Stokrozen: locatie, verzorging & vermeerdering

Wanneer stokrozen planten? Hoe kun je stokrozen zaaien en waar moet je op letten bij het snijden? De beste soorten en tips voor het verzorgen van stokrozen.

Midden in de zomer bloeien de bij-vriendelijke en torenhoge stokrozen in vele felle kleuren en sieren onze balkons, huismuren of tuinhekken met hun grote bloemen. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, behoort de stokroos niet tot de rozenfamilie (Rosaceae) en heeft ook grote visuele verschillen met de soort van het geslacht roze Aan. Als je iets weet over planten, verzorgen en de verscheidenheid aan variëteiten van de rozen wil leren, vind je in ons speciale artikel over deze bloemenkoningin.

Stokrozen: bloeitijd, herkomst en kenmerken

stokrozen (Alcea) zijn bloeiende vaste planten en vormen een eigen geslacht in de Malvefamilie (Malvaceae). De oude tuinmallows komen oorspronkelijk uit het Oosten. Ook zij voelen zich al lang thuis in Europa. Hun bijzondere kenmerk is hun lengte. Stokrozen kunnen tot 3 m hoog worden en worden vaak achterin vaste planten of op huismuren geplant. Zo komen ze tot hun recht.

Stokrozen zijn meestal tweejarig, maar kunnen op gunstige locaties ook meerjarig zijn. Als ze elk jaar opnieuw worden gezaaid, kun je jaar na jaar hun prachtige bloemen zien. In het eerste jaar wordt alleen de bladrozet gevormd, waaruit in het tweede jaar een sterke, nauwelijks vertakte stengel met talrijke bloemaren groeit. De stengel en de gelobde, circa 15 cm grote bladeren van de stokrozen zijn lichtgroen van kleur en hebben grove haren. De bloeiperiode van de stokrozen duurt van juli tot september. Er is een grote verscheidenheid aan stokroossoorten en variëteiten, waarvan de bloemen in veel verschillende kleuren verschijnen en ongevuld of dubbel kunnen zijn. Waarschijnlijk de bekendste en meest voorkomende stokroossoort is de gewone stokroos (Alcea rosea). Het wordt ook wel boerenroos, stokroos of tuinmallow genoemd.

Tip: De stokroossoort Alcea rosea en Alcea ficifolia zijn tweejarig in plaats van meerjarig. Ficifolia-hybriden daarentegen zijn uit Alcea ficifolia en Alcea rosea (Alcea x ficifolia) ouder dan twee jaar.

Stokroosvariëteiten

Populaire variëteiten van de gewone stokroos zijn: Alcea rosea 'Nigra' met dieprode, bijna zwart uitziende bloemen en Alcea rosea 'Pleniflora', die verkrijgbaar is in veel felle kleuren zoals geel, donkerroze of rood en waarvan de bloemen tot de rand vol staan. Beide soorten bereiken een hoogte van ongeveer 2 tot 2,5 m.

Een minder bekende soort stokroos is de bleke stokroos (Alcea pallida), ook wel Balkanstokroos genoemd. Hij wordt 1,8 tot 2,5 m hoog en heeft heerlijk geurende bloemen in pastelroze tot 10 cm groot. Hun bloeiperiode duurt van mei tot oktober en is daarom extreem lang. De bleke stokroos is zeer onderhoudsvriendelijk en bestand tegen droogte en kaasjeskruid.

De rassen 'Mars Magic' en 'Polarstar' uit de Alcea rosea Spotlight-serie. Ze bereiken een hoogte van 1,6 tot 1,8 m en vormen grote, komvormige bloemen in vurig rood of wit met een geel centrum. Ze hebben een speciaal effect op lange afstand in het vaste plantenbed.

tip: De bloemen van de dubbele stokrozen zijn minder bijvriendelijk dan de enkelvoudige bloemen.

Stokrozen planten

Stokrozen kunnen ofwel als voorgegroeide jonge planten in gespecialiseerde tuinwinkels worden gekocht en vervolgens direct op de gewenste plek in de tuin worden geplant, of ze kunnen worden gezaaid. Naast het juiste moment om te zaaien speelt de locatiekeuze een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de vaste planten.

Wanneer stokrozen planten?

De stokrooszaden kunnen vanaf mei of juni worden gezaaid. Stokrozen kunnen echter ook tot ver in de herfst worden gezaaid. Ook het planten van voortijdige stokrozen uit de handel kan vanaf mei worden uitgevoerd. Als de stokrozen dicht in een bed zijn gezaaid, moeten ze voor het begin van de winter klaar zijn De beoogde plaats in de tuin of het vaste plantenbed moet worden verplant zodat ze zich het volgende voorjaar goed kunnen ontwikkelen kan.

Wat is de perfecte locatie voor stokrozen?

Stokrozen voelen zich thuis op warme, zonnige plekken in de tuin of op het balkon. Ze geven de voorkeur aan een voedselrijke en goed doorlatende, droge tot matig vochtige grond. Als de grond in uw tuin niet voldoende aan deze eisen voldoet, is het raadzaam hoogwaardige potgrond te gebruiken, zoals die van ons Plantura biologische potgrond, gebruiken. De standplaats moet ook zo goed mogelijk worden beschermd tegen de wind, omdat de stelen van de stokrozen gemakkelijk kunnen breken door hun hoogte in de wind. Stokrozen die aan de wind zijn blootgesteld, moeten tijdig worden vastgebonden aan een houten stok of iets dergelijks om beschadiging te voorkomen.

Zo plant je stokrozen in het bed

Stokrooszaden kunnen van mei tot laat in de zomer op een los, fijn kruimelig zaaibed in de tuin worden gezaaid. Voor een beter kiemsucces op zeer zanderige of zeer zware tuingronden, moet de bovenste grondlaag worden bedekt met een zaadgrond zoals de onze Plantura biologische kruiden- en zaadcompost vermengd zijn. Plaats vervolgens 2 tot 3 zaden in kleine holtes op een afstand van 5 tot 10 cm. Omdat stokrozen donkere kiemen zijn, moeten de zaden bedekt zijn met een ongeveer 2 cm dikke laag substraat. De zaden ontkiemen binnen 2 tot 3 weken en ontwikkelen zich geleidelijk tot sterke jonge planten. Nu moeten ze voorzichtig worden opgegraven en opnieuw worden geplant op de beoogde plek in de tuin. Zorg voor voldoende plantafstand van 50 tot 60 cm tussen de afzonderlijke stokrozen. In het eerste jaar vormt zich op de jonge planten alleen een bladrozet, waaruit in het tweede jaar een stengel met talrijke bloemen naar boven groeit.

Tip: Als alternatief voor het opkweken van de jonge planten in een zaaibed kunnen de zaden ook direct in het bloembed worden gezaaid.

Stokrozen planten in de kuip

Stokrozen kunnen ook goed in de kuip op het balkon of terras worden bewaard. Door zijn slanke, hoge groei is de stokroos zeer ruimtebesparend en daarom bijzonder geschikt voor kleinere balkons. Stokrozen vormen penwortels, daarom moet u bij het kiezen van een geschikte plantenbak op voldoende hoogte letten. Bovendien moet de emmer een afvoergat hebben, omdat wateroverlast moet worden vermeden. Vul het met een geschikte ondergrond zoals de onze Plantura biologische potgrond. Om de doorlaatbaarheid van de ondergrond te vergroten, kan een beetje zand worden toegevoegd. Vervolgens worden, zoals hierboven beschreven, 2 tot 3 zaden in kleine holtes geplaatst met een onderlinge afstand van ongeveer 50 cm en plat bedekt met substraat.

Stokroosverzorging

Stokrozen zijn heel gemakkelijk te verzorgen en hebben geen speciale verzorging nodig naast regelmatig water geven, af en toe bemesten en snoeien in de herfst. Op winderige locaties kan het nodig zijn om het aan een houten stok te binden om het handvat te beschermen tegen schade veroorzaakt door de effecten van de wind.

Stokrozen snijden

Als de stokrozen zijn uitgebloeid, moeten de stelen worden teruggesnoeid tot ongeveer 10 cm boven de grond. Als het snoeien direct na het verwelken van de bloem wordt uitgevoerd, kan dit in het volgende jaar zelfs leiden tot een nieuwe bloem. Als het doel echter is om zaden te verkrijgen, mogen de stokrozen pas worden gesneden nadat de zaden zijn gerijpt.

Stokrozen bemesten en water geven

Vooral de eerste weken na het zaaien is het belangrijk dat de bodemvochtigheid zo constant mogelijk is, zodat de zaden goed kunnen ontkiemen. Jonge planten moeten ook regelmatig worden bewaterd, zodat ze zich goed kunnen ontwikkelen. In de zomer moet de grond rond de stokrozen minimaal vochtig worden gehouden. Door de grond af te dekken met een lichte laag mulch, kun je het vocht langer in de grond houden.

In het tweede jaar kijken de stokrozen ook uit naar de voorjaarsbemesting. De onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische bloemenmest heel goed. Als alternatief kan voedingsrijke organische compost worden gebruikt.

Stokrozen vermeerderen

Stokrozen planten zich vanzelf voort als je wacht tot de zaden klaar zijn om de stengels in te korten. De rijpe zaden vallen op de grond en ontkiemen onder gunstige omstandigheden in hetzelfde jaar of het volgende jaar en groeien uit tot nieuwe stokrozen.

Stokrozen zaaien: vermeerdering door zaden

Als je de voortplanting beter wilt beheersen, kun je de rijpe, bruine zaden in de Oogst in de nazomer en daarna in de herfst of in de vroege zomer zoals hierboven beschreven gericht zaaien. Als de zaden niet direct gezaaid moeten worden, is het belangrijk om ze eerst te drogen en daarna in een donkere bak te bewaren. Deze container mag niet luchtdicht zijn, anders kan er schimmel ontstaan.

Tip: Stokrooszaden worden vaak aangetast door de stokspitsmuis met lange neus (een snuitkever). Hij boort gaatjes in ongeopende bloemknoppen en legt daar eieren in. De zaden bevatten dan larven en zijn doof, dus onbruikbaar. Het is daarom belangrijk om de zaden te controleren op gaten voordat u ze opbergt.

Stokrozen in winterslaap: zijn stokrozen winterhard?

De tweejarige stokrozen zijn winterhard en hebben bij ons geen winterbescherming nodig. De bovengrondse plantendelen van stokrozen sterven na de bloei in het koude seizoen af ​​en kunnen worden ingekort. Bij zeer lage temperaturen kunt u ter bescherming tegen vorst een laag blad of dennentakken over de stokrozen leggen. Deze maatregel is vooral aan te raden voor jonge planten.

Stokroosziekten en plagen

Malves die te dicht bij elkaar staan, worden vaak aangevallen door een stokroosziekte die malveroest wordt genoemd. Vooral de stokroosbladeren worden aangetast. De schimmelaantasting is te herkennen aan gele vlekken en roestrode puisten op de bladoppervlakken. Zodra een besmet blad wordt gezien, dient dit direct uit de plant te worden gehaald en bij het restafval te worden gedeponeerd om verdere verspreiding te voorkomen.

Een andere schimmelziekte bij stokrozen is verwelkingsziekte (Phoma). In het geval van een aanval door de overeenkomstige schimmel, beginnen de stokrozen van onderaf te verwelken. De oudste bladeren worden het eerst aangetast en verkleuren bruin aan de bladranden. De verkleuring neemt toe naar het midden toe en de aangetaste gebieden worden zwart. Aangezien deze plaatsen schimmelsporen bevatten die zich naar andere planten kunnen verspreiden, moeten de planten worden overwogen Graaf hem meteen helemaal op en deponeer hem bij het restafval en vervang de grond rond de plant.

De volgende plagen veroorzaken schade aan stokrozen:

• Stokspitsmuis met lange neus (Rhopalapion longirostre): De snuitkever boort gaten in de bloemknoppen en legt er eieren in; de zaden bevatten later larven en zijn onbruikbaar.
• Kaasjeskruidkever (Podagrica fuscicornis): De kever komt vaak voor als de grond te droog is en boort gaten, vooral in de stengels van de stokrozen; In deze gaten legt hij zijn eieren, waaruit larven komen, die vervolgens plantenweefsel opeten en daarmee de plant beschadigen.
• Vooral in het voorjaar zijn er meer bladluizen (Aphidina) en slakken die het sap van de stokrozen opzuigen of beschadigen.

Bent u geïnteresseerd in andere bijvriendelijke plantensoorten voor uw vaste plantenbed, lees dan ons speciale artikel over bijvriendelijke vaste planten verdere suggesties vinden.