Jeżówka żółta, Rudbeckia fulgida

Jeżówka żółta pochodzi z Ameryki Północnej i ma około 50 do 70 cm wysokości. Rośnie pionowo, tworzy gęste krzewy liściaste i rozłogi. Jego liście są spiczaste i wąskie. Powierzchnia liści jest owłosiona i mają ząbkowane brzegi. Kwiat w kształcie miseczki jest głęboko złocistożółty z okrągłym, wypukłym środkiem kwiatu. Płatki są ułożone promieniście i lekko nachylone w dół. Jeżówka żółta kwitnie od sierpnia do października. Kwiaty długo utrzymują się w wazonie.

lokalizacja/gleba

Natężenie światła ma wpływ na wzrost i chęć kwitnienia. Dlatego jeżówka żółta potrzebuje słonecznego miejsca z wilgotną, bogatą w składniki odżywcze glebą. Alternatywnie dopuszczalne jest miejsce częściowo zacienione. Gleba powinna być dobrze osuszona. Jeżówka żółta nie toleruje podlewania. Nota bene: jeżówka żółta nie kwitnie w cieniu

Z jednej rośliny rozwija się do dziesięciu kwiatów. Jeżówka rozrasta się tak gęsto, że chwasty prawie nie mają szans. Połącz jeżówkę żółtą z trawami ozdobnymi, na rabatach bylinowych, z ostróżkami i na rabatach. Kolorowymi partnerami roślin są zawoalowana werbena, floks i astry. W eksponowanym miejscu grupa jeżówek przyciąga wzrok, którego nie można przeoczyć.

siew

Rozmnażanie nasionami ze specjalistycznych sklepów jest możliwe przez cały okres wegetacji od kwietnia do września. Nasiona umieszcza się w głębokiej tacy na nasiona lub doniczce z drobnoziarnistą glebą. Nasiona należy sadzić na głębokość co najmniej 30–40 cm. Nasiona są przykryte ziemią i podlewane. Okres kiełkowania wynosi od dwóch do trzech tygodni. Po krótkim czasie sadzonkę można wystawić na zewnątrz. Głębokość sadzenia i odległość sadzenia nasion na zewnątrz wynosi około pół metra.

Nasiona można wysiewać już w lutym na parapecie lub w szklarni. Wtedy jeżówka ma przewagę wzrostu nad siewem na zewnątrz. Trzeba czekać na lodowych świętych, zanim młode rośliny będą mogły zostać uwolnione.

Zakład

Bylina dorasta od 40 cm do 60 cm wysokości i od 50 cm do 70 cm szerokości. Daje to odległość sadzenia od 40 cm do 60 cm na metr kwadratowy.

Wlać

Jeżówka żółta toleruje krótkie okresy suszy i wilgoci. Średnio potrzebuje normalnej wilgotności gleby. Nie ma specjalnych wymagań i latem najlepiej podlewać wieczorem. Czy wiedziałeś? Regularne podlewanie wydłuża okres kwitnienia jesienią!

Użyźniać

• regularnie wprowadzaj kompost
• stymulować wzrost na wiosnę nawozem mineralnym
• Rozprowadź kompletny nawóz wokół byliny przed kwitnieniem i ostrożnie rozprowadź go w glebie

Opieka

Zwiędłe kwiaty są odcinane nożyczkami. Zwiększa to atrakcyjność i sprzyja powstawaniu nowych kwiatów. Glebę wokół byliny można poluzować, aby zapewnić dobrą przepuszczalność. Zimą jeżówka żółta jest skracana do 15 cm nad ziemią.

zwielokrotniać

Bez podziału jeżówka żółta szybko się rozprzestrzenia. Gęsto rosnące byliny można rozmnażać przez podział. Bylina jest podnoszona z ziemi widelcem i dzielona na dwie lub więcej połówek. Podczas kopania zachowaj wystarczającą odległość do sadzenia i obficie zmierz otwór do sadzenia, aby jeżówka mogła się dobrze rozprzestrzenić.

Rozmnażanie przez sadzonki

Alternatywnie jeżówkę żółtą można rozmnażać przez sadzonki. Aby to zrobić, wybierz stojaki na liście bez kwiatów iz co najmniej trzema parami liści. Odetnij sadzonki ostrym nożem i posadź je na głębokość około 3 cm w ziemi doniczkowej. Sadzonki obficie podlewaj, a następnie utrzymuj umiarkowaną wilgotność przez sześć tygodni. Powinno już uformować się wystarczająco dużo korzeni, aby sadzonkę można było sadzić na zewnątrz. Sadzonki można rozmnażać szczególnie dobrze późnym latem. Rosną na parapecie przez zimę, a wiosną wychodzą do ogrodu.

hibernować

Zwiędłe łodygi jeżówki żółtej są jesienią obcinane na szerokość dłoni nad ziemią. Jeśli pozostawisz kwiatostany stojące, ofiarujesz pokarm ptakom ogrodowym, które wciąż zbierają nasiona kwiatów. Jeżówka żółta zimuje na zewnątrz bez ochrony na zimę. Jego gęsto rozgałęzione korzenie sięgają wystarczająco głęboko w ziemię, aby mróz nie mógł im zaszkodzić.

Choroby

Żółta naparstnica może być atakowana przez mszyce. Następnie na liściach pojawiają się brązowe plamy i tunele żywieniowe. Dotknięte liście są usuwane i spalane. Jeśli ulotki się rozprzestrzeniają, wskazane jest leczenie środkiem owadobójczym. Kolejną chorobą jest mączniak prawdziwy ze zbyt ciemnego stanowiska. Przy okazji: Ślimaki nie lubią jeżówki!

Znane odmiany

Jeżówka purpurowa jest szeroko rozpowszechniona w ponad 23 gatunkach. Rośnie w Ameryce na wysokości do 2800 metrów. Bardzo dekoracyjne typy to:

• Rudbeckia fulgida var. sullivantii „Gold Storm”
• Rudbeckia lanciniata 'Goldball'
• Rudbeckia nitida 'Autumn Sun'
• Rudbeckia fulgida 'Rubinstein'
• Rudbeckia fulgida 'Goldsteinii'

Często Zadawane Pytania

Warto wiedzieć o jeżówkach wkrótce

Jeżówka wieloletnia to niezwykle popularna roślina z rodzaju bylina. Dzięki jaskrawożółtej barwie są bardzo popularne w ogródkach piwnych. Ale także w podwórka przednie fioletowa jeżówka świetnie się prezentuje. Sama roślina obejmuje około 40 różnych form, w których w szczególności rozmiary są bardzo zróżnicowane. Najmniejszy tego rodzaju ma zaledwie 40 cm wysokości i dlatego idealnie nadaje się do sadzenia w doniczkach lub wannach. Z drugiej strony największy tego rodzaju osiąga dumną wysokość dwóch metrów.

Lokalizacja

• Sugeruje to już nazwa „jeżówka wieloletnia”: roślina preferuje słoneczne i ciepłe miejsce.
• stoi krzew zbyt wilgotno lub dużo deszczu, roślina pokazuje to bezpośrednio, a na płatkach pojawiają się brązowawe plamy.
• Jeśli miejsce jest znowu ładne, słoneczne i ciepłe, brązowe plamy po prostu odrosną.
• Gleba powinna być również bogata w składniki odżywcze. Idealna jest gleba bogata w próchnicę.

Aby jeżówka sprawdza się sama, należy sadzić ją obok okazałych bylin. Idealnie sprawdzają się tu płomienne kwiaty, szałwia, pokrzywa indyjska, ale obok letniego bzu również jeżówka lśni w całym swoim pięknie i dzięki temu oferuje wspaniały kontrast kolorystyczny.

Opieka

• Aby móc długo cieszyć się pięknem jeżówki, należy regularnie usuwać przekwitłe kwiaty.
• Uważaj również na choroby, które zwykle są spowodowane przez mączniaka prawdziwego. W takich przypadkach należy szybko podjąć środki zaradcze.

propagacja

• Wykorzystaj wczesną wiosnę, gdy pojawią się pierwsze nowe pędy. Można jednak również spróbować swoich sił w uprawie nasion.
• Do ścinania jeżówki fioletowej idealna jest wiosna od lutego do marca.
• Alternatywnie można ją jednak przyciąć po kwitnieniu. Aby to zrobić, po prostu odetnij go na szerokość dłoni nad ziemią.
• Jeśli chcesz sadzić nowe byliny, odległość powinna wynosić co najmniej 30 cm do jednego metra, w zależności od rodzaju byliny.

Dowiedz się więcej o kwiatach