Płytki są wytrzymałe i niewrażliwe. Właśnie dlatego są szczególnie popularne na balkonie. Możesz jednak cieszyć się nimi tylko wtedy, gdy są poprawnie zainstalowane.
Podziemie jako podstawa
Oczywiście są balkony wykonane z szerokiej gamy materiałów. Jednak układanie płytek nie jest możliwe, a przynajmniej powszechne przy każdym materiale. Wychodzimy więc z założenia, że pokrycie powinno być zastosowane na klasycznym betonowym balkonie. Płyta żelbetowa jest prawdopodobnie najczęstszym wariantem balkonu i często jest wyłożona płytkami ze względu na nieestetyczną powierzchnię.
NOTATKA: Balkonów drewnianych lub stalowych nie można w znaczący sposób pokryć płytkami ceramicznymi. Ponadto podstawowe materiały i tak są wysokiej jakości pod względem powierzchni i nie są pokrywane innymi materiałami pokryciowymi.
Gliniany
Mówiąc o kafelkach, zwykle masz na myśli okładziny z ceramiki lub kamionki – czyli klasyczne okładziny z płytek ceramicznych. Można je instalować na kilka sposobów.
Wariant 1 - kamionka w zaprawie murarskiej
Od wieków okładziny z płytek układane są bezpośrednio w warstwie zaprawy na stabilnym, twardym podłożu. Technika pozostaje taka sama. Jedynie grubości zaprawy stają się coraz cieńsze ze względu na coraz mocniejsze cementy.
Struktura od góry do dołu:
- Płytka fugowana cementem
- Podłoże do zaprawy, podnoszone pacą zębatą
- Aufbrennsperre (malowany jako roztwór wodny)
- Płyta balkonowa nośna betonowa, oczyszczona i oczyszczona z luźnych zabrudzeń
Zalety:
- Niska wysokość montażu
- Konsekwentnie te same materiały na bazie cementu
- Odporność na wysokie ciśnienie
Niekorzyść:
- Prawie żadna elastyczność z odkształceniami itp.
- Podatny na prężność pary m.in. B. jeśli w elemencie nośnym występuje wilgoć
- Można używać tylko na bardzo równych powierzchniach
NOTATKA: Struktura z klejami organicznymi wygląda tak samo w przypadku klejenia bezpośredniego. Tylko spoiwo kleju różni się i opiera się na związkach organicznych z różnych żywic zamiast cementu.
Wariant 2 - kamionka na warstwie oddzielającej
W celu zaabsorbowania podatności elementu betonowego na ciśnienie pary wodnej, nowoczesne klejenie płytek gresowych uzupełnia się zwykle dodatkową warstwą – warstwą rozdzielającą. Warstwa ta odprowadza parę wodną i zapobiega wypchnięciu okładziny z warstwy kleju „od wewnątrz”.
Struktura od góry do dołu:
- Płytka, łączona wodoodporna
- Podłoże do zaprawy, podnoszone pacą zębatą
- Warstwa rozdzielająca (warstwa wyrównująca parowanie), przyklejona płasko do podłoża
- Aufbrennsperre (malowany jako roztwór wodny)
- Nośne podłoże betonowe, oczyszczone i oczyszczone z luźnych zabrudzeń
Zalety:
- Bardzo trwały
- Odporny na ciśnienie pary z elementu nośnego
- Również na tarasy dachowe itp. nadaje się do użytku podstawowego (wnętrze)
Niekorzyść:
- Wysoka wysokość konstrukcji
- Wysokie nakłady materialne, finansowe i czasowe
Płytki wykonane z drewna lub tworzywa sztucznego
Jako alternatywę dla „prawdziwych” okładzin z płytek coraz częściej oferowane są płytki, czyli drobna nawierzchnia z drewna, a nawet z tworzywa sztucznego. Jednak te produkty zwykle nie są nowym poziomem wodonośnym, ale raczej „tylko” o powierzchni widocznej i spacerowej, która jest układana na powierzchni technicznej jako poziom nośny i odprowadzający wodę Wola.
Wariant 3 - układany pływający
Okładziny płytowe z powierzchnią drewnianą lub z tworzywa sztucznego można układać pływająco na płycie balkonowej bez żadnego wysiłku mechanicznego. Poszczególne elementy są albo po prostu przylegające do siebie, albo łączone za pomocą systemu zatrzaskowego lub innych środków łączących.
Zalety:
- Prosta realizacja
- Niższy koszt
- Prosty, nieniszczący demontaż
Niekorzyść:
- Można zaimplementować tylko na bardzo równych powierzchniach (w przeciwnym razie niewspółosiowość i potknięcia)
- Często grzechotanie, ślizganie się itp. z powodu niewielkich uderzeń
- Duża wysokość konstrukcji dzięki przekładkom pomiędzy poszczególnymi elementami a podłogą (odprowadzenie wody)
Wariant 4 - klejony
Nieco wyższej jakości wersją tych pojedynczych elementów podłogowych z drewnianą powierzchnią lub plastikową warstwą wierzchnią jest klejenie na podłożu. W przeciwieństwie do okładzin ceramicznych nie uzyskuje się wiązania dwuwymiarowego. Zamiast tego poszczególne elementy płytek są mocowane do podłogi dwustronną taśmą klejącą, aby zapobiec ich przesuwaniu się lub przesuwaniu.
Zalety:
- Skuteczne zabezpieczenie luźnych elementów lub Sojusze
- Niski koszt materiałów
- Bardzo prosta implementacja
- Łatwy do demontażu
Niekorzyść:
- Połączenia klejone są mniej trwałe pod wpływem słońca, zimna i wilgoci
- Luźne elementy można nadal przesuwać i przechylać (ryzyko potknięcia, grzechotanie)
Wariant 5 - na podkonstrukcji
Chcąc stworzyć z elementów płytkowych jeszcze bardziej równą, bardziej jednolitą powierzchnię, można ją przykręcić do ciągłych elementów łączących wykonanych z listew drewnianych. Więc może cała polewa?
mogą być stosowane jako pływające, dzięki czemu połączenie między sobą zapewnia dodatkową stabilność przed grzechotaniem, przewracaniem itp. oferuje.Struktura od góry do dołu:
- Płytki plastikowe lub drewniane, połączone ze sobą systemem zatrzaskowym lub podobnym, przykręcane dla każdego elementu płytki
- Łaty wykonane z listew drewnianych lub kantówki, zwykle wystarczy jedna orientacja
- Podłoże betonowe, opcjonalnie pokryte tłumieniem z maty gumowej lub folii z tworzywa sztucznego, aby zapobiec hałasowi
Zalety:
- Wysoka stabilność wymiarowa
- Skuteczny środek na przechylanie lub przechylanie pojedynczych płytek
- Brak ingerencji w element nośny za pomocą otworów, śrub itp.
- Niedroga alternatywa o dużym wpływie
Niekorzyść:
- Bardzo wysoka wysokość konstrukcyjna
- Skrzypienie lub zginanie wykładziny w przypadku dużych nierówności
WSKAZÓWKA: Luźno układane okładziny z płytek z materiałów drewnopochodnych lub paneli z tworzywa sztucznego można układać również na konstrukcjach balkonów innych niż beton, ponieważ nie kolidują one z podłożem nośnym. Metalowa płyta, a nawet nieestetyczna okładzina z płytek znika niewidocznie, a jednocześnie nie jest uszkodzona.
Płytki dywanowe
Najbardziej niezwykłą formą płytek na powierzchni balkonu są płytki dywanowe. Wykładziny tekstylne z włókien syntetycznych, które wcześniej znajdowały się tylko w pomieszczeniach, można teraz bez problemu układać na zewnątrz ze względu na ich odporność na wilgoć i promieniowanie UV.
Wariant 6 - klej na płasko
Ponieważ płytki dywanowe nie mają naturalnej stabilności, należy je przykleić płasko do podłoża. W przeciwnym razie będą się ślizgać i marszczyć.
Struktura od góry do dołu:
- Płytka dywanowa
- Warstwa klejąca wykonana z kleju przystosowanego do stosowania na zewnątrz, naciągana pacą zębatą lub zwijana
- Warstwa wyrównująca nierówności podłoża (przy płytach betonowych), np. Np.: zaprawa samopoziomująca
- Aufbrennsperre (malowany jako roztwór wodny)
Zalety:
- Bardzo niska wysokość montażu
- Można go łatwo dopasować do słupków, łuków i innych elementów
Niekorzyść:
- wysoka podatność na zabrudzenia itp.
- wrażliwe na ciśnienie pary z nośnego elementu betonowego
