Veel tuinders zweren bij heuvelbedden. We leggen de voor- en nadelen hiervan bloot en laten u zien hoe u op de juiste manier uw eigen heuvelbed creëert en plant.
inhoud
- Wat is een heuvelbed?
-
Een heuvelbed maken: zo werkt het
- Lijst van lagen van een heuvelbed
- Goede irrigatie voor het heuvelbed
- Heuvelbed planten
- Welke groenten zijn geschikt voor het heuvelbed?
- Permacultuur in de heuvelbedding
- Voor- & nadelen van een heuvelbed
Wat is een heuvelbed?
Een heuvelbed is een bloembed in de tuin dat naar het midden wordt verhoogd en door de gelaagdheid van verschillende organische materialen een gunstig groeiklimaat creëert. Een hoogslaper heeft dezelfde voordelen als een hoogslaper, bijvoorbeeld hogere opbrengsten zonder extra bemesting. Heuvelbedden zijn echter gemakkelijker te bouwen dan verhoogde bedden, omdat ze geen rand hebben, bijvoorbeeld van hout.
Een heuvelbed maken: zo werkt het
De beste tijd om een heuvelbed aan te leggen is in de herfst. Dan is er voldoende vulmateriaal zoals bladeren voor het bed en kunnen de gestapelde lagen tot volgend voorjaar goed bezinken. Elke plek die niet helemaal in de schaduw staat is geschikt als standplaats in de tuin. Bij het maken moeten de volgende afmetingen in acht worden genomen:
- Hoogte: max. 1 meter
- Breedte: max. 1,5 meter
- Lengte: max. 4 meter
Een noord-zuid oriëntatie van het bed wordt aanbevolen bij het neerleggen, omdat op deze manier het hele gebied van het bed voldoende licht krijgt. Markeer ter voorbereiding het gebied dat u uw bed wilt hebben. De maximale breedte van 1,5 meter is gekozen zodat het midden van het bed toch goed bereikbaar is voor het uitvoeren van beplantings- en onderhoudsmaatregelen. Het bed mag ook niet te smal of te hoog zijn, anders schuift de grond van de zijkanten af. Het uitgezette gebied wordt vervolgens ongeveer 25 centimeter diep uitgegraven. U kunt de gemaaid grasmat opzij leggen, deze wordt later gebruikt. Als laatste stap van de voorbereidingen wordt een gaas in de gegraven put geplaatst ter bescherming tegen woelmuizen. Het aanbrengen van laagjes kan nu beginnen.
Instructies voor het bouwen van heuvelbedden in een notendop:
- Het gewenste gebied uitzetten
- Graaf een kuil van ca. 25 cm diep
- Leg kippengaas neer voor bescherming
- Laag verschillende materialen
- Klop altijd alle lagen goed aan
Er zijn geen grenzen aan uw verbeeldingskracht bij het ontwerpen van uw heuvelbed. U kunt het bed onverhard laten, maar het heuvelbed kan ook aan de zijkanten worden bevestigd met stenen of hout.
Lijst van lagen van een heuvelbed
Het geheim van de vele voordelen van een heuvelbed ligt in de vijf verschillende lagen. De onderste laag wordt 40 centimeter hoog gesneden en het maaisel, d.w.z. takken en twijgen, wordt versneden. De volgende laag wordt gevormd door de grasmat die is ontstaan bij het graven van de put. Deze worden opgestapeld met de graskant naar beneden. Vervolgens een 20 centimeter hoge laag vochtige bladeren of stro. Maar tuinafval kan ook - pak gewoon wat er is. De volgende laag bestaat uit mest of jonge, weinig verrotte compost. Het is ongeveer 15 centimeter hoog opgestapeld. De bovenste 20 centimeter hoge laag van het heuvelbed bestaat uit tuingrond vermengd met rijpe compost.
De vijf lagen van de heuvelbedding in één oogopslag:
- 40 cm gehakte takken en twijgen
- graszoden van 15 cm
- 20 cm vochtig blad of stro
- 15 cm mest of jonge compost
- 20 cm tuinaarde en rijpe compost
Goede irrigatie voor het heuvelbed
Het is geen gemakkelijke taak om heuvelbedden op de juiste manier water te geven. Daar zijn twee redenen voor: het water stroomt snel over de zijkanten en de toplaag droogt snel uit door zijn losse structuur. Een goede manier om de watervoorziening van het bed te verzekeren, is door een regen- en waterbak op de top van het bed te hebben. Daarnaast kunnen rondom het bed kleinere holtes voor wateropslag worden gecreëerd. Professionals besproeien hun heuvelbed met slangen tussen de groenten. Een mulchlaag van bladeren of gemaaid gras kan ook de watertoevoer beveiligen, die beschermt tegen uitdroging.
Heuvelbedden goed bewateren in één oogopslag:
- Maak kuilen en goten om water op te slaan
- Irrigatie met slangen
- Mulchlaag beschermt tegen uitdrogen
Heuvelbed planten
Op uw heuvelbed kunt u in principe alles planten wat u maar wilt. Je moet er alleen voor zorgen dat het bed niet op alle plaatsen in dezelfde mate wordt verlicht door de zon en dat in het eerste jaar de meeste voedingsstoffen in het bed zitten, dat neemt in de loop van de jaren langzaam toe verbruiken. De vuistregel is daarom om bij het maken van een beplantingsplan rekening te houden met de zonnestralen en de verschillende voedingsbehoeften van de individuele groenten. Voorgegroeide planten zijn over het algemeen geschikt voor het heuvelbed, omdat zaden gemakkelijk wegspoelen op de nog losse grond en de schuine kanten van het bed.
Waar moet je op letten bij het planten van een heuvelbed?
- Blootstelling aan zonlicht
- Voedingsbehoeften van planten
- Aantal jaren gebruik
- Beter gekweekte planten dan zaden
U kunt meer tips krijgen over het planten van heuvelbedden van onze Beplantingsplan voor verhoogde bedden kopiëren. Op het heuvelbed gelden immers dezelfde omstandigheden als op het verhoogde bed, daarom kan hetzelfde worden gekweekt.
Welke groenten zijn geschikt voor het heuvelbed?
Welke groenten na het aanleggen van het heuvelbed worden verbouwd, hangt af van de voedingsbehoefte van de groenten. De meeste voedingsstoffen zijn het eerste jaar nog beschikbaar; daarom is het bed beplant met zogenaamde zware eters. Bijvoorbeeld tomaten (Solanum lycopersicum), Komkommer (Cucumis sativus), Pompoenen (Cucurbita), courgette (Cucurbita pepo subsp. pepo convar. giromontiina) evenals verschillende soorten kool zoals kool (Brassica oleracea var. hoofdletter), broccoli (Brassica oleracea var. cursief) of bloemkool (Brassica oleracea var. botrytis). In het verdere jaar volgen de middelste eters, d.w.z. groenten met een gemiddelde voedingsbehoefte. De vaardigheid Aardbeien (Fragaria), Biet (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. conditiva), Wortels (Daucus carota subsp. sativus), uien (Allium cepa), knoflook (Allium sativum) of Koolraap (Brassica oleracea var. gongylodes L.) zijn.
In de eerste twee jaar mag geen van beide op de heuvelbedding zijn spinazie (Spinacia oleracea) nog altijd salade (Lactuca) omdat deze planten te veel nitraat zouden opnemen. Vanaf het derde jaar worden op de heuvelbodem zwakke eters gekweekt. Deze omvatten bijvoorbeeld sla en spinazie, radijs (Raphanus sativus var. sativus), diverse peulvruchten zoals erwten (Pisum sativum) of Bonen (Phaseolus vulgaris) en diverse kruiden zoals dille (Anethum graveolens), Bernagie (Borago officinalis) of peterselie (Petroselinum crispum ssp. crispum). Na zes jaar zijn de meeste voedingsstoffen in het bed opgebruikt en is het tijd om aan een nieuwe te beginnen.
Tip:aardappelen (Solanum tuberosum) mag nooit op een heuvelbed worden geplant. Helaas vernietigen de planten de lagen van het bed.
Beplantingsplan voor het heuvelbed in één oogopslag:
- 1. Jaar: Zware eters zoals tomaten, courgette, pompoen, diverse koolsoorten
- 2. Jaar: Middelgrote eters zoals wortelen, aardbeien, koolrabi, uien, rode biet
- Vanaf de 3e Jaar: lage verbruikers zoals sla, bonen, erwten, radijs, spinazie, kruiden
- Het heuvelbed moet na 6 jaar worden vernieuwd
Het heuvelbed kan natuurlijk niet alleen gevuld worden met groenten, maar ook met bloemen of beide Gemengde cultuur geplant worden.
Permacultuur in de heuvelbedding
Heuvelbedden worden vaak gebruikt in permacultuurtuinen omdat ze veel principes van Permacultuur op zich: tuinafval kan worden gebruikt en gerecycled en groenten kunnen jarenlang worden geteeld zonder extra meststoffen. Extra grondbewerking is niet nodig. Dit is ook een belangrijk element bij het creëren van een heuvelbed volgens de principes van permacultuur Mulchen, die het bed beschermt tegen uitdroging en onkruid.
Voor- & nadelen van een heuvelbed
Heuvelbedden hebben veel voordelen: de heuvel vergroot het bebouwde areaal en er is meer zonnestraling. Daarnaast kan tuinafval worden gerecycled en worden planten van nature voorzien van voedingsstoffen. Een ander voordeel is dat de constructie eenvoudig is en dat er geen extra bouwmateriaal nodig is (anders dan gaas). Het rottingsproces binnenin verwarmt het bed en biedt zo betere groeiomstandigheden voor planten. Het verlengt ook de teeltfase. Daarbij komen nog de voedingsstoffen die door het rotten vrijkomen voor de planten. Dit alles leidt uiteindelijk tot hogere opbrengsten. Ook moet worden vermeld dat de verhoging het werken op het bed gemakkelijker maakt en dat u niet zo veel hoeft te bukken. Ook de nadelen van heuvelbedden mogen niet worden verhuld. Helaas vinden woelmuizen ideale huizen in heuvelbedden en verstoren ze de teelt van groenten. Ook de watervoorziening is met een heuvelbed niet eenvoudig. Bovendien moet de grond aan de zijkanten van het bed regelmatig worden bijgevuld, omdat de zijkanten de neiging hebben om eraf te glijden.
De voor- en nadelen van heuvelbedden op een rij:
De volgende tabel toont de voor- en nadelen van heuvelbedden.
| voordelen | nadeel |
|---|---|
| Recycling van restjes | Voles |
| Eenvoudig te bouwen | Water voorraad |
| Vergroot teeltoppervlak | Moet regelmatig worden opgestapeld |
| Hogere blootstelling aan zonlicht | |
| Opwarming van binnenuit | |
| Geen bemesting nodig | |
| Hogere opbrengsten door verlengde teeltfase | |
| Betere werkhoogte |
Een andere mogelijkheid, vergelijkbaar met het heuvelbed, om een bed te creëren is a Bieten zonder graven. Er hoeft niet gegraven te worden. We leggen je uit waar het over gaat en hoe je het aanpakt.
