11 gatunków motyli w Niemczech: przegląd

Kto ich nie zna, kolorowych posłańców lata. Motyle (Lepidoptera) skaczą z kwiatka na kwiatek na kolorowej letniej łące. Znowu można je zobaczyć na czas wraz z pierwszymi wiosennymi promieniami słońca. Wszędzie tam, gdzie są kwitnące rośliny, jest dla nich słodki nektar. Istnieje wiele gatunków motyli różniących się kolorem, kształtem i rozmiarem. Jednak wielu z tych kolorowych „letnich ptaków” zagrażają również zmiany w ich środowisku.

Gatunki motyli w Niemczech

Na całym świecie występuje około 170 000 różnych gatunków, co czyni motyle jedną z największych i najbardziej znanych grup owadów, drugą po chrząszczach. Około 3700 gatunków pochodzi z Niemiec. Jednak prawie 50 procent z nich jest zagrożonych. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wyginęło już 2% gatunków motyli.

Nazwa botaniczna Lepidoptera wywodzi się z języka greckiego i oznacza „skrzydło łuski” lub skrzydło łuski. Powodem wybrania nazwy jest to, że kolor poszczególnych gatunków motyli składa się z drobnych płatków koloru. Poniżej przedstawiamy 11 najpiękniejszych motyli w Niemczech. Przy odrobinie szczęścia można je oglądać we własnym ogrodzie.

Admirał (Vanessa atalanta)

To jest motyl migrujący. Pochodzi z obszaru Morza Śródziemnego, skąd dociera również do Niemiec. Woli przebywać w lasach, na łąkach, w parkach i ogrodach. Gąsienice o barwie od zielonkawej do brązowej mają krótkie kolce i ucztują dalej Pokrzywy. Każdego roku admirał wyprowadza od dwóch do trzech pokoleń, z których ostatnie przenosi się na południe.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od maja do października
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 6 cm
• Przednie skrzydła w kolorze jasnobrązowym
• ciemnobrązowa końcówka z biało-niebieskawymi plamkami
• czerwony pasek poprzeczny nad brązowymi obszarami przedniego skrzydła
• niebieskawe plamy na tylnym czubku skrzydła
• pod spodem brązowawe, żółtawe i niebieskawe marmurki

Aurora motyl (kardaminy z Anthocaris)

Ćma jest szeroko rozpowszechniona. Woli latać na obrzeżach lasów i wilgotnych łąk. Niebiesko-zielone, smukłe gąsienice mają biały bok. Późną jesienią te przepoczwarzają się i zimują.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do lipca
• Długość ciała: 1,5 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 4,5 cm
• Samice białe skrzydła z czarnymi końcówkami skrzydeł
• Samce mają białe skrzydła z czarną plamką oczną i
• pomarańczowe zabarwienie części przedniego skrzydła
• Spód tylnych skrzydeł marmurkowy zielonkawobrązowy

C-butterfly (Polygonia c-album)

Motyl ten lubi przebywać na obrzeżach lasu oraz na czystych terenach w lasach mieszanych i łęgowych. Wyprowadza od dwóch do trzech pokoleń rocznie. Ostatnia hibernuje i jest bardzo aktywna już w marcu. Czarna gąsienica ma czerwonawe paski, kolce i białą plamę na grzbiecie. Przypomina to bardzo ptasie odchody, więc może odstraszyć drapieżniki. Gąsienice żywią się głównie pokrzywą.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do października
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 5 cm
• Powierzchnie skrzydeł pomarańczowo-czerwone
• Lekko żółtawy w kierunku krawędzi
• mocno ząbkowany, ciemnobrązowy kontrastujący brzeg skrzydła
• liczne czerwono-brązowe do czarnych pasy i plamki na górnej stronie skrzydła
• Spód ciemnobrązowy, przy krawędzi szarawy
• pojedyncze pomarańczowo-białe plamki
• jasne białe „C” na spodzie tylnego skrzydła

Motyl kapusta biała (Pieris brassicae)

Ten typ motyla jest powszechny w Niemczech. Jako wyznawca kultury można go znaleźć od wybrzeża po góry, preferując pola, łąki i ogrody. W zależności od pogody istnieją od dwóch do trzech pokoleń. Jak sama nazwa wskazuje, gąsienica zjada wszystkich Rodzaje kapusty. Występujące w dużych ilościach może prowadzić do poważnych szkód spowodowanych jedzeniem. Przepoczwarza się przed nadejściem zimy i bardzo często pada ofiarą pasożytniczych os.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od kwietnia do października
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 6 cm
• białe skrzydła
• czarna końcówka na przednich skrzydłach
• Samice mają dwie dodatkowe czarne plamki na przednich skrzydłach
• Spód tylnych skrzydeł od szarego do zielonkawego
• u samców brak czarnych plam na skrzydłach

Jeżynka zwyczajna (Polyommatus icarus)

Te motyle uwielbiają otwarty teren. Często można je znaleźć na ziemiach uprawnych, łąkach, ogrodach i polach. Błękit łąkowy ssie nie tylko kwiaty, ale także wilgotne miejsca na ziemi. Gąsienica jest dość niepozorna, ma zielonkawy kolor z krótkimi włosami i żeruje Koniczyna- i gatunki lucerny. Gąsienice zimują i przepoczwarzają się następnej wiosny.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od maja do września
• Długość ciała: 1,5 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 3 cm
• zwierzęta płci męskiej i żeńskiej ubarwione inaczej
• Górna powierzchnia skrzydeł samca jest intensywnie niebieska do fioletowej
• Krawędź skrzydła biała
• Samice brązowawe
• Lekko niebieskawy połyskujący w kierunku boku ciała
• półokrągłe, delikatne pomarańczowe kropki na krawędziach skrzydeł
• Spód skrzydła jest w obu przypadkach brązowawy, z zielonkawą powierzchnią wewnętrzną
• również półokrągłe pomarańczowe plamy na zewnętrznych krawędziach

Lis (Vanessa urticae)

Ten okaz występuje najczęściej w tym kraju, od północnych Niemiec po góry. Szlachetny motyl woli mieszkać w pobliżu pokrzyw, takich jak polany leśne, krzewy i żywopłoty, łąki, ugory, ale także w parkach i ogrodach. Jego dieta zawiera nektar kwiatowy. Samice składają jaja na pokrzywie. Z tego rozwijają się czarne i żółte gąsienice. Każdego roku rodzą się dwa do trzech pokoleń. Ostatni z nich zapada w stan hibernacji.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do października
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 5 cm
• Podstawowy kolor cholewki mocny pomarańczowo-czerwony
• Czarne i żółtawe plamy i plamki na przednim skrzydle
• Strona tylnego skrzydła z brązowawymi włoskami
• podstawa w kolorze czarnym
• dwie opaski na klapowanej krawędzi skrzydła
• wewnętrzny pasek składa się z czarnych, obramowanych niebieskimi kropkami
• zewnętrzny pasek żółtawy
• niebieskawy pasek wzdłuż krawędzi dolnej części skrzydła
• w przeciwnym razie spód zabarwiony na brązowo do ochry
• Można go pomylić z Wielkim Lisem

Szachownica (Melanargia galathea)

Jako siedlisko, motyl oczny preferuje niskie pasma górskie, ale można go również spotkać na równinach. Gąsienica od zielonkawej do brązowawej jest owłosiona z czerwonawobrązową głową. Ich dieta obejmuje głównie miękkie trawy. Występują głównie na łąkach i obszarach deszczowych. Gąsienice zimują.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od maja do sierpnia
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 5,5 cm
• Górna strona skrzydeł biała do szampańskiej i marmurkowa z ciemnymi plamami
• przypomina wzór na szachownicy
• Spód wzór jaśniejszy
• na spodzie tylnego skrzydła zaznaczone plamy oczne

Paź (Papilio machao)

Te motyle są rozsiane po całych Niemczech. Wolą mieszkać w pobliżu zbiorników wodnych, lasów i łąk bogatych w kwiaty. Dobrze latają i pokonują duże odległości. Jego dieta zawiera nektar kwiatowy. Początkowo czarno-czerwone gąsienice później zmieniają kolor na błyszczącą zieleń z pomarańczowo-czarnymi paskami. Są bezwłose i żywią się Rośliny baldaszkowate jak pietruszka, koperek, marchewka. Gąsienica przepoczwarza się przed zimowaniem. Paź to jeden z największych gatunków w Europie Środkowej.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od kwietnia do września
• Długość ciała: 2,5 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 8 cm
• Górna strona skrzydeł jasnożółta
• Obecny wzór czarnych plam i linii
• bladoniebieskie pasy na krawędziach tylnych skrzydeł
• czerwona plamka na każdym tylnym skrzydle
• Podobna kolorystyka i deseń na spodzie, nieco bledsza
• charakterystyczne końcówki na końcówkach skrzydeł
• przypominają szaszłyki z ogona jaskółek stodołowych

Motyl paw (Vanessa io)

Pawia motyla często można spotkać w wilgotnych lasach mieszanych, lasach łęgowych, na łąkach i zbiornikach wodnych, w ogrodach i parkach. Te motyle wolą kwiaty czerwone do fioletowych i żywią się ich nektarem kwiatowym. Samica składa jaja na pokrzywie. Z reguły są dwa pokolenia w roku. Druga z tych zim w chłodnych budynkach i piwnicach. W ciepłych pomieszczeniach szybko ginie, ponieważ zapasy energii szybko się zużywają z powodu większej aktywności.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do października
• Długość ciała: 2 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 6 cm
• Górna strona skrzydła w kolorze od czerwonego do rdzawobrązowego
• Tylne skrzydła od żółtawego do pomarańczowego w kierunku tułowia
• klapowane krawędzie skrzydeł
• szare do ciemnobrązowego pasmo wzdłuż krawędzi
• duża niebieska plamka na każdej z górnych stron skrzydła
• Miejsce na oko z czerwonymi i żółtymi znaczeniami
• przypomina pawie pióra z ogona
• Spód skrzydeł w kolorze czarno-brązowym
• czasami kolorowe posypki

Płaszcz żałobny (Aglais antiopa)

Płaszcz żałobny częściej można znaleźć na południu Niemiec niż na północy. Preferuje jasne lasy mieszane i łąki, wysysa soki, owoce przejrzałe i opadłe, a także wilgotne grunty. Dorosłe ćmy żyją zwykle przez rok. Po hibernacji składają jaja. Latem, kiedy pojawia się nowe pokolenie, nadeszła ich godzina. Gąsienica jest czarna z licznymi cierniami i lubi jeść wierzby i brzozy. Wyraźnego motyla trudno pomylić z innymi gatunkami motyli.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do października
• Długość ciała: 2,5 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 7 cm
• Powierzchnia skrzydła intensywnie ciemnobrązowy kolor
• opaska oprawiona na czarno na brzegach w kropki od niebieskiego do fioletowego
• typowa żółta lamówka na zewnętrznej krawędzi
• Krawędzie skrzydeł klapowane
• Spód skrzydła w kolorze brązowawym
• na brzegach turkusowy i zewnętrzny biały pasek

Motyl siarczkowy (Gonepteryx rhamni)

Te motyle są nadal szeroko rozpowszechnione w porównaniu z innymi gatunkami motyli. Żyją głównie na obrzeżach lasów, na terenach podmokłych, w ogrodach i parkach. Motyl może żyć prawie rok. Późną jesienią osadza się na zielonych roślinach i tam zimuje. Dlatego jest to również pierwszy motyl na wiosnę. Zielone, bezwłose gąsienice mają biały wzór na bokach. Woli żywić się drzewami kruszyny.

Wygląd zewnętrzny:

• Występowanie: od marca do października
• Długość ciała: 3 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 6 cm
• Cytrynowy żółty na górze i na dole skrzydeł u samców
• Pomarańczowo-czerwona plama na górnej stronie przednich i tylnych skrzydeł
• Spód tej plamy jest szary
• Na górze i na dole widoczne są bladoszare, cienkie linie
• Kobieta ten sam rysunek
• jednak skrzydła od bladozielonkawego do białawego