Trzymaj drzewa iglaste w wiadrze

Oprócz wielu innych roślin, drzewa iglaste są również częścią listy popularnych roślin doniczkowych. Do uprawy w większej doniczce równie dobrze nadają się tuja, cyprys i jałowiec rukola. Ich miękkie liście wahają się od jasnego do ciemnozielonego do niebieskawego odcienia, w zależności od gatunku. Niezależnie od tego, czy pojedynczo, czy w grupie, iglaki w doniczkach są niezwykle urocze.

Co to są drzewa iglaste?

Termin w systemie biologicznym składa się z łacińskich słów „conus” oznaczających „stożek” i „ferre” oznaczających „nieść”. Oba połączone razem dają oznaczenie „Zapfenträger”. Jednak w języku niemieckim dominowało określenie „drewno iglaste”. Eksperci od czasu do czasu mówią o Coniferales lub Pinales. Szyszki to żeńskie owocostany w kształcie kolców, które z czasem ulegają zdrewnieniu. Nasiona dojrzewają pod łuskami. W przypadku żywotników i cyprysów owoce mają kształt jagody. Niemniej jednak poprawna definicja to stożki. Dotyczy to również jałowca, którego łuskowate liście stają się mięsiste i rozwijają się w owoc wielkości grochu.

Jakie są zalety drzew iglastych?

Drzewa iglaste są nieodzowne w projektowaniu ogrodów. Popularność nie jest dziełem przypadku, ponieważ drzewa iglaste mają szereg przekonujących argumentów:

• zimozielony (wyjątek: modrzew)
• zapewniają prywatność przez cały rok
• brak spadających jesiennych liści
• zielone plamy koloru w zimie
• mrozoodporny
• łatwa w pielęgnacji

Drzewa liściaste umarłyby z pragnienia, gdyby zachowały liście na zimę. Wszystkie drzewa i krzewy korzeniami pobierają wodę i składniki pokarmowe z gleby i transportują je przez pień, gałęzie i gałązki do liści. Parowanie odbywa się przez liście, więc zapasy muszą być stale dostarczane. Kiedy ziemia jest zamarznięta, cykl ten nie jest już skuteczny.

Drzewa liściaste zrzucają liście jesienią, aby chronić je przed wysychaniem w zimnych porach roku. Igły pokryte są grubą warstwą wosku i mają małą powierzchnię, co znacznie ogranicza parowanie. Dlatego drzewa iglaste mogą przechowywać igły na zimę. Ta sama zasada dotyczy liści łuskowatych z rodziny cyprysowatych.

Dlaczego warto uprawiać drzewa iglaste w doniczkach?

W dobie stale rosnących cen gruntów pod budowę ogród jest stosunkowo mały dla coraz większej liczby budujących domy. Z drugiej strony wiele budynków zlokalizowanych w centrach miast ma niewiele terenów zielonych lub nie ma ich wcale. Może być tylko utwardzony dziedziniec, który nie pozwala na bezpośrednie sadzenie w ziemi. Jeśli jesteś właścicielem kondominium, zwykle nie masz ogrodu, a jedynie taras lub balkon. Wszystkie te warianty nie stanowią ważnego powodu nieużywania drzew iglastych.

Ponieważ wszędzie tam, gdzie brakuje miejsca, dobrym pomysłem jest konserwacja łyżki. Z drugiej strony są właściciele ogrodów, którzy pomimo dużej powierzchni preferują donicę do różnych roślin. Możliwość przeniesienia rośliny na jedną stronę lub przeniesienia jej w inne miejsce w razie potrzeby może czasem się przydać. Poniżej znajduje się kilka propozycji miejsc, w których drzewa iglaste w doniczkach sprawdzają się najlepiej:

• na prawo i lewo od wejścia
• obok klatki schodowej
• otoczyć bank
• przód domu
• Dekoracja tarasu
• na balkonie
• jako rozgraniczenie odrębnych obszarów

rozmiar wiadra

Doniczka podkreśla naturalną wyrazistość drzewa iglastego. Jakiej wielkości powinna być, aby mogła w niej rosnąć tuja, cyprys lub inne drzewo iglaste? Praktyczna zasada mówi, że na jeden metr wzrostu potrzeba wiadra o średnicy od 30 do 40 cm. Wyższe drzewa iglaste potrzebują odpowiednio większej objętości. Drzewa iglaste są na ogół płasko zakorzenione, ale minimalny wymiar pionowy powinien być taki sam jak szerokość. W przypadku bardzo małych drzew początkowo wystarczy podwoić wysokość i szerokość bryły korzeniowej. Jeśli roślina powiększy się z czasem, należy ją przenieść do bardziej przestronnego pojemnika.

Które wiadro?

Wiaderko na iglaki musi przede wszystkim podobać się. Ale zanim osobisty gust wpłynie na decyzję o zakupie, należy również pomyśleć o materiale. W handlu specjalistycznym dostępne są obecnie wiadra z następujących materiałów:

• Terakota: często nie jest odporna
• Ceramika/ceramika: delikatna, nieodporna na mróz
• Beton: ciężki, nieporęczny
• Cynk: trwały
• Plastik: lekki i niedrogi
• Polirattan: nowoczesny
• Włókno szklane: wysoka wytrzymałość
• Aluminium: wytrzymały, lekki
• Stal nierdzewna: wygląda bardzo elegancko
• Stal rdzawa (stal kortenowska): rustykalna
• Drewno: izolujące, bliskie naturze
• Bambus: dekoracyjny

Jeśli wiadro stoi cały czas w tym samym miejscu, jego ciężar odgrywa rolę podrzędną. Jeśli jednak od razu wiadomo, że co jakiś czas trzeba będzie odsunąć donicę, warto postawić na lekkie materiały (plastik, cynk, aluminium). Alternatywnie, mobilne cokoły zapewniają dobre usługi. Drzewa iglaste pozostające na zewnątrz przez cały rok wymagają pojemnika mrozoodpornego.

Wilgotna gleba rozszerza się po zamrożeniu, powodując pękanie ceramiki i garnków ceramicznych. W przypadku plastiku warto zwrócić uwagę na dopisek „odporny na promieniowanie UV”. Bez tej właściwości kolory blakną pod wpływem promieni słonecznych, a materiał staje się kruchy. Jeśli brakuje predykatu, który wskazuje na światłotrwałość, wanny będą wyglądać na stare i zużyte już po jednym sezonie.

podłoże iglaste

Jeśli chodzi o glebę, rośliny w wiadrze nie mogą czerpać z pełni. W przeciwieństwie do sadzenia na zewnątrz, zależą od ilości oferowanej im w ich środowisku. Aby tryskały zdrowiem, potrzebują podłoża, które dostarczy im wszystkich ważnych składników odżywczych. Handlowa specjalna gleba do drzew iglastych ma właściwości, których oczekuje się od roślin:

• lekko kwaśny
• pH 3,5 - 4,5
• bogaty w próchnicę
• zatrzymuje wilgoć
• przepuszczalny
• najczęściej zasilany z nawozem startowym

Tuja, cyprys i jałowiec rakietowy w wiadrze

Rośliny cyprysowe, które z botanicznego punktu widzenia obejmują również tuję i jałowiec, zob łuskowate liście są na ogół bardziej treściwe niż rodzime drzewa iglaste, jodła, świerk i Szczęka. Gęstszy wzrost sprawia, że ​​te gatunki drzew iglastych są popularnymi składnikami ogrodu. Olejki eteryczne zawarte w liściach i młodych gałązkach również wydzielają aromatyczny zapach. Typy, które rosną wolno i niezbyt wysoko, powinny być preferowane do trzymania w wiadrach. Należy pamiętać, że rośliny wymagają nieco więcej opieki niż w hodowli na wolnym wybiegu oraz, aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym mrozem, ewentualnie w zimie, osłonę termiczną owiniętą wokół wiadra potrzebować.

sadzenie

Wiosna i jesień to idealny czas na sadzenie. Drzewa iglaste nie tolerują ekstremalnie wilgotnych warunków. W wiadrze istnieje ryzyko, że korzenie zgniją. Nadmiar wody może spłynąć przez podstawę garnka wyposażoną w otwór. Dla bezpieczeństwa należy umieścić warstwę drenażową na dnie, aby woda nie gromadziła się wokół korzeni. Jeśli chodzi o umieszczanie ich w doniczce, nie ma znaczących różnic między tują, cyprysem i jałowcem rukolą. Dlatego oto podsumowanie instrukcji sadzenia dla wszystkich trzech wariantów:

1. Zanurz korzenie roślin pojemnikowych w wodzie, aż przestaną pojawiać się bąbelki
2. Namocz rośliny z gołym korzeniem w wodzie przez co najmniej godzinę
3. Wyposaż wiadro w warstwę drenażu (żwir, skorupy, keramzyt) o grubości około 2 cm
4. Włóż polar jako granicę do ziemi
5. Wypełnij warstwę podłoża iglastego
6. Umieść roślinę na środku doniczki
7. zalać ziemię wokół korzeni
8. docisnąć do podłoża
9. Pozostaw 3-5 cm wolnej przestrzeni do krawędzi wiadra (aby wiadro nie przelewało się podczas podlewania)
10. Studnia

podlewanie

Na zewnątrz sucha pogoda zwykle nie stanowi problemu dla drzew iglastych, ale jest to dla roślin doniczkowych. Podczas upałów i dłuższych okresów bezdeszczowych dopływ wody szybko się zatrzymuje z powodu ograniczonej objętości w wiadrze. Upewnij się, że gleba zawsze ma określoną wilgotność. Latem konewka może być używana codziennie. Nadmiar tego, co dobre, może mieć też negatywne skutki. Ekstremalna wilgoć sprzyja rozwojowi pleśni i utrudnia korzeniom wchłanianie składników odżywczych. Właściwe podlewanie to:

• poczekaj, aż ziemia wyschnie
• nie zwilżać nadziemnych części rośliny, lecz wylewać bezpośrednio na podłoże
• Temperatura wody nie niższa niż temperatura otoczenia
• Podlewaj rano lub wieczorem - nie w południowy upał (inaczej woda odparuje od razu)
• latem zwykle konieczne jest codzienne podlewanie
• Wiosna i lato: mniej więcej dwa razy w tygodniu
• Nie pozostawiaj wody w podstawce przez dłuższy czas (zalewanie!)
• nawet zimą należy uważać, aby gleba nie wysychała (nie podlewać przy silnym mrozie)

nawożenie

Początkowo nie ma potrzeby nawożenia, ponieważ podłoże iglaste ma początkowo wystarczającą ilość gotowych składników odżywczych. Po 2-3 miesiącach ten zapas jest wyczerpany. Aby uniknąć objawów niedoboru w uprawie, należy wtedy dodawać płynny nawóz do drzew iglastych mniej więcej co cztery tygodnie poprzez wodę do nawadniania. Od końca sierpnia nie ma już nawożenia, aby roślina mogła przygotować się do zimy. Kolejne dawki składników pokarmowych należy podać dopiero wczesną wiosną. Nawozy o przedłużonym działaniu wystarczy stosować raz lub dwa razy w roku.

Wskazówka: Od czasu do czasu osusz fusy z kawy i wmieszaj je w podłoże. Pozostałość po przygotowaniu kawy zawiera między innymi azot, fosfor i potas i ma lekko kwaśny efekt.

Tuja – cechy szczególne:

• Stanowisko: słoneczne do półcienistego
• prawdopodobnie reaguje wrażliwie na przeciągi
• regularne cięcie dla gęstego wzrostu
• stosunkowo wytrzymały
• Formy krasnoludków: „Teddy”, „Tiny Tim” i „Little Giant”

Cechy szczególne cyprysa:

• wybierz odporne cyprysy
• dodać trochę piasku do ziemi
• Stanowisko: słoneczne lub półcieniste
• wymaga zabezpieczenia na zimę w wiadrze (doniczkę można owinąć folią bąbelkową, matą kokosową lub worem)
• mały gatunek: „Baby Blue”

Jałowiec rakietowy w szczegółach:

• typowa roślina wrzosowata
• Położenie: jak najbardziej słoneczne
• rośnie sztywno pionowo
• dobrze znosi mróz
• uwielbia gleby ubogie w składniki odżywcze (nawozić tylko trochę!)

Dalsze środki pielęgnacyjne

Pewne jest, że po pewnym czasie obok roślin wyrosną chwasty. Jeśli jest jeszcze mały, można go łatwo odchwaścić. Skorzystaj z okazji, aby nieco spulchnić glebę ręczną motyką lub widelcem, aby tlen mógł przeniknąć do korzeni. Należy jednak uważać, aby nie uszkodzić korzeni. Rośliny tuja, cyprys i jałowiec są bardzo tolerancyjne na przycinanie. Jeśli drzewa w wiadrze łamią pierwotnie zamierzony szkielet, można śmiało sięgnąć po nożyce, ale nie w stary las, bo gałęzie tam już nie wykiełkują.

Lepiej przycinać trochę częściej niż radykalnie raz. Idealnie przycinanie powinno odbywać się wiosną lub jesienią. Przy odrobinie wyobraźni, cierpliwości i ewentualnie przy pomocy szablonu można stworzyć ciekawe kształty i rzeźby. Jałowiec rakietowy dorasta jako smukła kolumna. W przypadku tego drzewa iglastego zwykle skracane są tylko górne pędy.

Dowiedz się więcej o roślinach doniczkowych