Ścieżki w ogródku warzywnym: 7 pomysłów na piękne i praktyczne ścieżki rabatowe

Każdy, kto latem uprawia warzywa we własnym ogrodzie, zwykle robi to w łóżkach. Aby móc dotrzeć do grządek w celu podlewania roślin, pielenia lub zbioru, zwykle wymagany jest odpowiedni dostęp. W końcu nie ma sensu chodzić po zadbanym łóżku. W związku z tym potrzebne są ścieżki ułatwiające m.in. pielęgnację roślin.

sposoby

Tak, ogród warzywny również trzeba zaplanować - przynajmniej jeśli chcesz uprawiać więcej niż jeden lub dwa rodzaje warzyw. Planując, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, są oczywiście łóżka, ich położenie i wielkość. Nie należy jednak zapominać, że do łóżek trzeba oczywiście również dotrzeć. To wymaga sposobów. Zasadniczo można wyróżnić trzy rodzaje ścieżek:

• główne sposoby
• wzbogacenie
• ścieżki opieki

Główne drogi są jak główne arterie w ogrodzie warzywnym. Na przykład możesz ich użyć, aby zbliżyć taczkę jak najbliżej łóżka. Punkty dostępowe można rozumieć jako odgałęzienia od głównej ścieżki, które prowadzą stamtąd bezpośrednio do łóżka. Wreszcie ścieżki pielęgnacyjne to te bardzo małe ścieżki, po których można poruszać się w obrębie łóżka bez konieczności deptania po roślinach. Ile z tych pojedynczych ścieżek jest wymaganych, zależy oczywiście od wielkości ogrodu warzywnego lub w zależności od liczby łóżek. Cechą wspólną wszystkich rodzajów ścieżek jest to, że powinny one ułatwiać dostępność. A jeśli to możliwe, powinny również dobrze wyglądać.

główne sposoby

Jak już wskazano, główna ścieżka lub ścieżki są centralną arterią zasilającą w ogrodzie warzywnym. Ma to sens, jeśli prowadzą np. bezpośrednio do szopy na urządzenia lub kompostownika. Ponieważ na tych ścieżkach zwykle transportowany jest cięższy sprzęt ogrodniczy, zdecydowanie należy je zabezpieczyć. Ważna jest również odpowiednia szerokość. Powinien mieć co najmniej 60 cm. Główne trasy można projektować na wiele sposobów. Nie ma prawie żadnych ograniczeń dla własnej kreatywności. Oto kilka pomysłów i podstawowych opcji:

bruk

Utwardzona ścieżka gwarantuje, że suchymi stopami i bardzo bezpiecznie dotrzesz dokładnie tam, gdzie chcesz. Wskazane jest zatem wybrukowanie głównej ścieżki w grządce warzywnej, ponieważ wtedy można nią jeździć np. taczką, nawet gdy jest mokra. Jednak do ułożenia nawierzchni konieczne jest najpierw wykopanie ścieżki, a następnie stabilne podłoże, na którym spoczywają kamienie. Wybór rodzaju kostki brukowej zależy od osobistego gustu i budżetu. Zalecane są płyty z kamienia naturalnego lub betonu kruszywowego. W każdym razie z obu materiałów można uzyskać atrakcyjne akcenty wizualne. Wada: Kolejne uszczelnienie podłogi.

kamienie siatki

Aby w dużym stopniu uniknąć zasklepiania gleby, można zastosować tzw. kamień kratownicowy. Z jednej strony tworzą stabilną ścieżkę, po której można poruszać się również w mokrych warunkach, z drugiej strony poprzez swoje otwory zapewniają odprowadzanie wody do gruntu. Bloki kratowe są teraz dostępne w niezliczonych kształtach, kolorach i wzorach w sklepach ze sprzętem. Nawiasem mówiąc, podstawa jest dla nich również absolutnie niezbędna.

kruszony kamień/żwir

Ścieżka może być również bardzo niezawodnie utwardzona kruszonym kamieniem lub żwirem. Oba materiały również wyglądają bardzo naturalnie i naturalnie. Żwir jest dostępny w wielu różnych rozmiarach ziarna i kolorach. Oznacza to, że szeroka gama opcji projektowych nie stanowi już problemu. Wadą obu materiałów budowlanych jest jednak to, że ścieżka musi być konserwowana znacznie częściej.

rozgraniczenia

Sensowne jest nie tylko ufortyfikowanie głównej ścieżki, ale także odgraniczenie jej od łóżek. W tym kontekście lubi się mówić o ścieżce lub obramowanie łóżka. Z jednej strony zapewnia to, że żyzna gleba łóżek nie może dostać się na ścieżkę, oraz z drugiej strony zapobiega przypadkowemu wejściu do łóżka lub taczki rolki. W międzyczasie istnieją również niezliczone warianty, jeśli chodzi o granice ścieżek. Podłużne kamienne płyty są tak samo ważne jak małe kamienne murki czy drewniane palisady. Te ostatnie są szczególnie polecane, ponieważ wyglądają niezwykle naturalnie. Palisady są po prostu wbijane w ziemię zaostrzoną stroną. Podobnie jest z blachą. Z drugiej strony skały najlepiej spoczywają na fundamencie.

wzbogacenie

Jako odgałęzienia głównej ścieżki, wejścia prowadzą bezpośrednio do łóżka. Mogą, ale nie muszą być dołączone. Możliwa byłaby również np. trawiasta ścieżka, która wtedy idealnie wpasowałaby się w naturalne otoczenie. Ale możliwa jest również ścieżka z piasku lub żwiru. Oczywiście nie ma nic złego w wybrukowaniu wejść. W miarę możliwości należy unikać jedynie dodatkowego uszczelnienia. Jeśli główna ścieżka jest ogrodzona, rozgałęzienia prowadzące do punktów dostępowych muszą oczywiście pozostać wolne, w przeciwnym razie regularnie trzeba pokonywać zupełnie niepotrzebną barierę. Nawiasem mówiąc, szerokość dostępu odgrywa rolę podrzędną. Ważne, aby można było po nim bezpiecznie i komfortowo się poruszać.

ścieżki opieki

Ścieżki pielęgnacyjne prowadzą wprost do łóżka. Umożliwiają one bezpośrednią pracę nad poszczególnymi roślinami i oczywiście ich zbiór. Zwykle wystarcza do tego szerokość około 15 do 20 cm. Najlepiej sadzić je, wklepując ziemię w linii prostej między rzędami roślin. W większości przypadków wystarczy pojedyncza ścieżka konserwacyjna, która następnie całkowicie przecina łóżko. Ma sens, że ścieżka jest nieco niższa niż spiętrzony obszar sadzenia. Należy również poruszać się po nim z pewną dozą ostrożności, aby nie uszkodzić żadnych roślin. Specjalna konstrukcja nie jest zalecana. Tutaj liczy się funkcjonalność. Elementy projektu mogą bardzo szybko stać się przeszkodą.

Więcej podpowiedzi

Ścieżki w ogrodzie warzywnym niekoniecznie muszą być proste. Na przykład główną ścieżkę można również bardzo dobrze zaprojektować, na przykład w linii falistej. Wymaga to jednak znacznie większego nakładu pracy i oczywiście ma również wpływ na kształt łóżek. Ale kto powiedział, że zawsze muszą mieć kształt prostokąta? Dlaczego nie poeksperymentować z innymi kształtami?

wykorzystanie resztek

Do zaprojektowania głównej ścieżki i wjazdów warto wykorzystać resztki materiału, np. z kostki brukowej wjazdu do garażu. Pozwala to nie tylko zaoszczędzić koszty, ale także oszczędza zasoby. Kamienie, które już były używane, mogą być również wspaniale wykorzystane do tego celu. Warto jednak wcześniej dokładnie je wyczyścić. Nawiasem mówiąc, do obramowania ścieżki można również użyć starych dachówek, które są starannie wbijane w ziemię gumowym młotkiem. Nadają się do tego również stare drewniane deski i kantówki.

Opieka

Utrzymane powinny być również ścieżki w ogródku warzywnym. Główna ścieżka prawie na pewno będzie musiała być regularnie zamiatana. Wskazane jest również, aby kilka razy w roku uwolnić ją od chwastów, które mogą wyrastać nawet z małych stawów pośrednich. W przeciwnym razie, ze względu na naturalny lot nasion, istnieje ryzyko wzmożonego wzrostu chwastów w zagonach. Ścieżki nie muszą wyglądać na wylizane, ale zawsze powinny być czyste. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się natychmiastową naprawę powstałych usterek.

Dowiedz się więcej o tworzeniu ogrodu warzywnego