Lupinezaden: Eet eiwitrijke zaden uit eigen tuin

Lupinezaden zijn rijk aan eiwitten en kunnen daarom dienen als huishoudelijk alternatief voor soja. Hier vind je alles wat je moet weten over lupinezaden.

Lupinen (Lupinus) gedijen wonderwel op onze breedtegraden. Daarom zijn de eiwitrijke peulvruchten (Fabaceae) kunnen ook in de eigen tuin worden gekweekt, waar ze genieten van hun kleurrijke bloemen en daarbij de grond opkloppen. Als je bij het planten let op de juiste rassen, staat niets je eigen oogst van de superfood in de weg.

Lupinen: kenmerken, claims en herkomst

De eiwitbommen komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Pas in de 19e In de 19e eeuw werd de lupine naar Europa gebracht. Vanwege hun niet veeleisende karakter, hun snelle groei en het hoge potentieel om zelf te zaaien, behoren tot de kleurrijke planten zijn de invasieve soorten die inheemse soorten snel verdringen en zijn hier nu ook inheems zijn toegestaan. Lupines zijn een effectieve groenbemester, een huishoudelijk alternatief voor soja als voer en kunnen in de vorm van hun zaden worden verwerkt tot een verscheidenheid aan eiwitrijke en gezonde voedingsmiddelen. Maar het is niet alleen het eiwit dat de zaden interessant maakt. De plant is ook rijk aan antioxidanten en heeft een antimicrobiële werking.

Lupinen: verwant aan erwten, bonen & Co.

Lupinen behoren net als erwten, bonen of pinda's tot de peulvruchten (Fabaceae ook Leguminosae). Alle peulvruchten hebben, net als lupinen, twee eigenschappen die ze als nuttige plant erg interessant maken. Enerzijds zijn de planten van deze familie in staat om symbiose aan te gaan tussen hun wortels en bacteriën, die de toevoer van voedingsstoffen optimaliseren. Aan de andere kant hebben de zaden een hoog eiwitgehalte. Helaas zijn veel mensen allergisch voor peulvruchten. Lupines zijn een van de 1 belangrijkste allergenen. De allergieën worden veroorzaakt door bepaalde eiwitten die door het menselijke immuunsysteem ten onrechte als gevaarlijk worden bestempeld. Als gevolg hiervan treden immuunreacties op die in het ergste geval kunnen leiden tot anafylactische shock en zelfs de dood. Hoe dergelijke voedselallergieën ontstaan, is nog niet wetenschappelijk opgehelderd. Wat wel zeker is, is dat als je allergisch bent voor andere peulvruchten, je voorzichtig moet zijn als je voor de eerste keer lupine gebruikt. Omdat zogenaamde kruisallergieën vaak voorkomen.

Lupines als groenbemester

Lupines zijn ideaal als groenbemester in de landbouw of in je eigen bed. Tijdens de groeifase slaan de planten enorme hoeveelheden stikstof op. Hiervoor gaan de planten symbiose aan met knobbelbacteriën (rhizobia). De bacteriën koloniseren de wortels, binden stikstof uit de lucht en geven dit door aan de plant in een vorm die het groen kan benutten. Als de lupines rotten, komen deze gebonden voedingsstoffen weer vrij in de aarde en zijn beschikbaar voor de volgende planten om ter plekke wortel te schieten. Ga voor een groenbemester als volgt te werk:

• Mei: jaarlijkse lupine zaaien in het te verbeteren gebied
• Na de winter: lupine maaien
• Laat de snede als een laag mulch
• Laat de laag drogen en werk deze vervolgens in de vloer
• Na vier weken kunnen er nieuwe planten gezaaid/geplant worden

Maar lupines geven niet alleen voedingsstoffen door. Hun sterke wortels reiken heel diep en maken de grond los.

Lupines: claims in de tuin

Lupines stellen niet veel eisen aan de plek waar ze groeien. Er is maar een klein beetje zon nodig om de lupine lang en iriserend te laten bloeien. De grond wordt losgemaakt door zijn sterke wortels, maar mag niet te kalkhoudend zijn. Ook nazorg is geen grote handeling, want de diepe wortels en de symbiose met knobbelbacteriën zorgen voor een uitstekende zelfvoorziening. Iedereen die zich afvraagt ​​over de Lupinen kweken in eigen tuin meer gedetailleerde informatie wilt geven, vindt u hier alles waar de leergierige hobbytuinier in geïnteresseerd zou kunnen zijn.

Lupinezaden: de energiebom uit de tuin

Lupinezaden hebben een eiwitgehalte tot 40% en worden steeds vaker beschouwd als het Scandinavische alternatief voor geïmporteerde soja. Lupineproducten zijn echter duurder dan de sojavarianten. De verleiding is groot om de zaden gewoon zelf te oogsten. Grote voorzichtigheid is echter geboden bij het consumeren van ongecontroleerde lupinezaden.

Let op: eet alleen de zaden van de zoete lupine

Van oorsprong hebben lupines een zeer hoog gehalte aan bitterstoffen. Deze chemische verbindingen, in dit geval voornamelijk lupnine en sparteïne, zijn giftig voor mensen en de meeste dieren. Kom dus niet op het idee om lupines die je in weilanden hebt ontdekt zomaar te oogsten en zonder enige voorbehandeling op te eten. De lupinezaden, die als voedingsbasis dienen, behoren tot een speciaal ras, de zoete lupinen. Deze bevatten geen of bijna geen bitterstoffen en kunnen zonder aarzelen verder worden verwerkt. Meer informatie over het onderscheid tussen lupinesoorten en mogelijke vergiftigingsverschijnselen en wat u in geval van nood kunt doen, vindt u in ons artikel: "Lupines: voorzichtigheid giftig“.

Lupinezaden oogsten in de tuin

Lupines vormen enorme hoeveelheden zaden waarmee ze zich in de tuin kunnen verspreiden - meestal sneller dan je zou willen. Als je geen zaden wilt oogsten en wilt voorkomen dat ze zich verspreiden, knip je gewoon de uitgebloeide bloeiwijzen af. Als u de zaden echter wilt oogsten voor vermeerdering of consumptie, blijven de bloeiwijzen op de stengels. De peulen, waarin de felbegeerde zaden zich bevinden, worden later daaruit gevormd.

Wanneer zijn lupinezaden rijp?

De mate van rijpheid van de zaden wordt onthuld door het verschijnen van de peulen. De zaden zijn rijp als de peul droog en donker is. Dit is meestal het geval in de nazomer.

Hoe worden lupinezaden geoogst?

Als je eenmaal rijpe peulen hebt geoogst, is de oogst in een mum van tijd voltooid. De zaden kunnen dan gemakkelijk uit de peul worden geperst. De donkere zaden worden vervolgens schoongemaakt met water en gedroogd.

Lupinezaden gebruiken: wat kan van lupinezaden worden gemaakt?

Lupinezaden kunnen op veel verschillende manieren worden gebruikt. Enerzijds dienen ze om de planten te vermeerderen. Anderzijds kunnen de eiwitrijke zaden verwerkt worden tot gezonde voeding die vrij is van dierlijke componenten.

Gebruik lupinezaden voor vermeerdering

Gedroogde zaden kunnen na drie jaar nog ontkiemen als ze luchtdicht en in het donker zijn bewaard. De zaden worden direct in het bed gezaaid, maar kunnen ook binnen in de pot gekweekt worden. Ga als volgt verder:

• Zaaitijd: maart - mei [pot: januari]
• De zaden licht opruwen met schuurpapier
• Laat de zaden 24 uur in water weken
• Zaaidiepte: 2 tot 3 centimeter

In potten gekweekte lupines worden vanaf juni in het bed geplant. Meerjarige lupines kunnen zelfs tot ver in augustus in het bed worden gezaaid.

Verwerk lupinezaden verder

Het productassortiment voor lupines groeit snel, omdat steeds meer mensen bewust eten en enorm belangrijk zijn. Het aantal vegetariërs en veganisten neemt elk jaar toe en de markt reageert natuurlijk op de toenemende afzetmogelijkheden. Soja gedijt hier helaas niet en moet met hoge uitstoot geïmporteerd worden. Lupines kunnen echter regionaal geteeld worden en zijn daarom zelfs geschikt voor zelfverzorging. Wie zelf oogst of lupinezaden in de winkel koopt, heeft veel mogelijkheden om de zaden verder te verwerken. Er zijn echter lupines te koop in de verwerkte vorm. Hier is een selectie van heerlijke Voedsel gemaakt van lupinezaden - van ijs tot koffie.