Zijn lelietje-van-dalen giftig? Ja

In het voorjaar vertonen ze prachtige witte bloemen die doen denken aan de kap van een non of meid: lelietje-van-dalen (lat. Convallaria majalis). De plant komt uit de aspergefamilie en komt in bijna heel Europa voor. De planten groeien voornamelijk in beuken- en loof-eikenbossen, maar de plant is ook te vinden langs bermen of zelfs in tuinen.

Lelietje van dalen

Zo mooi en geurig als de plantjes met hun bloemen en later met de rode bessen zijn helaas zijn ze erg giftig en vormen ze een ernstig gezondheidsrisico voor mens en dier staan ​​voor. Meer details over het voorkomen en de ingrediënten van het lelietje-van-dalen zijn te vinden in alle gangbare natuur- en plantengidsen.

Toxiciteit

Welke delen van de plant zijn giftig

Alle componenten van het lelietje-van-dalen zijn giftig, van de stengels en bladeren tot de wortels tot de bloemen en bessen. De gifstoffen gaan niet weg als de plant droogt. Vergiftigingen in verband met de plant kunnen daardoor relatief snel optreden. Het risico bestaat dat vooral kinderen de gifstoffen via hun mond binnenkrijgen door de bloemen te nemen en later de Stop rode bessen in je mond, dit houdt ook in dat je ze met je handen aanraakt en vervolgens in contact komt met de Mond.

Het enige voordeel van een mogelijke vergiftiging met de bestanddelen van het lelietje-van-dalen is dat het lichaam een ​​zeer laag gehalte aan gifstoffen heeft Veel kan absorberen en dat kinderen meestal maar een klein deel van de planten willen proeven omdat ze gewoon nieuwsgierig zijn naar de smaak zijn. Dit betekent dat de hoeveelheid geabsorbeerde gifstoffen ook laag is. Als gevolg hiervan blijft vergiftiging onaangenaam, maar in de meeste gevallen gaat het lichtjes over.

gifstoffen

Welke vergiften bevatten de planten?

Lelietje-van-dalen bevatten glycosiden van het cardenolide-type, die een sterke reactie van het hart veroorzaken. De hoogste concentratie glycosiden wordt gevonden in de bloemen en zaden van de plant. Dit is precies waarom de plant in vroegere eeuwen populair was als middel tegen hartproblemen. Het lelietje-van-dalen heette vroeger Salus Mundi, Heil der Welt, en was een tijdje zelfs het professionele embleem van artsen. Tegenwoordig zijn er weer verschillende medicijnen die een dosis plantaardige componenten bevatten die het lichaam kan verdragen. De meeste geneesmiddelen worden gegeven om hartproblemen te behandelen, zoals abnormale hartritmes. De aanbevolen dosis moet nauwkeurig worden gevolgd.

Gezondheidsrisico

De gezondheidsrisico's voor de mens

Voor de mensen

De eerste tekenen van vergiftiging door componenten van het lelietje-van-dalen kunnen misselijkheid, braken en diarree zijn. Dit gaat meestal gepaard met duizeligheid of slaperigheid, krampen in het maag-darmgebied en zelfs visuele stoornissen. Afhankelijk van de ernst van de vergiftiging en de fysieke gesteldheid van de getroffen persoon, kunnen hartinsufficiëntie, een trage polsslag en hartritmestoornissen optreden. In bijzonder slechte gevallen, na het consumeren van delen van het lelietje-van-dalen, kan het zelfs leiden tot dodelijke vergiftiging.

Wilde knoflook verzamelen:

• Gevaar door de bladeren te verwarren met die van het lelietje-van-dalen

Overigens is er een groot risico op verwarring bij het verzamelen van daslook. Omdat het lelietje-van-dalen tegelijk met de herfstkrokus en de daslook bloeit, kunnen de sterk op elkaar lijkende bladeren van deze planten door elkaar worden gehaald. In tegenstelling tot daslook zijn lelietje-van-dalen en herfstkrokus giftig. Bij twijfel moet de knol daarom ook worden uitgegraven, omdat hiermee precies kan worden bepaald welke van de drie planten het is. Het is ook een goed idee om iemand te bezoeken die kruiden kent voordat de vermeende daslook verder wordt verwerkt. Deskundigen zijn zeer bekend met het uiterlijk van planten.

De juiste reactie bij aanraking of consumptie

Als je in aanraking komt met de giftige lelietje-van-dalen, is het lang niet voldoende om alleen je handen te wassen en je mond te spoelen met water. Of het nu om kinderen of volwassenen gaat, de spoedarts moet direct worden gebeld. Indien nodig moet het gifinformatiecentrum op de hoogte worden gebracht. Totdat de SEH-arts arriveert, moeten de vitale functies van het lichaam, zoals de pols en de ademhaling, continu worden gecontroleerd. Als u medische houtskool in uw huishouden heeft, kunt u deze als eerste snelle maatregel tegen vergiftiging aan de getroffen persoon geven. Verdere tips en hints zijn verkrijgbaar bij de Giftinformationszentrale Gizbonn.de of bij de Apotheken Umschau.

Voor huisdieren

Wat zijn de risico's voor dieren zoals katten en honden?

Net zoals het gevaarlijk is voor mensen om in contact te komen met de componenten van het lelietje-van-dalen, is dit ook het geval bij huisdieren zoals honden of katten. De planten zijn ook giftig voor dieren. Vooral jonge dieren, met hun uitgesproken spel- en ontdekkingsinstinct, snuffelen en proeven graag alles wat de natuur te bieden heeft. Het is daarom aan te raden om de tuin en de omgeving af te zoeken naar de planten en deze wellicht tijdig te verplaatsen naar een veiligere plek.

Als honden of katten delen van het lelietje-van-dalen hebben gegeten, kunnen dezelfde symptomen optreden als bij mensen: diarree of braken, Misselijkheid, duizeligheid en zelfs stuiptrekkingen zijn tekenen van vergiftiging en moeten onmiddellijk door een dierenarts worden behandeld zullen. Gevallen van vergiftiging bij huisdieren moeten ook worden gemeld aan het Antigifcentrum. Meer informatie over vergiftiging bij dieren vindt u op Snauz.de, het online magazine over dieren.

Voor kinderen

Meer tips voor jonge ouders

Veel gezinnen willen tegenwoordig een tuin voor de kinderen en een kans om groenten en fruit te verbouwen en zo hun droom van tuinieren waar te maken. Voordat het tuinieren begint, moet de nieuwe omgeving worden gescand op giftige planten. Het is het beste om de tuin het hele jaar door te observeren en op die manier te leren kennen. Eventuele giftige planten zoals het lelietje-van-dalen kunnen zo tijdig worden ontdekt en indien nodig worden opgegraven en naar een veilige plaats worden verplaatst. Zodat er in de eerste plaats geen contact is met de plant.