Kerriekruid: de mediterrane underdog

Currykruid is niet erg bekend in dit land. We hebben alles wat je moet weten over kerriekruiden op een rijtje gezet.

Het kerriekruid (Helichrysum italicum) behoort tot de madeliefjesfamilie (Asteraceae) en de naam van dit keukenkruid zegt het al: dankzij de essentiële oliën zorgen de naaldvormige oliën ervoor De madeliefjesfamilie heeft een kenmerkende geur die doet denken aan de beroemde kerriepoeder en kruidenmix herinneren. Het kerriekruid zelf zit echter niet in het gelijknamige kruidenmengsel. De geur van het kerriekruid is bijzonder intens na een regenbui. De composieten vinden hun oorsprong in het Middellandse Zeegebied. Het natuurlijke verspreidingsgebied strekt zich uit van Zuid-Europa, over de Bosporus naar het noorden en westen van Afrika. Hier in Centraal-Europa is het overblijvende kruid nog niet zo lang bekend. Het heeft een grote sierwaarde vanwege het zilvergrijze blad en de gele bloemen die het van juni tot september sieren. Naast de smaak die het kerriekruid in de keuken brengt, kan het zelfs nuttig zijn als geneeskrachtig kruid. Hier laten we je zien hoe dit onderhoudsvriendelijke kruid het beste groeit in je eigen tuin!

Synoniemen: Italiaanse strobloem

Kerriekruid: kweken in eigen tuin

Plaats

Kerriekruid - ook wel bekend als de Italiaanse strobloem - houdt van zonnig. Daarom geeft hij de voorkeur aan een zonnige tot volle zon standplaats. De eisen aan de bodem zijn zeer laag. Het kruid groeit zonder problemen op gronden met een laag humusgehalte - mits een goede waterdoorstroming. Wateroverlast moet worden vermeden bij de teelt van het kerriekruid. Als de grond in uw eigen tuin te leem en dus te waterig is, kunt u helpen met het inbrengen van zand. Een doorlatende kruidenbodem zoals onze veenvrije Plantura is ideaal Biologische kruiden & zaaigrond.

In principe kunnen kerriekruiden ook in potten gekweekt worden. Maar je moet het vat kiezen dat groot genoeg is. De groenblijvende onderheester groeit zeer bossig en bereikt een hoogte tot 70 cm. Dienovereenkomstig moet het worden voorzien van water en voedingsstoffen. Bij een groter containervolume bij het kweken in een pot is dit meestal makkelijker, prettiger en tegelijkertijd meer kansrijk. Wil je nu kerriekruiden in je tuin planten? Bekijk dan onze instructies voor: Teelt van kerriekruid Verleden!

Vermenigvuldigen

In de handel worden veelal kant-en-klare kerriekruiden aangeboden. Af en toe kun je echter ook zaden vinden om smaak toe te voegen Zelf kerriekruid vermeerderen. Zoals bij veel mediterrane kruiden is het ook voor het kerriekruid aan te raden om vanaf half februari jonge plantjes op een warme plaats op een lichte vensterbank te laten groeien. Omstandigheden met veel licht en minimaal 18°C ​​zijn ideaal voor de lichtkiem. Het duurt ongeveer 10 tot 14 dagen voordat de eerste zaailingen zichtbaar worden. De jonge planten mogen echter pas na de ijsheiligen half mei in het bed worden gezet, zodra er geen vorstgevaar meer is. Ondertussen worden de sierlijke zaailingen geïsoleerd en omgeprikt - dit zorgt ervoor dat de planten krachtiger en mooier groeien. De Italiaanse strobloem kan in de zomer ook uit stekken worden vermeerderd. De scheuten die als stek worden gebruikt, mogen geen bloemen of bloemknoppen hebben. Dat zou het succes van rooten verminderen. Het duurt ongeveer vier weken voordat de stekken wortel schieten.

Water geven en bemesten

De mediterrane wortels worden ook weerspiegeld in de waterbehoefte van het kerriekruid. Zo kan hij langere periodes van droogte overleven met zuinige watergift. Vooral bij het kweken in potten moet er echter op worden gelet dat de kluit van het kruid niet te droog wordt. Dus moet vooral op warme dagen worden gegoten - bij voorkeur in de ochtend- of avonduren en het is beter om iets vaker iets minder water te geven dan bij het besproeien van de helft van de tuin overstroming. Ook wateroverlast moet in ieder geval worden vermeden.

Als het kerriekruid alleen als eenjarige wordt gekweekt, komt het zonder extra mest het jaar goed door. Als het kruid echter moet worden overwinterd, moeten er extra voedingsstoffen worden toegevoegd. Als de Italiaanse immortelle in het tweede teeltjaar na de winter weer een plekje in het bed vindt, is het aan te raden om iets voornamelijk organische organische mest te gebruiken zoals onze Plantura Organische universele meststof werk in de grond bij het voorbereiden van het plantbed. Ook in de potcultuur is het raadzaam om het kruid in het voorjaar te verpotten en te mengen met een lading vers substraat Organische universele meststof gelukkig maken. Dat is ruim voldoende voor de voldoende aanvoer van het kerriekruid.

Verzorgen en overwinteren

Het kerriekruid is min of meer winterhard. Maar je moet aan de veilige kant blijven en de madeliefjesfamilie door de winter brengen, beschermd tegen vorst. Potplanten kunnen het beste op een vorstvrije maar lichte plaats staan. Een wintertuin zou ideaal zijn. Exemplaren in het bed kunnen eenvoudig worden afgedekt met rijst, bladeren of vlies om ze te beschermen.
Meer informatie over goede zorg vindt u op: Currykruiden verzorgen: schenken, snijden, overwinteren.

Kerriekruid: soorten en ondersoorten

De variëteit aan currykruiden is praktisch onbestaande. Het kruid is simpelweg nog te onbekend, zodat het voor de veredelaars nog niet de moeite waard is om de Italiaanse strobloem in uitgebreid kweekwerk aan te pakken. echter gehoord Helichrysum italicum tot een geslacht met meer dan 600 soorten. Daarnaast brengen zes ondersoorten een beetje natuurlijke variatie in de wereld van het kerriekruid.

• Helichrysum italicum subsp. italicum: gemeenschappelijk kerriekruid dat in het gehele natuurlijke verspreidingsgebied te vinden is.
• Helichrysum italicum subsp. microphyllum: Mircophyllum betekent kleinbladig; dus een ondersoort die opvalt door zijn bijzonder kleine naaldvormige bladeren.
• Helichrysum italicum subsp. serotine: zogenaamde dwergcurrystruik; Ondersoort waaruit bonsaiplanten goed kunnen worden gekweekt.

De top drie ondersoorten zijn bekend en zijn te vinden in speciaalzaken - meestal als planten. De drie ondersoorten zijn minder bekend en wijdverbreid Helichrysum italicum abonnement. picardii, Helichrysum italicum abonnement. pseudolitoreum en Helichrysum italicum abonnement. siculum.

Kerriekruid: goed oogsten en bewaren

Oogsten

Van groot belang zijn de bladeren van het kerriekruid, dat een hoog gehalte aan essentiële oliën bevat. Deze kun je het beste oogsten door hele scheuten af ​​te snijden. Dit vervangt ook het vormsnoeisel, want aangezien het kerriekruid een onderheester is die in het onderste deel verhoutt, moet het regelmatig worden gesneden. Dit voorkomt dat het verhoute deel van de plant, waarin geen aromatische bladeren meer zitten, te dik wordt. Om de beste opbrengst in de intensiteit van de essentiële oliën te bereiken, moet men vóór de energieverslindende bloei oogsten. Voor een koude reliever-thee kunnen echter ook de bloemen van de Italiaanse immortelle interessant zijn. Deze worden vervolgens geoogst voordat ze uitdrogen.

Opslaan

Kruiden kun je natuurlijk het beste vers geoogst gebruiken. Maar ook in de herfst en winter wil je niet zonder de kruiden uit je eigen tuin. Zo is het ook met het kerriekruid, dat qua smaak en aroma goed te bewaren is.

• Currykruid drogen: deze manier van bewaren is niet aan te raden. Bij het drogen gaan te veel essentiële oliën verloren.
• Currykruid invriezen: Het invriezen van de Italiaanse strobloem is een geweldige manier om het langer houdbaar te maken. Maar de bladeren moeten in hun geheel worden ingevroren tijdens de shoot en niet van tevoren worden gesneden.
• Kerriekool inmaken: Kerriekool kan ook in olie geweekt worden en geeft dan zijn smaak af aan de olie. Ook hier worden de hele takken gebruikt.

Currykruid: ingrediënten en hoe het te gebruiken in de keuken

Het kerriekruid dankt zijn naam aan de smaak die doet denken aan het kerriepoeder. Het kruid zelf maakt geen deel uit van het bekende kruidenmengsel van kurkuma, koriander, komijn en peper. Het kruid is net zo veelzijdig in de keuken voor rijst- en pastagerechten of vleesgerechten met lam of gevogelte. De naaldachtige bladeren kunnen op de scheuten worden gesneden of gekookt. De hele scheuten moeten voor consumptie worden verwijderd. Als ze worden gegeten, kan maagklachten optreden. Bij het hakken van de bladeren is het nadeel dat een bittere smaak zich snel laat gelden. Daarom vries je de hele scheuten in en hak je ze niet van tevoren fijn.

De oude Grieken en Romeinen wisten al van de geneeskracht van het kerriekruid. En zelfs vandaag de dag wordt de Italiaanse immortelle nog steeds gebruikt voor wondgenezing, als antibacterieel en ontstekingsremmend middel of voor huidproblemen. De bloemen van het als thee doordrenkte kerriekruid zijn bijvoorbeeld heilzaam bij verkoudheid. Pure olie van het kerriekruid - de zogenaamde immortelle-olie - kan worden verkregen door destillatie, die kan worden ingewreven tegen kneuzingen en verstuikingen. De olie mag echter in geen geval worden geconsumeerd, omdat dit tot vergiftigingsverschijnselen kan leiden. Anders kan het kerriekruid zonder aarzeling worden gebruikt en is het ook onschadelijk voor geliefde viervoeters zoals katten, honden en cavia's.