Seler, Apium graveolens: 14 wskazówek dotyczących uprawy

Seler to nie tylko popularne warzywo do zup. On też jest zdrowy. Jeszcze zdrowsze jest samodzielne uprawianie warzyw. Dowiedz się, jak tutaj.

Charakterystyka

• Pochodzenie: Europa, Ameryka, Azja i Afryka
• Rodzina roślin: Umbelliferae
• Rodzaj warzyw: warzywa łodygowe, warzywa bulwiaste
• Warianty: seler, łodygi selera, korzeń selera
• Wzrost: roślina zielna
• Wymagania pokarmowe: ciężki pokarm
• Kwiat: baldachy
• Rozmnażanie: nasiona
• Zastosowanie: Przyprawa do zup lub sosów, warzyw
• Cechy szczególne: aromatyczny zapach jest typowy, seler może wywoływać silne alergie

warianty

korzeń selera(Apium graveolens var. rapaceum)

Ten seler ma grubą cebulkę, która może ważyć nawet kilogram. Stosowany jest głównie jako warzywo do zup. Ponadto plastry bulwy można smażyć jako wiórki selera.

seler(Apium graveolens var. słodkie)

W przypadku selera lub selera stosuje się łodygi liściowe. Po wystarczająco długim czasie można je stosować świeże lub gotowane, pojedynczo lub w partiach.

seler(Apium graveolens var. secalinum)

Seler (również cięty lub liściasty) jest używany wyłącznie jako przyprawa. Razem z solą, na przykład jako sól selerowa. Używa się do tego tylko liści.

Lokalizacja

Wszystkie odmiany selera lubią stanowiska ciepłe, słoneczne, nieco osłonięte. Miejsce powinno być przewiewne, ale nie wietrzne. Im szybciej rośliny wyschną po deszczu, tym mniej chorób grzybowych będą musiały się z nimi zmagać.

Podłoga

Ponieważ są ciężkimi karmnikami, lepiej rosną na glebach ciężkich niż lekkich. Dobre są gleby humusowe, gliniaste, ulepszone kompostem. W glebie piaszczystej łodygi lub bulwy pozostają mniejsze, dlatego należy stymulować glebę piaszczystą do tworzenia próchnicy poprzez dodanie większej ilości kompostu.

siać / sadzić

• Kiedy: od połowy do końca marca
• Siew: preferuj pod szkłem
• Zasiej seler bezpośrednio
• tylko cienko przykryć glebą (lekkie kiełkowniki)
• Sadzenie: od połowy do końca maja
• Zapotrzebowanie na miejsce: co najmniej 40×40 cm
• Podczas sadzenia nie przykrywać cebulek selera ziemią

Opieka

Regularnie siekaj i ściółkuj między sadzonkami selera, aby zapobiec wzrostowi chwastów i ograniczyć parowanie. Są jednak płasko ukorzenione, dlatego należy zachować ostrożność podczas siekania.

Specjalny seler

W przypadku selera łodygi selera muszą być wybielone, ponieważ ziemia wokół rośliny jest usypana. Innym wariantem jest związanie łodyg i okrycie ich grubym, ciemnym papierem lub tekturą. Wybielanie sprawia, że ​​smak jest łagodniejszy. Uprawa automatycznie wybielających się szczepów oszczędza dodatkową pracę.

podlewanie i nawożenie

Seler potrzebuje dużo wody do wytworzenia dużych cebul i mięsistych łodyg. Trzeba ją regularnie regularnie podlewać. W przypadku suszy podawana jest dodatkowa woda.

Seler nawozić w szczególności raz lub dwa razy. Użyj do tego kompostu lub innego materiału organicznego. Dobrze nadaje się mączka rogowa lub wióry rogowe. Ściółkowanie przyczynia się również do ciągłego nawożenia.

Zbiory i przechowywanie

korzeń selera

Zbiory rozpoczynają się w październiku, gdy zewnętrzne liście żółkną. Wyjmij bulwy z ziemi, użyj ich bezpośrednio lub przechowuj. Aby to zrobić, odetnij zewnętrzne liście i wbij bulwę w wilgotny piasek w chłodnym miejscu. Seler toleruje lekki mróz.

łodyga selera

Zbiory odbywają się nieprzerwanie od około lipca do pierwszych przymrozków, po których łodygi przestają być jadalne. Roślina tworzy nowe łodygi, gdy te zewnętrzne zostaną usunięte. Seler kiszony zbiera się w całości poprzez odcięcie rośliny tuż nad ziemią. Seler można jeść na surowo. Nadaje się również do gotowania i gotowania na parze. Zawiń patyczki w wilgotny ręcznik kuchenny i zachowaj świeżość przez kilka dni. Należy je przechowywać w lodówce.

seler

Zioło jest bardzo wszechstronne. Zbieraj, gdy tylko liście będą wystarczająco duże. Można je stosować na surowo, suszone lub gotowane. Nadają się również do dłuższego przechowywania.

sortuje

Korzeń selera:

• „Monarch” (duża, dobrze przechowywana bulwa)
• „Ibis” (białe mięso, odporne na śruby)
• „Prince” (łatwy w pielęgnacji, wytrzymały)

łodyga selera:

• 'Darklet' (wczesna, wysiew w lutym, zbiór od lipca)
• „Tall Utah” (wysoka wydajność, łagodny smak)
• „Spartacus” (zwłaszcza długie łodygi)
• 'Golden Spartan' (żółtozielona, ​​szybko rosnąca)
• „Pascal” (samowybielający)

Choroby

choroba plamistości liści

Ta choroba jest wywoływana przez grzyby i można ją rozpoznać po żółtawych plamach na liściach. Jest traktowany odpowiednimi pestycydami. Lepiej temu zapobiec, utrzymując rośliny tak suche, jak to możliwe i zapewniając przewiewne miejsce.

parch selera

Na cebulach selera tworzą się popękane plamy, przez które grzyby gnijące mogą przedostać się do magazynu. Seler jest więc mniej trwały. Gdy choroba wybuchnie, nie można jej zwalczyć. Dlatego pamiętaj, aby nie sadzić młodych roślin, dopóki gleba nie nagrzeje się wystarczająco. Zwróć również uwagę na płodozmian i obserwuj kilkuletnią przerwę w sadzeniu.

szkodniki

mszyce

Mszyce lubią osiedlać się w wąskich przestrzeniach między łodygami selera, aby wysysać soki roślinne. Dopóki jest tylko kilka zwierząt, pożyteczne owady opiekują się szkodnikami. Łagodny roztwór mydła, którym płucze się rośliny, pomaga na wiele wszy.

ślimaki

Ślimaki stanowią problem, zwłaszcza dla młodych roślin. Są one chronione przez tzw. kołnierze ślimakowe dla poszczególnych roślin lub grządka jest otoczona płotem ślimakowym.

mucha selerowa

Podobnie jak mucha marchewkowa czy cebulowa, owad ten wabiony jest zapachem roślin i składa jaja na łodygach. Larwy zjadają przejścia do wnętrza rośliny, a czasem czynią ją niejadalną. Ponadto bulwy mogą pozostać znacznie mniejsze lub skarłowaciałe. Najskuteczniejsze przeciwko muchom warzywnym wszelkiego rodzaju są gęste siatki ochronne rozrzucone na uprawie. Muszą mieć dobry kontakt z podłożem, aby muchy nie mogły dostać się w żadnym miejscu.

nicienie

Maleńkie nicienie, niewidoczne gołym okiem, są problemem glebowym. Mogą atakować wiele rodzajów warzyw i uszkadzać wzrost. Walka z glistami jest niezwykle trudna. Z jednej strony wszystkie porażone rośliny należy usunąć, z drugiej pomaga w uporczywych przypadkach jedynie po to, aby pozostawić teren na stałe odłogiem, co oznacza, że ​​nie występują tam również chwasty rosnąć. W ten sposób nicienie są głodzone przez wiele miesięcy.

norniki

Norniki powodują również wiele szkód w ogrodzie warzywnym. Lubią jeść warzywa bulwiaste, w tym seler. Zapobieganie im jest bardzo trudne. Jedną z opcji jest całkowite osłonięcie łóżek głęboko zakopanym drutem z kurczaka. Chociaż urządzenia ultradźwiękowe obiecują lekarstwo, nie działają one szczególnie dobrze. Bardziej pomocne są kryjówki dla większych zwierząt pożytecznych, takich jak łasice. Pomocne mogą być również grzędy dla ptaków drapieżnych. Istnieją specjalne pułapki na przejścia norników.

kultura mieszana

Rodzaje warzyw w kulturach mieszanych wzajemnie się wspierają, na przykład swoimi zapachami odstraszają niektóre szkodniki. Seler nadaje się do uprawy mieszanej z kapustą, warzywami owocowymi i porami. Seler dobrze komponuje się z czosnkiem w łóżku ziołowym. Mniej odpowiednia jest pietruszka, ziemniaki lub kukurydza.

zbiór nasion

Oczywiście nasiona selera można kupić wszędzie. Jednak uprawa własnych nasion ma zalety. Nadają się do tego tylko odmiany odporne na nasiona, tj. żadne rasy mieszańcowe. Seler kwitnie, jeśli jest posadzony zbyt zimno. W przypadku produkcji nasion oznacza to, że niektóre rośliny sadzi się na początku maja lub pod koniec kwietnia. Baldachy dojrzewają na roślinie, ale są cięte przed opadnięciem nasion. W suchym miejscu nasiona będą jeszcze przez jakiś czas dojrzewać. Jeśli są całkowicie suche, można je strząsnąć z baldachów. Nasiona będą przechowywane w szczelnie zamkniętym pojemniku co najmniej do następnego wysiewu.

Dowiedz się więcej o ziołach leczniczych