Sadzeniaki: stare odmiany + instrukcje samodzielnego sadzenia i uprawy

Ziemniaki rzadko można znaleźć w supermarkecie lub na cotygodniowych targach w szerokiej gamie kształtów, kolorów i smaków. Szczególnie stare odmiany ziemniaków oferują dużą różnorodność, a przede wszystkim ciekawe doznania smakowe. Maślane, kremowe, orzechowe - w kolorze niebiesko-fioletowym lub nawet z paskiem w miąższu, są pasemkami na talerzu. I zaskakująco łatwo się rozwijać dzięki odpowiedniej wiedzy.

Stare odmiany

Ze względów ekonomicznych selekcja w handlu została ograniczona do kilku rodzajów ziemniaków. Przede wszystkim można tu znaleźć odmiany szczególnie wydajne i łatwe w uprawie. To zrozumiałe, ale na dłuższą metę nudne. Jeśli chcesz urozmaicić łóżko i talerz, powinieneś przyjrzeć się starym odmianom ziemniaków. Wciąż dostępne dzisiaj i nie tylko ciekawe kolorystycznie są m.in.:

• Edzell Blue z niebieską skórką i białym mięsem, lekko ugotowany na mąkę, idealny do puree ziemniaczanego
• Szetlandzki Czarny żółty miąższ z fioletowym pierścieniem, kremowo-maślany w smaku
• Roseval ma lekko czerwone ziarno i wyjątkowo delikatny smak, idealny do pieczonych ziemniaków
• Rogaliki bamberskie są wydłużone i mają wyjątkowo pikantny aromat, idealny do sałatki ziemniaczanej
• Sharon Blue są woskowe i niebiesko-fioletowe zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz
• Błękit Hermanna ma mocny kolor i smak
• Ackersegen jest jednocześnie maślany, kremowy i pikantny
• Highland Burgundy Red jest stary, ale naprawdę egzotyczny, bo jest czerwony w środku i na zewnątrz, a także niezwykle wszechstronny

Lokalizacja

Ziemniaki rosną pod ziemią, ale zielone części rośliny wciąż potrzebują dużo światła. Słoneczna lokalizacja jest więc idealna. Brak światła słonecznego oznacza brak fotosyntezy, co oznacza, że ​​produkcja skrobi jest niewielka, a organy magazynujące – czyli ziemniaki – pozostają raczej niewielkie. Pełne południowe słońce od strony południowej nie jest konieczne, ale nie powinno też być ciemniejsze niż jasny cień.

Podłoże

Ziemniaki mogą dobrze się rozwijać zarówno na glebach ubogich, jak i bogatych w składniki odżywcze, ale lepsze plony można osiągnąć na podłożu bogatym w składniki odżywcze. Do wzbogacenia zaleca się obornik i dojrzały kompost. Ponadto optymalne podłoże do uprawy ziemniaka powinno spełniać następujące punkty:

• Łatwe do moderowania
• Głęboki
• Nie podatny na kompresję
• Wilgotne, ale nie mokre i nie podatne na zalanie
• Najlepiej wzbogacony naturalnymi nawozami

przygotowanie

Przygotowując się do uprawy własnych ziemniaków – niezależnie od tego, czy należą do starej czy nowej odmiany, decydują dwa kroki. Z jednej strony przygotowanie grządki, az drugiej wykorzystanie odpowiednio wyhodowanych ziemniaków. Głębokie kopanie i wzbogacanie obornikiem i kompostem jest ważne dla podłoża i podłoża. Najlepiej zrobić to jesienią, zanim zaczniesz rosnąć.
W ten sposób składniki odżywcze mogą osadzać się, być przetwarzane i rozprowadzane przez mieszkańców gleby. Ziemniaki można uprawiać bez tych środków, ale plon jest wtedy niższy, a podatność na choroby, szkodniki i błędy pielęgnacyjne wzrasta.
Dla ziemniaków ważne jest, aby już wykiełkowały. Chociaż znowu można uprawiać sadzeniaki bez kiełkowania, istniejące zielone pędy skracają je Czas do zbioru, a także sprawia, że ​​ziemniaki są mniej podatne na choroby, takie jak tzw Zaraza późna.

Woleć

Aby sadzeniaki mogły kiełkować, kluczowe znaczenie mają następujące czynniki:

1. Należy zaplanować od czterech do sześciu do przodu.

2. Sadzeniaki potrzebują temperatury od 10 do 15°C i jasnego pomieszczenia.

3. W obszarze i między ziemniakami należy zadbać o niską wilgotność. Nie jest to absolutnie konieczne, ale wysoka wilgotność zwiększa ryzyko rozwoju pleśni.

4. Kontrole należy przeprowadzać co najmniej raz w tygodniu w celu wykrycia pleśni i zgnilizny na wczesnym etapie oraz umożliwienia sortowania zarażonych ziemniaków.

Sadzenie

Uprawę ziemniaków można rozpocząć od kwietnia do maja, w zależności od regionu. Ważna jest temperatura podłogi 9°C. W takim przypadku wymagane są czynności opisane w poniższych instrukcjach:

1. Gleba jest ponownie spulchniana i piętrzą się nasypy o szerokości około 60 centymetrów. W nich gleba nagrzewa się łatwiej. Ponadto zbiory są uproszczone.

2. W tamach wykonywane są rowki o głębokości od ośmiu do dziesięciu centymetrów. Alternatywnie można wcisnąć dołki z tej głębokości.

3. Sadzeniaki umieszcza się teraz w ziemi w odległości około 30 centymetrów i przykrywa podłożem.

4. Tamy są delikatnie stukane dookoła rękami, aby zapobiec erozji gleby podczas deszczu lub podlewania.

5. Podłoże jest zwilżone.

podlewać

Ziemniaki lubią wilgotne podłoże, ale nie przesiąkają wodą. Woda jest więc nalewana tylko wtedy, gdy jest to konieczne, gdy ziemia jest sucha lub od dłuższego czasu nie ma opadów. Należy uważać, zwłaszcza na początku, aby nie zmywać ziemi z zapór przez podlewanie.

Użyźniać

Jeśli gleba została przygotowana pod uprawę ziemniaków z obornikiem końskim i kompostem, późniejszy wysiłek związany z nawożeniem jest bardzo niski. Po około czterech tygodniach od zasadzenia ziemniaków na powierzchni podłoża można z łatwością umieścić trochę więcej kompostu, obornika lub wiórów z rogów.
Wskazówka: Aby móc nawozić w ukierunkowany sposób, przydatne może być przeprowadzenie analizy gleby.

Spiętrzyć

Gdy tylko nadziemne zielone pędy sadzeniaków osiągną wysokość około 25 centymetrów, czas je ułożyć. Więcej ziemi jest grabione i spychane na tamy, aż tylko około dziesięciu centymetrów pędów wystaje z podłoża.
Ten zabieg pielęgnacyjny jest ważny, aby bulwy ziemniaka nie były wystawione na działanie promieni słonecznych. Ponieważ to promieniowanie sprawia, że ​​są zielone i lekko trujące. Zwykle nie trzeba tego robić więcej niż raz lub dwa razy, aby być gotowym do zbioru.

Uprawa bez ogrodu

Całkowicie można uprawiać ziemniaki bez łóżka. Dobrze nadają się do tego duże worki lub plastikowe torby. Sadzeniaki umieszcza się w workach z niewielką ilością substratu, a brzegi zwija się tak, aby zielone pędy otrzymały wystarczającą ilość słońca i ciepła. Im wyżej rosną pędy, tym więcej substratu jest wprowadzane.
Wskazane jest wymieszanie gleby już zmieszanej z dojrzałym kompostem lub niewielką ilością obornika w celu przeprowadzenia palowania i nawożenia w jednym kroku. Podczas podlewania należy bardzo uważać, aby nie doszło do nasiąkania wodą.

zbiór

Ziemniaki są gotowe do zbioru, gdy rośliny zakwitną. Wskazuje to, że wykształciły się już małe bulwy, które można zbierać i spożywać jako młode ziemniaki. Z reguły jednak ziemniaki zbiera się dopiero wtedy, gdy zielone pędy usychają i wysychają. Bulwy są starannie wykopywane, np. widelcem do roślin.

składowanie

Umiarkowanie suche, chłodne, przewiewne i ciemne - to idealny sposób na przechowywanie ziemniaków. Aby nie doszło do zgnilizny ani pleśni, ziemniaki powinny być jak najbardziej suche Zebrana pogoda i sucha przez kilka godzin na powietrzu i na słońcu przed przechowywaniem mieć pozwolenie. Uszkodzone lub przebarwione bulwy są sortowane.

Choroby, szkodniki i typowe błędy pielęgnacyjne

Zaraza późna i stonki ziemniaczane są typowymi problemami podczas uprawy ziemniaków. Jak już wspomniano, ryzyko zarazy można zmniejszyć, preferując sadzeniaki. Jeśli i tak pęknie, liście z brązowymi plamami i białymi nalotami należy usunąć i zniszczyć, a rośliny potraktować odpowiednim fungicydem.
Przeciw stonce ziemniaczanej pomaga nieprzyjemny, ale konieczny środek: zbieranie ręczne.
Typowe błędy konserwacyjne to:

• Niewystarczające przygotowanie i rozluźnienie gleby
• Brak składników odżywczych w podłożu
• Uporczywa susza lub nasiąkanie wodą
• Pomiń palowanie
• Brak kontroli inwazji chorób i szkodników

Wniosek
Uprawa własnych sadzeniaków staje się różnorodna i wszechstronna dzięki wyborowi starych odmian ziemniaków – zarówno pod względem smaku, jak i koloru. Jeśli zwrócisz uwagę na kilka ważnych punktów pielęgnacji i uprawy, możesz wzbogacić różnorodność w ogrodzie i menu.