ვარგისია თუ არა ველური ვაშლი მოხმარებისთვის?

ხილი

ყვავილობის პერიოდის შემდეგ, რომელიც გრძელდება აპრილიდან მაისამდე, ველური ვაშლი ავითარებს ნაყოფს. ვაშლი მწიფდება სექტემბრიდან და აქვს ოდნავ გახეხილი გარე კანი, რომელიც მოყვითალო-მწვანე ან ზოგჯერ წითელია. ისინი ბევრად უფრო მცირეა ვიდრე კულტივირებული ვაშლები და აღწევს დიამეტრს ორ-ოთხ სანტიმეტრს შორის.

ვაშლი შეიცავს დიდი რაოდენობით ტანინმჟავას და ამიტომ ძალიან მჟავე და მჟავე გემოთია. რბილობი მყარია და აქვს ხის კონსისტენცია, რის გამოც სახეობას კრაბის ვაშლი ეწოდა. თესლი შეიცავს მცირე რაოდენობით ამიგდალინს. თუ ისინი დაღეჭა, წყალბადის ციანიდი შეიძლება გამოიყოფა.

წყალბადის ციანიდის ტოქსიკური ეფექტი:

• თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა
• Გულისრევა და ღებინება
• ფატალურია დიდი რაოდენობით

ამბავი

ველურ ვაშლს გამოყენების ათასწლეულის ტრადიცია აქვს. ჯერ კიდევ 5000 წ ქრ. პატარა ხის ნაყოფს იღებენ და შემდგომ ამუშავებენ. რომაელები და ბერძნები ვაშლს ღვინის დასამზადებლად იყენებდნენ. მე-17-ში მე-19 საუკუნეში ლუდის წარმოების საფუძველი იყო მჟავე ხილი.

ველური ვაშლი დღეს

მწარე გემოს გამო ველური ვაშლი არ უნდა მიირთვათ ნედლად. პექტინის მაღალი შემცველობა ხილს აქცევს იდეალურ ინგრედიენტად ნატურალური ვაშლის სოუსისთვის. ისინი აძლევენ პიურეს უფრო სქელ კონსისტენციას, ვიდრე კულტივირებული ვაშლი და შეიძლება გამოყენებულ იქნას ჟელეების ან ხილის სპრეის დასამზადებლად.

პექტინისა და ტანინის მჟავების გარდა, ხილი შეიცავს A, B და C ვიტამინებს, ასევე ფრუქტოზას და მიკროელემენტებს. ვაშლის გემო ცვალებადია და დამოკიდებულია ადგილმდებარეობაზე. ბუნებაში განვითარდა მრავალი ჯიში, რადგან ველური ვაშლი კვეთს კულტივირებულ ვაშლს. აქედან გამომდინარე, ნაყოფის ზომა ასევე მნიშვნელოვნად განსხვავდება ზოგიერთ შემთხვევაში.

ველური ვაშლის ჟელე ლავანდით:

• ერთი კილოგრამი კრაბის ვაშლი დავჭრათ ნაჭრებად
• მიიყვანეთ ადუღებამდე ლავანდის ორი ყლორტით 1,5 ლიტრ წყალში
• ადუღებიდან ერთი საათის შემდეგ სითხე გადაწურეთ ქსოვილით
• 600 მლ სითხეზე დაამატეთ 450 გრ შაქარი
• ადუღეთ რვა-ათი წუთის განმავლობაში