Tamaryndowiec, Tamarindus indica: uprawa i pielęgnacja

W naturze drzewo tamaryndowca może dorastać do 25 metrów wysokości. Oczywiście roślina nie osiąga takich wysokości w naszych szerokościach geograficznych wyłącznie z powodów klimatycznych. Jako charakterystyczna roślina pojemnikowa, drzewo nadal robi wrażenie. Szkoda, że ​​Tamarindus indica, jak nazywa się go po łacinie, może szybko stać się dużym wyzwaniem dla ogrodników hobbystów. Ale przy niezbędnej wiedzy to działa.

Lokalizacja

Tamarindus indica lubi ciepło i światło. Niezbędne jest więc słoneczne, zalane światłem miejsce. W fazie wzrostu roślina nie może uzyskać wystarczającej ilości światła słonecznego. Na tym tle widać wyraźnie, że idealnym miejscem jest ogród zimowy – zwłaszcza, że ​​zwykle jest tam też miejsce, którego drzewo potrzebuje. Alternatywnie, bezpośrednio w domu znajdują się również większe pokoje. Powinny jednak również znajdować się w nasłonecznionym miejscu i, jeśli to możliwe, mieć duże okna. Przy temperaturach powyżej 15 stopni Celsjusza tamaryndowca można postawić również na balkonie lub tarasie. Tutaj roślina powinna być również osłonięta od wiatru. Obowiązuje następująca zasada: im jest młodsza, tym większej ochrony potrzebuje. Nawiasem mówiąc, starsze drzewa zdecydowanie powinny przebywać na zewnątrz, o ile pozwalają na to temperatury.

podłoże

Gleba dla Tamarindus indica powinna być jak najbardziej przepuszczalna i bogata w próchnicę. Starsze rośliny mogą również zawierać trochę gliny. Zasadniczo wysokiej jakości ziemia ogrodowa jest idealna dla małego drzewka w wiaderku. Jednak ważne jest, aby wzbogacić ją materiałem drenażowym, aby zapewnić niezawodne odprowadzanie wody i zapobiegać zastojom. Kamyki, odłamki ceramiki, a nawet perlit są do tego właściwym wyborem.

Wlać

Drzewo tamaryndowca wymaga stosunkowo mało wody. Jednym z powodów może być to, że rośnie stosunkowo wolno. Nie oznacza to jednak, że gleba, w której utknęło drzewo, powinna całkowicie wyschnąć. Należy go raczej zawsze podlewać, gdy powierzchnia gleby w okolicy pnia zaczyna lekko wysychać. Gwarantuje to, że najważniejsza bryła korzeniowa jest stale wilgotna. Z drugiej strony zapewnia to również, że nie tworzy się w nim ani na nim podlewanie. Nie ma zatem ustalonej reguły co do rytmu, w jakim drzewo powinno być podlewane. Zamiast tego należy codziennie sprawdzać glebę, a następnie w razie potrzeby podlewać puszkę.

Użyźniać

Tamarindus indica potrzebuje również składników odżywczych do wzrostu i rozwoju. Substancje zawarte w glebie bardzo szybko już do tego nie wystarczają. Wtedy nie ma sposobu na regularne nawożenie. Do roślin zielonych najlepiej stosować kompletny nawóz. Idealny jest płynny nawóz, który po prostu wlewa się do wody do nawadniania. Czas nawożenia to miesiące od kwietnia do września. W tej fazie konieczne jest zapewnienie podaży składników odżywczych mniej więcej co dwa tygodnie. Alternatywnie można również pracować z dostępnymi w handlu pałeczkami nawozowymi, które po prostu umieszcza się w ziemi. Podczas dozowania należy przestrzegać instrukcji producenta.

Cięcie

Cięcie nie jest absolutnie konieczne w przypadku tamaryndowca. Rośnie tak wolno, że prawie nie ma niebezpieczeństwa niekontrolowanego namnażania się. Regularne przycinanie zwykle nie sprzyja wzrostowi i bujności tej rośliny. Jednak w zależności od lokalizacji może być konieczne pewne ukształtowanie drzewa. Wtedy nie można uniknąć przeszkadzających gałęzi lub usunąć pędy. Zasadą jest, że cięcie można wykonać dopiero po hibernacji. Cięcie znajduje się około trzech do pięciu milimetrów nad śpiącym okiem. Cięcie należy wykonać pod niewielkim kątem, aby umożliwić odpływ wody. Osobno oczywiście konieczne jest usunięcie chorych gałęzi i posuszu z pnia.

przesadzić

Prawdopodobnie nie można tego powiedzieć wystarczająco często: drzewo tamaryndowca rośnie bardzo wolno. Ale nawet jeśli postęp nie zawsze jest od razu widoczny, to i tak będzie się zwiększał w odpowiednich warunkach. W rezultacie nie można uniknąć przesadzania w większej donicy. Doświadczenie pokazało, że jest to konieczne mniej więcej co trzy lata - i tylko wtedy, gdy bela jest w pełni ukorzeniona.

hibernować

Tamarindus indica nie jest ani odporna, ani nie może obejść się bez okresu odpoczynku. W pewnych okolicznościach nawet temperatury poniżej dziesięciu stopni Celsjusza mogą być niebezpieczne. Dobrze więc, że drzewko niekoniecznie potrzebuje specjalnych zimowisk. Po prostu nie może zostać na zewnątrz, jeśli spędza tam lato. Zaciemniony pokój również nie jest konieczny. Wręcz przeciwnie: roślina ta również potrzebuje dużo światła w okresie spoczynku. Zasadniczo podczas przechowywania w okresie zimowym należy spełnić następujące wymagania:

• jak najjaśniejsze miejsce
• Temperatura pokojowa od 15 do 20 stopni Celsjusza
• niezbyt suche powietrze (ogrzewanie)

Na tym tle oranżeria jest zwykle czymś w rodzaju idealnego schronienia dla rośliny. Niestety, nawet w miesiącach zimowych może być tam stosunkowo ciemno. za wcześnie się ściemniać. W każdym razie istnieje duże niebezpieczeństwo, że drzewo nie otrzyma wystarczającej ilości światła, nawet w bardzo nasłonecznionym miejscu. Dlatego obowiązuje następująca zasada: im mniej światła, tym niższa powinna być temperatura w pomieszczeniu. Zasadniczo nie należy przekraczać temperatury 20 stopni Celsjusza. Podlewanie jest znacznie ograniczone w fazie spoczynku, a nawożenie jest całkowicie zbędne.

uprawa

Większość ogrodników hobbystów i miłośników roślin dostanie drzewo tamaryndowca jako młodą roślinę z handlu ogrodniczego. Jednak możliwe jest również wyhodowanie własnego tamaryndowca. Dojrzałe owoce tamaryndowca najlepiej kupować w azjatyckim sklepie. Każdy pojedynczy owoc zawiera średnio cztery nasiona. Aby móc z nich korzystać, należy je najpierw całkowicie uwolnić od miazgi. To nie zawsze jest łatwe. Zwykle pomaga tylko ssanie nasion, aż zniknie ostatni kawałek miąższu. Zwykle dopiero wtedy można stwierdzić, czy nasiona są w ogóle dojrzałe i nadają się do kiełkowania. Jeśli mają ciemnobrązowy kolor, zwykle jesteś po bezpiecznej stronie.

obróbka wstępna

Jednak nie wystarczy po prostu posadzić nasiono w ziemi. Nasiona tamaryndowca mają szczególnie twardą skorupę, która ma chronić przed niezamierzonym wykiełkowaniem. Ta ochrona przed zarazkami musi zostać usunięta. Albo pocierasz je bardzo delikatnie bardzo drobnym papierem ściernym, albo moczysz nasiona w ciepłej wodzie przez cały dzień. Ta druga opcja jest oczywiście dużo bezpieczniejsza.

sadzenie rdzenia

Po usunięciu ochrony przed zarazkami można sadzić nasiona. Podłoże kokosowe jest do tego idealne. Powinien być wypełniony wąską i stosunkowo wysoką donicą. Po osiągnięciu poziomu napełnienia około 75 procent nasiona umieszcza się na środku, a następnie przykrywa cienką warstwą podłoża. Ta warstwa powinna być wystarczająco gruba, aby ukryć nasiona. Całość mocno dociskamy i energicznie wlewamy. Następnie naczynie przenosi się w ciepłe miejsce. Po około dwóch do ośmiu tygodniach nasiona zaczynają kiełkować. Tworzy pierwsze liście i korzeń palowy.

sadzenie młodych roślin

Gdy tylko pojawią się pierwsze liście, roślina potrzebuje dużo światła i ciepła. Młody tamaryndowiec należy przesadzić z około pięciu par liści. Ziemia ogrodowa z materiałem drenażowym jest obecnie zalecana jako podłoże. Ponadto nadal potrzebne jest dużo światła i ciepła. Nie wolno jednak stawiać naczynia na grzejniku, gdyż całe podłoże bardzo szybko wyschnie. Podłoże musi być raczej stale wilgotne, ale nigdy nie może być mokre, aby uniknąć nasiąkania wodą. Nawiasem mówiąc, opryskiwacz jest idealny do zaopatrzenia w wodę na tym etapie. Należy unikać bezpośredniego światła słonecznego. Pierwsze nawożenie jest konieczne dopiero po około dwóch miesiącach.

Więcej informacji o: Baumlexikon