Tillandsia ∗ 10 najlepszych porad pielęgnacyjnych (bromeliady)

Pochodzenie i dystrybucja

Tyllandsia (Tillandsia) to bogaty gatunkowo rodzaj z około 500 różnymi członkami w rodzinie bromeliad (Bromeliaceae), która z kolei należy do rodziny ananasów. Większość roślin epifitycznych pochodzi z całego kontynentu południowoamerykańskiego. Przystosowały się do najróżniejszych siedlisk tropikalnych i podzwrotnikowych i znajdują się zarówno w lasach deszczowych, jak i w Wysokie stepy (nawet na wysokości ponad 4000 metrów!) Lub nawet w najsuchszym regionie na ziemi, pustyni Atacama na chilijskim Wybrzeże do znalezienia.

posługiwać się

Z rosnącą popularnością tilance są wykorzystywane jako rośliny ozdobne do domu lub w terrariach. Tutaj są trzymane same, z innymi roślinami i / lub razem ze zwierzętami. Zaletą terrarium jest możliwość sztucznego dostosowania warunków życia do potrzeb mieszkańców. Inaczej trudno jest regulować światło, wilgotność itp. w mieszkaniu. Na przykład zimą dla wielu gatunków Tillandsia jest po prostu za sucho, ponieważ ciepłe powietrze z ogrzewania wysusza otoczenie. Regularnie - i oczywiście konieczne! - Wentylacja natomiast przynosi chłód, który w krótkim czasie zabił niejedną tillandsję.

Jeśli jednak chcesz uprawiać nietypowe rośliny w swoim domu, zdecydowanie powinieneś sięgnąć po rośliny uprawne i dokładnie sprawdzić ich pochodzenie: Ze względu na rosnące zapotrzebowanie na W ostatnich latach, pomimo zakazów prawnych w krajach pochodzenia, niezliczone okazy zostały pozyskane ze środowiska naturalnego, tak że wiele gatunków jest obecnie zagrożonych lub nawet zniknęło.

Wzrost i rozmiar

Większość gatunków Tillandsia rośnie epifitycznie, tj. na drzewach i innych roślinach (np. kaktusach) oraz na powierzchniach nieożywionych, takich jak skały. Rozwijają tylko korzenie adhezyjne, ale nie drobne korzenie. Z tego powodu wchłanianie wody i składników odżywczych odbywa się wyłącznie poprzez Opad deszczu a także z powietrza, przynajmniej z tzw. Gatunki te mają na liściach srebrzyste łuski ssące, za pomocą których filtrują z powietrza wilgoć i pokarm. Z kolei inne gatunki przekształcają swoje liście w taki sposób, że tworzą lejki zbiorcze i łapią napływającą wodę. Nieliczne krzewinki - tzw. zielone krzewy - mają korzenie w ziemi.

Istnieją również duże różnice między gatunkami pod względem wielkości i zwyczaju wzrostu. Oferta obejmuje zarówno drobne, przypominające porosty krzewy rosnące jak i duże okazy z efektownymi rozetami liści.

Kwitnienie, kolory i czas kwitnienia

W zależności od gatunku krzewinki kwitną między lutym a październikiem, chociaż do pierwszego kwitnienia może minąć kilka lat. Rośliny nie kwitną, dopóki nie osiągną określonego wieku i rozmiaru. Nawiasem mówiąc, przyciągający wzrok, długotrwały blask koloru dotyczy tylko przylistków. Bezpośrednio na nich formuje się rzeczywisty, raczej niepozorny kwiat. Kształty i kolory przylistków są bardzo zróżnicowane, przeważają głównie intensywne, jasne kolory, takie jak czerwony, fioletowy, różowy, aż po magenta lub pomarańczowy. Z drugiej strony kształt przypomina w wielu przypadkach pochodnię lub płomień, z kolorowymi wypustkami wystającymi daleko poza same liście.

Nawiasem mówiąc, Tillandsie takie jak Sempervivum (rojówki) kwitną tylko raz w życiu, po czym roślina umiera. Wcześniej jednak szkolą Kindle, dzięki którym różne gatunki rozmnażają się i z czasem rozwijają prawdziwe poduszki. Nie dotyczy to jednak wszystkich odmian uprawnych: niektóre prawie nie rozwijają odrostów, a zamiast tego rozmnażają się prawie wyłącznie przez nasiona.

pozostawia

Wąskie liście tilandzji tworzą u wielu gatunków rozetę, rzadko są rozgałęzione i/lub ułożone spiralnie. Większość z nich to rośliny zielne o przeważnie ściśniętych osiach łodyg. Z drugiej strony kilka gatunków bez ściśniętej osi łodygi wykształca dłuższe łodygi z naprzemiennymi liśćmi.

owoc

Po zapłodnieniu, Tłuszcze tworzą owoce torebkowe, które, podobnie jak mniszek lekarski, zaopatrzone są w „spadochrony” do dalszego rozsiewu. Jednak w kulturze salonowej lub terrarium rośliny rzadko wytwarzają nasiona, ponieważ nie ma owadów zapylających.

Trujący

Bez wyjątku Tillandsie są uważane za nietoksyczne, co dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Z tego powodu są często używane w terrariach dla brodatych smoków i innych egzotycznych zwierząt domowych. W przypadku niektórych gatunków nadal wymagana jest ostrożność, ponieważ liście mogą być spiczaste i ostre, więc nie można wykluczyć obrażeń, jeśli są obsługiwane nieostrożnie.

Rośliny nie są jadalne.

Lokalizacja

Zasadniczo tillandsias potrzebują miejsca, które jest tak jasne, jak to możliwe, ale w wielu przypadkach nie bezpośrednio w pełnym słońcu. Często najlepiej trzymać rośliny przy oknie. Jednak optymalne miejsce w dużej mierze zależy od potrzeb poszczególnych gatunków.

Szara tillandsia jest tak jasna i słoneczna, jak to tylko możliwe. Ponieważ są przyzwyczajone do niższych temperatur nocnych z ich naturalnego środowiska, niektóre gatunki mogą spędzać letnie miesiące na świeżym powietrzu. Idealnie nadaje się do tego częściowo zacienione i przewiewne miejsce, na przykład pod baldachimem drzewa w domu, na kratce lub na ścianie. Z kolei zielone Tillandsie preferują jasne, ciepłe i bardzo wilgotne miejsca, chociaż nie muszą znajdować się bezpośrednio przy oknie. Ale uwaga: temperatura tych gatunków nigdy nie powinna spaść poniżej 15°C, podczas gdy w zimie należy utrzymywać w szarej tillandzji od 10 do maksymalnie 15°C.

Podłoże i prezentacja

Tlumandsia rosnąca epifitycznie nie jest uprawiana w podłożu. Zamiast tego przymocuj je do przedmiotu, w którym rośliny z czasem ukorzenią się. Mogą to być kawałki drewna lub kory, naturalne lub sztuczne kamienie (o niskiej zawartości wapna!), muszle lub po prostu zwykły drut.

Ponieważ rośliny potrzebują trochę czasu na ukorzenienie, najpierw są sklejane lub wiązane. Do tego możesz użyć na przykład dostępnego w handlu kleju silikonowego ze sklepu z narzędziami lub prostego superglue. Upewnij się, że używany klej nie zawiera acetonu. W takim przypadku pistolet do gorącego kleju należy pozostawić tylko w szafie, ponieważ powstałe ciepło uszkodzi roślinę. Zamiast sklejania, Tillandsię można również związać cienkimi paskami zwykłych, elastycznych rajstop nylonowych. Użyj do tego pończoch w kolorze skóry, ponieważ są one prawie niewidoczne. Gdy tylko roślina lub układ roślin są mocno ukorzenione, rajstopy można zdjąć.

Z kolei krzewinki z korzeniami najlepiej sadzić w Gleba orchidei odpowiednio. w samodzielnie wykonanej mieszance kory, mchu torfowego i gruboziarnistego piasku.

podlewać

Ponieważ epifitycznie rosnąca tillandsia wchłania wodę głównie przez liście, nie trzeba podlewać tych okazów, które i tak są uprawiane bez podłoża. Zamiast tego kilka razy w tygodniu spryskuj rośliny nisko wapnem, tj. H. miękka woda. Jeśli to możliwe, używaj wody deszczowej lub bardzo zwietrzałej lub przegotowanej i schłodzonej wody z kranu. Odpowiednia jest również woda mineralna z niewielką zawartością dwutlenku węgla i niską zawartością wapna. Alternatywnie, w miesiącach letnich, rośliny można zanurzać raz w tygodniu w wannie z wodą bez wapna nurkuj, ale bądź ostrożny: jeśli liście szarej tillandsia wejdą w kontakt z wodą, będą Zielony.

Ponieważ krzewy zielone potrzebują dużej wilgotności, należy codziennie spryskiwać te gatunki. Jeżeli natomiast jest to kultura ziemna – niezależnie od jej rodzaju – podłoże w żadnym wypadku nie może wysychać. Podlewaj roślinę o temperaturze pokojowej i wodą o niskiej zawartości wapna, gdy tylko gleba wyraźnie wyschnie.

Zaleca się ostrożność w przypadku pustynnych Tillandsia, takich jak Tillandsia capitata. Z reguły nie potrzebują one tak dużo wody, ale zadowalają się jedną lub dwiema dawkami na miesiąc. Nie można tu jednak sformułować żadnych ogólnych stwierdzeń, ponieważ rośliny, jak wszystkie żywe istoty, są bardzo indywidualne. Jeśli uważnie przyglądasz się swoim roślinom, możesz łatwiej oszacować rzeczywiste zapotrzebowanie na wodę.

Użyźniać

W gatunkach epifitycznych składniki odżywcze są również wchłaniane przez liście. Użyj specjalnego nawozu bromeliad, który dodajesz do sprayu lub Dodaj wodę do podlewania i po prostu spryskaj roślinę. Całą roślinę należy zawsze spryskać, aby wszystkie części rośliny były równomiernie zaopatrywane. Ponieważ Tillandsia ma niewielkie zapotrzebowanie na składniki odżywcze, wystarczy nawozić co około dwa tygodnie między kwietniem a wrześniem i tylko co cztery do sześciu tygodni między październikiem a marcem.

Skaleczenie

Tillandsia musi (i nie powinna!) zostać przycięta. Martwe lub uschnięte części rośliny można po pewnym czasie łatwo oderwać.

Zwielokrotniać

Rozmnażanie odbywa się po prostu przez odgałęzienia, które tworzy sama roślina i które są nazywane „Kindel”. Jeśli to możliwe, nie odcinaj ich od rośliny matecznej, ale oddzielaj je, ostrożnie zrywając lub łamiąc. Następnie posadź je lub umocuj od razu na nowej powierzchni lub ułóż w piaszczystym podłożu. Po wytrenowaniu Kindla, roślina mateczna zwykle umiera.

Jedynie gatunek Tillandsia usneoides nie rozwija żadnych podpałek. Aby je rozmnożyć, odetnij zdrowe pędy o długości około czterech do sześciu cali ostrym i czystym nożem. Następnie zawiąż je na korku lub drewnie i codziennie spryskuj wodą.

Z drugiej strony rozmnażanie przez nasiona jest znacznie trudniejsze, zwłaszcza że co najmniej dwa osobniki tego samego gatunku muszą zakwitnąć w tym samym czasie, aby pomyślne zapłodnienie było skuteczne. Ponieważ tillandsia rzadko kwitnie, prawdopodobnie będziesz musiał czekać wiele lat, aby zebrać nasiona. Zwłaszcza, że ​​kolejne dojrzewanie i kiełkowanie owoców trwa kilka miesięcy.

Zima

Jeśli utrzymujesz w mieszkaniu przez cały rok, w zasadzie nie musisz podejmować żadnych specjalnych środków ostrożności w miesiącach zimowych. Tylko zapotrzebowanie na wodę może wzrosnąć, ponieważ powietrze grzewcze znacznie zmniejsza wilgotność. Ponadto odstępy między zapłodnieniami są wydłużone do czterech do sześciu tygodni.

Tillandsie, które latem były przykryte na balkonie, są usuwane najpóźniej we wrześniu - wcześniej, jeśli jest chłodniej - i zimują w jasnym i dobrze wentylowanym miejscu. Jednak temperatury nie powinny spaść poniżej 15°C. W tym przypadku nie ma nawożenia, sens ma jedynie regularne opryskiwanie.

Choroby

Wiele gatunków Tillandsia potrzebuje wysokiego poziomu wilgotności, ale nie należy z tym przesadzać: wilgoć nieuchronnie prowadzi do gnicia, a wtedy rośliny nie można już uratować.

Szkodniki

Inwazja mszyc występuje rzadko, ale zwierzęta można łatwo usunąć, myjąc liście.

Tillandsie nie kwitną, co mogę zrobić?

Jeśli twoja tillandsia nie kwitnie, prawdopodobnie po prostu nie jest jeszcze „gotowa do kwitnienia”. Czasami może minąć wiele lat, zanim te interesujące rośliny rozwiną swoje często dziwaczne kwiaty. Na forach czasami zaleca się stymulowanie kwitnienia roślin za pomocą jabłka. Dojrzałe jabłka wydzielają etylen, który jest gazem sprzyjającym dojrzałości. Jednak ta metoda działa tylko wtedy, gdy dana tillandsia jest na to gotowa.

gatunek

Szczególnie popularne są następujące gatunki Tillandsia:

• Tillandsia cyanea: „Niebieska Tillandsia”, kształt rozety do uprawy gleby z liśćmi o długości do 45 cm, niebiesko-fioletowymi kwiatami i różowymi przylistkami
• Tillandsia lindenii: podobna do Tillandsia cyanea, ale z łodygą o wysokości do 30 centymetrów i ciemnoniebieskimi kwiatami
• Tillandsia usneoides: znana również jako „drzewo broda” lub „hiszpański mech”, tworzy długie, nitkowate, szare pędy z łuskowatymi liśćmi
• Tillandsia aeranthos: srebrzyste liście i duże, czerwono-fioletowe kwiaty
• Tillandsia fuchsii: długie, czerwone przylistki na kwiatach rurkowatych
• Tillandsia flabellata: do 25 cm wysokości, czerwone kwiaty rurkowate od lutego do marca
• Tillandsia albertiana: pozostaje małe, tworzące łodygi, ładne kwiaty w jaskrawoczerwonym
• Tillandsia morreniana: również Catopsis morreniana, bardzo mała, filigranowa bromeliada z lasów deszczowych, rzadka
• Tillandsia bulbosa: cebulowaty pień z długimi, wąskimi liśćmi
• Tillandsia floribunda: bardzo obficie i energicznie z fioletowymi kwiatami, idealna dla początkujących
• Tillandsia punctulata: charakterystyczny kształt rozety z pięknymi, białymi kwiatami w kropki

Oprócz wymienionych tutaj typów, istnieje wiele innych w sklepach specjalistycznych, z których niektóre są polecane tylko dla specjalistów. Trochę Gatunki bromeliad wymagają bardzo szczególnych warunków życia, które można stworzyć tylko dużym wysiłkiem i dokładną znajomością tych roślin. Jeśli szukając odpowiedniej odmiany, natkniesz się na botaniczną nazwę „Catopsis”, często jest to gatunek o specjalnych potrzebach. Podobnie jak Tillandsia, Catopsis są bromeliadami, ale mają znacznie mniejsze kwiaty i inne różnice (na przykład w budowie działek). Jednak gatunki są blisko spokrewnione i czasami te dwie nazwy są używane jako synonimy w sklepach z roślinami.

Kontynuuj czytanie