Miedziany żywopłot bukowy: pielęgnacja i cięcie

Proste opisanie miedzianego żywopłotu bukowego jako atrakcyjnej rośliny byłoby niedopowiedzeniem. Dzięki gęstym liściom i efektownym, ciemnoczerwonym, świecącym liściom wywiera prawdziwą magię, której ulega coraz więcej właścicieli ogrodów. Tak, zdecydowanie przyciąga wzrok w każdym ogrodzie. Miedziany żywopłot bukowy jest szczególnie odpowiedni jako doskonały, trudny do sforsowania ekran prywatności na granicach posesji.

Lokalizacja

Miedziany żywopłot z buku to zdecydowanie jedna z naprawdę nieskomplikowanych roślin ogrodowych. Widać to już po fakcie, że może rosnąć i rozwijać się praktycznie w każdym miejscu. Nie ma znaczenia, czy jest słońce, półcień czy cień - miedziany buk sobie z tym poradzi. Ta elastyczność jest oczywiście wielką zaletą, jeśli żywopłot ma służyć jako osłona prywatności w ogrodzie. Jest to często potrzebne, gdy warunki na miejscu mogą nie być idealne. Ogromne możliwości adaptacyjne miedzianego żywopłotu bukowego są w takim przypadku oczywiście na rękę właścicielowi ogrodu. Niemniej jednak istnieje oczywiście idealne miejsce dla tej rośliny, w której rośnie ona szczególnie dobrze. I powinno być jak najbardziej słonecznie.

Podłoga

W żywopłocie z buka miedzianego rośnie drzewo, odmiana buka miedzianego, które zmienia się w żywopłot tylko dlatego, że jest regularnie przycinane i sadzone w rzędach. Jednak drzewiasty charakter sprawia, że ​​roślina ma bardzo głębokie korzenie. Zalecana jest gleba średnia do głębokiej, aby w szczególności korzenie rdzeniowe mogły znaleźć w glebie niezbędne podparcie. Powinien być również jak najbardziej zasobny w próchnicę i mieć niską zawartość wapna. Idealny jest również wysoki udział gliny, ponieważ pozwala to na lepsze magazynowanie wody w glebie. Aby żywopłot bukowy miedziany rozwijał się optymalnie, wartość pH najlepiej mieści się w przedziale od 5,0 do 7,5.

odległość sadzenia

Pierwszym krokiem na drodze do idealnego żywopłotu jest odpowiednie nasadzenie, nawet w przypadku buka miedzianego. Odległość sadzenia odgrywa tutaj szczególnie ważną rolę. Odległość od 50 do 80 centymetrów między poszczególnymi roślinami okazała się idealna. Połowa szerokości wzrostu powinna być zachowana jako odległość minimalna. Zasadniczo na metr kwadratowy nie mogą przypadać więcej niż dwie pojedyncze rośliny. Jeśli buk miedziany nie jest używany jako żywopłot, odległości mogą być oczywiście znacznie większe. Ale wtedy konieczna jest minimalna odległość 15 metrów od ścian i dachów. Podczas sadzenia postępuj w następujący sposób:

• Wykop dół do sadzenia (minimalny rozmiar: dwukrotność szerokości bryły korzeniowej)
• Włóż bryłę korzeniową i przykryj ziemią do górnego końca korzenia
• Ubij ziemię wokół łodygi
• Natychmiast wlej wodę
• Powtórz ten proces dla innych roślin w żywopłocie

Najlepszy czas na sadzenie miedzianego żywopłotu bukowego to wiosna. Rośliny zastosowane w marcu lub kwietniu będą miały wtedy wystarczająco dużo czasu, aby dobrze rozwinąć się do zimy.

Wlać

Miedziany żywopłot bukowy również potrzebuje dużo wody, zwłaszcza latem. Długie okresy suszy lub nawet całkowite odwodnienie mogą prowadzić do znacznych szkód. Dlatego konieczne jest podlewanie, gdy tylko wierzchnia warstwa gleby wyschnie. Zalecane są regularne kontrole palców. Z drugiej strony należy za wszelką cenę unikać nasiąkania wodą. Nieuchronnie prowadzi to do zgnilizny korzeni, która prędzej czy później zabije roślinę. Więc zbyt dużo wody też nie jest rozwiązaniem. Ponieważ buki miedziane nie tylko dobrze dogadują się z wapnem, ale także potrzebują pewnej ilości wapna do swojego wzrostu, można je również bez wahania podlewać bardzo wapienną wodą.

Użyźniać

Żywopłot bukowy miedziany nawozi się tylko od początku marca do końca lipca. Najpóźniej do sierpnia dodatkowe dostarczanie składników odżywczych musi zostać całkowicie wstrzymane, w przeciwnym razie może dojść do znacznego uszkodzenia wzrostu. Jako nawozy szczególnie odpowiednie są tak zwane nawozy długoterminowe, które podaje się raz w miesiącu. Wiosną wzrost można również przyspieszyć za pomocą niebieskiej kukurydzy. Wiosną i jesienią glebę wokół roślin należy również wzbogacić ściółką i kompostem. Można również użyć wiórów rogowych. Zasadniczo żywopłot z buka miedzianego należy nawozić z umiarem. Ważne jest również, aby nawóz nie miał kontaktu z pędami i liśćmi.

cięcie

Regularne przycinanie, przynajmniej raz w roku, to konieczność dla każdego żywopłotu. Oczywiście dotyczy to również miedzianego żywopłotu bukowego. Jednak czas jest dla niej bardzo ważny. Ponieważ jest w nim drzewo, a więc roślina bardzo głęboko zakorzeniona, cięcie należy wykonać wiosną, zanim wykiełkują pierwsze liście. Miesiące kwiecień i maj są do tego idealne. W tej fazie gojenie się rany jest najszybsze. Jeśli żywopłot bukowy miedziany wykazuje bardzo silny wzrost, należy go ponownie przyciąć latem. Idealnie, to drugie cięcie powinno mieć miejsce w sierpniu, aby nowe pędy mogły pojawić się przed jesienią lub zimą. może dobrze rosnąć przez zimę. Jeśli natomiast żywopłot nie chce rosnąć tak chętnie, jedno cięcie rocznie w zupełności wystarczy.

technika cięcia

Przy pierwszym cięciu Co najmniej połowa nowego pędu jest usuwana po cięciu podstawowym. Cięcie zawsze rozpoczyna się po bokach żywopłotu. Podczas formowania ważne jest, aby żywopłot był szerszy u dołu niż u góry. Dzięki temu dolne gałęzie i liście również otrzymają wystarczającą ilość światła. Gdy boki są gotowe, czas na górną część. Najlepszym narzędziem tnącym są elektryczne nożyce do żywopłotu. Nawiasem mówiąc, żywopłot z buka miedzianego źle znosi radykalne cięcie, dlatego zdecydowanie zaleca się cięcie coroczne. Jeśli chcesz zrobić coś dobrego dla swojego żywopłotu po przycięciu, możesz wyjątkowo spryskać wodą gałęzie i liście.

choroby i szkodniki

Bez względu na to, jak nieskomplikowany może być miedziany żywopłot bukowy, nie jest on odporny na choroby i szkodniki. Właściwa pielęgnacja jest zawsze ważnym wkładem w zapobieganie m. problemom. Tak zwana opalenizna liściowa jest stosunkowo powszechna w żywopłocie z buka miedzianego. Wraca do ataku grzybów i można go zwalczyć tylko środkiem grzybobójczym od specjalistycznego sprzedawcy. Niebezpieczna dla żywopłotu może być również mszyca wełnianka bukowa. Jeśli tak się stanie, najlepiej spryskać cały żywopłot bulionem z pokrzywy. Jednak w przypadku inwazji pryszczarka bukowatego konieczny jest środek owadobójczy. Ponadto opadłe liście należy usuwać i wyrzucać jesienią, gdyż chowają się w nich larwy komara.

hibernować

Buk miedziany, a tym samym żywopłot buka miedzianego, to rośliny rodzime. Dzięki temu bardzo dobrze radzą sobie z warunkami pogodowymi panującymi na naszych szerokościach geograficznych. Innymi słowy: miedziany żywopłot bukowy jest wytrzymały i może wytrzymać silne mrozy. Dlatego zimowanie nie jest konieczne - i byłoby prawie niemożliwe w przypadku żywopłotu.

Dowiedz się więcej o drzewach ozdobnych