Bestrijd, herken en voorkom wolluis

Mealybugs zijn hinderlijk, vooral op kamerplanten zoals orchideeën en cactussen. Lees hier hoe u wolluis het beste kunt bestrijden.

Echt niemand is blij om de kleine diertjes op hun geliefde planten te vinden. Hieronder hebben we voor u samengevat hoe u wolluis (Pseudococcidae) het gemakkelijkst kunt herkennen, voorkomen en welke middelen u helpen deze te bestrijden.

Mealybugs zijn typische plagen binnenshuis op kamerplanten. Ze worden ook wel "kasluizen" genoemd omdat ze zich gemakkelijk kunnen vermenigvuldigen en in een gunstig klimaat in huiskamers, serres en kassen grote schade kunnen aanrichten. Geen wonder dat hobbytuiniers terecht alarm slaan als ze deze kleine witte diertjes ontdekken. Maar maak je geen zorgen, met onze tips en trucs heb je de pest snel onder de knie en kunnen je planten toekomstige wolluisaanvallen ongedeerd overleven. Overigens: wolluizen komen ook buiten voor, bijvoorbeeld op beuken, appels en esdoorns - zij het met een veel lager schadepotentieel.

Wolluizen: gezocht poster

De familie Pseudococciae omvat ongeveer 1000 verschillende soorten. De leden van deze families worden wolluizen of wolluizen genoemd. In Duitsland worden er slechts 65 beschouwd als relevante plantenplagen. Een veel voorkomende vertegenwoordiger - vooral bij sierplanten in huis - is de citrusvlinder (Planococcus citroen). De vrouwelijke luizen kunnen aanzienlijke afmetingen van een halve centimeter bereiken, terwijl de mannetjes aanzienlijk kleiner zijn. Het bijzondere aan deze soort is dat sommige ook in het wortelgebied van planten leven. Daar wordt een plaag vaak pas veel later ontdekt en blijkt de bestrijding dan lastig. Bovendien heeft de citrusuitstrijkluis een aanzienlijk voortplantingspotentieel. Volwassen vrouwtjes leggen vele honderden eieren, die worden beschermd door een waslaag. De eerste kleine en behendige wolluizen kunnen al na twee dagen uitkomen, maar vaak pas later.

Wolluis herkennen: plagen op orchideeën & Co.

De wolluis is een vertegenwoordiger van de plantenluizen (Sternorrhyncha), die zeer speciale optische kenmerken heeft. Naast de witte waslaag hebben veel geslachten en soorten ook min of meer uitgesproken witte draden op het lichaam. Als u een plaag op uw planten aantreft die aan deze beschrijving voldoet, moeten het vrijwel onvermijdelijk wolluis zijn. Net als andere plantenluizen zuigen ze het energierijke sap uit het floëem van de plant en verzwakken het daardoor. Daarnaast geeft deze luizenfamilie honingdauw af, waarop zogenaamde roetdauw kan ontstaan, die vervolgens de fotosynthese van de plant verstoort. Daarnaast laten wolluizen witte, vette resten achter op planten en potten die echt niet mooi zijn om naar te kijken.

Vooral kamerplanten houden van vetplanten, Cactussen en Orchideeën deed het met de luis. Maar fruitbomen zoals de appelboom of de Douglas-spar kan worden aangevallen door verschillende soorten wolluizen. De identificatie van de boosdoener is heel eenvoudig: de luizen, bedekt met een witte waslaag, verschuilen zich graag onder de bladeren of in bladoksels. Af en toe zijn wolluizen ook te vinden op de wortelhals, vooral bij cactussen. Maar ook bloeiende tuinbewoners blijven niet gespaard van de wolluis. Meer informatie over de Bestrijding van wolluis op hortensia's kom hier.

Voorkom wolluis in huis en tuin

De wolluis wordt vaak binnenshuis geïntroduceerd via aangetaste kamerplanten. Daarom moet je bij het kopen van planten altijd goed naar de plant kijken. Als individuele planten in de stand besmet zijn, moet u ook met uw handen van de andere planten afblijven. Deze kunnen immers al eieren bevatten die met het blote oog niet altijd gemakkelijk te herkennen zijn. Met een dergelijke aanpak kunt u de kans op een besmetting met wolluis aanzienlijk verkleinen.
In het wild daarentegen kunnen wolluizen zich vrijwel ongehinderd verspreiden en hoef je dus alleen de natuurlijke vijanden van de wolluis te bedwingen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de gaasvlieglarve, die absoluut geen probleem heeft met de witte waslaag van de wolluis. Om deze reden raden we over het algemeen aan om de huistuin te cultiveren die zacht is voor nuttige insecten.

Tip: volwassen Lacewing voeden zich voornamelijk met stuifmeel, nectar en honingdauw. Zij en hun larven, bekend als "bladluisleeuwen", komen vooral voor waar veel bloemen zijn en ook enkele bladluizen. Dat Een bloemenweide maken als leefgebied voor met name luizen en kantvliegen, beschermt het je hele huistuin, omdat het altijd zo is hongerige gaasvlieglarven zijn aanwezig wanneer wolluizen uw sierplanten of fruitbomen aanvallen wil.

Vecht tegen wolluizen

In ieder geval moeten wolluizen binnenshuis worden bestreden, omdat ze niet alleen de plant ernstig verzwakken, maar ook schimmelziekten en plantenvirussen op de plant kunnen overbrengen. Als een van uw kamerplanten besmet is met wolluis, moet u deze zeker in "quarantaine" plaatsen en scheiden van de rest van uw kamerplanten. Daar kun je de planten ongehinderd behandelen zonder ook de andere planten te besmetten. In het veld is bestrijding vaak niet nodig als bestaande nuttige insecten de plaag reguleren.

Bestrijd wolluis biologisch

Neemsupplementen: Door zijn waslaag heeft de wolluis een enorm voordeel ten opzichte van andere soorten luizen. Veel biologische middelen zoals neem en preparaten met de natuurlijke werkzame stof pyrethrum kunnen de waslaag niet binnendringen. Het actieve ingrediënt azadirachtin, dat wordt aangetroffen in neemproducten zoals de Plantura biologische ongediertevrije neem is ingesloten, dringt zelfs niet door het witte pantser heen. Het wordt door de bladeren opgenomen en systemisch door de plant verdeeld. De wolluizen nemen vervolgens het dodelijke actieve ingrediënt op wanneer ze het sap opzuigen. De Plantura biologische plaagvrije Neem is niet alleen makkelijk in gebruik, maar werkt ook tegen wolluis en tal van andere plagen. Bovendien is het preparaat niet gevaarlijk voor bijen en kan daarom zonder aarzelen worden toegepast in bijvriendelijke tuinen.

Petroleum: Daarnaast kunnen wolluis effectief bestreden worden met biologische middelen op basis van paraffineolie. De paraffineolie omringt de wolluizen met een dunne oliefilm, die het ongedierte verstikt. Zelfs als het product zeer effectief is, heeft het één groot nadeel: sommige planten kunnen de behandeling niet verdragen. Probeer daarom altijd eerst de behandeling op een deel van de plant. Het product mag in ieder geval niet in direct zonlicht worden gebruikt, anders kunnen er snel brandwonden ontstaan.

Gunstige insecten: De wolluis heeft echter ook natuurlijke tegenstanders, bijvoorbeeld het Australische lieveheersbeestje (Cryptolaemus montrouzieri). Deze zwart-roodbruine nuttige insecten en hun witte larven verslinden wolluis in grote hoeveelheden. Bedrijven die gespecialiseerd zijn in biologische gewasbescherming bieden deze bijzondere lieveheersbeestjes als volwassen dier of larve aan voor toepassing op aangetaste planten.

Tip: Gebruik geen sprays of huidproducten tegelijk met heilzame middelen. Omdat ze ook het heilzame organisme zouden kunnen schaden en het effect zou dan verdwenen zijn.

Bestrijd wolluis met huismiddeltjes

Verzamelen: De eenvoudigste en vaak snelste methode om wolluis te bestrijden, is ze te verzamelen. Deze methode is zeer effectief voor kleine kamerplanten en vooral voor orchideeën. Bij moeilijk bereikbare bladoksels kan een wattenstaafje helpen om verborgen wolluizen op te vangen. Deze procedure moet meestal worden herhaald totdat alle jonge wolluizen uit hun eieren zijn gekomen.

Geest: Een huismiddeltje voor het bestrijden van wolluis is gedenatureerde alcohol, die wordt gebruikt om een ​​oplossing van één procent te maken (10 ml alcohol op één liter water). Met dit mengsel spuit je de wolluizen en de alcohol ontwikkelt zijn werking. Dit komt omdat het de mogelijkheid heeft om de waslaag die de luizen omringt en beschermt los te maken en zo het ongedierte aanvalsgevoelig en kwetsbaar te maken. Gedenatureerde alcohol dringt ook het lichaam van wolluizen binnen en beschadigt ze zodanig dat ze sterven.

Zachte zeep: Een andere methode die ook de waslaag op de wolluis aantast, is door de luizen te besproeien met een mengsel van water en zachte zeep. Velen van ons gebruiken zachte zeep om schoon te maken, maar het kan ook effectief zijn tegen wolluis in uw tuin.

Vloeibare mest en thee: Je kunt ook extracten en thee maken die de wolluis bestrijden en je planten extra versterken. U kunt de volgende extracten en theeën gebruiken tegen wolluis:

• Oregano thee: Brandwonden 100 g verse oregano (Origanum vulgare) of 10 g gedroogde oregano met een liter kokend water. Laat deze oregano-thee minstens 15 minuten trekken voordat je hem uittrekt. Meng de thee in een verhouding van 3: 1 met koud water voordat je hem erin doet en bespuit vervolgens de luizen met het mengsel.

• Knoflookbouillon: Hak 50 g verse knoflook (Allium sativum) en giet er anderhalve liter kokend water over. Dit mengsel moet ongeveer een half uur staan ​​en wordt dan gezeefd. Besproei de planten eerst met de afgekoelde knoflookbouillon om de wolluis te bestrijden.

• Brandnetelextract: Neem 200 g verse brandnetelbladeren (Urtica) of 20 g gedroogde brandnetelbladeren en hak ze fijn. Giet een liter water over de bladeren en laat het mengsel ongeveer acht uur weken. Dit mengsel mag niet gisten als je het gaat gebruiken om wolluis te bestrijden. Mocht het toch gaan gisten, dan kun je dit mengsel nog steeds gebruiken als meststof en om de planten te versterken. Verwijder na de weektijd de plantendelen en besproei de planten met de luizen met het onverdunde extract.

Je kunt deze zelfgemaakte bouillon, thee en extracten ook gebruiken om je aangetaste planten meerdere keren te behandelen om van de wolluis af te komen. Onze beste vind je ook in dit artikel Huismiddeltjes om ongedierte in de tuin te bestrijden. Bij een grotere besmettingsfocus is deze bestrijdingsmethode echter veel te duur en daardoor ontkom je in dit geval waarschijnlijk niet aan een gewasbeschermingsmaatregel.

Bestrijd wolluis conventioneel

Natuurlijk is de wolluis ook chemisch te bestrijden. Het gebruik van chemicaliën in huis en moestuin is echter ongewenst en er is bijna altijd een andere uitweg. Zelfs als de wolluizen achter de wortels aan zitten, helpt niet alleen de snelle gifstok, maar ook verpotten en biologische middelen zoals onze systemische Plantura Biologische ongediertevrije neem.

Tip: Gewasbeschermingssticks werken alleen bij planten die ook relatief veel water opnemen. Omdat cactussen en andere vetplanten over het algemeen maar weinig water opnemen, werken gewasbeschermingsstokken hier niet goed. De wolluizen worden dan meestal alleen onvoldoende of helemaal niet bestreden.

De krachtigste middelen zijn de zogenaamde volledig systemische insecticiden. Bij deze bestrijdingsmiddelen wordt de werkzame stof door de plant via de bladeren opgenomen, door de plant verspreid en ook in nieuwe bladeren en afgegeven aan de wolluizen. Mealybugs kunnen effectief worden bestreden met deze middelen, maar ook andere insecten kunnen er door worden aangetast - en het is ook niet zonder gevaar voor u als gebruiker. Het is daarom bijzonder belangrijk om beschermende uitrusting te gebruiken en de specificaties van de fabrikant strikt op te volgen.

Samenvatting wolluis bestrijden:

• De gemakkelijkste en snelste manier van bestrijding is om de wolluizen te verzamelen, indien nodig met wattenstaafjes
• Geschikte huismiddeltjes voor de bestrijding zijn oplossingen op basis van gedenatureerde alcohol, zachte zeep en plantaardige mest of extracten
• Neem supplementen zoals dat Plantura biologische ongediertevrije neem zijn zeer effectieve, systemische en ook biologische middelen tegen wolluis
• Australische lieveheersbeestjes kunnen worden gebruikt als nuttige insecten, maar niet in combinatie met huismiddeltjes of andere pesticiden
• In noodgevallen kunnen wolluizen ook chemisch bestreden worden, maar het gebruik is ook schadelijk voor andere insecten en mogelijk zelfs voor de gebruiker

Zijn wolluizen gevaarlijk voor mensen?

Mealybugs kunnen echt bij onze kamerplanten komen en opzuigen, maar over onze gezondheid hoeven we ons geen zorgen te maken. Wolluizen zijn alleen gevaarlijk voor onze planten, niet voor ons. Zo kun je de planten veilig behandelen en in je leefruimte houden. De plantenvirussen die door wolluizen kunnen worden overgedragen, kunnen ook niet op ons mensen worden overgedragen, omdat plantencellen en dierlijke cellen heel verschillend zijn.

Hebben uw kamerplanten net een plaag met wolluis overleefd en moeten ze nu weer in hun oude schoonheid worden hersteld? In dit artikel laten we u zien hoe u uw Kamerplanten optimaal bemestenom hen te helpen hun gezondheid en vitaliteit terug te krijgen en om nieuwe plagen te voorkomen.