spis treści
- Wyjaśnienie choroby opadania liści
- Objawy
- Rozpoznaj inne choroby
- Walcz na czas
- Zapobiegaj wcześnie
- Często Zadawane Pytania
Jak rozpoznać chorobę opadania liści i jak ją zwalczać? Czy to jest niebezpieczne? W tym artykule dowiesz się, co zrobić, gdy liście porzeczki są zwinięte.
W skrócie
- Choroba występuje szczególnie w okresach mokrych, ale nie zagraża życiu, ale nadal zaleca się kontrolę
- pierwsza charakterystyka: plamki/kropki na górnej stronie liści, początkowo żółte, później brązowo-czarne, coraz większe
- później liście zwijają się, brzegi wysychają i ostatecznie liście przedwcześnie opadają
- Kontrola: przycinanie, wzmacnianie nawozem roślinnym, rezygnacja z nawozów sztucznych i usuwanie chorych liści
- Środki zapobiegawcze: słoneczne i przewiewne stanowisko, lekkie cięcie, wzmacnianie roślin i stosowanie odpornych odmian
Wyjaśnienie choroby opadania liści
Jest to choroba grzybicza wywoływana przez grzyba Drepanopeziza. Atakuje tylko rodzinę agrestu, a dokładniej ich jedyny rodzaj porzeczki, botanicznie Ribes. To z kolei składa się z różnego rodzaju porzeczek i agrestu. Grzyb nie oszczędza żadnego gatunku Ribes. W przydomowym ogrodzie najważniejsze są:
Gatunki porzeczek uprawiany:- Czerwone porzeczki (Ribes rubrum)
- Czarna porzeczka (Ribes nigrum)
- Porzeczka złota (Ribes aureum)
- Porzeczki alpejskie (Ribes alpinum)
- Porzeczki (Ribes sanguineum)
Notatka: Nawet ci, którzy lubią być kulturalni Agrest (Ribes uva-crispa) i jagody josta (Ribes x nidigrolaria) mogą cierpieć na tę chorobę.
Okno czasowe choroby
Porzeczki są atakowane od maja do lipca. W tym oknie czasowym przypada również czas zbiorów, który w zależności od odmiany i aktualnej pogody trwa od połowy czerwca do około początku sierpnia. Ale wcale nie jest powiedziane, że ta choroba musi występować często, a nawet co roku. Wiele porzeczek w przydomowym ogródku zostanie nawet uratowanych.
Sprzyjające warunki
Ten grzyb do rozprzestrzeniania się potrzebuje wilgoci. Największe ryzyko infekcji stwarzają wilgotne, deszczowe wiosenne dni. Korzystne jest również, gdy temperatura w tym samym czasie wynosi około 12°C. Grzyb czai się w ziemi, gdzie zwykle przedostał się przez opadłe liście poprzedniego roku, przetrwał tam zimę bez szwanku i wiosną utworzył nowe zarodniki. Najpierw dociera do pobliskich, dolnych okazów liści, a następnie jest unoszony coraz wyżej przez wiatr, aż do końcówek.
Objawy
Jeśli ta choroba zostanie całkowicie zignorowana, ostatecznie doprowadzi to do opadania liści. Ale na długo wcześniej wykazywała inne objawy. Przede wszystkim nie ma zwijania się liści, ale tworzą się na nich głównie plamy. Ale przede wszystkim zapewnienie: choć ta choroba może się wydawać przerażająca, nie zagraża życiu Ribesa.
Oto widoczne oznaki, dzięki którym można rozpoznać chorobę opadania liści:
- małe, okrągłe plamki (kropki) na górnej stronie prześcieradła
- początkowo żółty, później brązowo-czarny
- nakrapiane liście
- Plamy powiększają się, płyną razem
- dopóki nie zajmą prawie całego arkusza
- Liście zwijają się lub zwijają w górę
- czasami nazywa się to zwijaniem liści
- Brzegi liści żółkną i coraz bardziej wysychają
- Wynik: przedwczesne opadanie liści
Jeśli z jakiegoś powodu właścicielowi nie uda się zwalczyć choroby, porażone porzeczki zostaną z gołymi gałązkami wkrótce po zbiorach. Ale we właściwym czasie znowu się wycofa.
Rozpoznaj inne choroby
Plamy na liściach to jeden z najczęstszych objawów chorób roślin. Ale jeśli przyjrzysz się bliżej, szybko zobaczysz charakterystyczne cechy. Decydujący jest również czas choroby:
- Liście pokrzywy: liście powoli brązowieją do czerni
- towarzyszą słabe pędy i słabe tworzenie kwiatów
- dotyczy tylko czarnej porzeczki
- Rdza kolumnowa występuje tylko jesienią
- pojawia się z czerwonymi krostami na liściach
- Choroba czerwonych krost występuje w środku lata
- pojawia się również z czerwonymi krostami
Wskazówka: W przypadku porzeczek należy również sprawdzić, czy zmiany liści były spowodowane suszą. Jednak w ten sposób cały liść zwykle żółknie, nie wyglądając na poplamione.
Walcz na czas
Nawet jeśli ta grzybicza choroba opuści krzaki, nadal należy z nią walczyć, gdy tylko zostanie wykryta. Nie jest konieczne, aby witalność rośliny cierpiała, a plony spadały. Poplamione liście również nie są widokiem, z którym ciężko pracujący ogrodnik chciałby się znieść. Zwalczając go, zmniejszasz również ryzyko ponownego zakażenia w kolejnym roku lub rozprzestrzenia się na jeszcze zdrowe krzewy.
We wczesnych stadiach używaj nożyczek
Jeśli grzyb jest jeszcze we wczesnym stadium podboju, najłatwiej go powstrzymać za pomocą nożyczek. Skaleczenie Całkowicie usuń poważnie dotknięte gałęzie. Przyjrzyj się uważnie wszystkim liściom na pozostałych gałęziach i usuń wszelkie poplamione okazy. Jeśli porzeczka jest jeszcze młoda i ma tylko kilka pędów, nie odcinaj jej. Zamiast tego usuń ręcznie każdy zainfekowany liść.
Wskazówka: Zdezynfekuj narzędzie tnące przed i po użyciu, aby uniknąć rozprzestrzeniania się patogenów grzybiczych. Eksperci spierają się, czy materiał roślinny zakażony tym patogenem może być kompostowany. Grasz bezpiecznie, gdy wyrzucasz je jako odpady resztkowe.
Wzmocnij roślinę
Dzięki bulionom roślinnym można w szczególny sposób wzmocnić odporność porzeczek, aby lepiej broniły się przed grzybem. W zależności od tego, który bulion najłatwiej Ci zrobić, możesz Obornik pokrzywy, Buliony ze skrzypu polnego, Rosół czosnkowy lub bulion ze skórki cebuli.
- spryskaj w ciepłe, słoneczne dni
- ale nie w palącym południowym słońcu
- Proces można powtarzać kilka razy w tygodniu
Unikaj sztucznych nawozów
Natychmiast po wykryciu choroby przestań używać nawozów sztucznych zawierających azot, jeśli jeszcze tego nie robisz. W ten sposób obniżasz presję infestacji.
Zbierz liście w przypadku silnej inwazji
Jeśli objawy choroby pojawiają się późno i tylko umiarkowanie, liście mogą gnić na miejscu. Jeśli choroba postępuje poważnie, należy jak najszybciej zebrać i wyrzucić opadłe liście.
Zapobiegaj wcześnie
Wystąpienie lub Możesz wcześniej zapobiec powszechnemu rozprzestrzenianiu się tej choroby, jeśli weźmiesz porzeczkę do jednego Posadź odpowiednie miejsce, odpowiednio o nie zadbaj i jeśli to możliwe, podejmij odpowiednie działania, aby zachować jego witalność wzmacniać.
Podsumowując, powinieneś wdrożyć następujące punkty:
- wybierz słoneczne, przewiewne miejsce
- Nie sadź grządki zbyt blisko, upewnij się, że odległość sadzenia jest wystarczająca
- możliwie. następnie usuń lub usuń kilka krzaków. przeszczep
- w razie potrzeby energicznie rozrzedzaj podczas cięcia
- Przerzedzanie drzew zacieniających również
Wskazówka: Unikając nawozów sztucznych bogatych w azot, powinieneś nie tylko rządzić w przypadku choroby, ale także ogólnie zapobiegać inwazji. Nawozy organiczne oraz wspomniana gnojowica doskonale sprawdzają się jako nawozy do żeber.
Polegaj na odpornych odmianach
Jeśli chcesz wnieść do ogrodu kilka nowych krzewów porzeczki, poproś specjalistyczne sklepy o poradę na temat odpornych odmian. Chociaż te odmiany nie są całkowicie odporne, są mniej podatne na zachorowanie lub lepsze przeżycie choroby.
Wskazówka: Czarna porzeczka choruje na tę chorobę rzadziej niż porzeczka czerwona czy porzeczka biała. To lepszy wybór, zwłaszcza w deszczowych regionach kraju.
Kilka słów o fungicydach
Obecnie żadne fungicydy przeciwko temu grzybowemu patogenowi nie są dopuszczone do użytku w przydomowym ogrodzie. Biorąc pod uwagę, że nie jest niebezpieczny, nie ma również potrzeby uciekania się do środków toksycznych i szkodliwych dla środowiska. Lepiej jest spotkać zwijające się liście w sposób opisany powyżej.
Często Zadawane Pytania
Agrest zachoruje w dalszej części roku. Widoczne objawy pojawiają się zwykle po zbiorach.
Nawet jeśli nie rozpoznasz i / lub nie zwalczysz choroby, owoce pozostają nietknięte. Można je jeść bez ograniczeń, a ich smak też nie ulega uszkodzeniu. Jednak możliwe jest, że wielkość zbiorów zostanie nieco zmniejszona.
Istnieje kilka odmian, na przykład „Rondom”, „Stanza”, „Tatran” lub „Rote Vierländer”.
Rzeczywiście istnieje choroba grzybicza zwana chorobą curl. Ale to oznacza kolejną chorobę, która atakuje drzewa migdałowe, brzoskwiniowe i nektarynki.