Oorsprong en distributie
Van de Dwergpeper behoort tot een grote familie van ongeveer 1500 verschillende soorten en is botanisch gezien nauw verwant aan de bekende keukenkruiden. De mooie sierbladplant vindt zijn thuis in het Zuid-Amerikaanse Amazonegebied, waar hij bij voorkeur onder de warme schaduw van de grote junglebomen staat. Ook in andere tropische tot subtropische gebieden van Midden- en Zuid-Amerika komen verschillende variëteiten voor. Wat ze allemaal gemeen hebben, is de behoefte aan een warme teelt het hele jaar door, daarom is de plant alleen geschikt voor de binnenkweek, maar niet voor de tuin.
lees ook
- Dwergpeper is niet giftig en geschikt voor huisdieren
- Lenterozen: soorten en verzorging
- Sint-janskruid in de tuin: soorten, standplaats, verzorging
Uiterlijk en gestalte
De compact groeiende vaste plant vormt een dichte eyrie. Dwergpaprika is - zoals de naam al doet vermoeden - niet bijzonder groot en wordt slechts tussen de 15 en 30 centimeter hoog. De dikke, vlezige bladeren zijn zeer verschillend van vorm en kleur, afhankelijk van het type en de variëteit, en kunnen variëren van effen frisgroen tot bont geel of witgroen. Met verschillende soorten dwergpaprika kun je kleine verzamelingen maken op de vensterbank.
bladeren
Peperomia - die soms wordt aangeduid als de watermeloenplant, rattenstaart of krokodillentranen - zijn uitgesproken sierbladplanten die ook prachtig staan op kleinere vensterbanken geschikt. De vijf tot acht centimeter lange en elliptisch gevormde bladeren zijn vlezig en hebben een leerachtige structuur. Het blad straalt in alle varianten, ongeacht de gevarieerde kleur van de bladeren.
Bloesems en bloeiperiode
In tegenstelling tot het fraaie blad van de dwergpaprika zijn de bolvormige bloemaren erg klein en nauwelijks zichtbaar. De lichtgroene tot geelwitte roosjes verschijnen meestal tussen april en december.
fruit
Uit de tere bloemen ontwikkelen zich ook kleine, onopvallende bessen.
Toxiciteit
Dwergpaprika is niet giftig, maar zeer geschikt om in terraria te planten. Reptielen eten graag de sappige bladeren.
Welke locatie is geschikt?
Hoewel peperomieën niet veel zorg nodig hebben, hebben ze wel een geschikte locatie nodig. De planten dienen op een lichte, maar niet direct zonnige plek op een vensterbank te staan, waarbij rassen met gekleurd blad over het algemeen meer licht nodig hebben dan de monochroom. Vermijd echter in ieder geval direct zonlicht, dit leidt tot bladverbranding en dus tot lelijke bruine vlekken. Aangezien de sierbladplant niet tegen temperatuurschommelingen kan, dient ook tocht vermeden te worden. De optimale kamertemperatuur ligt het hele jaar door rond de 20 graden Celsius, hoewel het nooit kouder mag zijn dan 18 graden Celsius.
De dwergpaprika kan in de zomermaanden ook op een lichte maar schaduwrijke plek op het balkon of terras staan. U dient de plant echter zeker binnen te halen zodra het blijvend koeler is dan 18 graden Celsius, harde wind of wind. stormt of regent het vaak hard.
Substraat
Plant de dwergpaprika in in de handel verkrijgbare groene planten of Potplantengrond, die om milieuredenen niet op turf mag worden gebaseerd. Compostgrond zijn wat duurder, maar de planten gedijen er veel beter in. Verplaats het substraat met voor een betere doorlaatbaarheid Uitgezette klei(€ 16,35 bij Amazon *) of andere anorganische materialen, en een goede potdrainage is essentieel om wateroverlast te voorkomen. Vul hiervoor een paar centimeter dikke laag grind of geëxpandeerde klei op de bodem van de pot.
Planten en verpotten
Peperomia's zijn de juiste keuze als er weinig ruimte is voor kamerplanten in het appartement. De ondiepe wortels ontwikkelen slechts enkele wortels en doen het daarom met kleine plantenbakken en hanging baskets. Verder kunnen meerdere exemplaren in groepen in een grotere pot gezet worden. En zo wordt het geplant:
- Vul de drainagelaag in de pot.
- Vul vervolgens het plantensubstraat.
- Druk er met je vingers een plantgat in.
- Doe de dwergpaprika erin.
- Druk de plant lichtjes op zijn plaats.
- Giet ze er lichtjes op.
- De ondergrond moet vochtig zijn, maar niet nat.
Verpot de planten één keer per jaar in de vroege zomer in vers substraat, een grotere plantenbak is niet altijd nodig. Kies de plantpot niet te groot, anders lijken de kleine plantjes er erg verloren in. Als de peperomieën volgroeid zijn en niet meer groter worden, volstaat het om simpelweg de bovenste laag aarde te verwisselen.
Giet dwergpeper
Idealiter moet de dwergpaprika altijd een beetje vochtig zijn, maar nooit nat. Doe een vingertest voor elke gietbeurt: Als het oppervlak van de aarde in de pot droog en kruimelig aanvoelt, is het tijd om nog een keer uit de gieter te zwaaien. Gebruik hiervoor goed oud kraanwater of opgevangen regenwater, aangezien dwergpaprika, zoals zoveel tropische planten, geen kalk verdraagt. Overtollig gietwater uit de planter of de achtbaan moet onmiddellijk worden verwijderd.
Bemest dwergpaprika op de juiste manier
Aangezien dwergpaprika maar weinig voeding nodig heeft (en sowieso jaarlijks verpot wordt in vers substraat), bevruchten Gebruik altijd lage doseringen van de planten. Voor kamerplanten of groene planten kunt u het beste een vloeibare meststof gebruiken, die u samen met het gietwater geeft. Tijdens de belangrijkste vegetatieperiode tussen april en oktober wordt elke twee weken bemest, maar tijdens het koude seizoen slechts om de vier weken.
Snijd dwergpaprika op de juiste manier
Snoeien is niet nodig en ook niet nuttig, vooral omdat de dwergpaprika zonder schaar tot zijn aangename vorm kan uitgroeien. Alleen droge of verdorde bladeren moeten voorzichtig met de vingers worden geplukt.
Vermenigvuldig dwergpeper
De onderhoudsvriendelijke paprikaplanten zijn eenvoudig zelf te vermeerderen met kop- of bladstekken. Deze kun je het beste in het voorjaar of tijdens de zomermaanden knippen. En zo worden stekken vermeerderd:
- Snijd ca. Kopstekken tien centimeter lang.
- Maak de snede net onder een bladknoop.
- Hieruit groeien later de wortels.
- Verwijder alle bladeren aan de onderkant van de scheut.
- Plant de stekken één voor één in kleine potten.
- Vul dit aan met een mengsel Potgrond en grind / geëxpandeerde klei.
- Bevochtig de ondergrond.
- Plaats een afgesneden PET-fles over de stek.
- Als alternatief werkt een overbelaste huishoudfolie ook.
- Zet de potten op een lichte, zonnige en warme plek.
- Dagelijks ventileren.
- Houd het substraat slechts licht vochtig.
De meeste stekken zijn binnen twee tot drie maanden volledig doorgeworteld en kunnen indien nodig worden verpot.
Overwinteren
Speciale maatregelen voor overwintering zijn niet nodig, omdat peperomies het hele jaar door warm moeten worden gehouden. Door de lagere hoeveelheid licht in de winter hoeft u de planten echter minder vaak water te geven en te bemesten.
Ziekten en plagen
De dwergpaprika reageert zeer gevoelig op overmatig vocht of zelfs wateroverlast. Dit bevordert wortelrot en zorgt er ook voor dat bladeren en scheuten gaan rotten. Anders kunnen de plagen die typerend zijn voor een kamercultuur keer op keer worden gevonden, hoewel deze goed kunnen worden bestreden. Een regelmatige controle op Spintmijten, Wolluis en wolluis en trips, evenals tijdig passende maatregelen bij een besmetting, zijn daarom verstandig. Zieke planten moeten ook voor de duur van de behandeling worden gescheiden om te voorkomen dat ze overspringen op gezonde planten.
Tips
Omdat de sierpaprika sowieso op een schaduwrijke plek moet staan, kun je hem ook in donkere hoeken van de kamer telen. Hier geïnstalleerde plantenlampen zorgen voor de vereiste helderheid. Hetzelfde geldt voor het planten in terraria. Combineer verschillende soorten met elkaar in een schaal of andere platte plantenbak.
Soorten en variëteiten
Dwergpaprika is er rond 1500 (sommige bronnen geven er ook wel 1700) verschillende soorten, waarvan er veel in de huiskamer kunnen worden gekweekt. De talrijke soorten zijn zeer divers in bladvormen en kleuren. Er zijn peperomieën met niet alleen groene of gekleurde (bonte) bladeren, maar ook met roodbruin, rood, zilverachtig of gestreept blad. De bladeren kunnen dik, vlezig, dun, glad of gerimpeld zijn. Naast de opgaande soorten zijn er ook kruipende en hangende vormen die zeer geschikt zijn voor een stoplichtcultuur.
Peperomia argyreia
Deze soort wordt ook wel de watermeloenplant genoemd en komt uit het noorden van Zuid-Amerika, waar hij vooral voorkomt in de bossen van Bolivia, Brazilië, Ecuador en Venezuela. De dikvlezige, brede en taps toelopende bladeren vallen op door hun mooie zilvergroene strepen. De rode bladstelen van de soort tot 40 centimeter hoog staan in een interessant contrast.
Peperomia caperata
De soort die inheems is in Brazilië staat ook bekend als gerimpeld of gerimpeld. Smaragdgroene peperomie genoemd. Het hartvormige blad is sterk golvend en heeft een stevige donkergroene kleur. De bladstelen zijn ook roodachtig van kleur. Deze decoratieve peper blijft met slechts ca. 25 centimeter hoog vrij klein.
Peperomia fraseri
De soort afkomstig uit Ecuador en Peru heeft de Duitse naam Efeublättriger Zierpfeffer. Het vormt talrijke kleine, ronde bladeren met een roodachtige kleur aan de onderkant. Bijzonder aantrekkelijk zijn echter de tot 65 hoge, licht geurende bloemaren.
Peperomia griseoargentea (Syn. Peperomia hederifolia)
De soort, die maar zo'n 15 centimeter wordt, heeft mooi zilverachtig glinsterend blad en is verrukkelijk met zijn bloemaren die tot 25 centimeter hoog worden.
Peperomia obtusifoli
De vlezige sierpaprika is er in tal van varianten en wordt meestal wel 35 centimeter hoog. De volgende zijn bijvoorbeeld bijzonder mooi:
- 'Alba': nieuw opkomende bladeren zijn geel gekleurd
- 'Alba-marginata': lichtgekleurd blad met zilverkleurige rand
- 'Green': stevig, frisgroen blad
- 'Raindrop': stevig, frisgroen blad
- 'USA': mooie variant met geelgroen blad
- 'Variegata': geelgroen bont blad