Hoe giftig is doornappel? Is het te melden? Dat is waar te nemen

De gewone doornappel (Datura stramonium) is in de tuin bijna niet te missen. De grote trechtervormige witte of violetblauwe bloemen schitteren al van verre. De nachtschadefamilie (Solanaceae) is mooi om te zien tijdens de bloeiperiode, straalt er één uit heerlijk-zoete geur en trekt veel insecten aan, maar het is lang niet zo ongevaarlijk als het lijkt Heeft. Doornappels bevatten gifstoffen in al hun plantendelen. Teelt in de tuin moet daarom goed overwogen worden. Hier leest u hoe giftig de doornappel werkelijk is en of er een meldplicht is.

Doornappel

De eenjarige struik is ook bekend onder verschillende andere namen zoals poppenkool, slaapappel, heksenkruid of duivelsappel. Heel vaak doet hij het met zijn grotere en verre meer kleurrijke familieleden, aangezien voor engelentrompetten (Brugmansia). Beide hebben min of meer grote trechtervormige bloemen. Het enige verschil tussen de planten is de oriëntatie van de bloemen en de grootte. Omdat de doornappel kleiner en delicater is in zijn algemene vorm. De statige engelentrompetten imponeren met hun grote omgekeerde trechters. Daarentegen staan ​​bij Datura stramonium, zoals de doornappel botanisch wordt genoemd, de bloemen rechtop. Kenmerkend voor de Dollkraut zijn de stekelige, tot vijf centimeter grote bolvormige vruchten met honderden kleine, zwarte zaden. Beide planten behoren tot de nachtschadefamilie, zijn

giftig en voorzichtig te behandelen.

Opmerking: Bij het hanteren van Datura stramonium moeten altijd handschoenen worden gedragen. Het sap kan huidirritatie veroorzaken. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de bazuinen van de engel.

Is de doornappel aangifteplichtig?

Hoewel de doornappel in al zijn plantendelen giftig is, is het toch een populaire tuinplant geworden. De nachtschadeplant nestelt zich meestal alleen in de tuinen. De zaden worden verspreid door vogels, de wind of vervuilde potgrond. Ondanks de toxiciteit is de cultuur jaarlijks niet te melden.

Op de juiste standplaats heeft de plant zelfs de potentie om een ​​mooie sierplant te worden. Het is niet veeleisend, gemakkelijk te verzorgen en erg populair bij insecten. Aan de andere kant zijn de doornappels extreem invasief. Ze verspreiden zich heel snel door zelf te zaaien. Het is daarom raadzaam om de planten te verwijderen voordat de zaden rijp zijn.

Opmerking: Vanwege de toxiciteit van alle delen van de plant, moet teelt in de tuin worden vermeden als er kleine kinderen en huisdieren in het huishouden zijn.

Hoe giftig is doornappel?

In dit land behoren deze nachtschadeplanten tot de meest giftige planten. De belangrijkste ingrediënten in alle delen van de plant zijn de alkaloïden

• Atropine
• Scopolamine en
• hyoscyamine

bevatten. Vooral de wortels en zaden van de doornappel zijn giftig. Hier zijn de toxines in een zeer hoge concentratie aanwezig. Het gehalte aan actieve ingrediënten en de samenstelling kunnen echter variëren afhankelijk van het weer, het seizoen en de herkomst of De standplaats van de planten fluctueert enorm. Hierdoor hoeft niet elke dosis even dodelijk te zijn. De gifconcentratie kan variëren tussen 0,2 en 0,4 procent.

Consumptie van deze plant, voornamelijk de zaden en bladeren, kan al heel snel tot gezondheidsproblemen leiden. Zelfs het innemen van 0,3 g gifstoffen kan levensbedreigend zijn. Normaal gesproken is het dodelijke effect van scopolamine bij een dosis van 50 g, maar het kan een wisselwerking hebben met de andere Ingrediënten een veel lagere dosis tot symptomen van vergiftiging en uiteindelijk de dood door verlamming van de luchtwegen leiden. Het innemen van vier tot vijf bloembladen bij kinderen kan dodelijk zijn. De kleine zwarte zaden zijn nog gevaarlijker. Slechts vijf tot tien korrels brengen een dodelijke dosis.

Opmerking: Het kweken van de doornappel is niet verboden in de tuin en vereist geen registratie. De eenjarige plant moet echter altijd op de juiste manier worden weggegooid en er mogen geen delen van de plant worden geconsumeerd.

Doornappelvergiftiging

Af en toe kunt u per ongeluk bladeren of zaden van doornappel binnenkrijgen. In de meeste gevallen worden adolescenten die de plantendelen opzettelijk consumeren echter vergiftigd door de ingrediënten van deze plant. De bladeren en zaden van de doornappel worden wereldwijd gebruikt als vervanging voor bedwelmende middelen en hallucinogenen. In de meeste gevallen verschijnen de eerste symptomen enkele minuten tot een uur na inname. Door een vertraagde stoelgang kan de aandoening tot twee dagen aanslepen.

De aanwezige alkaloïden staan ​​bekend om hun anticholinerge eigenschappen. Met andere woorden, ze heffen bepaalde effecten van het parasympathische zenuwstelsel, een onderdeel van het autonome zenuwstelsel, op. Er is onbeheersbaarheid, intoxicatie en verschillende symptomen van intoxicatie. In alle opzichten is daarom zeker van dienst als een bedwelmend middel vanwege de hoge toxiciteit en slechte beheersbaarheid niet geadviseerd. Maar in het algemeen moet je natuurlijk wegblijven van alle bedwelmende middelen. Zelfs een lage dosering kan ernstige symptomen van intoxicatie veroorzaken met een breed scala aan symptomen.

Opmerking: De vergiftiging kan ook verergeren door gelijktijdige consumptie van alcohol. Bovendien leidt veelvuldig misbruik van deze “drug” al snel tot verslaving.

Symptomen herkennen

Aan de ene kant kan een dosering slecht zijn vanwege de verschillende concentraties van de aanwezige toxines Worden beoordeeld en aan de andere kant kunnen de symptomen die optreden bij vergiftiging groot zijn anders uitdrukken. Afhankelijk van de hoeveelheid ingeslikt gif en afhankelijk van de betrokkene zullen er meer of minder heftige reacties optreden. Als u het gebruik van Dollkraut vermoedt, moet u op de volgende symptomen letten:

• Huidirritatie
• hoge temperatuur
• verwijde pupillen en gevoeligheid voor licht
• Spiertrekkingen, krampen en bewegingsstoornissen
• Rusteloosheid en verhoogde opwinding
• Slik- en spraakstoornissen
• Visuele en evenwichtsstoornissen
• Aritmieën en bewustzijnsverlies
• lage bloeddruk en verhoogde hartslag
• Agressie, woede-uitbarstingen en strijdlust
• Dorst, droge mond
• Misselijkheid en overgeven
• Constipatie en blaasobstructie
• Drang om te praten of slaperigheid

Bij een zeer hoge dosering is er sprake van een sterke bedwelming gecombineerd met een hallucinatie, verwardheid, vertroebeling van het bewustzijn en optische hallucinaties. Een acute intoxicatie kan daarom al snel leiden tot een zogenaamde horrortrip, oftewel een angstige trip. Dit gaat gepaard met angst, paniekaanvallen, huilbuien, verlies van zelfbewustzijn, uitgesproken paranoia en zelfs angst voor de dood. De symptomen verschijnen meestal twee tot vier uur na inname en kunnen enkele dagen aanhouden. Er is voornamelijk een verwijding van de pupillen waar te nemen over verschillende dagen. In het ergste geval treedt de dood door verlamming van de luchtwegen op.

Opmerking: Aangezien de inname van het bedwelmende middel gewoonlijk gepaard gaat met verlies van controle, is voorzichtigheid geboden aangezien er een verhoogd risico op ongevallen bestaat.

Eerste hulp

Zodra een vergiftiging wordt herkend, moet zo snel mogelijk een intensieve medische behandeling in het ziekenhuis plaatsvinden. Dat omvat

• een maagspoeling
• Toediening van actieve kool
• Toediening van benzodiazepinen en neuroleptica en
• intraveneuze vloeistoffen

Omdat een ziekenhuis niet altijd in de buurt is, moeten de eerste maatregelen ter plaatse worden genomen. Uiteraard is het absoluut noodzakelijk om een ​​spoedarts te waarschuwen. Als alternatief kunnen ze, afhankelijk van de toestand van de betrokkene, zo snel mogelijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden vervoerd. Verdere maatregelen zijn:

• Neem contact op met het informatiecentrum tegen vergiftiging in Bonn
• Na overleg met een arts, toediening van actieve kool
• constante controle van vitale functies

De eerste hulp die vaak wordt gegeven is sterke zwarte koffie of eikenschorsthee. Dit betekent echter niet dat een intensieve medische behandeling achterwege kan blijven.

Doornappels als medicijn

Duizenden jaren geleden waren de verdovende en ook schadelijke en giftige effecten van de doornappel bekend. Ze werden vaak gebruikt bij rituele handelingen vanwege hun hallucinogene effecten. In Europa, voor het eerst in de 18e In de 19e eeuw gebruikte de Weense arts Anton von Stoerck officieel delen van deze plant als medicijn. Heel vaak werd het gebruikt als anticonvulsivum voor astma, bronchitis en kinkhoest als slijmoplossend middel. vanwege de

• kalmerend
• krampstillend
• hoestonderdrukker en
• pijnstiller

Het werd ook gebruikt tegen nervositeit, zenuwpijnen, oogletsels, infectieziekten en uitwendig tegen reuma. Alleen bladeren en zaden werden gebruikt voor de behandeling.

Zelfs vandaag de dag worden delen van deze plant vaak gebruikt in de geneeskunde in Oost-Europa en West-Azië. In West-Europa is dit echter niet meer van groot belang. Het wordt alleen gebruikt in nauwkeurig gedefinieerde indicatiegebieden, maar niet in conventionele vorm, maar alleen in geïsoleerde en synthetisch gemodificeerde extracten van de nachtschadefamilie. Het krachtige ingrediënt scopolamine wordt hier geïsoleerd en chemisch veranderd. Dergelijke middelen zijn bijzonder effectief bij de behandeling van astma, krampachtige pijn in het maagdarmkanaal of de baarmoeder.

Opmerking: Geneesmiddelen die de werkzame stoffen van de doornappel bevatten, zijn op recept verkrijgbaar. Gebruik is daarom alleen toegestaan ​​onder medisch toezicht. Zelfmedicatie wordt sterk afgeraden.

Opmerking: Houd er rekening mee dat dit artikel op geen enkele manier een bezoek aan de dokter vervangt. Er is geen garantie dat medische verklaringen correct zijn.
U vindt gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over antigifcentra hier.