Uprawa rośliny stewii: pielęgnacja od A do Z

Kilka lat temu stewia była na ustach wszystkich jako słodzik i substytut cukru. Jednak w międzyczasie szum ucichł - nie tylko dlatego, że stewia została oficjalnie zatwierdzona jako dodatek do żywności w 2011 roku. Słodka substancja pozyskiwana jest z liści Stevia rebaudiana, rośliny pochodzącej z subtropików, ale równie dobrze uprawianej tutaj.

Uprzejmy

stewia Stevia rebaudiana, jak nazywa się ją biologicznie, należy do rodzaju stewii i rodziny stokrotek. Alternatywne nazwy niemieckie to ziele miodowe, rzeżucha miodowa, słodki liść lub słodkie ziele. Jest to wieloletnia roślina zielna, która może osiągnąć wysokość od 70 do 100 centymetrów. Uwielbia ciepło i nie toleruje temperatur oraz pięciu stopni Celsjusza. W związku z tym nie jest również odporny. Pierwotnie pochodzi z pogranicza Paragwaju i Brazylii, czyli z obszarów podzwrotnikowych. Tubylcza ludność od wieków używa jej liści jako słodzika. Ich składniki, stewiozydy, mają moc słodzącą od 150 do 300 razy większą niż na przykład cukier buraczany. Jednocześnie mają wyjątkowo niską kaloryczność. W przeciwieństwie do innych słodzików, stewia jest stabilna temperaturowo, dzięki czemu może być również używana do pieczenia i gotowania.

siew

Jeśli chcesz uprawiać stewię, masz dwie możliwości. Albo sadzi młode rośliny, albo dostaje nasiona stewii i je sieje. Nasiona są dostępne w zielarskich działach sklepów z artykułami ogrodniczymi. Najlepszy czas na wysiew nasion to kwiecień. Musisz wiedzieć, że rośliny stewii są lekkie. Nie mogą być całkowicie pokryte ziemią. Tak wygląda moja praca podczas siewu:

• napełnij płytką tackę na nasiona ziemią doniczkową
• Wciśnij nasiona bardzo lekko
• dobrze podlać wodą
• Umieść tacę na nasiona na parapecie po nasłonecznionej stronie
• utrzymywać minimalną temperaturę 22 stopni Celsjusza

Jeśli warunki zewnętrzne są odpowiednie, to około dziesięciu dni po siewie pojawiają się pierwsze oznaki kiełkowania lub wzrostu. sadzonki. Następnie należy je wyciąć przed sadzeniem na zewnątrz lub w doniczce.

Podłoga

Niezależnie od tego, czy stewia jest uprawiana na zewnątrz, czy w doniczce - gleba zawsze powinna być zbilansowaną mieszanką części gliniastych i piaszczystych. Z jednej strony musi dobrze magazynować wodę, ale z drugiej strony nie może przyczyniać się do nasiąkania wodą. Chociaż Stevia rebaudiana potrzebuje dużo wody, roślina w ogóle nie toleruje podlewania. Zawartość składników odżywczych w glebie może być bardzo niska. Zbyt dużo składników odżywczych często prowadzi do łapania przez rośliny chorób grzybowych. W zasadzie wystarczy tradycyjna ziemia ogrodowa bez dużej ilości próchnicy, którą w razie potrzeby można zmieszać z odrobiną piasku.

Użyźniać

Podczas nawożenia rośliny stewii wymagana jest duża powściągliwość. Zbyt dużo nawozu może uczynić je bardzo podatnymi na choroby grzybowe. Ale oczywiście ta roślina musi być również zaopatrzona w składniki odżywcze. Dlatego najlepiej przynajmniej raz w roku mieszać kompost lub wióry rogowe pod ziemią. Możliwe jest również podawanie nawozów mineralnych o stosunkowo niskiej zawartości azotu.

zbiór

Zbierane są tylko liście stewii. Zwykle można to zrobić we wrześniu danego roku. Liście są odcinane na ogonku ostrym nożem lub sekatorem. Można je stosować świeże lub suszone w piekarniku w temperaturze 50 stopni Celsjusza. W przypadku większej ilości zalecane jest zamrożenie liści, co również jest możliwe bez żadnych problemów. Zarówno suszenie, jak i zamrażanie chronią liście i tym samym zapewniają dłuższą przydatność do spożycia.

Wlać

Stevia rebaudiana to wyjątkowo spragniona roślina, która nie radzi sobie dobrze z suszą. Dlatego nie ma sposobu na regularne podlewanie. Gleba w obszarze korzeni powinna być zawsze lekko wilgotna, ale nigdy mokra. W żadnym wypadku nie może wysychać – zwłaszcza przez dłuższy czas. Zawsze wylewa się go w obszarze korzeni, a nigdy z góry na liście.

choroby i szkodniki

Zasadniczo Stevia rebaudiana jest bardzo mocną, odporną rośliną, która nie jest podatna na choroby. Jednak warunki na miejscu i pielęgnacja muszą być do tego odpowiednie. Jeśli zawartość składników odżywczych w glebie jest zbyt wysoka lub gleba jest zbyt wilgotna, istnieje ryzyko, że roślina zaatakuje choroby grzybowe. Najczęstsze to mączniak prawdziwy, zgnilizna kołnierza, rdza, czarna plamistość, zgorzelina i więdnięcie. Jeśli roślina jest dotknięta chorobą, pomocne mogą być środki biologiczne ze specjalistycznych sklepów. Stewia jest również zjadana lub zjadana przez ślimaki, robaki i mszyce. zjedzony.

sadzenie

Rośliny stewii można uprawiać zarówno w doniczce, jak iw grządce. Jednak sadzenie na zewnątrz powinno odbywać się tylko wtedy, gdy temperatura nie spada już poniżej pięciu stopni Celsjusza. Zwykle jest to późną wiosną lub sprawa w maju Aby to zrobić, należy wykopać dół do sadzenia, w którym łatwo mieści się bryła korzeniowa. Ponieważ Stevia rebaudiana ma płytki korzeń, nie musi być szczególnie głęboki. Jeśli stosuje się kilka roślin stewii, odległość między nimi musi wynosić co najmniej 30 centymetrów. Podczas sadzenia w doniczce lub donicy wymagana jest średnica od 20 do 30 centymetrów. Natychmiast po posadzeniu dobrze podlać.

Prawny

Ściśle mówiąc, uprawa stewii jako pożywienia nie jest dozwolona w Niemczech i większości innych krajów Unii Europejskiej (UE). Chociaż jej składniki są obecnie klasyfikowane jako nieszkodliwe i tym samym zatwierdzone jako dodatki do żywności w całej UE, nie dotyczy to samej rośliny. Oficjalnie może być używana tylko jako roślina ozdobna w ogrodzie lub na polu. Każdy, kto kupi młode sadzonki stewii w szkółce lub centrum ogrodniczym, spotka się zatem często z informacją, że liście nie nadają się do spożycia. Oczywiście, że to nieprawda. Jest to wyłącznie kwestia ochrony prawnej. Każdy, kto używa liści stewii do słodzenia potraw, nie musi obawiać się odpowiedzialności prawnej. Po prostu nie mogą być w obiegu.

cięcie

Regularne przycinanie stewii zasadniczo sprzyja jej wzrostowi, a przede wszystkim przyczynia się do powstawania wielu nowych liści. Cięcie można wykonać w okresie od maja do końca lipca. Od sierpnia nie ma to już sensu, bo roślina po prostu już nie rośnie.

Lokalizacja

Jak już wspomniano, rośliny stewii kochają słońce i światło. Aby dobrze się rozwijać, absolutnie potrzebują ciepła. W związku z tym miejsce, które jest jak najbardziej nasłonecznione, jest koniecznością. Dotyczy to zarówno uprawy na zewnątrz, jak i w pomieszczeniu lub na tarasie. W razie potrzeby możliwe jest również miejsce półcieniste, ale tylko wtedy, gdy nie będzie tam zbyt zimno. Właściwa lokalizacja jest bardzo ważnym punktem, jeśli uprawa stewii ma odnieść sukces. Należy również pamiętać, że roślina może dorastać do metra wysokości i jest bardzo krzaczasta. Dlatego powinien mieć możliwość swobodnego rozwijania się we wszystkich kierunkach.

hibernować

Roślina stewii jest niezwykle wytrzymała i stosunkowo mało wymagająca. Jednak zupełnie nie radzi sobie z zimnem. Na pewno nie przeżyłaby zimy na dworze. I nawet przy uprawie w mieszkaniu musi nastąpić zimowanie. Jeśli roślina spędziła lato na zewnątrz, należy ją ostrożnie wykopać na zimę, a następnie posadzić w doniczce. Można go zimować w świetle lub w ciemności. Przy jasnej zimie pędy wykiełkują wcześniej i zwykle są silniejsze. Idealna temperatura do hibernacji to 13 stopni Celsjusza. Zimą podlewanie można ograniczyć do niewielkiej ilości wody miesięcznie.

Dowiedz się więcej o uprawie ziół