Chlorose: bestrijdt gele bladeren op planten

Gele bladeren aan planten duiden op een ijzertekort. Onder de zogenaamde Vooral hortensia's, rozen en rododendrons komen veel voor bij chlorose.

Chlorose, ook wel bleken genoemd, is een veelvoorkomend verschijnsel bij planten als azalea's en hortensia's. Maar wat gebeurt er eigenlijk met deze ziekte? Chlorose is eigenlijk een tekort aan het groene pigment chlorofyl. Deze kleurstof is echter essentieel voor het voortbestaan ​​van elke plant, omdat hij wordt gebruikt om de energie van de zonnestralen op te vangen. Daarom moet chlorose altijd worden behandeld. De oorzaken van de ziekte kunnen nauwelijks diverser zijn. Dezelfde triggers voor bladziekte worden echter vaak gevonden in onze regio. Hier leest u waarom sommige planten ernstiger kunnen worden aangetast door chlorose en hoe u het probleem op korte en lange termijn onder controle kunt krijgen.

Herken chlorose

Het herkennen van chlorose is kinderspel! Als een blad niet genoeg van het groene pigment chlorofyl bevat, ziet het er in de herfst geel of soms rood uit. Maar chlorose hoeft niet altijd een slecht teken te zijn. Vaste planten breken in de herfst hun chlorofyl af en slaan de herwonnen voedingsstoffen op voor het volgende seizoen. Zelfs bij eenjarige planten hoeft chlorose niet slecht te zijn. Vooral oude bladeren die overschaduwd worden door veel nieuwe bladeren zijn overbodige ballast voor een plant. In deze bladeren wordt ook het chlorofyl afgebroken en de bladeren worden geel en vallen uiteindelijk af. Als de bladvergeling uit de hand loopt of nieuwe bladeren worden aangetast, dan is er sprake van een schadelijke chlorose. Als de oorzaak niet wordt aangepakt, kunnen de gele bladeren na verloop van tijd afsterven. In onze bodems is de oorzaak vaak een ijzertekort, maar een stikstoftekort leidt ook vaak tot de gevreesde verbleking. Als een van deze twee voedingsstoffen ontbreekt, kan er geen chlorofyl meer worden aangemaakt. Natuurlijk kan chlorose ook ontstaan ​​wanneer andere voedingselementen zoals boor of magnesium ontbreken, maar een dergelijk geval komt zelden voor.

Soorten chlorose

Helaas is niet alle chlorose gelijk gemaakt. Er zijn verschillende vormen van bladziekte, zoals piekchlorose of oppervlaktechlorose. Ondanks de verschillende chlorosen is het zelfs voor experts moeilijk om altijd de oorzaak correct te achterhalen. Daarom beperken we ons tot bladvergeling die goed te onderscheiden is. Als chlorose eerst optreedt in de jongere bladeren, ontbreekt meestal ijzer. Als de oude bladeren echter eerst geel worden, is dat een duidelijk teken van stikstofgebrek. In zeldzame gevallen verschijnen de chlorosen als een mozaïek op de bladeren. Dan is het vrijwel zeker een virus dat de plant heeft besmet. Helaas kunnen alleen rassen die resistent zijn tegen plantenvirussen helpen. Directe controle is niet mogelijk. Zoals je misschien hebt gemerkt tijdens het lezen van de tekst, is de meest voorkomende oorzaak van chlorose een gebrek aan voedingsstoffen. Er kan echter ook zogenaamde slecht weer chlorose optreden. Door bepaalde weersomstandigheden kunnen de wortels namelijk geen voedingsstoffen opnemen. Aanhoudende droogte kan leiden tot bladchlorose, omdat de wortels geen voedingsstoffen zoals magnesium en stikstof kunnen opnemen zonder water. Permanente wateroverlast en koude grond zijn echter net zo erg. Vooral bij de voedingsstof ijzer leiden druipnatte wortels tot verminderde ijzeropname en dus tot chlorose. Dit geldt vooral voor wijn.

Voorkom chlorose en ijzertekort

Omdat in Duitsland de oorzaak van chlorose vaak een ijzertekort is, zijn we bijzonder toegewijd aan dit onderwerp. Overigens is er in zeer weinig gevallen sprake van een echt ijzertekort. Bepaalde omstandigheden zorgen er eerder voor dat planten het aanwezige ijzer niet kunnen opnemen. De pH-waarde in de bodem heeft hier de grootste invloed. Als de waarde boven de 6,5 komt, wordt er steeds minder ijzer door de plant opgenomen. PH-waarden onder de 6 bevorderen daarentegen de ijzeropname en moeten dus worden nagestreefd in het geval van chlorose. Om deze reden moet u, als u chlorose heeft, eerst de pH van de grond meten. Als het vermoeden dat de grond te alkalisch is wordt bevestigd, helpt dat Epsomzout of Turf cadeaus. Bij het gebruik van Epsom-zout is het absoluut noodzakelijk dat de door de fabrikant opgegeven hoeveelheden worden nageleefd en wanneer turf wordt gebruikt, moet dit kalkvrij zijn. Het is echter niet zo dat alle planten met een pH-waarde boven de 6,5 last hebben van chlorose. Planten moeten namelijk zelf actief worden om ijzer op te nemen. Ze geven via de wortels organische zuren af ​​en nemen zo meer ijzer op. Sommige planten zoals citrus en rododendron zijn hier gewoon niet zo goed in als andere planten. Overigens kunnen zelfs variëteiten van een plantensoort qua ijzeropname sterk verschillen. Als je grote problemen hebt met chlorose, kunnen naast het veranderen van de pH-waarde ook andere preventieve en langdurige maatregelen worden genomen:

• Regelmatig water geven als het droog is (het is essentieel om de hele kluit te bevochtigen)
• Kalktoevoegingen verslechteren de ijzeropname (zeer hard kraanwater is ook slecht)
• Als de grond drassig is, werk dan compost in de grond, zodat de wortels beter van lucht worden voorzien
• IJzergebrek komt vaker voor in aangekochte substraten, natuurlijke grond heeft meestal een rijke ijzervoorraad

Chlorose en ziekte: behandelen en bestrijden

Het bestrijden van chlorose is niet zo moeilijk. Als je al hebt kunnen uitsluiten dat de pH-waarde de oorzaak is van het bleekprobleem, kan er echt sprake zijn van een ijzertekort. Dit gebeurt vaak bij het kweken van tomaten en rozen in potten. Het is nogal irrelevant welke voedingsstof echt verantwoordelijk is voor de chlorose. Want meestal wordt het gebrek aan voedingsstoffen gecompenseerd met een meststof die alle belangrijke voedingsstoffen bevat. Bij het kiezen van een meststof moet je echter niet alleen naar de prijs kijken. Goedkope supermarktmeststoffen bevatten meestal alleen de belangrijkste voedingsstoffen zoals stikstof, fosfaat en kalium. Zorg ervoor dat de meststof ook alle zogenaamde micronutriënten bevat, waaronder: ijzer, mangaan, koper, zink, borium en molybdeen. Naast de essentiële sporenelementen bevat een goede meststof ook een heel specifieke vorm van ijzer, het chelaat. Een chelaat omhult de ijzermoleculen in de bodem, waardoor de planten het ijzer veel beter kunnen opnemen. Dit mechanisme is overigens ontleend aan de natuur. Zoete grassen zoals tarwe, maïs en rijst kunnen zelf zogenaamde chelatoren vormen in hun wortels. Hierdoor hebben deze planten vaak minder last van ijzertekort. Bladbemesting is een bijzonder snelle oplossing om chlorose aan te pakken. Door de bladbemesting worden de voedingsstoffen direct opgenomen en kunnen ze worden gebruikt. Maar wees voorzichtig: IJzer met chelaat mag niet worden gebruikt bij het bemesten van de bladeren, omdat dit de bladeren kan beschadigen. Daarom is het beter om speciale bladmeststoffen te gebruiken. Wanhoop alstublieft niet als de toch al gele bladeren eraf vallen of afsterven. Helaas is chlorose niet altijd ongedaan te maken. Maar zolang de nieuwe bladeren weelderig groen zijn, is alles in het spreekwoordelijke groene gebied.

De volgende producten hebben zich in onze tuin bewezen:

• Rozenmest: HHoogwaardige speciale langdurige meststofdat het blad groen door 2% magnesiumoxide en ijzerdragers.
• Tomatenmeststof: hoogwaardige speciale langdurige meststof, de voor lekker, gezond fruit en een rijke oogst zorgt.

Vind jij specifiek leuk Herkennen en behandelen van chlorose bij geraniums lees je in ons speciale artikel.