między innymi w postaci kuleczek lub kapsułek. W rzeczywistości przeprowadzono niewiele badań dotyczących właściwości leczniczych ziela torebek pasterskich, chociaż badanie z 2018 roku pokazuje, że Capsella może złagodzić ciężkie krwawienie miesiączkowe. Od 2011 r. Capsella bursa-pastoris znajduje się w monografii HMPC, w której określono jej zastosowanie i zalecenia w postaci herbaty i nalewek u kobiet z obfitymi krwawieniami miesiączkowymi. Jednak Capsella bursa-pastoris nie jest zalecana w czasie ciąży, ponieważ może wywołać przedwczesny poród.

Czy torebka pasterska jest jadalna?

Tak, zioło lecznicze można spożywać na surowo lub w postaci przetworzonej i jest bardzo popularne w kuchni azjatyckiej. Korzeń torebki pasterskiej, który wciąż kwitnie, jest suszony do góry nogami i używany jako przyprawa. Liście i nasiona torebki pasterskiej smakują na parze lub na surowo w sałatce. Suszone części rośliny należy przetworzyć w ciągu 3 miesięcy, gdyż przy dłuższym przechowywaniu tracą swoje aktywne składniki. Pod względem smaku ziele można porównać do rzeżuchy. Tylko w bardzo dużych ilościach sakiewka pasterska działa lekko toksycznie na ludzi i zwierzęta, ponieważ zawiera olejki eteryczne i garbniki.

Czy masz ochotę na jadalne rośliny ogrodowe? W naszym artykule Jadalna okrywowa przekonaj się, które okrywowe nie tylko upiększają ogród, ale także zachwycają podniebienie.