Co to jest i jakie są alternatywy?

podstawowe informacje w skrócie

• Monokultura opisuje uprawę tylko jednego rodzaju roślin. Ona jest inna od Płodozmian i kultura mieszana. Ich wady przeważają nad zaletami.
• Monokultury są powszechne w rolnictwie i leśnictwie. Typowymi przykładami są lasy świerkowe, plantacje palm olejowych czy pola kukurydzy.
• Czysta uprawa jest również często praktykowana we własnym ogrodzie. Ze względu na liczne negatywne skutki, kultura mieszana nabiera coraz większego znaczenia. Może być zaprojektowany z warzywami i ziołami.

Co oznacza monokultura?

Monokultura wywodzi się z greckich terminów monos oznaczających „samotnie” i cultura oznaczających „uprawę” lub „opiekę”. Opisuje rodzaj uprawy, w której gatunek rośliny jest uprawiany na obszarze przez kilka lat. Ta forma gospodarowania, zwana również czystą kulturą, stosowana jest w rolnictwie, leśnictwie i ogrodnictwie. Zalety tej metody to uproszczona i wysoka konserwacja Dochód.

Płodozmian, kultura mieszana czy monokultura?

Przeciwieństwem monokultury jest kultura mieszana. Ten rodzaj uprawy znany jest również jako mieszany płodozmian, ponieważ zgodnie z jego definicją na jednym obszarze uprawiane są różne rośliny w tym samym czasie i jedna po drugiej. Choć nakłady na utrzymanie i logistykę zbiorów są znacznie wyższe niż w monokulturach, uprawa mieszana powinna zrekompensować wady uprawy czystej.

Zalety kultury mieszanej:

• synergia: Rośliny chronią się nawzajem przed szkodnikami lub dostarczają składników odżywczych
• Zacienienie: Rośliny rosnące wyżej zapewniają wilgotny mikroklimat w dolnym obszarze dzięki masie liści
• ochrona: Gleba jest stale chroniona przed erozją przez wiatr i deszcz
• walidacja: unika się całkowitej nieurodzaju

Płodozmian jest kolejnym przeciwieństwem monokultury, w której obszar jest uprawiany ze zmieniającymi się uprawami. Zwrócono uwagę na jak największą wszechstronność. Kultury, które nie są ze sobą kompatybilne, są uprawiane oddzielnie od siebie pod względem czasu i przestrzeni. Podczas gdy płodozmian można rozumieć jako gospodarkę polową, monokultura jest gospodarką jednopolową. Typowymi uprawami w płodozmianie są rzepak, buraki i ziemniaki. W przypadku tych upraw presja szkodników w czystej kulturze jest zbyt wysoka i nie można już zapewnić zbiorów.

Czy monokultura ma wady?

Monokultury są całkowicie nienaturalne i bardzo podatne na choroby i szkodniki

Fakt, że czysta ekonomia jest nadal praktykowana, tkwi w zaletach. Ta forma nie wymaga floty różnych maszyn specjalnych, ale zawsze można używać tych samych maszyn. Ta rutyna obejmuje również struktury marketingowe. Specjalna wiedza z zakresu uprawianej rośliny wystarczy, aby osiągnąć jak największy plon plonów.

Negatywna strona czystej kultury:

• brak optymalnego wykorzystania światła i wody
• Efekty synergii nie wchodzą w grę
• zwiększona podatność na szkodniki i choroby
• Gleba doświadcza jednostronnego ubytku składników odżywczych
• potrzeba więcej nawozów i pestycydów

Monokultura w lesie

Natura dąży do mieszanych kultur. W żadnym naturalnym lesie nie ma tylko jednego rodzaju roślin, jest to raczej mozaika skoordynowanych organizmów. W tym ekosystemie swoje siedlisko znajduje wiele gatunków zwierząt. Lasy mieszane mają łagodzący wpływ na zmianę klimatu, ponieważ magazynują dwutlenek węgla przez dłuższy czas. Ta różnorodna przestrzeń jest użyteczna nie tylko z ekologicznego punktu widzenia.

Niemniej jednak liczne lasy charakteryzują się monokulturami. Świerk i inne szybko rosnące drzewa iglaste są nadal uprawiane w czystej kulturze. Zapewniają optymalne zaopatrzenie przemysłu papierniczego i zakładów obróbki drewna w surowiec drzewny.

Problemy z przeszłości:

• masywne uszkodzenia od wiatru w 2007 i 2018 roku
• ekstremalne rozprzestrzenianie się kornika w latach 2016-2019
• zwiększenie zakwaszenia gleby przez igły, przez co konieczne jest wapnowanie

tło

Monokultury nie przynoszą pożądanego zysku

Przykład Niemcy

Przez długi czas monokultury były również preferowane w leśnictwie

Świerk nie występowałby naturalnie w dzisiejszych lokalizacjach lasów świerkowych. Jest to rodzaj drewna, który naturalnie występuje tylko na wysokości 500 metrów i tworzy bogate gatunkowo lasy z lukami. Zamiast tego lokalizacje lasów świerkowych charakteryzowałyby się lasami mieszanymi z dużym udziałem buków.

Ze względu na liczne problemy i postępującą degradację gleby współczesne leśnictwo w coraz większym stopniu przekształca czyste kultury w kultury mieszane dostosowane do danego miejsca. W ostatnich kilkudziesięciu latach populacja drzew liściastych wzrosła o 7%, a udział drzew iglastych zmniejszył się o 4%. Dziś drzewa liściaste stanowią około 43 procent drewnianej podłogi.

Las deszczowy

Aby sprostać wysokiemu zapotrzebowaniu na olej palmowy, w tropikalnych lasach deszczowych Malezji i Borneo prowadzona jest ścisła monokultura. Palmy olejowe stoją obok siebie w rzędach na tych obszarach. Wiele gatunków zwierząt i roślin traci swoje siedliska. Ale negatywne konsekwencje dla tych ekosystemów widać już w przygotowaniach do uprawy.

Cenne obszary lasów deszczowych są coraz częściej wycinane przez pożary. Środek ten uwalnia duże ilości gazów cieplarnianych, a gleba musi być następnie przygotowana za pomocą sztucznych nawozów i pestycydów. Ekstremalne deszcze w tropikach powodują, że substancje chemiczne są wypłukiwane z gleby i trafiają do wód. To również zanieczyszcza otaczające ekosystemy.

Monokultura w rolnictwie

W Azji występuje gleba sojowa, która sięga po horyzont

Nowoczesne gospodarstwa wyspecjalizowały się w uprawie mniejszej ilości roślin. Ta forma zarządzania wydaje się być bardziej atrakcyjna dla wielu rolników, ponieważ łączą się oni w spółdzielnie i zwiększają wydajność poprzez wspólne strategie marketingowe. Ograniczona dostępność gruntów ornych i jednocześnie wysoki popyt na niektóre produkty sprzyjają monokulturom.

Konsekwencje czystej kultury rolniczej

Jeśli te same rodzaje roślin będą rosły w kółko na jednym obszarze, szkodniki i patogeny znajdą lepsze warunki do życia. Rośliny są bardziej podatne na infekcje korzeni. Nie mogą już optymalnie pobierać składników odżywczych z gleby, co negatywnie wpływa na ich wzrost. To zachęca do chwastów, z których wiele jest trudnych do opanowania. Rolnicy muszą reagować na te zjawiska. Używają pestycydów do zwalczania szkodników i zabijania chwastów. Aby rośliny lepiej rosły, stosuje się dodatkowe nawozy.

Spojrzenie na historię

Do uprawy ryżu potrzeba dużo wody

Z historycznego punktu widzenia uprawa mokrego ryżu w Azji jest najbardziej rozpowszechnioną formą monokultury rolniczej. Z biologicznego punktu widzenia ryż w rzeczywistości nie jest rośliną wodną. Ale około 3000 pne Chr. ludzie zdali sobie sprawę, że ta metoda uprawy tłumi szkodniki i chwasty. W wyniku hodowli przez stulecia ryż stał się rośliną przyjazną dla wody. Korzenie tworzą specjalny system wentylacyjny, dzięki czemu rośliny radzą sobie z wyższym poziomem wody.

Problemy

Do wyprodukowania jednego kilograma ryżu potrzeba od 3000 do 5000 litrów wody. Ze względu na ogromny wpływ na poziom wód gruntowych uprawa mokrego ryżu jest zabroniona w rejonie Pekinu. Algi częściej tworzą się w stojącej wodzie. Dlatego woda na plantacjach musi być w ciągłym ruchu.

Nadmierne prędkości przepływu powodują erozję gleby. Ciągłe zalewanie pól tworzy w glebie środowisko beztlenowe. Żyją tu organizmy, które produkują metan w ramach procesów metabolicznych. Około 25% światowej produkcji metanu pochodzi z uprawy ryżu na mokro.

Monokultura we własnym ogrodzie

Czysta kultura jest powszechną praktyką w przydomowym ogrodzie. Często w grządce sadzi się tylko jeden rodzaj roślin. W najgorszym przypadku ziemniaki będą rosły w tym samym miejscu przez wiele lat. W rezultacie właściciele ogrodów oczekują mniejszej konserwacji, ponieważ grządka jest zbierana w pewnym momencie w roku. Wystarczy nabyć specjalistyczną wiedzę na temat tego zakładu, a kilka urządzeń pozwala na jak największą efektywność pracy. Podstawową zasadą ogrodu niemal naturalnego jest jednak kultura mieszana.

Większa jakość dzięki kulturze mieszanej:

• różne rodzaje roślin zapewniają naturalną równowagę
• Szkodniki i pożyteczne owady trzymają się nawzajem w ryzach
• Wspaniałość kwiatów rozciąga się na różne pory roku

Rośliny towarzyszące w grządce

Przyjrzyj się bliżej domniemanym chwastom na grządce ziemniaczanej. Wiele z nich ma cenne zastosowania i zapewnia przekształcenie łóżka w funkcjonujący ekosystem. Rośliny kwitnące przyciągają motyle lub owady, których gąsienice żywią się szkodnikami owadzimi. Intensywnie pachnące zioła swoimi olejkami eterycznymi odstraszają szkodniki. Rośliny strączkowe działają jak nawóz naturalny, ponieważ wiążą azot atmosferyczny w glebie.

Dobrze przemyślane kombinacje

Truskawki i szczypiorek są idealnymi sąsiadami roślin

Truskawki rosną obok szczypiorku. Zioło to jest bogate w olejki eteryczne, które zapobiegają szarej pleśni na truskawkach. Ogórecznik zapewnia lepsze zapylenie, ponieważ kwiaty przyciągają dzikie pszczoły, Trzmiele i owady.

Głęboko ukorzeniona boćwina doskonale komponuje się z radicchio, rzodkiewką lub trybulą. Rośliny te pokrywają swoje zapotrzebowanie na wodę z górnych warstw gleby. Jeśli po tym nie masz ochoty na marchewki siew Aby wyizolować, należy zmieszać nasiona z nasionami czarnuszki i rumianku. Grube nasiona zapewniają, że warzywa korzeniowe nie są wysiewane zbyt gęsto.

Często Zadawane Pytania

Jakie są zagrożenia ekonomiczne monokultury?

Kiedy gospodarstwo rozpoczyna monokulturę, staje się silnie uzależnione od rynku i panujących cen. Z jednej strony nieuprawianie innych roślin może generować wysoki zwrot. W przypadku wystąpienia nieprzewidywalnych katastrof, w najgorszym przypadku dochodzi do bankructwa gospodarczego. Na poziomie krajowym podaż produktów rolnych jest poważnie ograniczona. Wiele krajów jest zależnych od popytu na produkt. Duży łączny udział w eksporcie osiągasz z produktami pochodzącymi z monokultur:

• Mauritius: Cukier i rum stanowią do 90 procent
• Kuba: Wyprodukowano do 83 procent z cukru trzcinowego
• Ghana: Kakao stanowi 76 procent
• Kolumbia: 66 procent wszystkich dochodów z eksportu pochodzi z kawy

Jakie są ekologiczne konsekwencje czystej kultury?

Jednostronna uprawa ma negatywny wpływ na faunę glebową i zawartość próchnicy. Równowaga składników odżywczych w glebie jest zachwiana, a chwasty, szkodniki i patogeny znajdują optymalne warunki do życia. Jeszcze przed rozpoczęciem zbiorów szkodniki mogą zniszczyć do 50 procent plonu. W monotonnej populacji roślin zmniejsza się różnorodność zwierząt, przez co brakuje naturalnych przeciwników szkodliwych owadów. Monokultury prowadzą do zwiększonej erozji gleby.

Gdzie typowe są monokultury?

W Europie Środkowej monokultury są charakterystyczne dla firm zajmujących się uprawą winorośli i owoców lub gospodarstw zajmujących się wyłącznie użytkami zielonymi. Niemcy zdominowane są przez czyste kultury na tych obszarach, na których dokonano konsolidacji gruntów na dużą skalę. W regionach rolniczych powszechne są uprawy kukurydzy, rzepaku czy zbóż w czystej postaci. W leśnictwie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w coraz większym stopniu skłaniały się ku formom mieszanym.

Jakie są podstawowe względy kultury mieszanej?

Nie ma sensu umieszczać w bezpośrednim sąsiedztwie upraw z jednej rodziny. Uprawy często są dotknięte tymi samymi szkodnikami i chorobami. W przypadku tego wariantu, który należy do formy uprawy kultury mieszanej, pozytywne aspekty nie mogą się rozwinąć. Im bardziej zróżnicowane są rośliny, tym lepszy rozkład zadań i lepszy rozwój ekosystemu. Korzenie płytkokorzeniowe i palantowe optymalnie wykorzystują zasoby w podłożu, ponieważ ich systemy korzeniowe są aktywne w różnych poziomach glebowych.

Jakie kultury mieszane się sprawdziły?

Majowie uprawiali dynie w bezpośrednim sąsiedztwie kukurydzy i fasoli. Ale kapusta również okazuje się dobrym substytutem dyni w tej mieszance. Soczewica dobrze się rozwija w grządce zbożowej, ponieważ tam znajdziesz dobrą pomoc do wspinaczki. Marchew czerpie korzyści z sąsiedztwa poprzez cebulę, ponieważ zapobiega szkodnikom. Różne rodzaje sałatek liściastych i sałatkowych dobrze ze sobą współgrają.