de dille (Anethum graveolens) heeft een lange geschiedenis als specerij. We laten zien hoe het na de oogst kan worden bewaard en gebruikt.
Dille: oogst op de juiste manier
De grootste interesse in dille bestaat op zijn jonge shoot-tips. Deze kunnen in de gehele teelt continu worden geoogst tot de bloei (mei-oktober). Door de bloei, die verschijnt afhankelijk van de zaaidatum, verliest het komkommerkruid merkbaar zijn aroma-intensiteit.
De scheutpunten worden eenvoudig afgesneden met een lengte van ongeveer 15 cm. Vanaf een hoogte van ongeveer 30 cm kun je overwegen om de hele plant te oogsten voordat deze gaat bloeien. Omdat dille maximaal negen weken nodig heeft om te bloeien, moet hij meerdere keren worden gezaaid met tussenpozen van ongeveer vier weken. Dit zorgt voor een constante aanvoer van verse, smaakvolle dille. Je kunt het komkommerkruid ook gewoon laten bloeien en de bloeiwijzen of zaden gebruiken.
Dille: goed bewaren
Het vers geoogste gebruik levert natuurlijk altijd de beste en meest intense smaakbeleving op. Maar er zijn ook manieren om dille relatief lang houdbaar en langer bruikbaar te houden zonder veel aroma te verliezen. Indien bewaard rond het vriespunt met relatief hoge luchtvochtigheid, kan het komkommerkruid nog drie weken na de oogst worden gebruikt. Je kunt de verse scheuttips ook direct na het oogsten invriezen en er zo nodig weer op terugkomen. Zoals bij bijna alle kruiden kunnen ook de geoogste scheuten gedroogd worden. Aan de lucht gedroogd bij weinig licht, verliest het kruid weinig van zijn aroma en kan het tot een jaar lang met dezelfde intensiteit worden gebruikt voor kruiden.
Gebruik van de dille
Dille is ideaal voor het verfijnen van elk visgerecht. Het is net zo geschikt voor vleesgerechten als voor verschillende sauzen en dressings. Dille lijkt een alleskunner in de keuken. En echte ingelegde komkommers zonder dille zouden gewoon een slechte imitatie zijn van het traditionele origineel. Overigens kunnen de bloeiwijzen ook gebruikt worden om de ingelegde komkommers op smaak te brengen. Een thee gemaakt van de toppen van de dillescheuten geeft verlichting bij maag- en spijsverteringsproblemen. Uit de eetbare zaden kan door distillatie olie worden gewonnen. Het is ook mogelijk om de zaden in water te weken - dan zou je een dillewater hebben gemaakt. Zowel dille-olie als water zijn twee oude huismiddeltjes voor verschillende kwalen waar onder meer Paracelsus in de late middeleeuwen bij zwoer.
Wist je dat niet alle kruiden even goed met elkaar overweg kunnen? In ons overzicht kom je erachter welke kruiden gaan samen? - en welke niet.
