Jakie drewno na taras jest najlepsze? Porównanie gatunków drewna

Tropikalne gatunki drewna są niezwykle popularne jako drewno tarasowe. Bo są bardzo twarde i mają dużą odporność na grzyby niszczące drewno. Ale czy naprawdę konieczne jest użycie drewna tarasowego z drugiego końca świata, czy też lokalne drewno również może zdobyć punkty? Nasze porównanie pokazuje zalety i wady różnych rodzajów drewna oraz pokazuje, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze drewna tarasowego.

Kryteria wyboru

Oczywiście kuszące jest wybieranie drewna tarasowego wyłącznie na podstawie jego wyglądu lub ceny zakupu. W końcu wielu ma już dokładny obraz nowej werandy przed swoim wewnętrznym okiem, a także ustalony budżet.
Przed zakupem należy jednak wziąć pod uwagę również inne czynniki, aby nie było przykrych niespodzianek w zakresie obróbki, pielęgnacji i trwałości. Te kluczowe punkty obejmują:

• odporność na ścieranie
• trwałość
• twardość
• Koszty
• optyka
• łatwość pielęgnacji
• Odporność na czynniki atmosferyczne

Ponadto przy wyborze i porównywaniu rodzaju drewna należy wziąć pod uwagę cztery cechy jakościowe. To są:

• Trwałość: Grzyby niszczące drewno mogą wyrządzić wiele szkód. Dlatego drewno tarasowe powinno mieć klasę odporności 1 lub 2.
• Pochodzenie: Oznaczenie FSC-100% oznacza bezpieczne pochodzenie i zrównoważoną uprawę
• jakość drewna: FAS to skrót od „First and Seconds”, czyli drewna pierwszego i drugiego wyboru, a tym samym najwyższej jakości. W Niemczech szeroko rozpowszechniony jest również termin Premium.
• Wysuszenie: Suszenie drewna zapobiega późniejszemu wypaczaniu i wyginaniu się desek. Drewno, które zostało technicznie wysuszone lub jest oznaczone KD (wysuszenie komorowe – suszenie komorowe) jest idealne.

Tropikalne drewno tarasowe

Lasy tropikalne są bardzo popularne. Ze względu na swoje pochodzenie są bardzo odporne na niszczące drewno grzyby i insekty, dzięki czemu są m.in. bardzo trwałe. Są również odporne na warunki atmosferyczne i ścieranie. Nic więc dziwnego, że do budowy tarasów często wykorzystuje się następujące rodzaje drewna tropikalnego:

• Bangkirai
• Bilinga
• Cumaru
• Garapa
• Ipe
• Keruing
• Massaranduba
• tek

Jednak te rodzaje drewna mają nie tylko zalety. Ponieważ tropikalne gatunki drewna są bardzo twarde, są również trudne w obróbce. Czasami wymaga to specjalnych, hartowanych narzędzi. Poza tym dużo czasu, wysiłku i energii. Nawet wtedy nieprofesjonaliści nie zawsze mają możliwość czystej obróbki desek. Należy również wziąć pod uwagę krwawienie. Prowadzi to do nieestetycznych, ciemnych przebarwień – które mogą wynikać również z kontaktu z żelazem.

Ponadto drewno tropikalne musi pokonywać duże odległości. W rezultacie transport nie jest do końca przyjazny dla środowiska. Nie mówiąc już o wylesianiu, które poważnie ingeruje w siedliska gatunków zwierząt, z których część jest zagrożona wyginięciem. Jeśli jednak ma to być drewno tropikalne na taras, należy zatem sprawdzić jego pochodzenie. Pieczęć FSC-100% gwarantuje, że drewno pochodzi ze zrównoważonej i odpowiedzialnej społecznie gospodarki.

Dla porównania, tropikalne rodzaje drewna są drogie w zakupie. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji jest również bardzo trwały. Należy zatem rozważyć, czy należy ponosić koszty nabycia i profesjonalnej obróbki, czy też werandę należy częściej odnawiać.

Domowe drewno tarasowe

Drewno tarasowe z lokalnego leśnictwa jest zwykle znacznie tańsze niż drewno tropikalne. Z jednej strony wynika to z krótszych, a przez to bardziej przyjaznych środowisku tras transportowych. Jednak również w tym, że mają znacznie niższą twardość i trwałość. Na przykład daglezja ma tylko połowę żywotności drewna tropikalnego. Nie jest to ani wartość szacunkowa, ani zaleta, krótsza żywotność jest w rzeczywistości udokumentowana normami DIN.
Niemniej jednak rodzime gatunki drewna mają również zalety. Do budowy tarasu nadają się:

• daglezja
• Drewno dębowe
• modrzew
• Czarna Akacjowa
• popiół termiczny

Te nie wykrwawiają się, ale wydzielają najwyższą żywicę. Jednak przy wysokiej jakości i odpowiednio przetworzonych wariantach nawet to nie stanowi problemu. Ponadto są znacznie tańsze. Nawet niższa twardość nie musi być czystą wadą. Ponieważ oznacza to, że drewno jest łatwiejsze w obróbce. Zwłaszcza jeśli chcesz samodzielnie zbudować taras, lepiej jest użyć lokalnego drewna. Ponadto w wielu przypadkach drewno tarasowe nie musi być tak twarde jak te z tropików. Przy normalnym użytkowaniu i miejscu, które nie jest stale wilgotne, chłodne i ciemne, domowe lasy mogą z łatwością nadążyć.

Deski WPC na taras

Deski podłogowe WPC to połączenie drewna i tworzywa sztucznego, które łączy w sobie zalety obu materiałów. Wykonane są z mączki drzewnej i specjalnych tzw. polimerów. Udział drewna wynosi zwykle od 30 do 50 procent. Im wyższy udział drewna, tym deski podłogowe wydają się bardziej naturalne. Jednak zawartość drewna niewiele mówi o trwałości.

Dlatego można tu podjąć decyzję na rzecz tańszych gatunków drewna lub wariantów o niższej zawartości naturalnej. Zaletą jest to, że deski WPC są bardziej odporne na wilgoć, grzyby i owady. Cena jest nieco wyższa ze względu na proces produkcji - jednak deski są nadal tańsze niż impregnowane drewno krajowe i tropikalne.

Porównanie gatunków drewna

Dla indywidualnego porównania zestawiono tutaj najważniejsze gatunki drewna do budowy tarasów wraz z ich właściwościami, zaletami i wadami.

Bangkirai

Bangkirai – pisane również jako Bankirai – jest bardzo wytrzymałe i sprężyste i przez jakiś czas było modne. Niestety okazało się to wadą. Duży popyt sprawił, że drewno było częściowo sprzedawane bez suszenia i składowania. Rezultatem były wygięte i wypaczone deski podłogowe oraz masowe wylesianie odpowiednich lasów. Problemu tego można uniknąć, biorąc pod uwagę pochodzenie i suszenie. Jednak Bangkirai jest nadal problematyczny:

• Przebarwienia z brązowego na szary na czarny pod wpływem światła, czasu i ekspozycji na metale żelazne
• dziury po owadach
• Prawie żadna jednolita jakość, ponieważ różne rodzaje drewna należą do grupy Bangkirai
• Mało ziarna, przez co optycznie mało atrakcyjne

Bilinga

Odporna, odporna na grzyby i owady - Bilinga nie jest do końca tania, ale za to trwała i łatwa w pielęgnacji. Jednak z czasem ciemnieje i stopniowo szarzeje. Nawet regularne stosowanie oleju do tarasów może jedynie opóźnić ten rozwój, ale nie całkowicie go powstrzymać. Dodatkowo należy zastosować konstrukcyjną ochronę drewna.

Cumaru

Cumaru jest również znany jako teak brazylijski, ale rzadko występuje w Europie. Jednak zaczyna zyskiwać akceptację, ponieważ ma najwyższą odporność na zewnątrz i jest szczególnie twardy. Pielęgnacja jest wymagana – i możliwa – tylko w postaci oleju do tarasu. Ponieważ drewno Cumaru prawie nie przyjmuje innych substancji.

Dwie wyraźne wady to jednak to, że samodzielne zbudowanie tarasu jest trudne lub niemożliwe. Drewno jest tak twarde, że trudno z nim pracować. Aby nie narobić szkód, montaż powinni przejąć profesjonaliści. Ponadto cumaru ze zrównoważonych upraw jest dostępne w Europie tylko w bardzo małych ilościach i dlatego jest odpowiednio drogie.

Garapa

Garapa jest powolna - więc długo schnie, ale dobrze nadaje się również do wilgotnych miejsc, prawie się nie wygina i nie wypacza. Obróbka jest nadal stosunkowo łatwa przy użyciu odpowiednich narzędzi z węglików spiekanych. Aby jednak uzyskać czyste wyniki, należy również tutaj przeprowadzić profesjonalną obróbkę i montaż.

Ipe

Ipé jest raczej nieznane w tym kraju, ale bardzo wysokiej jakości. Drewno Ipé charakteryzuje się przede wszystkim odpornością na insekty. Jednak to również czyni go bardzo drogim.

daglezja

Daglezja jest niedroga i łatwa w obróbce. Jest zatem idealny do budowy własnego tarasu. Jednak drewno krajowe nie jest szczególnie trwałe i, jak wspomniano, ma żywotność tylko o połowę krótszą niż drewno tropikalne. Szybko wysycha, ale należy go przechowywać przez długi czas, aby zapobiec wyciekaniu żywicy.
Wizualnie atrakcyjny jest częściowo złocistobrązowy kolor i atrakcyjne usłojenie. Z drugiej strony przekonuje niska cena.

Czarna Akacjowa

Pod względem odporności robinia może (prawie) dorównać lasom tropikalnym. Nawet grzyby i owady nie mają szans z tym rodzajem drewna. Jednak obróbka jest równie wymagająca jak w przypadku Cumaru and Co. Z drugiej strony cena jest niższa.

popiół termiczny

Twarde, sprężyste, sprężyste i trwałe - jesion termiczny to także wspaniała alternatywa dla tropikalnych gatunków drewna na taras. Drewno wymaga specjalnego traktowania, przez co zazwyczaj jest nieco droższe – ale inwestycja ma sens ekologiczny i zwraca się w dłuższej perspektywie.

Źródło obrazu: HDH (Główne Stowarzyszenie Niemieckiego Przemysłu Drzewnego)

Dowiedz się więcej o drewnie tarasowym