Fettkraut ∗ De 10 beste verzorgingstips en soorten

Oorsprong en distributie

Wat is gebruikelijk bij ons? boterbloem (bot. Pinguicula vulgaris) behoort tot het geslacht van vette kruiden (Pinguicula), die voornamelijk inheems is in Midden-Amerika, maar ook in de VS, Canada en grote delen van Europa. In Duitsland wordt de soort, die vroeger vrij wijdverbreid was, nu met uitsterven bedreigd door de sterke achteruitgang van zijn traditionele leefgebied en staat daarom op de rode lijst. Het boterbloempje voelt zich vooral thuis in natte heidegebieden met voedselarme bodems en in de Alpen tot een hoogte van ongeveer 2.300 meter. De voor ons inheemse soort is winterhard en kan daarom ook in de tuin gekweekt worden. U mag hiervoor echter geen vette kruiden uit het wild halen, deze staan ​​onder strikte bescherming.

gebruik maken van

In de tuin plant u het winterharde boterkruid het beste op vochtige plaatsen zoals in een veenbed of bij de tuinvijver of in de tuin. langs een (kunstmatige) stroom. In de zomer siert de plant deze vaak lastige plekken met zijn mooie, paarse bloemen. Daarnaast kan de boterbloem ook in bloembakken gekweekt worden, bijvoorbeeld op het balkon of als kamerplant op de vensterbank. Het nodige vocht in het substraat en in de lucht moet echter nauwkeurig in acht worden genomen, zodat de plant niet uitdroogt.

Als potplant slaat boterbloem een ​​goed figuur waar je maar wilt van vervelende insecten. Dit is bijvoorbeeld het geval als uw kamerplanten of balkonplanten worden aangetast door schimmelmuggen. Het voorkomen van fruitvliegjes, die in de zomer geen zeldzame plaag is, is vaak onder controle te krijgen met vleesetende planten.

Het boterkruid werd vroeger gebruikt in de natuurgeneeskunde, bijvoorbeeld voor de behandeling van wonden Borstvoedingspijn (zoals ischiaspijn) evenals ziekten van de lever, longen en des Maag. Tegenwoordig is een dergelijk gebruik echter ongewoon. Bovendien worden, vooral in het huidige Groot-Brittannië, aan het boterbloempje magische krachten toegeschreven: Het moest grazend vee beschermen tegen kwaadaardige kobolden en mensen op hun beurt tegen kwaadaardige heksen en feeën. In tegenstelling tot alle andere toepassingen die in het verleden gebruikelijk waren, gebruiken de Zweden vandaag de dag nog steeds het butterwort als vervanging voor stremsel voor de productie van "Zweedse melk", een soort kaas.

Uiterlijk en gestalte

De frisgroene bladrozet die plat op de grond ligt is typerend voor het meerjarige boterbloempje. De lange, slanke bloemstengel groeit vanuit het midden. In de herfst sterven alle delen van de plant af, ook de slechts enkele centimeters lange wortels en overwintert de plant, zoals de botanicus de winterknop noemt. In het voorjaar ontspruit hier weer het boterbloempje uit. Overigens is de wortelgroei slechts zwak en worden er slechts enkele korte wortels gevormd: De plant voedt zich voornamelijk met insecten en stuifmeel dat aan zijn plakkerige bladeren blijft plakken verblijf.

bladeren

De platliggende bladrozetten zijn samengesteld uit smalle, langwerpige bladeren die aan de rand licht gekruld zijn en aan de punt bot samenkomen. Het boterkruid dankt zijn naam aan de vettige, glanzende bladeren. De glans komt van de kleverige afscheiding van kunstaas die wordt afgescheiden door fijne klieren en naar verluidt kleine insecten aantrekt. Het boterbloempje vangt op deze manier bij voorkeur kleine vliegjes op, waardoor de plant zelf actief kan worden door zijn bladeren extra op te rollen. Het insect kan dus zelfs in de regen niet meer vluchten als de lijm is afgewassen. Het boterbloempje geeft vervolgens verteringsenzymen af ​​zodat de slachtoffers worden afgebroken. Dit proces duurt slechts enkele dagen.

Bloei en bloeiperiode

Tussen mei en augustus rijst vanuit het midden van de bladrozet een tot 15 centimeter hoge bloemstengel op, die de mooie, violetachtige bloemen draagt. Deze zijn roze-paars met een witte keelvlek, maar kunnen ook helemaal wit zijn. De roosjes zijn maar 13 millimeter lang en hebben een uitloper. Ze worden bestoven door vliegen, die soms vast komen te zitten in de keel en niet meer los kunnen komen. Vervolgens worden kleine, eivormige fruitcapsules gevormd, die veel zwarte, zeer fijne zaden bevatten.

Toxiciteit

Het butterwort is niet giftig voor mensen of huisdieren.

Welke locatie is geschikt?

Pinguicula vulgaris kan zowel in een veenbed in de tuin als als kamerplant op de vensterbank worden gekweekt. De plant heeft een lichte, maar niet direct zonnige standplaats nodig. Ideaal is een schaduwrijke of gedeeltelijk beschaduwde plek, waar u bijzonder beschermd bent tegen de hete middagzon. Ideaal is een vensterbank op het westen of oosten. Zorg er bij het cultiveren van de kamers voor dat de luchtvochtigheid minimaal 60 procent is: als vochtbestendige plant is het boterbloem er voor zijn welzijn van afhankelijk. Om de luchtvochtigheid te verhogen kun je bijvoorbeeld bakjes water bij de plant plaatsen.

Substraat

De meeste planten hebben een goed doorlatende en vrij droge grond nodig. Niet zo het boterbloempje, dat zich als veenbewoner het prettigst voelt in natte, zure grond. In het tuinbed kunt u de vleeseter daarom het beste in het veenbed planten. Als alternatief kan de plant ook neutrale tot alkalische bodems verdragen, op voorwaarde dat ze het nodige vocht hebben. Gebruik voor kamerplanten speciale vleesetende grond of mix Kwarts zand(€ 15,15 bij Amazon *) en witveen in een verhouding van 1: 1 tot elkaar. Je kunt ook wat klei aan het mengsel toevoegen.

Plant butterwort op de juiste manier

De fijne wortels van het boterkruid zijn erg gevoelig, daarom moet je de plant nooit planten tijdens de zomervegetatiefase. Doe dit altijd tijdens de winterslaap, als de carnivoor sowieso geen wortels heeft. De beste tijd hiervoor is het vroege voorjaar of de herfst. Bedek de winterknop nooit volledig met aarde, in plaats daarvan moet ongeveer de helft uit het substraat komen. In het voorjaar vormt het boterbloempje nieuwe wortels en verankert het zich op de nieuwe standplaats. Tegelijkertijd komen de nieuwe bladeren tevoorschijn.

Verpotten

Het verpotten van vette kruiden in plantenbakken dient jaarlijks te gebeuren. De plant heeft niet per se een grotere pot nodig, maar wel vers substraat. Voor verpotten gelden dezelfde regels als voor planten: stel dit in relatie tot dit Gevoelige planten alleen rond de winterslaap zodat je niet per ongeluk de tere wortels aanraakt beschadigen.

Giet boterbloem

Tijdens de zomermaanden moet je tijdens droge en warme periodes af en toe water geven om uitdroging te voorkomen. Wees echter voorzichtig, want ondanks zijn voorkeur voor vochtige grond, verdraagt ​​​​het butterwort geen wateroverlast. Doordrenkte grond leidt tot grijze schimmel, wat op zijn beurt de doodstraf voor de plant betekent. Gebruik zo kalkarm mogelijk water, zoals opgevangen regenwater, bronwater of gedestilleerd water. Kraanwater dient voor gebruik te worden ontkalkt, bijvoorbeeld door het goed te laten intrekken. Beperk in de winter de watergift tot een minimum.

Bemest butterwort op de juiste manier

In de regel heb je het butterwort in de pot ook niet nodig bevruchten, omdat de plant zelfvoorzienend is door gevangen insecten.

Snijd butterwort op de juiste manier

Een snoeibeurt is ook niet nodig. Zelfs verdorde scheuten hoeven niet te worden verwijderd.

Vermeerder boterbloem

Het gewone boterbloempje kan er in de winter wel doorheen zaaien vermenigvuldigen. Om dit te doen, zaait u de fijne zaden plat, met Potgrond gevulde kommen. Omdat het een lichtkiemer is, hoef je de korrels niet af te dekken met substraat. Houd het echter constant vochtig. Als koude kiem hebben de zaden ook een koude prikkel nodig zodat de remming van de kieming wordt doorbroken. Het is daarom het beste om de kweekbakken buiten te plaatsen, zeker bij vriesweer. De jonge zaailingen verschijnen dan in het voorjaar. Je kunt ze nu individueel in potten uitprikken of op hun eigen plek in het tuinbed planten.

Vermeerdering via de broedknoppen die zich op de winterknop ontwikkelen is nog makkelijker. Breek ze gewoon in het vroege voorjaar af en plant ze op de gewenste plek of in een pot.
Lees verder

Overwinteren

Vette kruiden die in de tuin worden geplant, hebben in de winter geen speciale behandeling nodig. Alleen exemplaren die in potten worden gekweekt, moeten tijdens het koude seizoen zo koel mogelijk worden overwinterd. Omdat de niet-bestaande wortels niet kunnen worden beschadigd, kan de pot ook buiten staan.

Ziekten en plagen

Ziekten en plagen komen zeer zelden voor op butterwort. Met name plagen zijn geen probleem, zij vormen immers de voedingsbasis van de plant. Je moet alleen oppassen dat er geen water in de bladrozetten komt: dit kan leiden tot grijze schimmel, een ziekte die wordt veroorzaakt door botrytis-schimmels. Dit is eerst te zien aan bruine vlekken op de bladeren, later worden de bladeren zacht en bedekt met een grijswit schimmelgazon.

Soorten en variëteiten

Naast de hier gepresenteerde gewone boterbloem (Pinguicula vulgaris), zijn er ongeveer 100 verschillende soorten boterbloem, die zijn onderverdeeld in tropisch en gematigd volgens hun oorsprong. Sommigen van hen hebben verschillende locatie- en onderhoudsvereisten, en niet alle vette kruiden zijn bij ons winterhard.

Tropische vlinders zijn het hele jaar door groen en hebben niet altijd een rustperiode nodig. De volgende zijn bijvoorbeeld geschikt voor de binnenlandse potcultuur:

• Pinguicula acuminata
• Pinguicula caudata
• Pinguicula cyclosetcta
• Pinguicula emarginata
• Pinguicula filifolia
• Pinguicula gypsicola
• Pinguicula moranensis
• Pinguicula pumila

De gematigde groeivormen daarentegen - waaronder het butterwort - nemen in de winter een pauze. Deze omvatten bijvoorbeeld:

• Pinguicula alpina
• Pinguicula grandiflora
• Pinguicula lusitanica
• Pinguicula lutea