Jeśli chodzi o kuny, łasice i tchórze, trzeba się bardzo uważnie przyjrzeć, aby odkryć różnice. Zebraliśmy dla Ciebie kilka cech, które pomogą Ci rozróżnić te trzy gatunki.
Do momentu
- Kuny są zwykle większe i cięższe niż łasice i tchórze
- Łasica najmniejsza i najlżejsza
- Różnice widać głównie w futrze
- Zwróć uwagę na jedzenie, styl życia i przestrzeń życiową
- Z reguły na strychy trafiają tylko kuny
Spis treści
- Rozmiar
- Waga
- futro
- żywność
- siedlisko
- droga życia
- Często Zadawane Pytania
Rozmiar
Uderzająca różnica pomiędzy kuna, Łasica a Polecat to rozmiar ciała. Kuna zwykle rośnie większa niż jej odpowiedniki. Ogon może również znacznie się wydłużyć. Ale rozpoznanie gatunku wymaga dobrego oka.
| gatunek kuny | wzrost | Długość ogona |
|---|---|---|
| kuna | 40 do 55 cm (kuna kamienna) 45 do 58 cm (kuna sosnowa) |
20 do 30 cm (kuna kamienna) 16 do 28 cm (kuna sosnowa) |
| Łasica | 11 do 26 cm (łasica myszowa) 17 do 33 cm (gronostaj) |
2 do 8 cm (łasica myszowata) 4 do 12 cm (gronostaj) |
| Tchórz | 30 do 46 cm (samce) 20 do 38 cm (samice) |
7 do 19 cm (samce) do maks. 15 cm (kobieta) |
Waga
Odróżnienie kuny od łasicy i tchórza na pierwszy rzut oka na podstawie ich wagi jest trudniejsze. Ze względu na różne rozmiary ciała jest to zwykle równomiernie rozłożone. Im większe zwierzę, tym jest cięższe, ale nie sprawia wrażenia grubszego. Tylko kuna sosnowa wydaje się szczuplejsza, ponieważ jest lżejsza, ale nieco dłuższa od pozostałych Gatunek kuny.
| gatunek kuny | Waga samca | Waga samicy |
|---|---|---|
| kuna | 1500 do 2500 gramów (kuna skalna) 1000 do 1800 gramów (kuna sosnowa) |
około. 1500 gramów (kuna kamienna) 800 do 1200 gramów (kuna sosnowa) |
| Łasica | 60 do 250 gramów (łasica myszowata) 150 do 300 gramów (Hermlin) |
30 do 60 gramów (łasica myszowata) 50 do 175 gramów (gronostaj) |
| Tchórz | 400 do 1700 gramów | 200 do 900 gramów |
Czy wiedziałeśże największą i najcięższą kunę wśród rosomaków (Gulo gulo) znaleziono w Europie Północnej? Ważył niecałe 30 kilogramów i miał ponad metr wysokości.
futro
Aby móc rozróżnić kuny, łasice i tchórze na podstawie ich futra, należy przyjrzeć się bliżej. Niektóre z nich są bardzo podobne, szczególnie w podstawowych kolorach. Można je zidentyfikować jedynie na podstawie pewnych nieprawidłowości i typowych rysunków.
kuna
- Kuna skalna: brązowy, szarobiały podszerstek, biała plama w okolicy gardła, prawdopodobnie sięgająca przednich nóg, włos na podeszwach stóp
- Kuna leśna: kasztanowa do ciemnobrązowej, zmiana sierści wiosną i jesienią (włos krótki, matowy latem, długi zimą), żółta, zaokrąglona plama w okolicy gardła; mocne owłosienie na podeszwach stóp
Łasica
- typowy: brązowy ogon, brązowe łapy, brązowa sierść na grzbiecie i czubku głowy; Biała okolica brzucha jest wyraźną cechą odróżniającą od kuny
- Łasica myszowata: wyraźna cecha wyróżniająca ją w porównaniu z kunami i tchórzami: postrzępione linie pomiędzy przejściami kolorów od grzbietu do brzucha; Białe zimowe futro tylko w ekstremalne zimowe mrozy
- Gronostaj: białe futro zimowe z czarnym końcem ogona
Tchórz
- Brakuje ciemnobrązowego do czarnego futra z żółtawym połyskującym podszyciem, białego brzucha jak u łasic i białej łaty na gardle jak u kuny
- Zmiana szaty wiosną i jesienią: krótkie, delikatne futro latem, gęste, dłuższe futro zimą
- Wyraźne cechy wyróżniające: białe do kremowych znaczenia na pysku, oczach i końcówkach uszu
żywność
Wszystkie gatunki kun są przeważnie mięsożercami. Mogą jednak występować różnice w zależności od rodzaju pożywienia, co oznacza, że można rozpoznać kuny, tchórze i łasice.
| gatunek kuny | żywność |
|---|---|
| kuna | Zwłaszcza wszystkożerne Ptaki gryzonie, żaby, Ptasie jaja, owady, Kurczak (kamienna kuna) Orzechy i jagody (kuna sosnowa jesienią) |
| Łasica | Ptaki, owady i gryzonie Ryby i gady żadnych orzechów ani jagód |
| Tchórz | Żaby, Szczury i ryby |
siedlisko
Wszystkie trzy gatunki mają tylko częściowo te same siedliska. Kuny, tchórze i łasice można odróżnić od siebie tylko wtedy, gdy ich lokalizacja nie należy do siedlisk innych, jak opisano poniżej:
- Kuna: jedyny gatunek kuny, który wchodzi i wchodzi do domów Poddasze życie; także w murach, stodołach, w skałach, pod stosami kamieni, kuny kamienne lubią mieszkać w dziuplach drzew
- Łasica: jak kuny, osady miejskie, szczeliny w ścianach i skałach oraz pod stosami kamieni; ale także na suchych dzikich łąkach, polach, w rzadkich lasach, pod krzakami; jako jedyny z trzech gatunków, ale także w dziuplach drzew i ziemi oraz w korzeniach drzew
- Tchórz: jak łasice w lasach, ale bardziej na skraju lasu, pod krzakami, na polach, na łąkach; Jako jedyne żyją w rowach oraz na gęsto zarośniętych brzegach strumieni i rzek
Wskazówka: Jeśli nie wiesz, który to z trzech gatunków, powinieneś sprawdzić glebę w swoim ogrodzie, szczególnie na trawniku i w pobliżu pni drzew. Czy są tam jakieś wykopaliska? dziury, najprawdopodobniej szuka tam łasica/łasica myszowata Norniki szuka.
droga życia
Różnice między kunami, łasicami i tchórzami widać także w ich stylu życia. Wymaga to jednak uważnej obserwacji.
- Kuna: nocny; Kuny leśne skaczą do 4 metrów; Kuny kamienne preferują kontakt z podłożem; mniejsze terytoria niż łasice i tchórze
- Łasica: aktywność dobowa i nocna, gronostajowa w letni dzień i zimowa noc oraz w ruchu od zmierzchu; znacznie większe terytoria do 200 hektarów
- Tchórz: także nocny jak kuny; głównie na ziemi; potrafi pływać i nurkować
Często Zadawane Pytania
Jedną z metod wydalenia jest hałas, na przykład głośna muzyka lub emitujący dźwięk środek odstraszający kuny. Produkty odstraszające, które powodują nieprzyjemny zapach dla kuny, nadają się jako „ciche” metody wydalania. Występują w formie sprayu i proszku, chociaż zapach tego ostatniego nie znika tak szybko, jak w przypadku sprayu. Konieczne jest również zdezynfekowanie siedlisk kun, aby nie przyciągnęły ich ponownie własny zapach.
Najbardziej znane to kuny prawdziwe (Martes), do których zalicza się kuna drzewna (Martes martes) i kuna skalna (Martes foina). Jest jeszcze inny rodzaj kuny – łasica (Mustela) i podgatunek tchórza. Najbardziej znane łasice to łasica mysia (Mustela nivalis) i gronostaj (Mustela erminea). Jedynymi rodzimymi tchórzami są tchórz europejski (Mustela putorius), fretka (Mustela putorius furo) i krytycznie zagrożona norka europejska (Mustela lutreola). Ale także europejski Borsuk (Meles meles) i wydra (Lutra lutra) to gatunki kuny.
To z pewnością kuna kamienna. Nie jest wybredny, jeśli chodzi o przestrzeń mieszkalną i radzi sobie także z komorami silnika. Zjadanie kabli jest często reakcją złości lub agresji wobec przedstawiciela tego samego gatunku, który zapuścił się w pobliże jego oznaczonego terytorium.
Średnia długość życia kun wynosi od 3 do 10 lat, chociaż kuny leśne mogą żyć do 16 lat. Jednak na wolności ten wiek jest rzadko osiągany. Łasice również często padają ofiarą swoich drapieżników w młodym wieku, dlatego ich średnia długość życia spadła do 1–3 lat. Bez drapieżników łasice myszy mogą żyć do 5 lat, a gronostaje do 7 lat. Tchórze żyją około 6 lat.
