Sam wybrukuj chodnik

Przede wszystkim trzeba oczywiście wytyczyć ścieżki, dobrze przemyśleć, dokąd ma prowadzić. Potem przychodzi trudne zadanie, trzeba znaleźć pasujące kamienie. Wybór jest tak duży, że niektórzy potencjalni nabywcy są po prostu przytłoczeni. Nierzadko cena decyduje o zakupie, czy użyte zostaną bloczki betonowe, klinkier czy kamień naturalny. W każdym razie kamienie powinny pasować do ogólnego obrazu. Klinkier na ścieżki dobrze komponuje się również z domem klinkierowym, a betonowa kostka często najlepiej prezentuje się z nowymi, hipernowoczesnymi domami z minimalistycznym ogrodem. Do domów z muru pruskiego zazwyczaj pasuje tylko kamień naturalny, podobnie jak obowiązkowy ogródek naturalny lub domowy.

Jakie kamienie na chodniki w ogrodzie

Do wyboru są w zasadzie trzy materiały: pustak betonowy, kamień naturalny i klinkier. Wszystkie trzy mają zalety i wady.

kostki brukowe

Betonowe kostki brukowe cieszą się większą popularnością niż kiedykolwiek. Zachwycają ceną (nie zawsze) oraz dużym wyborem kształtów, kolorów, rozmiarów i form powierzchni. Jej wygląd bardzo się poprawił w ostatnich latach. Często zdarza się, że wyglądają tak podobnie do kamieni naturalnych, że dopiero po drugim lub trzecim spojrzeniu zdajesz sobie sprawę, że wcale nie są „prawdziwe”. Betonowe kostki brukowe są produkowane przemysłowo. Więc wszyscy są tacy sami, mają dokładnie takie same wymiary To sprawia, że ​​układanie tego chodnika jest tak łatwe. Łatwo uzyskać równe fugi, co ma znaczenie dla wyglądu prac brukarskich. Najłatwiejsze do układania są kostki betonowe, które mają po bokach wypustki lub przekładki. Tutaj nawet nie trzeba zwracać uwagi na te same odległości. Po prostu kładziesz kamień po kamieniu.

• Dobry stosunek jakości do ceny
• Długa żywotność – co przekłada się na wysoką opłacalność
• Bardzo śliski, gdy jest mokry
• W ofercie liczne kształty, kolory, rozmiary i wykończenia powierzchni (poprzez szlifowanie, śrutowanie, strukturowanie i mycie).
• Dobry wygląd
• Mniejsze zużycie
• Cicha praca (również hałas podczas jazdy)
• Wysoce sprężysty
• Odporny na blaknięcie
• Woda deszczowa może dobrze wsiąkać

Beton składa się głównie z surowców naturalnych, a mianowicie cementu (mielony wapień, glina lub inna skała osadowa), drobnych kamieni i wody. Kamień, postrzegany jako sztucznie wyprodukowany, nie jest tak naprawdę przedmiotem przemysłowym. Świadczy o tym również dobra równowaga ekologiczna. Dodaj do tego zwykle niższą cenę niż inne kamienie i łatwo zrozumieć, dlaczego betonowa nawierzchnia jest tak szeroko stosowana.

klinkier i cegła

Kostka brukowa z gliny jest szczególnie popularna na obszarach, które nie mają naturalnych kamieniołomów. Dzieje się tak głównie w północnych Niemczech. Czerwonawe kamienie bardzo dobrze komponują się również z niezwykle popularnymi tam klinkierowymi elewacjami domów. Cegły mają zwykle jasnoczerwony kolor i są dość miękkie, mają otwarte pory i nie są tak mrozoodporne jak klinkier, co wynika z faktu, że nie wypala się ich tak gorąco. Z drugiej strony klinkier powstaje w temperaturze około 1200 °C. Temperatury sprawiają, że pory się zamykają, a kamienie nie mogą wchłaniać wody. Dzięki temu są mrozoodporne i trwałe.
Obie kostki brukowe nie są tak powszechne jak w przypadku bloczków betonowych, wszystkie mają ten sam kształt i rozmiar. Niewielkie tolerancje produkcyjne uniemożliwiają bezproblemowe układanie. Różnorodność kształtów też nie jest tak duża jak w przypadku betonu, ale także kamienia naturalnego. Zazwyczaj są to chodniki kwadratowe, prostokątne i mozaikowe.

• Typowe czerwonawe kamienie
• Mniejsza różnorodność kształtów
• Cegły nie są mrozoodporne i chłoną wodę
• Klinkier bardzo wytrzymały i wytrzymały
• Zwykle droższe niż zwykłe bloczki betonowe
• Klinkier bardzo odporny, może się starzeć
• Wyjątkowo odporny na stres chemiczny
• Niektóre klocki stają się śliskie po zamoczeniu (uwaga przy zakupie)
• Plamy z tłuszczu (grillowanie). Możesz natychmiast zobaczyć filtr przeciwsłoneczny i tym podobne i prawie nigdy nie znikają
• Klinkier bardzo się nagrzewa pod wpływem promieni słonecznych, a następnie wydziela ciepło przez wiele godzin

kostka brukowa z kamienia naturalnego

Kamienie naturalne są najstarszymi i najtrwalszymi ze wszystkich kamieni, choć zdarzają się wyjątki. Zachowują swój wygląd przez dziesięciolecia i prawie nie wymagają konserwacji. Podobnie jak w przypadku nawierzchni betonowych, istnieje niezliczona ilość opcji układania i łączenia. Kamień naturalny jest bardzo wszechstronny, wytrzymały, trwały i naturalny.

• Absolutnie trwały kolor
• Trwałość zależy od samego materiału
• Granit, porfir i bazalt - bardzo trwałe
• Piaskowiec - delikatny i niezbyt trwały, łatwo zbiera brud i plamy
• Popękane kostki brukowe i płyty - najtańsze, ale trudniejsze do ułożenia
• Zwykle bardzo odporny na ścieranie
• Odporny na plamy i łatwy w czyszczeniu
• Dobra infiltracja wody deszczowej dzięki różnym rozmiarom kamieni
• Wyższa odporność na poślizg
• Liczne rozmiary, kształty i kolory – wszechstronne wzornictwo

Szablony miasta lub gminy

Plany rozwoju mogą przewidywać pokrycie ścieżek. Wiąże się to głównie z ochroną środowiska. W większości przypadków pokrycie musi być przepuszczalne dla wody, co ma sens. Istnieją specjalne kostki brukowe wykonane z betonu komórkowego lub gliny. Kamienie nieprzepuszczalne można wyposażyć we wgłębienia, otwory i przekładki, aby również stały się przepuszczalne dla wody. Opcji jest wiele i nie zawsze musi być dużo drożej.

Sam wybrukuj chodnik

Podczas układania nawierzchni należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy, aby ścieżka była równa nawet po latach i była odporna na silne mrozy. Zależy to głównie od podłoża. Im zimniej może być w Twojej okolicy w zimie, tym głębsza musi być konstrukcja nośna. Odpowiada również za stabilność. Zanim przystąpisz do przygotowań, powinieneś wybrać wzór układania. Jeśli układasz po raz pierwszy, powinieneś zdecydować się na prosty i funkcjonalny wzór, np. B. wiązanie rzędów lub wzór w jodełkę. Lepiej stawiać akcenty różnymi kolorami niż skomplikowanymi wzorami.
Są potrzebne:

• Kostka brukowa, krawężniki, piasek, beton
• Szpadel, łopata, pożyczyć minikoparkę, jeśli jest dużo miejsca, taśma miernicza, wibrator, miotła, taczka, grabie, młotek gumowy, poziomica, pion, przecinarka do kamieni (do wypożyczenia)

Podbudowa pod chodnik

Podkonstrukcja jest niezwykle ważna dla późniejszej instalacji. Składa się z warstw żwiru, tłucznia kamiennego i piasku. Głębokość podbudowy zależy od warunków regionalnych i klimatycznych. Ważne jest, aby warstwy gleby, które nie są stabilne, takie jak glina lub wierzchnia warstwa gleby, były usuwane do czasu uzyskania stabilnej gleby. Ale najpierw trzeba wytyczyć i zmierzyć ścieżkę, aby można było obliczyć, ile materiału jest potrzebne. Najbardziej odpowiedni jest rysunek ścieżki w skali, na którym można następnie wypróbować próbki. Ścieżka jest wytyczona drewnianymi palikami i sznurkiem. Ważne jest, aby przewód był przymocowany na jednakowej wysokości. Wtedy można rozpocząć wykopaliska. Jeśli nie musisz kopać głęboko i długo, wystarczy łopata. W przeciwnym razie mała koparka jest bardzo pomocna. Na około. Możesz go wypożyczyć za 100 euro dziennie. Z reguły wystarczy wykopać ziemię na głębokość od 30 do 35 cm. Powinieneś jechać trochę głębiej tylko w obszarach górskich i oczywiście, jeśli chodnik ma być prowadzony. Ważne jest, aby podłoże było stabilne i nie osiadało. Osiąga się to poprzez odpowiednie zestalenie wszystkiego za pomocą wibratora. Możesz także pożyczyć to urządzenie.

ograniczenie podróży

Aby zapewnić utwardzonemu chodnikowi podparcie i stabilność, krawędzie boczne są ograniczone. Wygląda to dobrze i zapobiega przesuwaniu się kostki brukowej na boki i wychodzeniu ścieżki ze spoin. Aby wszystko było trwałe, wskazane jest ustawienie krawężników w fundamencie betonowym. Warstwa powinna mieć grubość co najmniej 10 do 20 cm. Kamienie brzegowe są osadzane bezpośrednio w fundamencie listwowym i wbijane gumowym młotkiem na taką wysokość i pozycję, aby kończyły się naprężonym sznurkiem. Beton jest następnie wypełniany poprzecznie w celu utworzenia tak zwanych tylnych spódnic i kształtowany w taki sposób, że krawężnik jest zamocowany w betonie do około jednej trzeciej jego wysokości. Teraz beton musi stwardnieć (przestrzegać wskazówek producenta!), zanim będzie można przejść dalej.

pościel

Po stwardnieniu betonu można przystąpić do układania warstwy nośnej pod nawierzchnię. Jest to ważne, aby woda deszczowa mogła szybko i całkowicie odpłynąć. Odpowiednimi materiałami są żwir i tłuczeń kamienny. Ważne jest, aby od razu utworzyć nachylenie około 2%. Warstwa żwiru lub tłucznia powinna mieć grubość od 10 do 30 cm w zależności od głębokości wykopu. Nie wypełniać od razu całej warstwy wypełniającej, tylko kilka centymetrów na raz, a następnie wielokrotnie zagęszczać wibratorem, warstwa po warstwie. Tylko w ten sposób można mieć pewność, że kamienie nie osuną się później i ścieżka nie stanie się nierówna. W przypadku zagęszczania żwiru i/lub tłucznia kamiennego na wierzchu znajduje się warstwa piasku o grubości od 4 do 5 cm. W przypadku wykładzin ekologicznych lub drenażowych lepiej jest użyć drobnej grysu (uziarnienie od 2 do 5 mm). Aby ta warstwa została ułożona na dokładnej wysokości (zwróć uwagę na spadek), należy zdjąć pokrycie. W tym celu najlepiej wbić w podłogę dwie metalowe szyny. Następnie na dwie ułożone metalowe szyny naciąga się drewnianą lub aluminiową naklejkę.
Nie stawaj ponownie na powierzchni po odklejeniu!

Ułożyć kostkę brukową

Teraz kostki brukowe są układane jedna po drugiej w przygotowanym podłożu. Pracujesz z miejsca, w którym się przeniosłeś na front. Pierwszy rząd kamieni należy ułożyć przy najniższej linii granicznej i prostopadle do powierzchni granicznej. Naprężony sznur lub liniał pomaga sprawdzić, czy rzędy kamieni są wyrównane. Pomiędzy kamieniami pozostaw szczelinę o szerokości od 3 do 5 mm. Uderz lekko gumowym młotkiem w kamienie. Zawsze podążaj za sznurkiem, aby wysokość była równa. W każdym razie trzymaj się zbocza, aby woda mogła później spłynąć. Użyj poziomicy, aby raz po raz sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Jeśli wzór kończy się z boku w taki sposób, że cały kamień już się nie mieści, trzeba go dociąć. Nadają się do tego krakersy lub przecinaki do kamienia, które można ponownie wypożyczyć. Jeśli nie chcesz ciąć, musisz stworzyć wykrój w taki sposób, aby nie było to konieczne. Do cięcia krawędź cięcia musi być zaznaczona na kamieniu. Następnie kamień umieszcza się w urządzeniu i dzieli. Krakers nie nadaje się do grubych kamieni i długich, czystych krawędzi tnących, lepiej nadaje się do tego przecinak do kamienia. Ale powoduje dużo hałasu i brudu. Po ułożeniu wszystkich kamieni cała powierzchnia jest ponownie strząsana iw ten sposób zagęszczana.

wypełnić spoiny

Piasek lub piasek służy do wypełniania spoin. Odłamki spoin rozsypywano na utwardzonej ścieżce i zamiatano miotłą w szczeliny spoin. Jeśli chodzi o duże kamienie, żwir jest lepszym wyborem, ponieważ zwiększa zdolność do przesiąkania i po prostu sprawia, że ​​spoiny są bardziej przepuszczalne. Jeśli nie chcesz czekać, aż deszcz zagęści piasek (żwir) w spoinach, powinieneś chwycić za wąż wodny i zrobić to sam. Następnie należy rozprowadzić i zamieść więcej piasku. Te dwa kroki są powtarzane, aż do całkowitego wypełnienia spoin.

• Piasek kwarcowy nadaje się do białych fug, a piasek bazaltowy do ciemnych fug.
• Utwardzalny wypełniacz spoin może być stosowany w celu zapobiegania wypłukiwaniu i wzrostowi chwastów. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę. Musi być dostosowana do warunków użytkowania, właściwości kamienia, szerokości spoiny oraz zastosowanej podbudowy.
• Aby uzyskać wizualnie zrównoważony obraz kolorystyczny na ułożonej powierzchni, należy zawsze układać kamienie z kilku pakietów kamieni naprzemiennie.

Wniosek

Samodzielne układanie chodnika z kostki brukowej nie jest trudne. Ważna jest odpowiednia podbudowa. Nie należy też wybierać skomplikowanego wzoru, przynajmniej jako początkujący w tej dziedzinie. Aby ścieżka przetrwała, zaleca się wyznaczenie bocznej granicy. Tylko w ten sposób kamienie pozostają w swoim łożu i gwarantowana jest ich trwałość.

Dowiedz się więcej o ścieżce ogrodowej - ścieżkach w ogrodzie