Forelbegonia: verzorging, voortplanting & locatie

Het wit gestippelde blad en de heldere bloemen maken de forelbegonia tot een zeer aantrekkelijke kamerplant.

Om te genieten van de volle pracht van de forelbegonia (Begonia maculata) te kunnen bewonderen, loont het de moeite om zich aan alle onderhoudsmaatregelen te houden. De belangrijkste dingen over de juiste locatie en alles wat daarbij hoort, leert u in dit artikel.

Forelbegonia: bloei, herkomst en kenmerken

De bijzondere en struikachtige forelbegonia uit de begoniafamilie (Begoniaceae) komt oorspronkelijk uit de tropen en groeit in de bossen van Brazilië.
De donkergroene, lancetvormige bladeren van de exotisch bloeiende plant kunnen, afhankelijk van de lichtinval, ook metaalachtig glinsteren en daarmee een associatie oproepen met het schubbenpatroon van de forel. De roodachtige onderkant van het blad zorgt voor een groot contrast en maakt de plant onmiskenbaar. De typische, asymmetrische bladeren van de forelbegonia zitten op stevige stelen en hebben een dikke waslaag om zich te beschermen tegen te veel waterverlies door verdamping. De kamerplant wordt ook wel stippelbegonia genoemd, wat de ronde stippen op het blad aangeeft.

De bloemen van de forelbegonia zijn wit tot lichtroze en hangen in trossen aan de plant. Ze verdelen zich in mannelijke en vrouwelijke bloemen omdat de forelbegonia eenhuizig is. De mannelijke bloemen zijn iets kleiner en hebben de meeldraden. De meer opvallende, vrouwelijke bloemen hebben de vruchtbladen. Het belangrijkste bloeiseizoen loopt van de lente tot de zomer. In de kamercultuur zijn de forelbegonia's meestal tussen de 20 en 40 cm breed en 30 tot 80 cm hoog. De groeivorm is rechtopstaand tot licht overhangend.

De mooiste soorten

Er zijn slechts een paar soorten forelbegonia:

• Begonia maculataˈWightiiˈ: Deze variëteit kenmerkt zich door de felrode onderkant van de bladeren. De witte stippen op de bladeren steken af ​​tegen het donkergroen. Hij wordt zo'n 40 tot 50 cm hoog en groeit iets overhangend.

• Begonia x albopicta: De witgevlekte begonia is eigenlijk een hybride Begonia maculata en Begonia olbia.

Tip: In het geslacht Begonia er zijn andere soorten die erg op de forelbegonia lijken. Deze omvatten bijvoorbeeld de roze-roodbloemige engelvleugelbegonia (Begonia coccinea) en de roodbloedkoraalbegonia (Begonia Corallina). De koraalbegonia is echter waarschijnlijk een ondersoort van de forelbegonia - daar zijn taxonomen het nog steeds niet over eens. Vaak vind je er ook dwergforelbegonia's, die soms verkocht worden onder de naam 'Dotty'. Dit zijn echter geen echte rassen, maar kunstmatige, veelal chemisch gecomprimeerde planten die bij normale verzorging dezelfde ontwikkeling laten zien als de normale soort.

Planten en locatie van de Begonia maculata

De optimale standplaats voor de forelbegonia is op een lichte plaats zonder direct zonlicht. De kamerplant houdt van een warm en vochtig klimaat met temperaturen van rond de 20 tot 22°C. In de wintermaanden mag de plant ook wat koeler staan ​​rond de 15 tot 18°C. Bovendien houdt de forelbegonia van een hoge luchtvochtigheid. Vermijd een ruimte met droge lucht. Een plek in de badkamer is bijvoorbeeld een plek waar ze zich bijzonder prettig voelt. De warmteminnende plant mag echter niet op een plaats met koude tocht staan.
Om de forelbegonia van de juiste voedingsbodem te voorzien, dient men ervoor te zorgen dat deze wordt opgepot in een los, luchtdoorlatend en humusrijk substraat. Waarde moet worden geplaatst op grond van hoge kwaliteit. Die van ons is bijvoorbeeld heel geschikt Plantura biologische universele aardedie turfvrij is en in het eerste jaar na aanplant voorziet in de voedingsbehoefte van de forelbegonia. Deze meng je het beste met 30% geëxpandeerde klei om een ​​goede doorlaatbaarheid te garanderen en wateroverlast te voorkomen.

Kan de forelbegonia buiten gezet worden? Zolang de plant op een beschutte plek staat zonder direct zonlicht en de temperaturen ook Kom 's nachts niet onder de 15 ° C, er is niets dat voorkomt dat de forelbegonia in de frisse lucht komt zetten. Tussen mei en oktober kunt u de forelbegonia gebruiken om uw tuin te verfraaien en te genieten van een betere groei dankzij de buitenomstandigheden.

Verzorging van de forelbegonia

De tropische kamerplant stelt relatief weinig eisen en is daarom gemakkelijk te verzorgen. Je moet een beetje gevoeligheid ontwikkelen voor de juiste hoeveelheid water bij het schenken.

Forelbegonia op de juiste manier snijden, water geven en bemesten

De forelbegonia houdt niet van extreme droogte en ook niet van wateroverlast. De kluit kan tussen de gietbeurten grotendeels droog zijn - maar hij mag niet helemaal droog zijn! Het substraat prikt u het beste enkele centimeters diep met uw vinger: voelt het al erg droog aan, dan kunt u opnieuw gieten. Begonia maculata Houdt vanwege zijn oorsprong van de luchtvochtigheid en kan een beetje worden verneveld met sproeiwater zoals in het regenwoud - bij voorkeur rondom de plant in plaats van direct op de bladeren.

Tijdens het groeiseizoen is het raadzaam om elke twee tot vier weken een vloeibare meststof te gebruiken om de forelbegonia van extra voedingsstoffen te voorzien. Onze voornamelijk biologische is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische kamer- en groene plantenmest vooral goed. Dankzij de kalium-geaccentueerde samenstelling zorgt het voor sterke bladeren en compacte groei.
De forelbegonia kan naar wens worden ingekort en ingekort. De verwijderde delen kunnen ook gemakkelijk worden gebruikt voor vermeerdering. De forelbegonia wordt boven de stengelknoop afgesneden. Op deze plekken zitten slaapogen waaruit de kamerplant weer ontkiemt. Regelmatig strippen maakt het bossiger in groei.

merk op: Omdat de forelbegonia de neiging heeft om snel te groeien, dient deze eenmaal per jaar te worden verpot in verse grond met een drainagelaag. Idealiter gebeurt dit in het voorjaar.

Overwinter de forelbegonia: In de winter dient de kamerplant op een lichte plaats te staan ​​bij een temperatuur tussen de 15 en 18°C ​​- liefst niet in de directe omgeving van de kachel. De watergift kan op dit moment een beetje worden verminderd en af ​​en toe besproeien met water is ook gunstig voor de forelbegonia in de winter.

Veel voorkomende verzorgingsproblemen

Het is niet altijd eenvoudig om de oorzaak aan te wijzen wanneer de forelbegonia het duidelijk niet goed doet. We zullen nu veelvoorkomende problemen benoemen en uitleggen hoe ze ontstaan.

• Forelbegonia verliest bladeren: Een ongunstige standplaats, tocht, temperaturen onder de 15°C of te warme temperaturen boven de 22°C kunnen ervoor zorgen dat de forelbegonia blad verliest. Het is dan zaak om van locatie te veranderen of de omstandigheden aan te passen. Wateroverlast, droogte en lage luchtvochtigheid in de kamer kunnen ook leiden tot bladverlies. Bij wateroverlast moet de watergift worden verminderd en moet het grootste deel van de grond tussentijds worden afgedroogd. Beslaan met water kan helpen tegen droogte en lage luchtvochtigheid en een verandering van standplaats als de forelbegonia in de buurt van een verwarming staat.

• Forelbegonia bloeit niet: Bij optimale standplaatsomstandigheden kan de Zuid-Amerikaan enkele maanden als kamerplant bloeien. Als deze worden gevolgd, zou er geen probleem moeten zijn, omdat de forelbegonia meestal betrouwbaar bloeit. Ook een radicale snoei kan de oorzaak zijn van het uitblijven van bloei.

• Forelbegonia heeft droge punten: Er zijn ook verschillende mogelijke oorzaken voor dit fenomeen: lage luchtvochtigheid, gebrek of teveel aan voedingsstoffen en schade door pesticiden kunnen redenen zijn voor droge, bruine punten op de bladeren van de forelbegonia wezen. Zorg zoals eerder vermeld voor een juiste luchtvochtigheid door gebruik te maken van een nevel of een luchtbevochtiger. Bij overbemesting moet de plant zeker in nieuw substraat worden getransplanteerd en het is het beste om regelmatig organische bemesting uit te voeren - het risico op overbemesting is hier lager. Voedingstekorten kunnen worden vermeden door de reeds genoemde bemestingsintervallen in acht te nemen.

Vermeerder forel begonia

Forelbegonia's kunnen zeer goed worden vermeerderd met kopstekken. In principe werkt de vermeerdering van de kamerplant het hele jaar door, maar idealiter wordt dit in het voorjaar uitgevoerd. Hiervoor worden onder een bladknoop ongeveer 10 cm lange scheutpunten zonder bloemen afgesneden. Het snijwerk kan vervolgens in een glas met water op een warme, lichte plaats met een temperatuur van rond de 20°C worden geplaatst. De stekken worden geplant in een pot met de aanbevolen grond zodra er voldoende stabiele wortels zijn gevormd.

Een andere veelbelovende vorm van vermeerdering is via basale stengelstekken. Hier wordt een zijscheut van de forelbegonia inclusief het basale aanhechtingspunt gebruikt, omdat er meestal meerdere slapende ogen zijn en zich gemakkelijk wortels kunnen vormen. De scheut met zijn aanhechtingspunt wordt van de hoofdscheut verwijderd en vervolgens op dezelfde manier behandeld als het kopsnijden.

Is de forelbegonia giftig?

Het sap van de forelbegonia, dat in alle delen van de plant voorkomt, is geclassificeerd als giftig vanwege het oxaalzuur en calciumoxalaat dat het bevat. Contact met het sap kan roodheid van de huid, irritatie van de slijmvliezen, diarree, braken en kortademigheid veroorzaken. Daarom moeten de handen grondig worden gewassen na elk contact met het sap. Dit voorkomt dat de stof onbewust in de ogen of mond terechtkomt. Forelbegonia is ook geclassificeerd als giftig voor huisdieren zoals honden, katten, kleine zoogdieren en vogels.

Als je houdt van gemakkelijk te onderhouden en waterbesparende kamerplanten, dan is dit het Kattenoor (Kalanchoë tomentosa) misschien wel de juiste nieuwe liefdesaffaire voor jou.