Ogórki kiszone: informacje o uprawie, zbiorze i przepisie na kiszenie

Kiszone ogórki jako dodatek lub jako dodatek do kanapki to chrupiący przysmak - i są szczególnie smaczne, gdy wszystko od uprawy po przygotowanie odbywa się ręcznie stał się. Do tego nie potrzeba nawet łóżka w ogrodzie, balkon wystarczy również do uprawy roślin. W każdym razie ważne jest, aby znać kluczowe punkty pielęgnacji i oczywiście odpowiednie przepisy na pyszną konserwację.

Wybór odmiany

Zasadniczo do uprawy ogórków kiszonych można wykorzystać każdy rodzaj ogórka. Odmiany na ogórki nadają się również do kiszenia przy wczesnym zbiorze. Przy wyborze odmian można postępować zgodnie z gustem i czasem zbioru. Najłatwiej jest użyć specjalnych marynat lub pikli. Do uprawy na zewnątrz szczególnie polecane są wytrzymałe warianty, takie jak:

• Bidretta
• Charlotte
• Conny
• Ewa
• Wełna drzewna

Lokalizacja

Rośliny ogórka lubią to lekkie, ciepłe i chronione. Są wrażliwe na mróz i zimny wiatr. W związku z tym istnieją dwie opcje lokalizacji - do uprawy wykorzystuje się szklarnię lub wybiera się miejsce osłonięte z dużą ilością światła słonecznego. Na przykład idealna jest strona południowa i obszary w pobliżu ściany lub ściany.

Podłoże

Podłoże do uprawy ogórków kiszonych powinno mieć następujące właściwości:

• sypki i przepuszczalny
• lekkie i nie podatne na kompresję
• neutralny do lekko zasadowego o pH około 7

Idealna jest ziemia ogrodowa lub ziemia warzywna, która jest również zmieszana z piaskiem, a tym samym rozluźniona.
Wskazówka: Warstwa ściółki wokół roślin ogranicza parowanie, zapobiega kiełkowaniu chwastów, a także zapewnia dodatkową ochronę korzeni.

Zaawansowanie i siew

Przy wystarczającej ilości ciepła i światła nasiona mogą szybko stać się sadzonkami, więc nie trzeba ich hodować ani wysiewać zbyt wcześnie. Wystarczający jest czas realizacji od trzech do czterech tygodni. W rzeczywistości wstępne rozmnażanie nie powinno odbywać się zbyt wcześnie, ponieważ młode rośliny mogą być wtedy zbyt duże, gdy zostaną sadzone. Nadal zaleca się chów wstępny, ponieważ rośliny ogórka są bardzo wrażliwe na mróz. Rozpoczyna się w kwietniu, więc rośliny można sadzić w maju. Procedura wygląda następująco:

1. Nasiona umieszcza się w ziemi doniczkowej w doniczkach lub pustym kartonie po jajkach i lekko przykrywa podłożem. Są to ciemne zarazki, więc warstwa gleby na nasionach powinna wynosić około jednego centymetra.

2. Podłoże jest w całości lekko zwilżone.

3. Donice są przykryte lub umieszczane w mini szklarni i umieszczane w jasnym, ciepłym miejscu.

4. Podłoże jest nadal wilgotne. Należy zadbać o to, aby nie było pleśni. Codzienna wentylacja i unikanie zalania mają działanie zapobiegawcze.

5. Pierwsze wskazówki dotyczące sesji pojawiają się po około tygodniu. Po około trzech tygodniach można wyselekcjonować rośliny, które się nimi opiekują, czyli przekłuć uprawę wstępną.

Jeśli na dworze nie ma już mrozu, młode rośliny umieszcza się na zewnątrz lub w szklarni. Należy upewnić się, że tak naprawdę nie ma już późnych przymrozków lub aby w takich przypadkach można było odpowiednio chronić rośliny. W izolowanej szklarni ten problem jest rozwiązany od samego początku. Wiadra należy przesuwać do wewnątrz, w warunkach terenowych na ziemi, a włóknina ogrodowa nad młodymi roślinami zapewnia co najmniej ochronę przed najgorszymi skutkami spadku temperatury. Ponadto należy zachować odległość sadzenia co najmniej 50 centymetrów między roślinami, nawet przy mniejszych odmianach ogórka. Przy wystarczającej wentylacji rośliny w wannie mogą również stać trochę bliżej.

Woda

Ogórki są bardzo bogate w wodę, dlatego rośliny również potrzebują regularnego zaopatrzenia. Dlatego podłoże powinno być zawsze lekko wilgotne. Należy jednak pilnie unikać zalegania wody. Luźne podłoże, domieszka piasku i zapewniony odpływ wody z donicy lub grządki zapobiegają zaleganiu wody. Wspomniana już warstwa ściółki zapobiega jej szybkiemu wysychaniu i częstemu podlewaniu.

Użyźniać

Ogórki są żarłoczne, co oznacza, że ​​potrzebują dużej ilości składników odżywczych. Dlatego warto przed sadzeniem dodać do podłoża odpowiednie nawozy. Do tego nadaje się dojrzały kompost, ziemia kompostowa lub obornik. Później można zastosować domowy nawóz do roślin, aby zapewnić regularne dostawy, przygotowując obornik z pokrzywy i rozcieńczając go do podlewania co dwa tygodnie.
W tym celu:

1. Jeden kilogram pokrojonej pokrzywy wsyp do dziesięciu litrów wody.

2. Mieszaninę pozostawia się w wiadrze na dwa do trzech tygodni i miesza codziennie.

3. Jeśli nie ma już pęcherzyków gazu, gnojówkę można wymieszać z wodą w stosunku 1:10 i zalać nią lub spryskać liście. Oba warianty dostarczają roślinom ogórka składników odżywczych.

Alternatywnie można również zastosować nawóz o powolnym uwalnianiu. Przy wyborze podłoża, a także nawożenia należy jednak zwrócić uwagę, że w przypadku dodatkowej podaży składników odżywczych w roślinie ogórka obowiązuje: z umiarem, a nie masowo. Nawozy organiczne w niewielkich ilościach oraz obornik pokrzywowy opisany w silnym rozcieńczeniu zazwyczaj w zupełności wystarczają.

Marnotrawstwo

W roślinach ogórkowych cięcie jest również znane jako przycinanie. Jednak skuteczność tego środka jest kontrowersyjna. Istnieją również różne instrukcje i porady na ten temat. Szczególnie delikatnym wariantem jest usunięcie tylko instynktów kłujących. Tutaj usuwa się pędy, które pojawiają się w pachach między łodygą główną a pędami bocznymi. Wystarczy do tego ostry nóż lub strzyżenie paznokciem.
Powinno to mieć sens, ponieważ roślina może zainwestować więcej energii w tworzenie owoców niż we wzrost liści. Jednak nie ma na to dowodów. Jednak to, co pokazało doświadczenie, ma tę zaletę, że pojedyncze ogórki można zbierać tak wcześnie, jak to możliwe. Jeśli usuniesz to bardzo szybko, zachęcisz do ponownego kwitnienia i owoców.
Wskazówka: Ważne jest, aby przycinanie i usuwanie odbywało się rano, aby powstałe cięte powierzchnie mogły wyschnąć i zamknąć. Miłym efektem ubocznym jest to, że rano w ogórkach powinno być dużo witamin.

Pasożyty, choroby i błędy pielęgnacyjne

Rośliny ogórka są szczególnie podatne na mączniaka prawdziwego i mszycę ogórkową. Sadzenie wytrzymałych odmian, spryskiwanie roślin i usuwanie zainfekowanych obszarów pomoże w walce z atakiem grzybów. Na mszycę ogórkową należy stosować naturalne drapieżniki, takie jak biedronki, złotooki czy bzygi. Błędy pielęgnacyjne, takie jak niedostateczne podlewanie lub podlewanie, niedostateczne lub nadmierne nawożenie, są stosunkowo typowe przy uprawie ogórków i mogą być również wykorzystywane do pielęgnacji roślin prowadzić. Pomóc w tym może kontrola warunków hodowli.

zbiór

Jak już wspomniano, ogórki kiszone powinny być zbierane jak najwcześniej. Jeśli dojrzałe ogórki zostaną szybko usunięte, można je zbierać nawet jesienią. Nie należy odrywać ogórków kiszonych, ponieważ uszkodzi to również pędy. Zamiast tego odetnij je ostrym nożem.
Jeśli ogórki kiszone żółkną, zbiory są zbyt długo opóźniane.
Wskazówka: Przy zbiorze należy również wziąć pod uwagę, że ogórki kiszone powinny później dobrze zmieścić się w glinianym garnku lub słoikach do wekowania. Oczywiście najlepiej sprawdza się to w przypadku małych okazów.

Przechować

Ponieważ nie ma wystarczającej ilości ogórków do codziennego konserwowania, ogórki kiszone należy odpowiednio przechowywać do czasu przygotowania. Można je przechowywać przez kilka dni w lodówce lub zimnej piwnicy. Ważne, aby były ciemne i chłodne, ale nie narażone na mróz.

Przepis na ogórek kiszony

Istnieje wiele różnych przepisów na marynowanie ogórków. Ogórki kiszone są idealne, gdy ogórki kiszone mają być szybko wykończone, a przetworzenie tylko niewielkiej ilości. Wymagane są do tego:

• Kiszone ogórki, pokrojone
• ocet winny
• Sól
• cukier
• pieprz mielony
• Nasiona gorczycy
• Koper, świeży
• Szalotka zgodnie z życzeniem

Ogórki obrane i pokrojone w plastry umieszcza się w słoiku z masonem. Pozostałe składniki miesza się do smaku i smaku i wylewa na ogórki. Do wprowadzenia ilości przypraw - pół łyżeczki na dwie łyżeczki wystarcza zwykle na kilogram ogórka. Więcej można użyć do koperku. Ocet powinien ledwo zakrywać ogórki kiszone w słoiku. Po wymieszaniu wszystko wlewa się do szklanki i wstrząsa. Ogórki kiszone są gotowe już po 12 godzinach moczenia w lodówce, przy czym należy je wielokrotnie wstrząsać. Preparat działa również z ogórkami, które jednak należy obrać i bez pestek.

Przepis na ogórki kiszone

Innym bardzo prostym przepisem na ogórek kiszony są marynaty koperkowe. Do przygotowania potrzebne są następujące składniki:

• 3 kg małych lub ćwiartowanych ogórków kiszonych
• Ocet winny lub ocet z ogórka
• woda
• Sól
• 5 do 7 łyżeczek gorczycy
• pęczek koperku z kwiatami
• 4 cebule, w razie potrzeby

Ogórki myje się i umieszcza w szczelnych słoikach z masonem razem z posiekanym koprem, nasionami gorczycy i cebulą, pokrojoną według uznania. Gotowy do użycia ocet ogórkowy z handlu lub roztwór składający się z jednej części octu i dwóch części wody i po dwie części Łyżkę soli na litr wody krótko gotujemy i wylewamy bezpośrednio na ogórki w szklankach wypełniony. Słoiki zamyka się szczelnie i gotuje w łaźni wodnej przez pół godziny. Woda nie musi do tego gotować, wystarczy temperatura 90°C. Alternatywnie można użyć słoików z masonem gotowanych w piekarniku.

Ogórki kiszone - przepis

Do dwóch szklanek o pojemności jednego litra każda potrzeba:

• około 1 kg ogórków kiszonych
• 2 do 3 ząbków czosnku
• od dwóch do czterech łodyżek kiści koperku
• 1 litr wody
• 50 do 60 gramów soli
• niektóre liście winorośli lub liście wiśni

Ogórki, liście, koperek i czosnek są rozprowadzane w szklankach. Na szklankę powinny być dwa do trzech liści wiśni lub jeden liść winogrona. Wodę gotuje się z solą i wlewa do wrzących szklanek, aż ogórki się przykryją. Słoiki są hermetycznie zamykane i gotowe po około 1-2 tygodniach. Po otwarciu przechowywać je w lodówce.
Porady: Jeśli woda jest bardzo twarda, możesz dodać odrobinę octu. Ilości można łatwo dostosować do istniejących ogórków kiszonych.

Wniosek
Uprawa i przygotowanie ogórków kiszonych jest bardzo łatwe i wzbogaca balkon czy ogród, a także kuchnię. Prawidłowo zakonserwowane ogórki koperkowe i kiszone można bez problemu przechowywać przez rok, oszczędzając w ten sposób czas do następnych zbiorów. Więc odrobina wysiłku jest tego warta - nawet dla początkujących.