Lucerna: uprawa, pielęgnacja i zbiory

Lucerna jest uprawiana jako nawóz zielony oraz jako roślina pastewna, zwłaszcza dla koni. Ze względu na wysoką zawartość białka i imponujący plon suchej masy nazywana jest również „królową roślin pastewnych”.

Jednak lucerna (Medicago spec.) odgrywa ważną rolę - jest również ważnym źródłem pożywienia dla dzikich pszczół, z dobrym zaopatrzeniem w nektar i trwałym kwitnieniem. W tym artykule dowiesz się wszystkiego o uprawie i możliwych zastosowaniach lucerny.

Lucerna: pochodzenie i właściwości

rodzaj Medicago sativa jest również znany pod nazwami lucerny, lucerny z nasionami i wiecznie zielonej koniczyny. Synonim koniczyny ślimakowej pochodzi od zwiniętych nasion, które przypominają muszlę ślimaka. Jednak w większości przypadków lucerna uprawiana w tym kraju to obecnie tzw.

Medicago X różny), która jest krzyżówką lucerny siewnej i lucerny sierpowatej (Medicago falcata) powstał. W Niemczech rozróżnia się dwa wieloletnie rodzaje lucerny: jeden rodzaj jest bliższy swoim właściwościom lucerny sierpowatej, drugi typ jest bardziej podobny do lucerny siewnej. Gatunki są przypisane do rodziny roślin strączkowych (Fabaceae) i należą do rośliny strączkowe (Faboideae), czyli do roślin strączkowych. Lucerna to najstarsza roślina uprawna, którą uprawiano wyłącznie na paszę – już około 500 roku p.n.e. Chr. był do tego używany. Pochodzi z południowo-zachodniej Azji, a jej uprawa w Niemczech musiała zostać wprowadzona w XVIII wieku. stulecia miały miejsce. Oprócz upraw polowych, lucerna często występuje dziko na poboczach dróg i obrzeżach pól, w zaroślach, na suchych łąkach i na półpustynnych murawach o wpływie ruderalnym.

Oba uprawiane gatunki lucerny to wieloletnie rośliny zielne, które mają zielone liście przez cały rok. Lucerna mieszańcowa osiąga wysokość od 30 do 80 cm, podczas gdy lucerna nasienna może dorastać do około 1 m wysokości. Oba gatunki tworzą korzeń palowy jako główny korzeń, a głębokość korzeni lucerny może dochodzić do 4,5 m. Trwałe pąki znajdują się kilka centymetrów nad powierzchnią ziemi lub na tej samej wysokości - zimują jako chamaefit lub hemikryptofit. Wzniesione, rozgałęzione łodygi lucerny są ułożone naprzemiennie w potrójnie pierzaste liście. Ich kształt jest wydłużony, lancetowaty do eliptycznego, a krawędzie liści są zwykle ząbkowane u góry. Łodyga Medicago sativa jest również kwadratowy i mniej lub bardziej owłosiony. Hermafrodytyczne, lustrzanie symetryczne kwiaty osadzone są w kwiatostanach racemose na długich szypułkach. Mogą mieć kolor od niebieskawego do fioletowego, fioletowego, zielonkawo-żółtego lub białego. Trzmiele i dzikie pszczoły szczególnie lubią kwiaty lucerny, ale także motyle. Lucerna ma dobre zapasy nektaru, ale zawiera tylko niewielkie ilości pyłku. Brązowe rośliny strączkowe nasion lucerny są owłosione i spiralnie zwinięte około dwa do trzech razy. Zawierają około 10 do 20 nasion. Gładka łuska lucerny hybrydowej jest skręcona 0,5 do 2,5 razy i zawiera od 3 do 8 nasion. Długowieczne nasiona mają kształt nerki i kolor od żółtawo-pomarańczowego do jasnobrązowego. Wyrzucane są z lekko otwartych strąków, gdy owoce dojrzeją i roznoszone są przez ludzi, wiatr lub zwierzęta.

Kiedy kwitnie lucerna?

Okres kwitnienia lucerny bękarta trwa od czerwca do sierpnia. Z kolei w przypadku lucerny nasiennej kwitnienie trwa do września.

Lucerna jako zielony nawóz

Jako roślina strączkowa lucerna ma również zdolność wiązania azotu z powietrza za pomocą bakterii brodawkowych (ryzobiów) w swoich korzeniach. Jeśli więc lucerna zostanie następnie wprowadzona do gleby, azot stanie się dostępny dla następnej uprawy w miarę jej rozkładu. Specjalnie dla ciężki karmnik Jak ziemniaki (Solanum tuberosum), kapusta (kapustne), kukurydza (Zea mays) Lub dynia (Cucurbita) lucerna doskonale nadaje się jako prekultura. Poza tym, dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, lucerna pomaga poprawić strukturę gleby poprzez jej głębokie spulchnienie dzięki korzeniowi palowemu. Działa również jako ochrona przed erozją. Automatycznie służy również jako pastwisko dla pszczół i innych owadów, dzięki czemu lucerna jest dobrym wyborem nawóz zielony móc. Z pożywienia dostępnego na gruntach ornych korzystają nie tylko owady, ale także dzikie zwierzęta, takie jak jelenie czy zające.

Uprawa lucerny w ogrodzie

Lucerna bardzo dobrze radzi sobie w słonecznym, ciepłym miejscu z wapienną, przepuszczalną, bogatą w składniki odżywcze glebą. Na przykład gleba gliniasta lub lessowa byłaby odpowiednim rodzajem gleby. Należy unikać gleb silnie zwięzłych, podmokłych lub o kwaśnym odczynie pH. Optymalna wartość pH podłoża pod uprawę lucerny wynosi około 6,5 do 7,5. Lucerna ze względu na system korzeniowy lepiej znosi suszę niż wilgoć, dlatego gleba powinna być sucha lub średnio świeża. Ponieważ jednak uprawiana roślina ma duże zapotrzebowanie na wodę, dużą rolę odgrywa również zdolność magazynowania podłoża. Lucernę można wysiewać od kwietnia do połowy sierpnia. Jeśli zostanie wysiany wiosną, może bujnie rozwijać się aż do zimy i bez problemu ją przeżyje. Najlepszy czas to połowa kwietnia, kiedy w glebie osiągnięto temperaturę kiełkowania co najmniej 5°C. Aby przygotować glebę, należy usunąć wszystkie chwasty i głęboko spulchnić glebę. Nasiona można teraz umieścić na głębokości około 1 do 1,5 cm w drobno pokruszonym podłożu siewnym i ostatecznie sprasować. Jeśli chodzi o normę wysiewu lucerny, potrzeba około 25 do 30 g na 10 m². Na większych obszarach, na przykład, nasiona lucerny można rozsiewać i łatwo wtrącać za pomocą grabi. Ziemię można ponownie docisnąć tylną częścią grabi. Lucerna powinna być równomiernie wilgotna przynajmniej do momentu wykiełkowania, a najlepiej także w fazie młodej rośliny. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po około 7 do 14 dniach.

Wskazówka: Czy wiesz, że lucernę można uprawiać również na parapecie lub bezpośrednio w kuchni? W formie Kiełki lucerny nawet zimą roślina może uszlachetniać dania na różne sposoby i stanowić cenny dodatek.

Właściwa pielęgnacja

Po pomyślnym wykiełkowaniu i ukorzenieniu się, podlewanie lucerny można wyraźnie zaniedbać. Gdy tylko rozwinie się wystarczający system korzeniowy, roślina dobrze radzi sobie z okresami suszy. Rodzina roślin strączkowych ma duże zapotrzebowanie na potas i wapń. Dlatego sensowne jest stosowanie nawozów bogatych w potas z zawartością wapnia. Najlepiej sprawdzi się tu nawóz długoterminowy w postaci granulatu, który stosuje się wiosną i uwalnia swoje składniki pokarmowe przez kilka miesięcy. Azot nie powinien być w ogóle zawarty w nawozie lub tylko w niewielkich ilościach, ponieważ lucerna dba o siebie.

Wapnowanie gleby może być w niektórych przypadkach konieczne dla utrzymania lub osiągnięcia optymalnej wartości pH oraz dla zaopatrzenia w magnez lub wapń. Aby dowiedzieć się, czy wapnowanie byłoby pomocne dla Twojej podłogi, powinieneś najpierw pH gleby i typ gleby określić. Wyjaśniamy szczegółowo, jak to działa w naszych odpowiednich artykułach. Na przykład nasze wapno drobnoziarniste zapewnia wapno wysokiej jakości Plantura Organiczna wapno do trawników i ogrodów dar: Równoważąc wartość pH, nasze bezwonne wapno ogrodowe zapewnia bardziej aktywne życie gleby, zwłaszcza na glebach kwaśnych, a tym samym poprawia żyzność gleby. Podczas aplikacji nie musisz się martwić o zwierzęta domowe lub ogrodowe, które biegają swobodnie, ponieważ trawnik i wapno ogrodowe są dla nich nieszkodliwe.

W rolnictwie lucerna jest zwykle uprawiana przez dwa do trzech lat i ścinana trzy do czterech razy w roku w celu wykorzystania jako roślina pastewna. Pierwsze cięcie na wysokość około 10 cm powinno nastąpić najpóźniej po zakończeniu okresu kwitnienia. Jeśli lucerna jest wykorzystywana jako nawóz zielony, jest ona również koszona w zależności od terminu siewu i ostatecznie zaprawiana. Jeśli roślina była już zasiana na początku roku, należy ją ściąć najpóźniej przed dojrzewaniem nasion, aby nie zasiała ponownie. Jesienią lucernę można wprowadzić do gleby. Jeśli koniczyna ślimakowa była stosowana dopiero w dalszej części roku, można ją pozostawić na zimę i skosić dopiero w następnym roku. Lucerna jest odporna na temperatury do około -20°C i dlatego może być uprawiana bez żadnych problemów przez kilka lat. Tylko roczna lucerna (Medicago scutellata) stanowi wyjątek, którego to nie dotyczy. Roślin mrozoodpornych nie należy wysiewać po połowie sierpnia, w przeciwnym razie nie będą w stanie wystarczająco rosnąć aż do zimy i dlatego są bardziej wrażliwe na niskie temperatury. Dotyczące płodozmian między kolejnymi uprawami lucerny lub innych roślin strączkowych powinna być przerwa od 4 do 6 lat.

Zbiór i wykorzystanie lucerny

Jak już nauczyłeś się z zabiegów pielęgnacyjnych dla lucerny, jest ona ścinana i przekopywana kilka razy lub jeden raz, w zależności od przeznaczenia. Ponieważ uprawa lucerny w glebie nie może być łatwa, bardzo pomocne są małe maszyny, takie jak glebogryzarka lub kosiarka do mulczowania. Po rozdrobnieniu lub przycięciu lucerny, materiał roślinny można wykorzystać jako ściółkę odżywczą. W rolnictwie lucerna jest często wykorzystywana do zakiszania lub na pellet, brykiet i Stosowana produkcja beli - rzadziej roślina jest używana suszona niż siano, ponieważ wymaga mniej odpowiedni jest. Ze względu na wysoką zawartość białka i składników mineralnych oraz doskonałe plonowanie lucerna jest ważną rośliną pastewną. Lucerna jest stosowana głównie jako pasza dla koni, ale roślina ta nadaje się również dla innych zwierząt, takich jak bydło, kurczaki i króliki.

Dla nas lucerna jest jadalna nie tylko w postaci kiełków, bo jadalne są również jej kwiaty i młode liście. Możliwe jest samodzielne zbieranie nasion z lucerny. Musisz wybrać odpowiedni czas na to: strąki powinny być brązowe i jak najbardziej suche. Jeśli jednak czekasz zbyt długo, musisz liczyć się z tym, że już się otworzyły i same rozsiały nasiona.

Lucerna jest często używana w mieszankach z gatunkami koniczyny, takimi jak koniczyna czerwona (Trifolium pratense) rozmieszczony. Również ten ładny Szkarłatna koniczyna (Trifolium incarnatum) jest wykorzystywana jako roślina na nawóz zielony i okazjonalnie do produkcji pasz.