Zwłaszcza, że niebieski imbir jest tu dość rzadki, warto zająć się stosunkowo łatwym w pielęgnacji rarytasem we własnym domu! Niebieski imbir, znany również jako „niebieski imbir” lub – zgodnie z jego pochodzeniem – jako „brazylijski imbir”, również pochodzi z tropikalnej Ameryki Środkowej i Południowej. Interesująca, jasnoniebieska roślina występuje obecnie w wielu regionach i jest wspaniałą rośliną ozdobną.
siew
Nie da się posadzić niebieskiego imbiru we własnym ogrodzie przez siew, ponieważ tzw Rozmnażanie generatywne nie może być prowadzone za pomocą tej rośliny, ponieważ po prostu nie wytwarza nasion.
Lokalizacja
Ze względu na swoje tropikalne pochodzenie roślina jest ogólnie bardziej odpowiednia do uprawy w pomieszczeniach niż na zewnątrz. Jeśli chcesz, możesz nadal zachować niebieski imbir na tarasie, w ogrodzie lub na balkonie od maja - po ostatnich nocnych przymrozkach - do października. Niebieski rudy przez cały rok czuje się dobrze w ogrodzie zimowym, a także bardzo dobrze rozwija się w prześwietlonych wnętrzach. Jeśli niebieski imbir ma znaleźć miejsce na zewnątrz latem, preferuje miejsce częściowo zacienione. Ogólnie rzecz biorąc, roślina jest tolerancyjna zarówno na wiatr, jak i na ciepło. Należy jednak powoli przyzwyczajać się do słońca, zwłaszcza po zimowaniu w pomieszczeniach i nie umieszczać go bezpośrednio w palącym wiosennym słońcu.
Zimą niebieski imbir ceni sobie jasne miejsce i temperaturę pokojową około 15°C, która jednak może wahać się o około 5°C zarówno w górę, jak i w dół. W tych warunkach roślina zacznie kiełkować od kwietnia. Przez krótki czas roślina może wytrzymać minimalną temperaturę 0°C, jeśli np. zapomniano o przeprowadzce z ogrodu do wnętrza w zimną jesienną noc.
Wymagania dotyczące lokalizacji:
Błękitny imbir po posadzeniu uwielbia glebę bogatą w próchnicę, która może zawierać gruboziarniste części - na przykład ze żwiru lawowego lub keramzytu lub żwiru. Dzięki temu urozmaiconemu podłożu zapewniona jest niezbędna luźność gleby rośliny. Należy unikać torfu jako dodatku do podłoża na rzecz bardziej stabilnych rodzajów próchnicy.
Repot
Niebieski imbir otwiera się zwykle jesienią i wytwarza pierwsze nowe pędy od kwietnia. Dlatego roślinę tę należy przesadzać poza fazą aktywną, czyli późną jesienią lub wczesną wiosną. Roślina jest następnie umieszczana w nowym podłożu w fazie spoczynku i wtedy nie musi inwestować siły w pędy i kwiaty, a także przestawiać się na nową donicę. Z drugiej strony przesadzanie latem kosztowałoby roślinę zbyt dużo energii, co ostatecznie mogłoby również wpłynąć na obfite kwitnienie.
podlewać
W okresie letnim ważne jest, aby zapewnić stałe i niezbyt intensywne nawilżenie gleby za pomocą niebieskiego imbiru. Jeśli roślina stoi w cofce przez dłuższy czas, mięsiste korzenie mogą gnić, ponieważ nie są odpowiednio zaopatrywane w tlen. Zimą roślina potrzebuje również równomiernego nawilżenia gleby, ale w zimnych porach powinna być utrzymywana na stosunkowo niskim poziomie. Więdnące liście w mroźną zimę przy słabym oświetleniu nie wskazują na brak wody, ponieważ byliny po prostu wkraczają i niektóre liście więdną. Dlatego nie należy przeciwdziałać więdnięciu liści w zimie większą ilością wody do nawadniania.
Szczególnie w chłodne zimowe miesiące, wraz z wilgocią, sprzyja gnicie korzeni. Jeżeli brzegi liści są tylko brązowe, to nie jest to brak wody do nawadniania, ale znak, że powietrze jest zbyt suche, jak to często bywa w ogrzewanych zimą pomieszczeniach. W tym przypadku liście można umiarkowanie spryskać wodą o niskiej zawartości wapna z opryskiwacza do kwiatów.
Wymagania odlewnicze:
Umiarkowane, ale regularne podlewanie to absolutna konieczność, szczególnie latem. Podlewanie rośliny powinno odbywać się rano lub wieczorem. Ważne jest, aby podlewać powoli, aby roślina otrzymywała tylko tyle wody, ile może wchłonąć podłoże, bez niepożądanego podlewania. Jeśli to możliwe, woda do nawadniania nie powinna dostawać się na kwiaty i liście.
Użyźniać
Nawożenie imbiru niebieskiego powinno odbywać się od kwietnia do września. Co siedem do 10 dni stosuje się kompletny nawóz, który jest dostępny w postaci płynnej lub rozpuszczalnego w wodzie proszku. Możliwe jest również stałe nawożenie pałeczkami w ciepłym sezonie. Zimą nawożenie rośliny jest ograniczane tak, że roślina otrzymuje dodatkowy nawóz tylko raz lub maksymalnie dwa razy w miesiącu od października do marca.
Skaleczenie
W zasadzie niebieski imbir jest bardzo skromny pod względem krojenia. Na ogół wystarczy usunąć z rośliny wysuszone liście. W przeciwieństwie do innych roślin, przykrycie pędów niebieskiego imbiru nie prowadzi do pięknego rozgałęzienia, a jedynie do opóźnionego kwitnienia.
Zima
O ile imbir niebieski może żyć również na wolnym powietrzu od maja do października, to najpóźniej od października do kwietnia należy go przenieść na kwaterę zimową w jasnym i ciepłym miejscu o temperaturze około 15°C.
Zwielokrotniać
Niebieski imbir jest rozmnażany przez sadzonki lub przez podział, co jest również znane jako rozmnażanie wegetatywne. Do rozmnażania wegetatywnego rośliny odcina się tzw. sadzonki głowicowe o długości ok. 10-15 cm i pojedynczo na mniejsze lub do kilka sadzi się w większych doniczkach, które wypełnione są podłożem z ziemi siewnej i piasku lub ziemi kolczastej lub mieszanki torfowo-piaskowej są. Następnie sadzonki umieszcza się w jasnym, ale niezbyt nasłonecznionym i niezbyt ciepłym miejscu i zawsze lekko wilgotne. Ciepła gleba z miejsca przyspiesza proces ukorzeniania niebieskiego imbiru.
Szczególnie dobre wyniki przy ukorzenianiu sadzonek tropikalnych uzyskuje się w ogrzewanej szklarni wewnętrznej, która jest osłonięta. Stwarza to klimat, który niebieski imbir bardzo ceni, ponieważ stwarza optymalne warunki cieplne i wilgotnościowe.
Choroby
Niebieski imbir reaguje na zbyt suche zimą powietrze brązowymi krawędziami liści, na które roślina jest umiarkowanie spryskiwana wodą o niskiej zawartości wapna. W przeciwnym razie ta tropikalna roślina jest odporna na choroby.
Szkodniki
Ogólnie rzecz biorąc, niebieski imbir jest opisywany jako bardzo niezawodnie wolny od szkodników. Kiedy pojawiają się tego rodzaju problemy, zawsze wynikają one z nadmiernej wilgoci i zgnilizny korzeni, co osłabia roślinę. Jeśli niebieski imbir nie jest zbyt wilgotny i nie nasiąka wodą, a zimą utrzymuje wilgotność około 50 procent, jest stosunkowo bezpieczny przed inwazją szkodników.
opieka
Pielęgnacja niebieskiego imbiru jest na ogół nieskomplikowana, ponieważ ma raczej skromne wymagania zarówno pod względem wymagań świetlnych, jak i innych zabiegów pielęgnacyjnych. Częściowo zacieniony i bez zacieków, brazylijska piękność preferuje go w jasnych niebieskich kolorach.siew
Nie da się posadzić niebieskiego imbiru we własnym ogrodzie przez siew, ponieważ tzw Rozmnażanie generatywne nie może być prowadzone za pomocą tej rośliny, ponieważ po prostu nie wytwarza nasion.
Lokalizacja
Ze względu na swoje tropikalne pochodzenie roślina jest ogólnie bardziej odpowiednia do uprawy w pomieszczeniach niż na zewnątrz. Jeśli chcesz, możesz nadal zachować niebieski imbir na tarasie, w ogrodzie lub na balkonie od maja - po ostatnich nocnych przymrozkach - do października. Niebieski rudy przez cały rok czuje się dobrze w ogrodzie zimowym, a także bardzo dobrze rozwija się w prześwietlonych wnętrzach. Jeśli niebieski imbir ma znaleźć miejsce na zewnątrz latem, preferuje miejsce częściowo zacienione. Ogólnie rzecz biorąc, roślina jest tolerancyjna zarówno na wiatr, jak i na ciepło. Należy jednak powoli przyzwyczajać się do słońca, zwłaszcza po zimowaniu w pomieszczeniach i nie umieszczać go bezpośrednio w palącym wiosennym słońcu.
Zimą niebieski imbir ceni sobie jasne miejsce i temperaturę pokojową około 15°C, która jednak może wahać się o około 5°C zarówno w górę, jak i w dół. W tych warunkach roślina zacznie kiełkować od kwietnia. Przez krótki czas roślina może wytrzymać minimalną temperaturę 0°C, jeśli np. zapomniano o przeprowadzce z ogrodu do wnętrza w zimną jesienną noc. Wymagania dotyczące lokalizacji:
- w ogrodzie zimowym lub w plenerze od maja do października
- częściowo zacieniona lokalizacja
- powolna adaptacja do słońca po zimowaniu
- zimą jasne miejsce z temperaturami około 15°C
Błękitny imbir po posadzeniu uwielbia glebę bogatą w próchnicę, która może zawierać gruboziarniste części - na przykład ze żwiru lawowego lub keramzytu lub żwiru. Dzięki temu urozmaiconemu podłożu zapewniona jest niezbędna luźność gleby rośliny. Należy unikać torfu jako dodatku do podłoża na rzecz bardziej stabilnych rodzajów próchnicy.
Repot
Niebieski imbir otwiera się zwykle jesienią i wytwarza pierwsze nowe pędy od kwietnia. Dlatego roślinę tę należy przesadzać poza fazą aktywną, czyli późną jesienią lub wczesną wiosną. Roślina jest następnie umieszczana w nowym podłożu w fazie spoczynku i wtedy nie musi inwestować siły w pędy i kwiaty, a także przestawiać się na nową donicę. Z drugiej strony przesadzanie latem kosztowałoby roślinę zbyt dużo energii, co ostatecznie mogłoby również wpłynąć na obfite kwitnienie.
podlewać
W okresie letnim ważne jest, aby zapewnić stałe i niezbyt intensywne nawilżenie gleby za pomocą niebieskiego imbiru. Jeśli roślina stoi w cofce przez dłuższy czas, mięsiste korzenie mogą gnić, ponieważ nie są odpowiednio zaopatrywane w tlen. Zimą roślina potrzebuje również równomiernego nawilżenia gleby, ale w zimnych porach powinna być utrzymywana na stosunkowo niskim poziomie. Więdnące liście w mroźną zimę przy słabym oświetleniu nie wskazują na brak wody, ponieważ byliny po prostu wkraczają i niektóre liście więdną. Dlatego nie należy przeciwdziałać więdnięciu liści w zimie większą ilością wody do nawadniania.
Szczególnie w chłodne zimowe miesiące, wraz z wilgocią, sprzyja gnicie korzeni. Jeżeli brzegi liści są tylko brązowe, to nie jest to brak wody do nawadniania, ale znak, że powietrze jest zbyt suche, jak to często bywa w ogrzewanych zimą pomieszczeniach. W tym przypadku liście można umiarkowanie spryskać wodą o niskiej zawartości wapna z opryskiwacza do kwiatów.
Wymagania odlewnicze:
- Podlewaj oszczędnie i regularnie
- zdecydowanie nie podlewanie
- Jeśli brzegi liści są brązowe, spryskaj je umiarkowanie wodą o niskiej zawartości wapna
Umiarkowane, ale regularne podlewanie to absolutna konieczność, szczególnie latem. Podlewanie rośliny powinno odbywać się rano lub wieczorem. Ważne jest, aby podlewać powoli, aby roślina otrzymywała tylko tyle wody, ile może wchłonąć podłoże, bez niepożądanego podlewania. Jeśli to możliwe, woda do nawadniania nie powinna dostawać się na kwiaty i liście.
Użyźniać
Nawożenie imbiru niebieskiego powinno odbywać się od kwietnia do września. Co siedem do 10 dni stosuje się kompletny nawóz, który jest dostępny w postaci płynnej lub rozpuszczalnego w wodzie proszku. Możliwe jest również stałe nawożenie pałeczkami w ciepłym sezonie. Zimą nawożenie rośliny jest ograniczane tak, że roślina otrzymuje dodatkowy nawóz tylko raz lub maksymalnie dwa razy w miesiącu od października do marca.Skaleczenie
W zasadzie niebieski imbir jest bardzo skromny pod względem krojenia. Na ogół wystarczy usunąć z rośliny wysuszone liście. W przeciwieństwie do innych roślin, przykrycie pędów niebieskiego imbiru nie prowadzi do pięknego rozgałęzienia, a jedynie do opóźnionego kwitnienia.
Zima
O ile imbir niebieski może żyć również na wolnym powietrzu od maja do października, to najpóźniej od października do kwietnia należy go przenieść na kwaterę zimową w jasnym i ciepłym miejscu o temperaturze około 15°C.
Zwielokrotniać
Niebieski imbir jest rozmnażany przez sadzonki lub przez podział, co jest również znane jako rozmnażanie wegetatywne. Do rozmnażania wegetatywnego rośliny odcina się tzw. sadzonki głowicowe o długości ok. 10-15 cm i pojedynczo na mniejsze lub do kilka sadzi się w większych doniczkach, które wypełnione są podłożem z ziemi siewnej i piasku lub ziemi kolczastej lub mieszanki torfowo-piaskowej są. Następnie sadzonki umieszcza się w jasnym, ale niezbyt nasłonecznionym i niezbyt ciepłym miejscu i zawsze lekko wilgotne. Ciepła gleba z miejsca przyspiesza proces ukorzeniania niebieskiego imbiru.
Szczególnie dobre wyniki przy ukorzenianiu sadzonek tropikalnych uzyskuje się w ogrzewanej szklarni wewnętrznej, która jest osłonięta. Stwarza to klimat, który niebieski imbir bardzo ceni, ponieważ stwarza optymalne warunki cieplne i wilgotnościowe.
Choroby
Niebieski imbir reaguje na zbyt suche zimą powietrze brązowymi krawędziami liści, na które roślina jest umiarkowanie spryskiwana wodą o niskiej zawartości wapna. W przeciwnym razie ta tropikalna roślina jest odporna na choroby.
Szkodniki
Ogólnie rzecz biorąc, niebieski imbir jest opisywany jako bardzo niezawodnie wolny od szkodników. Kiedy pojawiają się tego rodzaju problemy, zawsze wynikają one z nadmiernej wilgoci i zgnilizny korzeni, co osłabia roślinę. Jeśli niebieski imbir nie jest zbyt wilgotny i nie nasiąka wodą, a zimą utrzymuje wilgotność około 50 procent, jest stosunkowo bezpieczny przed inwazją szkodników.
Często Zadawane Pytania
Czy niebieski imbir jest spokrewniony z imbirem, który znamy w kuchni?
Nawet jeśli roślina nosi nazwę „niebieski imbir”, to nie należy do rodziny tzw. Zingiberaceae, czyli rodziny imbirów. Zamiast tego niebieski imbir należy do rodziny tradeskant.
Skąd mam niebieski imbir?
Niebieski imbir to jedna z bardziej egzotycznych roślin, które nie są tu powszechnie stosowane. Dlatego też tej rośliny raczej nie można znaleźć w klasycznym centrum ogrodniczym. Najlepszym sposobem na zdobycie niebieskiego imbiru jest Internet. W zdobyciu tej rośliny mogą pomóc domy aukcyjne lub sprzedawcy ukierunkowani na egzotyczne rośliny. Zwłaszcza wyspecjalizowani dealerzy często chętnie zamawiają fabrykę na żądanie.
Warto wiedzieć w skrócie o niebieskim imbiru
- Niebieski imbir rozwija się zwykle jesienią, co czyni go szczególnie dobrym w ogrodzie zimowym.
- Tutaj powinieneś upewnić się, że jest wystarczająco dużo światła, ale nie bezpośrednio na słońcu.
- Najlepiej umieścić go w półcieniu, gdzie najlepiej będzie go przechowywać i chronić przed nadmiernym ciepłem.
- Zimą należy zadbać o to, aby niebieski imbir nie był wystawiony na działanie temperatur poniżej 15°C.
- Wysuszone liście można usunąć na wiosnę. Zwróć jednak uwagę na pędy.
- Szczególnie ważne jest stosowanie gleb zasobnych w składniki odżywcze, czyli próchnicznych, które są bardzo luźne.