Podziw dla wspaniałego drzewa idzie w parze z chęcią nazwania gatunku po imieniu. Ważnym wskaźnikiem jest kształt liści. Rozmiar, kształt, uzębienie i układ dostarczają cennych informacji i ułatwiają uzasadnione określenie gatunku drzewa. W tym przewodniku zebrano właściwości liści 16 gatunków drzew w Niemczech.
Określ liście drzewa od B do R.
klon jawor, klon leśny (Acer pseudoplatanus)
Klon jawor można rozpoznać po 5-klapowych, tępo ząbkowanych liściach. Na górze liście są ciemnozielone. Kolor na spodzie bywa szarozielony. Najbardziej uderzającą różnicą w stosunku do klonu norweskiego są zaokrąglone końcówki liści. Przednie płaty trzech liści są zwykle tej samej wielkości. Natomiast dwa dolne płaty są mniejsze i nie zawsze w pełni rozwinięte.
- Układ: przeciwieństwo
- Rozmiar: Długość od 14 do 16 cm
- Kolor jesieni: żółty pomarańczowy
buk, buk europejski (Fagus sylvatica)
Liście buka są jedwabiście owłosione przez pewien czas po wykiełkowaniu. Latem wierzchołki liści stają się nagie i ciemnozielone. Ogólnie rzecz biorąc, jajowate liście nabierają konsystencji skóry. Na spodniej stronie głowni dominuje jasnozielony kolor i luźne lub gęste włosy. Uderzają długie, cudownie jedwabiste włoski rzęsy, które zdobią lekko ząbkowany, czasem pofalowany brzeg liścia. Przy długości 1,5 cm ogonek jest stosunkowo krótki.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 5 do 10 cm długości i 3 do 7 cm szerokości
- Kolor jesieni: żółtawy do czerwonobrązowego
Popiół, wysoki popiół (Fraxinus excelsior)
Jesion o malowniczych liściach jest mile widzianym gościem w dużych ogrodach i parkach. Charakterystyczny kształt listków sprawia, że nawet niewprawne oko bez wątpienia zidentyfikuje drzewo. Liść jesionu jest niesparowany pierzastozłożony z 9 do 15 pojedynczymi liśćmi. Ulotka od jajowatej do lancetowatej ma długość od 4 do 10 cm i szerokość od 1,5 do 4 cm. Krawędzie liści są ostro ząbkowane. Ulotki boczne stoją na nieco krótszym ogonku niż ulotki końcowe. W przeciwieństwie do świeżej zielonej góry, spód ma jaśniejszy odcień zieleni. Sam wrzeciono liściowe ma ogonek o długości do 10 cm.
- Układ: poprzecznie przeciwnie
- Rozmiar: Długość od 25 do 40 cm
- Kolor jesieni: nie
Kasztan, Kasztan, Kasztan (Castanea sativa)
Pod koniec kwietnia ze słodkich kasztanów wyrastają lekko owłosione liście, które szybko stają się łyse. Dwie krótkie przylistki o długości 1,5 cm u nasady liścia również przez krótki czas działają jako cecha wyróżniająca i odpadają w ciągu kilku tygodni. W międzyczasie rozłożyste drzewo zakończyło gęste liście, składające się z długich, eliptycznych liści z krótkim wierzchołkiem. Każdy liść jest ząbkowany wzdłuż krawędzi, a zęby zakończone są maleńkim, skierowanym do przodu punktem. Górna strona liścia jest ciemnozielona i błyszcząca. Spód liścia jest jaśniejszy i poprzecinany 12 do 20 parami żyłek, które wyraźnie się wyróżniają.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 12 do 20 cm długości, 3 do 6 cm szerokości
- Kolor jesieni: ciemny żółty
Klon polny, Maßholder (Acer campestre)
Liść klonu polnego charakteryzuje się zaokrąglonymi lub rozwarto-kątnymi płatami liści. Liść podzielony jest na 5 płatów i stoi na łodydze o długości do 6 cm. Matowa ciemna zieleń zaznacza górną stronę liścia, natomiast spód liścia mieni się jaśniejszym odcieniem zieleni. Dla popularnych gatunków klonów charakterystyczne jest to, że martwe liście drzew pozostają w osłoniętych miejscach do późnej zimy.
- Układ: przeciwieństwo
- Rozmiar: 5 do 8 cm długości, 8 do 10 cm szerokości
- Kolor jesieni: jasnożółty do pomarańczowego
Brzoza brodawkowata, brzoza piaskowa, biała brzoza (Wahadło Betula)
Najważniejsze drzewo pionierskie w Niemczech można rozpoznać po długich, spiczastych, trójkątnych lub w kształcie rombu liściach, które stoją na 3 cm krótkich łodygach. Widoczna jest podwójnie przetarta krawędź. Jeśli podniesiesz kartkę papieru, zauważysz, jaka jest cienka i naga po obu stronach. Krótko po pączkowaniu liście są często lekko lepkie.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 4 do 7 cm długości i 2 do 3 cm szerokości
- Kolor jesieni: złoty żółty
Grab, grab, grab (Carpinus betulus)
Liść grabu jest ciemnozielony, jajowaty i am
spiczasty górny koniec. Z reguły podstawa jest spiczasta, zaokrąglona lub ścięta, rzadko lekko krzywo. Głównym elementem przyciągającym wzrok jest od 10 do 15 równoległych, wyraźnych żyłek liści, które sprawiają, że liść wygląda, jakby był złożony. Liście początkowo są na spodniej stronie cienko owłosione, później nagie. Kolor na górze jest ciemnozielony. Kiedy obrócisz liść, pojawi się jasnozielony spód.- Układ: zmienny
- Rozmiar: 4 do 10 cm długości, 2 do 4 cm szerokości
- Kolor jesieni: żółtawy
Kasztanowiec zwyczajny, kasztanowiec zwyczajny, kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)
Kasztanowiec daje pierwsze wskazówki co do tożsamości z liśćmi w kształcie palców. Jeden liść jest matowozielony i nagi na wierzchu. Od spodu jasnozielony z filcowymi żyłkami charakteryzuje wygląd. Istnieje od 5 do 7 pojedynczych, wąskich pierzastych liści, które zbierają się, tworząc duży liść kasztanowca. Pojedyncza ulotka może mieć do 18 cm długości i 10 cm szerokości. Ogonek liściowy, w którym spotykają się wszystkie listki, osiąga długość od 10 do 15 cm. Charakterystyczne są również podwójnie przetarte krawędzie liści oraz klinowata smukła podstawa liścia.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 25 do 30 cm
- Kolor jesieni: żółty do pomarańczowego
Określ liście drzew od S do Z
Sal wierzba, kotek wierzba (Salix caprea)
Liść wierzby Sal jest dwa razy dłuższy niż szeroki i stoi na 2 cm krótkiej łodydze. Istotnymi cechami są zapadnięte nerwy liści i ząbkowany brzeg. Co więcej, liście nie wystrzeliwują, dopóki nie zakwitną bazi. Eliptyczny kształt liścia kończy się krótką, tępą, lekko skręconą końcówką liścia. Zielona górna strona młodych liści charakteryzuje się jasnymi włoskami. Krótkie włoski odpadają wraz z rozwojem liści i odsłaniają ciemnozieloną, błyszczącą powierzchnię. Od spodu liść wierzby salmonowej jest niebieskozielony i ma trwałe białe włoski sierść. Małe, półnerkowate przylistki, które wyrastają u podstawy liści, rozwiewają wszelkie wątpliwości co do przeznaczenia drzewa.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 5 do 7 cm długości, 2,5 do 4 cm szerokości
- Kolor jesieni: żółty brązowy
Topola srebrna, topola biała (Populus alba)
Kiedy letni wiatr wieje przez koronę srebrnej topoli, liście mienią się srebrzystobiało. Powodem malowniczego spektaklu jest połączenie jasnozielonych wierzchołków liści i filcowobiałych, włochatych spodów. Dopiero gdy wystrzeliwuje, wierzchołki są również owłosione, później nagie. Topola biała może być wiarygodnie zidentyfikowana na podstawie miseczkowatego kształtu liścia o 3 do 5 klapach z karbowanymi krawędziami na łodydze o długości 2 do 5 cm. W zarysie liście drzew mają kształt trójkątny, owalny lub zaokrąglony, ze ściętą podstawą.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 5 do 10 cm długości, 3 do 5 cm szerokości
- Kolor jesieni: żółtawy
Wskazówka: Przy mniej lub bardziej wyraźnym owłosieniu liści drzewa chronią się przed różnymi niebezpieczeństwami. Im grubsza sierść, tym mniej wody wyparowuje. Owłosiona warstwa ochronna na młodych liściach zapobiega uszkodzeniom spowodowanym oparzeniami słonecznymi poprzez załamywanie światła. Wreszcie, wełnista patyna działa tak, że podstępne mszyce i inne szkodniki atakują liście drzew.
klon norweski (Acer platanoides)
Klon pospolity zawdzięcza swoją nazwę idealnie ukształtowanym liściom z okrągłymi nacięciami i ostrymi zębami. Liczba płatów liści z całymi brzegami jest różna. Wloty między płatami od 5 do 7 są zawsze tępe. Na uwagę zasługuje ogonek liściowy o długości do 20 cm o kulistej podstawie. Najbardziej znana odmiana to
„Globosum”, którego kulista korona jest osadzona w scenie z pięcioramiennymi liśćmi w kształcie dłoni.- Układ: przeciwieństwo
- Rozmiar: do 20 cm długości i szerokości
- Kolor jesieni: w wielu intensywnych kolorach
dąb angielski, dąb niemiecki (Quercus Robur)
Liście dębu szypułkowego charakteryzuje nieregularnie zakrzywiona krawędź liścia z małymi „uszami” na końcu łodygi. Sam ogonek jest bardzo krótki na 1 cm. Powyżej środka liść jest szerszy niż w dolnej połowie. Na wierzchniej stronie liść jest ciemnozielony i błyszczący latem, a od spodu nieco jaśniejszy. Przesuń palcem po spodniej stronie liścia i poczuj lekko owłosione żyłki liści.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 10 do 15 cm długości
- Kolor jesieni: żółty brązowy
Letnia lipa (Tilia platyphyllos)
Rozpowszechnione drzewo można rozpoznać po sercowatych liściach z uderzająco długim, smukłym wierzchołkiem. Mają od 10 do 15 cm długości i szerokości. Brzeg liścia lekko ząbkowany. Charakteryzuje się wyjątkowo cienkimi włoskami na wierzchołkach świeżych zielonych liści w momencie pączkowania. Na nerwach liściowych można zobaczyć i wyczuć puszysty, miękki włos, który zagęszcza się w kątach nerwowych w białawe kępki włosów.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 10 do 15 cm długości i szerokości
- Kolor jesieni: złoty żółty
Lipa zimowa, lipa kamienna (Tilia sercowa)
Jeśli chcesz zidentyfikować drzewo roku 2016 i odróżnić je od lipy letniej, spójrz na kępki włosów (domatia) na spodniej stronie liści. Na zimowej lipie domatia są zawsze koloru brązowego i znajdują się w rogach żył głównych i bocznych. Co więcej, liście w kształcie serca są o 5 do 7 cm mniejsze niż liście ich własnego gatunku. Wierzchołki liści są ciemnozielone, nagie i elegancko błyszczące. Od spodu liście są niebieskozielone. Krawędź liścia jest drobno ząbkowana.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 5 do 7 cm długości i szerokości
- Kolor jesieni: żółty
Drzewo orzecha włoskiego, prawdziwy orzech, drzewo orzechowe (Juglans regia)
Imponujące ulotki to jeden z wyjątkowych atrybutów prawdziwego orzecha włoskiego. Dzięki zgrabnemu kształtowi liści można określić rozległe drzewo liściaste bez chrupiących orzechów. Każdy liść orzecha włoskiego jest pierzasty, niesparowany z 5 do 9 listkami. Pojedynczy listek jest ciemnozielony, ma długość od 6 do 12 cm, szerokość od 3 do 6 cm i ma całe marginesy. Ulotka końcowa jest zawsze większa niż ulotka boczna. Oprócz wąsów pod pachami, ulotki są bezwłose. Kiedy pocierasz liście drzewa między palcami, wydziela się aromatyczny zapach.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: 30 do 40 cm
- Kolor jesieni: żółtawo-brązowy do żółto-pomarańczowego
Drżąca topola, osika (Tremula Populusa)
Okrągłe blaszki liściowe ze wskazanym wierzchołkiem są znakiem rozpoznawczym drżącej topoli. Kiedy wystrzeliwuje, jednozębny liść jest wyraźnie sękowaty i niebieskawy na spodniej stronie. Nieco spłaszczony ogonek ma długość od 3 do 8 cm. Ze względu na tę właściwość, nawet lekki wiatr powoduje drżenie liści, dlatego powiedzenie „drży jak liście osiki”.
- Układ: zmienny
- Rozmiar: Średnica od 3 do 10 cm
- Kolor jesieni: bladozielony do złocistożółtego
