Restharrow: rośliny, efekty i piękne gatunki

Restharrow to przyjazna pszczołom bylina ogrodowa, która od tysięcy lat jest ceniona za swoje właściwości lecznicze. Bardziej szczegółowo prezentujemy kwitnący, ładnie wyglądający krzew.

Jako prawdziwy magnes na dzikie pszczoły, bron (Ononis) nie brakuje w Twoim ogrodzie. Cierniowata proteza rozwija się szczególnie w miejscach piaszczystych i nasłonecznionych. W tym artykule dowiesz się, jak uprawiać mały krzew z wieloma kwiatami w swoim ogrodzie, jakie są rodzaje i jak roślina jest wykorzystywana jako zioło lecznicze.

Restharrow: pochodzenie i charakterystyka

Rodzaj resoków (Ononis) należy do roślin strączkowych i dlatego należy do tej samej rodziny roślin co na przykład groch (Pisum sativum) i fasola (Phaseolus vulgaris) osiedlać się. Około 88 gatunków bliźniaków występuje głównie w regionie Morza Śródziemnego, a są one szczególnie powszechne w Maroku i Hiszpanii. Tylko trzy gatunki pochodzą z Europy Środkowej: Cierniowaty Ostrzyca (

Ononis spinoza), szpatułka okrągłolistna (Ononis rotundifolia) i bronz żółty (Ononis sód). Najczęstszym jest kolczasta pantera, znana również jako kobieca wojna, cierń lub kolczaste ziele. Ponieważ jest to jedyna w Niemczech, którą można dobrze uprawiać, jest to główny temat tego artykułu.

Cierniste Ostrze (Ononis spinosa subsp. spinoza) jest wieloletnim krzewem o wysokości od 10 do 80 cm. Oznacza to, że pędy przy ziemi stają się lekko zdrewniałe i reszta brony wyrasta z tych zdrewniałych pędów po zimie. Czerwone łodygi ładnie kontrastują z ciemnozielonymi liśćmi, są zdrewniałe tylko u podstawy, a ich ostre ciernie nadają tej odmianie tej odmiany nazwę. Trzyczęściowe pierzaste liście są ułożone naprzemiennie na łodygach. Kwiaty bliźniaka pojawiają się od kwietnia do września i zebrane są w umiarkowanie gęste grona w kątach liści. Pokrewieństwo z grochem widać po kwiatach, ponieważ bronnik, podobnie jak groch i fasola, ma kwiaty motyli.

Różowe kwiaty szpatułki ciernistej wydzielają bardzo słodki, prawie nieprzyjemny zapach w okresie kwitnienia Zapach i przyciąga w ten sposób wiele pszczół: 15 różnych gatunków dzikich pszczół wykorzystuje źródło pyłku. Ale nie tylko pszczoły lubią restharrow. Jest również najważniejszym źródłem pożywienia dla gąsienicy błękitka (Polymmatus icarus), rzadki motyl. Po kwitnieniu tworzą się małe, owłosione pąki w kształcie nerki rośliny strączkowe. Korzeń palowy o głębokości do 60 cm, który jest stosowany jako lek w naturopatii, jest szczególnie charakterystyczny dla brony kolczastej.

Najpiękniejsze rodzaje i odmiany

• Ciernista bronowanie (Ononis spinosa): Ciernisty krzew wiosną może wyglądać nieco szorstko, ale od czerwca do września wrażenie to psuje mnogość różowych kwiatów.

• Żółty bron (Ononis natrix): Barwa kwiatów krwawnika żółtego również odpowiada jego nazwie. Krzew dorastający do 70 cm wysokości, używany wyłącznie jako roślina ozdobna w ogrodach śródziemnomorskich. Na jeszcze zamkniętych kwiatach, które znajdują się na spodniej stronie płatków, widać czerwone żyłki. Pasterz żółty rośnie tylko na glebach suchych, wapiennych, ciepłych i przepuszczalnych, najlepiej kamienistych. Dlatego uprawa ma sens tylko w niektórych miejscach.

• pełzający siewnik (Ononis spinosa subsp. przedwczesne): Również jak Ononis repens zwany pełzającym żywopłotem jest podgatunkiem kolczastego żywopłotu i prawdziwym pastwiskiem dla pszczół: dziesięć gatunków dzikich pszczół zbiera pyłek w swoich różowych kwiatach. Jak sama nazwa wskazuje, pacha pełzająca nadaje się jako nieskomplikowane okrywanie gleby, najlepiej na kamienistej, suchej i przepuszczalnej glebie w pełnym słońcu.

• Grzybica okrągłolistna (Ononis rotundifolia): Gatunek ten rośnie również jako mały krzew i ma różowe kwiaty. W przeciwieństwie do swoich rówieśników ma liście w kształcie łyżki. Ponadto bronowiec okrągłolistny czuje się dobrze również w półcieniu - w przeciwieństwie do swoich współplemieńców, którzy lubią go w pełnym słońcu. Jednak gleba powinna być nadal sucha i dobrze osuszona.
• bron Bocka (Ononis spinosa subsp. hircina): Również podgatunkiem Thorny Restharrow jest Bocks-Hauhechel, który również nosi nazwę Ononis arvensis i bronowanie pola jest znane. Wśród rolników jest uważany za upartego chwasta. Różowe kwiaty wydzielają intensywny zapach.

Sadzenie i pielęgnacja bronzu

Thorny Restharrow czuje się jak w domu w słonecznych i suchych miejscach. Aby siewnik dobrze się rozwijał, gleba powinna być przepuszczalna, chuda i zasobna w próchnicę. Idealny byłby piasek lekko gliniasty. Ale nawet kamieniste i żwirowe podłoże nie przeszkadza bronom. Do istniejącej gleby ogrodowej najlepiej jest dodać ubogą w składniki pokarmowe i luźną glebę, aby poprawić warunki miejsca do ponownego bronowania. Na przykład nasz nadaje się do tego Plantura Organiczna ziemia do ziół i nasion. Luźna i przewiewna struktura sprawia, że ​​jest idealnym podłożem do bronowania. Ponadto gleba zawiera trochę nawozu wapiennego, który jest potrzebny do dobrego wzrostu. Jeśli gleba ogrodowa jest szczególnie ciężka, zaleca się dodanie piasku lub ekspandowanej gliny, aby zapewnić optymalny drenaż. Dotyczy to również sadzenia w doniczkach. Podlewanie nie jest tolerowane przez bronowanie. Jeśli gleba jest raczej kwaśna, należy zapewnić wybrane miejsce dodatkowym nawozem wapniowym, aby stworzyć optymalne warunki wzrostu.

Pielęgnację można założyć przez wysiew lub sadzenie w ogrodzie. Siew odbywa się jesienią. Lepiej wysiać za dużo niż za mało, bo szanse na wykiełkowanie następnej wiosny nie są zbyt duże. Jednak niektóre nasiona mogą kiełkować dopiero w następnym roku. Wysiew powinien być równomiernie wilgotny, a młode rośliny powinny początkowo rosnąć w półcieniu. Ponieważ siew wymaga trochę cierpliwości i finezji, częściej sadzi się bronniki: od marca do października młode byliny sadzi się w odległości 50 cm. Na jednym metrze kwadratowym można zmieścić do czterech kopii.

Wskazówka: Regenerator jest idealny do zazieleniania suchych południowych zboczy.

Podobnie jak inne byliny, po sezonie wegetacyjnym bronowanie należy przyciąć do kilku centymetrów nad ziemią. Możesz wykonać ten krok zimą, gdy kwiaty wyblakną. Warto jednak poczekać do początku marca, ponieważ małe rośliny strączkowe odbudowy służą zimą jako pokarm dla wielu ptaków.

Wskazówka: Podobnie jak wszystkie inne rośliny strączkowe w glebie, bronowanie wchodzi w symbiozę z bakteriami guzkowymi i może w ten sposób wiązać azot z powietrza. Dlatego nie potrzebuje dodatkowego nawożenia. Upewnij się jednak, że w glebie jest wystarczająca ilość wapnia.

Zbiór, zastosowanie i efekt bronowania

Cierniowata krwawnica była już używana jako roślina lecznicza przez starożytnych Rzymian. Silny korzeń palowy bliźniaka zawiera większość składników. Można to wykopać od późnego lata do jesieni, a następnie powiesić do wyschnięcia. Preparaty z korzenia krwawnika pospolitego uważane są za moczopędne. Oznacza to, że wydalanie wody przez nerki jest zwiększone, a szkodliwe zarazki są szybciej wydalane z układu moczowego. W związku z tym, na przykład, herbata z korzenia krwawnika jest stosowana przy infekcjach pęcherza moczowego. W tym celu drobno posiekane korzenie trzody chlewnej zalewa się wrzącą wodą. Pojemnik, w którym przygotowywany jest napar, powinien być dobrze przykryty, aby zapobiec odparowaniu składników aktywnych leczniczo.

Nerki oczyszczają naszą krew, co oznacza, że ​​szkodliwe substancje są filtrowane i stymulowane jest tworzenie nowych czerwonych krwinek. Restharrow stosuje się w celu poprawy czynności nerek. W naturopatii oczyszczanie krwi i związana z tym detoksykacja mają wiele pozytywnych skutków Efekty obiecywały między innymi pobudzenie trawienia i ogólną poprawę Zdrowie.

Młode pędy bliźniaka można zbierać od kwietnia do czerwca, liście do października. Zieleń ma łagodny smak i można ją dodać np. do sałatki.

Niebezpieczeństwo: Osoby, które cierpią na obrzęki (zatrzymanie wody) spowodowane niewydolnością serca, powinny unikać preparatów z krwawnika ciernistego!

Aby uzyskać więcej informacji na temat krzewów, które pszczoły lubią bronować, zobacz nasz artykuł na ten temat przyjazne owadom byliny i krzewy.