Pochodzenie i dystrybucja
Różne rodzaje są dostępne w sklepach pod nazwą „kwiat gwiazdy”. Ten artykuł dotyczy pojedynczej kwitnącej wiosennej gwiazdy (bot. Ifeion uniflorum lub według nowej klasyfikacji naukowej Tristagma uniflorum), podrodzina rodziny porów (bot. Allioideae) gatunki kwiatów cebulowych.
też przeczytaj
- Czy kwiat gwiazdy jest odporny?
- W ten sposób rozkwita gwiaździsty kwiat w ogrodzie - wskazówki dotyczące niebiańskiego morza kwiatów
- Lilie w doniczce: wszystko o sadzeniu i pielęgnacji
Ładna wiosenna roślina kwitnąca ma swój dom w strefach klimatu umiarkowanego Urugwaju i Argentyny, gdzie występuje licznie na trawiastych stepach Andów. Większe naturalne występowanie występują również we Francji i na południu Wielkiej Brytanii, gdyż gatunek został tam zadomowiony kilka lat temu poprzez naturalizację form ogrodowych.
posługiwać się
w Gwiazdkowy kwiat to wiosenny bloomer, który pięknie prezentuje się zarówno w łóżku, jak i jako roślina doniczkowa na balkonie lub tarasie. Gatunek rozwija swój szczególny efekt zwłaszcza w połączeniu z innymi wcześnie kwitnącymi i dopasowanymi kolorystycznie kwiatami i bylinami, takimi jak:
- Hybrydy irysa, irys karłowaty
- Tulipan karłowaty (bot. polichromia tulipana)
- Hiacynty (bot. Hiacynt wschodni)
- Małe hiacynty winogronowe (bot. Muscari botryoides)
- Krokus złoty (bot. Sternbergia lutea)
Ponadto można łączyć te ładne rośliny z wieloma innymi roślinami do ogrodów skalnych, dzięki czemu szczególnie skuteczne są białe gatunki kwitnące przed bylinami o szarych liściach.
Wygląd, liście i wzrost
Kwiat gwiaździsty, który dorasta do wysokości nie większej niż 20 centymetrów, to tzw. kwiat cebulowy, który rośnie po wczesnowiosenne pojawienie się na czas, zanim wielkie letnie upały wycofają się do leżących w ziemi organów zimujących i odpoczywa. Jesienią ponownie pojawiają się niektóre liście, które również zimują. Mięsiste, podstawowe liście mogą mieć do 25 centymetrów długości i są bardzo wąskie. Charakterystyczny jest delikatny zapach pora, który ujawnia bliski związek z porami, cebulą i tym podobnymi.
Kwitnie i okres kwitnienia
W przeciwieństwie do lekko ostrych liści delikatne kwiatowe gwiazdki o średnicy do czterech centymetrów emanują delikatnie słodkim zapachem. Sześć szerokich i lekko zwężających się płatków ma jasną, fioletowo-białą barwę w dzikiej formie. Istnieje również wiele odmian o kwiatach białych, fioletowych, niebieskich lub różowych. Kwiaty gwiaździste inspirują wyjątkowo długim okresem kwitnienia dla kwitnących wiosną: od końca marca do maja można podziwiać charakterystyczne gwiazdy kwiatowe.
Jeśli oferowane w handlu kwiaty gwiaździste mają inny kolor kwiatów niż określony kolor kwiatów (np. żółty lub pomarańczowy), to są to gatunki, które wyglądają podobnie, ale różnią się od siebie.
Toksyczność
Od pewnego czasu ten kwiat gwiaździsty jest również sprzedawany jako „czosnek andyjski”, ponieważ jest nieco po szczypiorku lub szczypiorku. Liście i kwiaty o smaku czosnku można pokroić na małe kawałki i wykorzystać jako zamiennik czosnku do wielu potraw oraz jako dekorację jadalnych sałatek. Zaleca się jednak ostrożność, ponieważ Ifeion zawiera wysokie stężenia tego dla ludzi i Zwierzęta lekko trujący steryd Ecdysteron, który inicjuje proces gojenia u owadów i skorupiaków cel. Naukowcy podejrzewają, że roślina może w ten sposób chronić się przed drapieżnikami lub szkodnikami. Chce chronić szkodniki. Gatunek zawiera również różne saponiny, które również mogą powodować łagodne objawy zatrucia, takie jak nudności, wymioty, bóle głowy czy zawroty głowy.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Pod względem lokalizacji jest to dość mało wymagające dla jałowego, górskiego kwiatu andyjskiego. Rośnie zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i częściowo zacienionych, pod warunkiem, że są osłonięte przed oślepiającym południowym słońcem. Idealnie jest posadzić je w miejscu, które jest wystawione na słońce tylko rano lub po południu, ponieważ jest to najbardziej zgodne z naturalnym środowiskiem trawiastych zboczy górskich. Kwiaty gwiaździste rozwijają się szczególnie dobrze na obrzeżach lub pod krzewami ozdobnymi oraz pod wysokimi, rzadkimi drzewami. Jednak nadal powinno być tu jasno i słonecznie, ponieważ roślina nie kiełkuje i nie kwitnie w cieniu. Ponadto cebulki można rozłożyć na trawniku, aby wiosną zielony dywan pokrył się licznymi kolorowymi kwiatami.
piętro
Zgodnie z ich naturalnym położeniem, gwiaździste kwiaty również preferują glebę w grządce, która nie może być sucha ani mokra. Idealna jest piaszczysto-gliniasta, dobrze przepuszczalna, luźna gleba bogata w minerały i składniki odżywcze. Sadzenie w ogrodach skalnych lub rabatach na stepach jest idealne.
Zalecamy stosowanie do okazów w wannie Granulki gliny mieszany Ziemia kaktusowa.
Prawidłowo zasadź kwiat gwiazdy
Nawet jeśli jakiś tekst katalogowy obiecuje coś innego: Kwiaty gwiaździste najlepiej sadzić jesienią, bo inaczej wyjdą z rytmu pór roku. Umieść cebulę w grządce między wrześniem a listopadem w następujący sposób:
- Wybij dołek w ziemi za pomocą kawałka drewna.
- idealna głębokość sadzenia zależy od odmiany
- większość odmian należy sadzić na głębokość od dwunastu do sześciu cali
- Rozstaw roślin od 10 do 15 centymetrów
- Na metr kwadratowy można posadzić do 100 żarówek, aby uzyskać gęsty dywan
- Wypełnij otwór do sadzenia piaskiem
- Włóż do niego cebulę
- Wypełnij glebę i naciśnij
- Podlewaj obszar sadzenia
Wiosną dostępne są młode rośliny, które już wykiełkowały (i często już kwitną), które można uprawiać w doniczkach lub sadzić w grządce. Te ostatnie mają jednak zwyczaj szybkiego wycofywania się z powrotem do cebulki po posadzeniu.
Podlewanie i nawożenie
Pod względem pielęgnacji kwiaty cebulowe są bardzo łatwe w uprawie: zaraz po Sadzenie, a także podczas ekstremalnej suszy w okresie kwitnienia, należy podlewać sadzone kwiaty gwiaździste Wola. Z drugiej strony, jeśli rośliny wyblakły i wciągnęły liście przed przerwą letnią, należy je wysuszyć. Dodatkowe nawożenie również nie jest konieczne.
Jednak kwiaty gwiaździste trzymane w donicach należy regularnie podlewać, a między kwietniem a wrześniem podawać słaby nawóz do roślin doniczkowych. Jednak po przesadzeniu w świeżym, bogatym w składniki odżywcze podłożu nie jest konieczne nawożenie przez osiem tygodni.
Prawidłowo wytnij kwiat gwiazdy
Zasadniczo przycinanie również nie jest konieczne. Jeśli chcesz posprzątać grządkę po okresie kwitnienia i odciąć wyblakłe łodygi, najlepiej poczekać, aż całkowicie pożółkną i wyschną. Cebula pobiera istniejące składniki odżywcze z łodyg kwiatowych i przechowuje je na następny pęd. Z drugiej strony, jeśli usuniesz je zbyt wcześnie, może dojść do niedoboru składników odżywczych i cebula może nie wykiełkować ponownie. Ta sama zasada dotyczy liści, które latem żółkną.
Propaguj gwiaździsty kwiat
Czasami zaleca się co kilka lat wykopać cebule matki, usunąć cebulę córkę i przesadzić wszystkie razem. Zasadniczo jednak ta procedura jest całkowicie niepotrzebna, ponieważ gwiezdne kwiaty rozmnażają się bardzo niezawodnie i z czasem mogą tworzyć gęste dywany. Jednak aby tak się stało, kwiaty cebulowe potrzebują optymalnej lokalizacji pod względem nasłonecznienia i gleby, ale tam, gdzie trzeba je zostawić w spokoju. W przypadku np. trawnika oznacza to, że nie wolno go kosić - bo tak jak w rozdziale Opisane "cięcie" - uschnięte łodygi i liście powinny pożółknąć i wyschnąć przed przycinaniem być.
Zima
Jako typowa roślina górska, kwiaty gwiaździste są w naszym kraju absolutnie odporne i wytrzymują temperatury do minus 25 stopni Celsjusza. Dlatego nie musisz wykopywać cebulek jesienią (jak cebulki dalii), możesz po prostu zostawić je w ziemi. Jedynie liście pojawiające się jesienią wymagają ochrony przed mrozem. W tym celu wystarczy jednak przykryć je świerkowymi gałązkami.
Osobniki uprawiane w doniczkach również potrzebują ochrony na zimę, gdyż niewielka ilość gleby w donicy nie chroni ich przed przemarznięciem. Rośliny te najlepiej przechowywać w jasnym i chłodnym, ale wolnym od mrozu miejscu podczas mroźnych zimowych miesięcy.
Porady
W rejonach, w których występuje silna inwazja nornic, należy zakopywać cebule tylko z odpowiednią ochroną, ponieważ szkodniki lubią je zjadać.
Gatunki i odmiany
Rodzaj Ipheion, do którego należy kwiat gwiaździsty, należy do rzędu szparagów i jest blisko spokrewniony z roślinami pora, takimi jak czosnek, por, szczypiorek i cebula. Jeśli chodzi o klasyfikację tego i innych gatunków kwiatów gwiaździstych do rodzaju Ipheion, nie jest ona obecnie jasna, dlatego obecnie przeprowadza się ponowne sortowanie naukowe. Ipheion to stara nazwa botaniczna, która jest nadal używana przez wielu handlowców - ale czasami jest również oferowana pod nową nazwą generyczną Tristagma. Ale czy to Ifeion, czy Tristagma - zawsze jest to upragniony kwiat gwiaździsty, z którego w ogrodzie szczególnie pięknie prezentują się następujące odmiany:
- „Album”: olśniewająco białe kwiaty, czas kwitnienia od lutego/marca do maja
- 'Alberto Castillo': szczególnie duże, również jasnobiałe kwiaty
- „Charlotte Bishop”: jasnoróżowe kwiatowe gwiazdki z ciemniejszymi żebrami centralnymi
- 'Froyle Mill': jasne, ciemnofioletowe kwiaty
- „Jessie”: intensywne fioletowo-niebieskie kwiatowe gwiazdki
- 'Queen Fabiola': fioletowo-niebieskie kwiatowe gwiazdki ułożone z maksymalnie 20 pojedynczymi kwiatami na baldachu
- 'Lilacinum': jasnofioletowe kwiaty
- 'Rolf Fiedler': jasny błękit goryczki, bardzo duże gwiazdki kwiatowe, długi okres kwitnienia
- „Whiskey Blue”: ładne błękitne kwiaty
Kwiaty gwiaździste z rodzaju Triteleia
Gatunki te, znane również jako wiosenne gwiazdy, łatwo pomylić z opisanym powyżej kwiatem gwiazdy. W rzeczywistości rośliny wyglądają dość podobnie, ale triteleias stają się znacznie większe i później kwitną. W ogrodzie uprawiane są głównie następujące gatunki:
- Biały Triteleie (bot. Triteleia hyacintina): kule kwiatowe o wysokości do 60 cm z wieloma białymi pojedynczymi kwiatami, jako kwiaty cięte oraz do ogrodów kamiennych i stepowych
- Żółty Triteleie (bot. Triteleia ixioides): do 80 cm wysokości, złote kwiatostany z nawet 30 żółtymi pojedynczymi kwiatami
- Niebieski Triteleie (bot. Triteleia laxa): do 70 cm wysokości, liczne kwiaty od jasno do ciemnofioletowo-niebieskich
Triteleien kwitnie od maja do czerwca, w zależności od gatunku i odmiany.