Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich, Phoenix canariensis

Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich nadaje salonowi, ogrodowi zimowemu lub tarasowi tropikalny charakter i jest łatwa w pielęgnacji. Dlatego doskonale nadaje się również dla początkujących i każdego, kto nie ma zielonego kciuka. Pomimo swojej niewymagającej natury, kultura Feniksa canariensis musi zwrócić uwagę na kilka punktów.

Lokalizacja

Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich pochodzi z regionów tropikalnych i dlatego potrzebuje ciepłego i słonecznego miejsca. Toleruje temperatury pokojowe przez cały rok, ale może również przebywać na zewnątrz od wiosny do późnego lata.
Przede wszystkim ważne jest, aby otrzymywała wystarczającą ilość światła. Ciemny kąt pomieszczenia jest zatem wyjątkowo nieodpowiedni. Lepsze są tereny w bezpośrednim sąsiedztwie okna lub ogrodu zimowego. Ponadto należy zauważyć, że Phoenix canariensis może osiągnąć znaczne rozmiary – i to w stosunkowo krótkim czasie. Dlatego w miejscu powinno być wystarczająco dużo wolnego miejsca.

Podłoże

Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich potrzebuje bogatego w składniki odżywcze, dobrze przepuszczalnego i lekko kwaśnego podłoża. Gleba powinna mieć również umiarkowane właściwości zatrzymywania wilgoci. Mieszanka:

• dobrze zgniły kompost
• Ziemia doniczkowa
• piasek
• Ziemia palmowa

Poszczególne składniki można mieszać ze sobą w równych częściach.
Wskazówka: Aby uniknąć nasiąkania wodą, w donicy należy umieścić warstwę drenażową. Idealnie nadają się do tego odłamki ceramiki, keramzyt lub gruby żwir. Tutaj również możliwe są mieszanki poszczególnych składników.

Rośliny i sadzarka

Ponieważ palma daktylowa kanaryjska nie jest mrozoodporna, należy ją uprawiać w wiadrze. Istotne przy wyborze odpowiedniej sadzarki są:

• wysoki poziom stabilności
• tak duży zakres, jak to możliwe
• wózek na rośliny jako mobilna podstawa

Ze względu na wielkość i wagę rośliny nie należy rezygnować ze stabilnego wałka do sadzenia. Ta podstawa jest niezbędna, aby móc regularnie obracać Phoenix canariensis w celu promowania równomiernego wzrostu. Ponadto należy użyć podkładki lub donicy, aby uniknąć uszkodzenia powierzchni przez wodę.

podlewać

Podczas podlewania Phoenix canariensis decydują tylko dwa czynniki: częste i ubogie w wapno. Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich najlepiej rozwija się na zawsze wilgotnym podłożu. Nie należy go jednak narażać na zalanie ani zalewać twardą wodą z kranu.
Idealne do podlewania to:

• stęchła woda z kranu
• nieoczyszczony staw lub woda akwariowa
• filtrowana woda
• Woda deszczowa

Jeśli używa się wody z akwarium lub stawu, palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich jest również dostarczana w składniki odżywcze. Dlatego nawożenie można uratować.

Użyźniać

Od wiosny palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich jest nawożona co dwa tygodnie. Idealnym nawozem okazał się nawóz palmowy. Należy jednak zauważyć, że Phoenix canariensis jest wrażliwy na sól. Dlatego należy podawać tylko niewielką dawkę nawozu. Ważne jest również, aby palma była obficie podlewana po zapłodnieniu. Rozprowadza to składniki odżywcze równomiernie i zapobiega nadmiernemu stężeniu składników odżywczych przed chemicznymi oparzeniami korzeni. Zimą zwiększa się odstęp między składnikami odżywczymi. Wystarczy wtedy nawozić co sześć tygodni.

Czysty

Rozprzestrzeniające się liście lub liście palmy daktylowej z Wysp Kanaryjskich z czasem gromadzą kurz, stają się matowe i szare. Oprócz uszkodzenia wzroku, pokrycia te zapobiegają również niezakłóconemu uwalnianiu nadmiaru wilgoci przez liście. Dlatego zaleca się czyszczenie liści tak szybko, jak to konieczne. Można je wytrzeć wilgotną ściereczką lub zmyć prysznicem. Liście palmowe należy następnie wytrzeć suchą, niestrzępiącą się szmatką, aby woda nie od razu tworzyła nowe osady z powodu zawartości wapna.

Repot

Palmę daktylową z Wysp Kanaryjskich należy zawsze przesadzać, gdy podłoże zostało zużyte lub wiadro stało się za małe dla rośliny. To ostatnie może być zauważalne, gdy pogarsza się stabilność. Dzieje się tak, gdy Phoenix canariensis staje się zbyt ciężki na górze, tj. środek ciężkości przesuwa się zbyt wysoko w górę. Dwie inne oznaki to widoczne korzenie na dnie doniczki i słabnący wzrost. Takie znaki należy traktować poważnie i jak najszybciej przesadzać.
Poniższy przewodnik może pomóc:

1. Większe palmy daktylowe z Wysp Kanaryjskich powinny mieć co najmniej dwie osoby przesadzające. Ze względu na duży rozmiar i wagę trudno jest wykonać pomiar samodzielnie.

2. Stare podłoże należy jak najdokładniej usunąć. Aby delikatnie usunąć pozostałości i nie uszkodzić korzeni, warto namoczyć bryłę korzeniową, a następnie spłukać ją niewielkim ciśnieniem wody.

3. Z kolei w wiadrze umieszcza się warstwę drenażową, aby korzenie nie stały bezpośrednio w wodzie.

4. Na warstwie drenażowej znajduje się tyle ziemi, że palma daktylowa znajduje się po ustawieniu na odpowiedniej wysokości do górnej krawędzi doniczki. Na koniec wiadro jest wypełnione ziemią jak najbardziej suchą, ponieważ można ją lepiej rozprowadzić. Podłoże jest lekko dociskane i natychmiast wylewane, ponieważ może to ponownie obniżyć glebę i można je odpowiednio uzupełnić.

Z reguły przesadzanie powinno odbywać się mniej więcej co trzy lata.

Marnotrawstwo

Palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich nie wymaga cięcia. Jedynym wyjątkiem są liście. Z biegiem czasu dolne liście palmowe obumierają i wysychają. Po całkowitym wyschnięciu można je odciąć blisko rośliny. W tym celu zaleca się ostry nóż lub sekatory. W niektórych przypadkach do usunięcia zaschniętych liści trzeba użyć większych sił. Dlatego należy używać wytrzymałych narzędzi tnących.

Mnożenie

Palmy daktylowe z Wysp Kanaryjskich są rozmnażane z nasion, które rozwijają się wiosną po kwitnieniu. Idealnie jest wysiewać nasiona tak szybko, jak to możliwe. Procedura wygląda następująco:

1. Nasiona są uwalniane z miąższu i oczyszczane.

2. Nasiona są następnie moczone w letniej wodzie przez kilka dni i w tym czasie powinny być trzymane w cieple.

3. Po umieszczeniu w ziemi doniczkowej nasiona Feniksa canariensis są wilgotne i ciepłe. Temperatury na miejscu powinny wynosić od 20 do 25°C.

4. Kiełkowanie rozpoczyna się po dwóch do trzech miesiącach. Jeśli gleba doniczkowa jest ukorzeniona, młode rośliny można przesadzać w opisanym powyżej podłożu.

Młode rośliny początkowo bardziej przypominają trawę. Charakterystyczny kształt liścia pojawia się dopiero, gdy rośliny mają od dwóch do trzech lat.
Wskazówka: Aby kwiaty w ogóle przyniosły owoce, trzeba je nawozić. Dlatego w okresie kwitnienia od lutego do maja w ciepłe dni należy je wychodzić na zewnątrz lub nawozić pędzlem.

zimowanie

Feniks canariensis nie jest mrozoodporny i dlatego należy go odpowiednio zimować. Można to zrobić na dwa sposoby. Z jednej strony palmę daktylową z Wysp Kanaryjskich można nadal uprawiać w temperaturze pokojowej, czyli pozostawić ją w salonie. Nalewa się jak zwykle. Odstępy między zapłodnieniem można jednak wydłużyć do sześciu tygodni.
Nieco bardziej naturalna i, jak pokazuje doświadczenie, lepsza dla odporności palm daktylowych z Wysp Kanaryjskich jest chłodniejsza zima. Roślina powinna stać w jasnym pomieszczeniu w temperaturze od 10 do 15°C. Na przykład odpowiedni jest przedpokój, szklarnia z opcjonalnym ogrzewaniem lub ogród zimowy. Tutaj też powinno być nadal nalewane. Jak wspomniano, lekkie nawożenie bardzo małymi ilościami można wykonywać co sześć tygodni w połączeniu z podlewaniem.
Wskazówka: Jeśli nie masz we własnym domu miejsca na zimowanie palmy daktylowej z Wysp Kanaryjskich, możesz ją również profesjonalnie zimować w szkółkach z odpowiednią ofertą.

Wzrost na rok

Phoenix canariensis ma roczny wzrost około 50 centymetrów, jeśli opieka i lokalizacja są optymalne. Na pierwszy rzut oka może to nie wydawać się dużo, ale oznacza to potencjalny wzrost o 1,5 metra w ciągu trzech lat. Z biegiem czasu rozwija się również plemię, które jednak zwykle pozostaje bardzo krótkie z kulturą w środku. Wzrost dotyczy głównie długości liści palmowych, a tym samym obwodu rośliny.

Typowe choroby, szkodniki i błędy pielęgnacyjne

Choroby i szkodniki zwykle atakują palmę daktylową Wysp Kanaryjskich tylko wtedy, gdy jest osłabiona przez błąd w opiece i dlatego jest bardziej podatna. Typowe w takich przypadkach są:
Choroba zrogowaciała
Choroba objawia się czarnymi kropkami na liściach. Czynnikiem ryzyka jest lokalizacja o zbyt małej ilości światła i jednocześnie zbyt wysokich temperaturach.
Choroba plamistości liści
Ta szeroko rozpowszechniona infekcja grzybicza objawia się w postaci prawie okrągłych, jasnobrązowych do ciemnobrązowych plam na liściach lub liściach. Zimna i bardzo twarda woda do nawadniania może zwiększać ryzyko infekcji.
przędziorków
Szkodniki są widoczne poprzez drobny splot między liśćmi i występują przede wszystkim zimą, kiedy suche i ciepłe, ogrzewające powietrze jest problemem dla rośliny. Pomóc może chłodna zima i spryskanie palmą daktylową z Wysp Kanaryjskich.
Owady łuskowe
Pasożyty można rozpoznać po ich brązowawych, wzniesionych strukturach, które znajdują się głównie na korzeniach i spodniej stronie liści. Te 0,6 do 0,8 milimetra struktury to same owady łuskowate. Występują również głównie w suchym, ciepłym powietrzu pokojowym.
wełnowiec
Szkodniki są jasnobiałe i mają wełniste, tłuste włosy. Zwykle rozprzestrzeniają się zimą, gdy uprawa jest zbyt ciepła i zbyt sucha. Jeśli Phoenix canariensis zostanie zaatakowany przez szkodniki lub choroby, z jednej strony należy sprawdzić warunki hodowli, az drugiej zastosować odpowiednie środki kontroli. Skoordynowana kultura, a także spryskiwanie, prysznic lub wycieranie liści palmowych wilgotną ściereczką mają działanie zapobiegawcze.