Winterharde cactussen: Lijst met 11 soorten voor perken en potten

click fraud protection
Cactussen

inhoudsopgave

  • Cactussen voor buiten
  • Winterharde cactussoorten
  • Cylindropuntia
  • Echinocereus (egel zuilvormige cactus)
  • Escobaria
  • Opuntia (Opuntia)
  • Pediocactus simpsonii
  • Maihuenia
  • voorwaardelijk winterharde cactussoorten
  • Coryphantha
  • Gymnocalycum andreae (bultcactus)
  • Grusonia clavata
  • Lobivia famatimensis
  • Mammillaria
  • slapende periode
  • overwintering
  • Cactussen overwinteren in de emmer
  • Cactussen in bed overwinteren
  • Substraat

Het creëren van een bed of zelfs een cactustuin met kleurrijke, bloeiende cactussen op onze breedtegraden hoeft geen droom te blijven. Er zijn zelfs winterharde soorten die het hele jaar door voor bijzondere accenten in de tuin zorgen. Het kiezen van de juiste soort is belangrijk zodat je lang kunt genieten van de netelige schoonheden in bad of bed. We hebben daarom een ​​lijst samengesteld met soorten en soorten cactussen die hier bijzonder geschikt voor zijn.

Cactussen voor buiten

Onder de vele verschillende soorten cactussen zijn er een aantal kandidaten die een goede winterhardheid hebben. In de natuur komen deze cactussen vooral uit de bergachtige streken van Midden- en Noord-Amerika, waar ze gewend zijn aan zeer lage temperaturen. Op onze breedtegraden hebben ze echter het probleem dat het in de wintermaanden niet alleen koud is, maar ook vochtig of zelfs nat. Daarom moeten winterharde cactussen die een plaats hebben in het bed of in een badkuip op het balkon, worden beschermd tegen overmatig vocht.

Winterharde cactussoorten

Als ze worden beschermd tegen overmatig vocht, zijn ze probleemloos bestand tegen temperaturen tot -25 ° C. Op iets vochtigere locaties, die nooit nat mogen zijn, kunnen ze toch -15°C tot -20 °C verdragen. De volgende soorten en variëteiten cactussen zijn bijzonder winterhard gebleken.

Cylindropuntia

Deze sappige schoonheden bereiken een hoogte van wel een meter met hun lange, cilindrische scheuten. De Cylindropuntia bloeit zo'n vijf tot tien jaar niet, maar is dan wel erg bloeiend. In het jaar na de bloei rijpen gelige vruchten aan de plant. Bijzonder aan deze cactussen zijn de mooie verse scheuten die een roze-roze tint krijgen. In de winter laten de planten de vingervormige scheuten in het bovenste gedeelte iets naar beneden hangen. Vanaf april trekken deze scheuten zich vanzelf weer omhoog.

  •  bloemen alleen vanaf de leeftijd van 5 tot 10 jaar
  •  Groeisnelheid: 2 tot 10 cm per jaar
  •  Zonder regenbescherming: ca. -15 tot -20 ° C winterhard
  •  Winterhard tot -25°C met regenbescherming
Cylindropuntia imbricata

Winterharde variëteiten van Cylindropuntia:

Cylindropuntia imbricata

  •  'Pinky': sterke rozekleurige bloembodems, later licht wijnrood gekleurd
  •  'Marco': zalmrode nieuwe scheuten, tot 2 m hoogte, roze bloemen
  •  'Walter': oud roze bloemen
  •  'Uhlig': felroze bloemen
  •  'Stürzer': roze bloemen

Cylindropuntia whipplei

  •  'Würzburg': gele bloemen
  •  'Fredonia': zongele bloemen

Cylindropuntia viridiflora

  •  'Frank': zalmkleurige bloemen met gele meeldraden
  •  'Cylindropuntia x spinosior'

Echinocereus (egel zuilvormige cactus)

Als je in de winter Echinocereus bescherming biedt, kan deze cactus temperaturen tot -15 ° C weerstaan. De planten groeien als kleine, zuilvormige kussens en zijn zeer bereid om te bloeien, zelfs als zeer kleine planten. Hun langwerpige, ronde scheuten vormen kleine bosjes met haar, waarvan sommige op watten lijken, tussen de doornen. Na ongeveer tien jaar bereiken deze kussens een diameter van ongeveer 20 cm. De vruchten van de Echinocereus zijn droog en vormen geen pulp. Deze cactussen komen voornamelijk uit de droge streken van het zuiden van de VS en Mexico.

Echinocereus

Soorten Echinocereus cactussen:

  • Echinocereus chisoensis: dieproze bloemen met bruine keel en roomwitte meeldraden
  • Echinocereusreichenbachii ssp. baileyi: roze bloemen met een bruine basis en gele meeldraden
  • Echinocereus russanthus 'Brewster Co Tx': gele bloemen
  • Echinocereus dasyacanthus: gele bloem, soms oranje, roze of paars van kleur
  • Echinocereus caespitosus: roze bloemen
  • Echinocereus perbellus: sterke roze-roze bloemen
  • Echinocereus triglochidiatus: fel oranjerode of dieprode bloemen
  • Echinocereus viridiflorus: wijd openstaande, groengele bloem
  • Echinocereus chloranthus var. cylindricus: bruingele bloemen

Escobaria

De Escobaria-cactussen vormen meestal grotere, bolvormige planten met viltachtige roomwitte doornen. Met de leeftijd groeien deze cactussoorten steeds meer als dichte klonten met een diameter tot 20 cm. Na de bloei rijpen kleine rode of groene vruchten van ongeveer een centimeter groot in oktober tot november. Deze vruchten hebben geen doornen en zijn eetbaar. De smaak doet een beetje denken aan een kruisbes. Bij het kweken van Escobaria is het belangrijk dat er in de zomer niet te veel water in de emmer of het bed wordt gegeven. Anders wordt het lui.

  •  Winterhard tot -25°C met regenbescherming
  •  Bloemkleuren: verkrijgbaar in verschillende kleuren en kleurencombinaties

Soorten Escobaria cactussen:

  •  Escobaria vivipara
  •  Escobaria neomexicana
  •  Escobaria arizonica
  •  Escobaria sneedii
  •  Escobaria sandbergi
  •  Escobaria organensis
  •  Escobaria asperispina
  •  Escobaria missouriensis

Opuntia (Opuntia)

De opuntia is een van de mooiste en meest populaire winterharde cactussoorten. Het vormt middelgrote, schijfvormige scheuten die vooral in het gebied dicht bij de grond sterk vertakken. In totaal zijn deze cactussen slechts ongeveer 40 cm hoog en vormen ze lange, witte doornen. De vetplant is zeer vorstbestendig, vooral in de kuip op een overdekt balkon. In tegenstelling tot veel andere winterharde cactussoorten vormt de Opuntia na één tot twee jaar een groot aantal bloemen, die bij bemesting insecten later rijpen tot droge vruchten. De verschillende soorten Opuntia polyacantha en Opuntia macrocentra var zijn bijzonder vorstbestendig. nevadensis, de laatste laat een mooie winterkleur zien. De Opuntia is ideaal om te planten in een tegen regen beschermd bed en een absolute aanrader voor cactusliefhebbers.

Opuntia polycantha

Winterharde variëteiten van Opuntia polycantha:

  •  'Christel Tide' / 'Richter': witte bloemen met een roze keel
  •  'Snowball': witte bloem met een lichtgele achtergrond
  •  'Abricot': sterke abrikooskleurige bloemen
  •  'Linz': rode bloemen
  •  'Kaiserstuhl': rode bloem
  •  'Orangade': sterke roodoranje bloemen
  •  Opuntia polycantha finermis: produceert eetbare vruchten

Andere opuntia die bijzonder winterhard blijken te zijn:

  •  Opuntia basilaris var. humistata
  •  Opuntia aurea
  •  Opuntia rutila
  •  Opuntia phaeacantha
  •  Opuntia scheeri: grijsgroene scheuten

Pediocactus simpsonii

Deze cactussoort komt voor in het westen van de Verenigde Staten, van New Mexico tot het zuiden van Canada. Vrijwel alle planten groeien daar op een hoogte tussen de 2000 en 2800 meter als solitair met een diameter van zo'n acht centimeter. In tegenstelling tot de meeste andere soorten cactussen bloeit Pediocactus simpsonii zeer vroeg in het jaar. Vanaf half april verschijnen roze of geelachtige bloemen. Individuele variaties van dit type cactus behoren tot de meest winterharde cactussoorten en zullen daarom waarschijnlijk zelfs op hogere alpiene locaties groeien. De planten zijn echter enigszins gevoelig voor vocht.

Pediocactus simpsonii
Pediocactus simpsonii

Maihuenia

Deze kleine cactussoort uit Argentinië ontwikkelt groene, bloemblad-ronde bladeren met korte, zeer sterke doornen. De blauwgroene scheuten zijn zo'n zes centimeter lang en vormen al snel grote matten in het bed. Hoewel goed winterhard, heeft de Maihuenia ook een klein nadeel: hij is bijzonder lui om te bloeien, vooral in de eerste jaren.

Maihuenia poeppigii
Maihuenia poeppigii

Soorten Maihuenia-cactussen:

  •  Maihuenia poeppigii
  •  Mahuenië Patagonica
  •  Mahuenia valentini

voorwaardelijk winterharde cactussoorten

De volgende cactussen zijn iets gevoeliger voor permanente vorst of extreme koude perioden. Toch zijn ze op de meeste locaties prima geschikt om in potten of perken te planten en kunnen ze het hele jaar op een beschutte plek in de open lucht staan.

Coryphantha

Dit type cactus komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en vormt meestal grotere, maar platte, bolvormige kussens met zeer lange, grijze doornen en mooie, paarse bloemen. Met regenbescherming zijn de cactussen vorstbestendig tot temperaturen tussen -12°C en -18°C.

Soorten Coryphantha-cactussen:

  •  Coryphantha echinus
  •  Coryphantha macromeris
Corypantha
Corypantha

Gymnocalycum andreae (bultcactus)

Met een groeihoogte van slechts 10 tot 20 centimeter is de humpcactus een van de kleinere cactussoorten die goed winterhard zijn. Met ongeveer 50 soorten komt Gymnocalycum bijna uitsluitend voor in woestijngebieden. De felgroen gekleurde planten zijn bolvormig en hebben bultachtige ribben. Vaak worden ze gekweekt voor de interessante doornen. De cactussen komen het best tot hun recht als je ze in kleinere groepen in het bed plant.

  •  Winterhardheid met regenbescherming: -12°C tot -17°C
  •  reageert wat gevoelig op blijvende vorst

Grusonia clavata

De Grusonia clavata groeit slechts zeer zwak en vormt kleine knotsvormige scheuten die bedekt zijn met lange, meestal lichtgekleurde doornen. Grotere exemplaren bloeien af ​​​​en toe, meestal in gele tinten. Vooral in de koudere maanden zijn de vetplanten minder gevoelig voor kou dan voor vocht.

  •  Winterhardheid zonder regenbescherming: -12°C tot -18°C
  •  Winterhard tot -25°C met regenbescherming

Lobivia famatimensis

De soort, ook wel Reicheocactus genoemd, komt uit Zuid-Amerika (Argentinië) en groeit dwergachtig met opvallend dicht begroeide bloemen. Meestal is de plant afzonderlijk te vinden, slechts af en toe vormt hij grotere kussens. Wat opvalt aan de bolvormige tot cilindrische cactussen is de verzonken top van de scheut. De trechtervormige bloemen van de Lobivia zijn meestal geel tot oranjegeel van kleur. Op onze breedtegraden zijn de planten winterhard tot rond de -15°C en kunnen ze daarom gemakkelijk in een kuip op het balkon geplant worden.

Mammillaria

Met ongeveer 400 soorten is het geslacht Mammillaria een van de grootste cactusfamilies. Maar de meeste soorten zijn bij ons niet voldoende winterhard. Deze bijzondere, Noord-Amerikaanse cactussen groeien als ronde schijf uit tot een platte bol met beigekleurige, sterke doornen. Na de bloei ontwikkelen zich mooie, langwerpige rode vruchten aan de plant. De Mammillaria vormt graag groepen. Aan de basis van elke plant ontstaan ​​zogenaamde kindels. In tegenstelling tot veel andere soorten cactussen is het oppervlak van het ronde lichaam niet bedekt met ribben, maar bevat het spiraalvormig gerangschikte wratten waaruit de doornen ontstaan.

  •  Winterhardheid met regenbescherming: -12°C tot -18°C
  •  Nauwelijks winterhard zonder regenbescherming
Mammillaria germinispina

andere Mammillaria-variëteiten:

  •  Mammillaria meiacantha
  •  Mammillaria haudeana
  •  Mammillaria heyderi

slapende periode

Vanaf de herfst vertraagt ​​de stofwisseling van de vetplanten en komen de cactussen in een rustfase. In de winter stoppen ze bijna volledig met hun groei en steken ze al hun energie in de vorming van de bloemen in het volgende jaar. In de regel veranderen de planten dan van uiterlijk en worden slap en gerimpeld. Als de cactus naar de grond leunt, is dit geen reden tot bezorgdheid, het is volkomen normaal. Dit is de enige manier om de ijzige temperaturen te overleven. In het volgende voorjaar, als er weer verse sappen in de scheuten komen, staan ​​de hangende delen van de plant weer vanzelf op.

overwintering

Cactussen overwinteren in de emmer

Ook als de cactussen, die in een kleinere emmer of pot op het terras, het balkon of in de Staan in de tuin, zijn winterhard, ze staan ​​het beste als ze voor de winter in huis worden gehaald zullen. De wortels van de planten zijn in een plantenbak minder goed beschermd dan die van exemplaren die in het bed worden geplant. Daardoor koelen ze sneller af en kunnen ze beschadigd raken. Bij het overwinteren van uw cactussen in de emmer moet u rekening houden met het volgende:

  •  voor de eerste strenge vorst
  •  het beste van alles meteen Ongedierte of ziektes onder controle
  •  nooit overwinteren in het warme appartement
  •  Temperatuur: 4°C tot maximaal 12°C
  •  helder maar zonder direct zonlicht
Wortels van cactussen in plantenbakken zijn minder goed beschermd

Als de winterharde cactussen al erg groot zijn en niet meer zo makkelijk weg te geven zijn, als ze buiten overwinteren, moeten ze worden beschermd tegen regen en koude wind zullen. Om de wortels optimaal te beschermen dient de plantenbak een inhoud van minimaal vier liter te hebben. Kleinere potten zijn beter af in een koud huis.

  • Plaats op een beschermde plaats op de huismuur
  • beschermd tegen regen onder een afdak
  • zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
  • Zet de pot op een dikke plaat van piepschuim (minimaal 5 cm dik)
  • Wikkel de emmer in met fleece of luchtfolie
  • Bedek planten zelf niet

Cactussen in bed overwinteren

Veel van de genoemde cactussoorten zijn winterhard met regenbescherming tot -25 °C. Ze kunnen gemakkelijk in een beschermd bed worden geplant en het hele jaar door in de open lucht blijven staan. Voor geplante cactussen die voldoende winterhard zijn, zijn vooral zuidelijke hellingen of heuvelbedden geschikt. U mag onder geen enkele omstandigheid, zoals: palmbomen worden afgedekt om te beschermen tegen de kou, omdat ze zelfs in het koude seizoen veel licht nodig hebben. Een sneeuwdek is voor de vetplanten geen probleem. Integendeel, de sneeuwlaag beschermt de plant en de bodem tegen afkoeling. Bij het overwinteren van cactussen in het bed geldt het volgende:

  •  overwinter gedeeltelijk winterharde cactussoorten in onverwarmde polytunnels
  •  Laat de deuren aan beide kanten open
  •  dient voornamelijk ter bescherming tegen vocht
  •  Vanaf eind februari weer voorzichtig water geven
Cactussen hebben ook veel licht nodig in het koude seizoen

Substraat

Het substraat is een belangrijke factor voor een goede overwintering van de cactussen buiten. Het moet in principe extreem zanderig en kruimelig zijn. Dit zorgt voor een goede waterdoorlatendheid en de wortels kunnen zich gemakkelijk verspreiden in diepe lagen van de aarde.

  •  Steengranulaat
  •  Puimsteen
  •  zand
  •  fijn grind
  •  Lössaarde (bijvoorbeeld uit een veld of uit een bouwput)
  •  het aardeaandeel mag niet groter zijn dan 15%

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Pellentesque dui, non felis. Maecenas man