Haverwortel: cultiveren, verzorgen en oogsten

De haverwortel is een oude groente die steeds populairder wordt. Hoe u succesvol haverwortels plant in uw eigen tuin.

De haverwortel, ook wel schorseneer genoemd, verdween lange tijd uit de moestuin en werd vervangen door zwarte schorseneer, maar begint nu aan een comeback. Lees hier hoe je haverwortels in de tuin kweekt en verzorgt en hoe je de oogst later kunt benutten.

Haverwortel: oorsprong en eigenschappen

De haverwortel (Tragopogon porrifolius) is ons nu als knolgewas onbekend, maar dat was niet altijd het geval. Sommige mensen kennen ze beter onder hun andere naam: paarse geitenbaard, habermark of witte wortel. De haverwortel vindt zijn oorsprong in het oostelijke Middellandse Zeegebied, van waaruit de Romeinen het door heel Europa, inclusief Duitsland, verspreidden. Jouw wilde vorm, de

Tragopogon porrifolius subsp. eriospermus, is vandaag de dag nog steeds te vinden in grote delen van Griekenland, Italië en Turkije. Het wordt al sinds de oudheid als groente gebruikt. Bij ons is de gecultiveerde haverwortel echter op den duur vervangen door zijn naaste verwant schorseneren (Scorzonera hispanica) omdat het hogere opbrengsten oplevert.

Net als zwarte schorseneer behoort haverwortel tot het geslacht van de geitenbaard (tragopogon) en daarmee tot de madeliefjesfamilie (Asteraceae). De tweejarige, kruidachtige plant wordt meestal maar één keer per jaar gekweekt, omdat de wortels worden geoogst. De ongeveer 20 tot 30 cm lange, witte penwortel bevat melkachtig sap, vergelijkbaar met schorseneren. Als je de haverwortel laat groeien, wordt hij in het tweede jaar 60 tot 120 cm hoog en vormt hij meerdere bloemhoofdjes langs een blauwgroene stengel. Het blad is smal, glad en meestal sappig groen. Als het bloeit, verschijnen in juni en juli samengestelde bloemhoofdjes, waarvan de bloembladen een doffe paarse tot paarsachtige tint hebben. Bijzonder is de dagelijkse beweging van de haverwortelbloesems. Dat wil zeggen, ze gaan 's ochtends open en sluiten 's middags weer. Aan het einde van de bloeiperiode droogt de infructescentie geleidelijk op en doet denken aan de paardenbloemblaasbal (Taraxacum officinale).

haverwortels kweken

Haver kan in bijna elke tuin worden gekweekt. Alle zonnige en halfschaduwrijke perken die diep genoeg zijn voor wortelgroenten zijn geschikt als standplaats. Een humus- en steenvrije en lichte of zanderige grond heeft de voorkeur, maar is geen must. Haverwortel kan, in tegenstelling tot schorseneer, verharde grond afbreken en heeft zo een bodemverbeterend effect. Locaties met zwaardere gronden zijn daarom ook geschikt. Als het bed in het voorgaande jaar is voorbereid, is het raadzaam om organische mest aan de grond toe te voegen. Hiervoor zijn bijvoorbeeld mest of compost geschikt. Als alternatief, als het bed in de herfst van het voorgaande jaar nog is geplant, kunt u met een bodemactivator ideale eigenschappen voor plantengroei creëren. Onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische bodemactivator, omdat het de haverwortel duurzaam ondersteunt met zijn langdurige werking en tegelijkertijd de opbouw van humus in de bodem door micro-organismen bevordert. Aardappelen en andere wortelgewassen zijn zeer goed als voorgewas. Wortelgewassen worden alle gewassen genoemd waarbij de grond tijdens de groei regelmatig moet worden geschoffeld om onkruid te onderdrukken en de grond los te houden.

een ook Teelt in gemengde cultuur houdt van de haverwortel. Goede partners zijn vooral prei (Alliumporrum), koolrabi (Brassica oleracea var. gongyloden), selderij (Apium graveolens) of verschillende soorten sla.

De haverwortelzaden worden direct in het bed gezaaid. De beste tijd hiervoor is de lente tussen maart en mei. Om dit te doen, worden de zaden twee vingers diep in het voorbereide bed geplaatst met een rijafstand van ongeveer 30 cm. De zaden ontkiemen na ongeveer 10 tot 14 dagen en moeten dan ongeveer 5 tot 10 cm uit elkaar worden geplant zodat elke plant voldoende ruimte heeft.

tip: Bij het uit elkaar halen van de zaailingen niet zomaar uit de grond trekken, dit kan de wortels van naburige planten beschadigen. Het is beter om de overtollige haverwortelplanten met een mes of schaar weg te snijden en op te offeren zodat de resterende planten beter kunnen groeien.

Verzorging van de haverwortel

Tijdens de groei is de haverwortel een niet veeleisende plant.
Er moet echter op worden gelet dat er een goede watertoevoer is, vooral tijdens de droge zomer. Als de haverwortel te droog is, kan de wortel houtachtig worden en vast gaan zitten. Dit betekent dat de plant vroegtijdig stopt met wortelgroei om te gaan bloeien.
Naast regelmatig water geven, moet ook onkruid worden verwijderd, zodat de haverwortel onbeperkt kan groeien.
Tijdens de groei is extra bemesting niet nodig.

Haverwortels oogsten: procedure, smaak en bereiding

In de herfst zijn de haverwortels klaar om geoogst te worden. Omdat ze echter nog lang zullen doorgroeien, is het raadzaam om pas eind oktober met oogsten te beginnen. Omdat de haverwortels winterhard zijn, is oogsten tot in februari zonder problemen mogelijk. Wel dienen de planten te worden beschermd met een laag stro om bevriezing te voorkomen en zo de oogst te vergemakkelijken. Voor het oogsten van de haverwortels kun je een graafvork of schop gebruiken. Gewoon dicht bij de wortel prikken, de grond losmaken en optillen zodat de haverwortel eruit kan worden getrokken. Enige zorg moet worden genomen om te voorkomen dat de wortels breken. Haverwortels kunnen lang bewaard worden in een bak gevuld met zand, zelfs in de kelder.

Net als schorseneren kan haverwortel als knolgewas worden gebruikt, het hoeft niet eens te worden geschild. Gestoomd, geroosterd, gefrituurd en verwerkt tot puree of soep, het smaakt heerlijk. Ook rauw smaakt de haverwortel heerlijk, bijvoorbeeld in een rauwkostsalade. De smaak van haverwortels lijkt erg op die van schorseneren, maar is iets zoeter en aromatischer. Het doet denken aan de smaak van oesters, daarom wordt de haverwortel in het Engels ook wel 'oesterplant' genoemd. Vooral het ras 'Sandwich Island' is zeer voedzaam en daarom een ​​ideale wintergroente. Het is iets kleiner, maar zeer robuust en overtuigt met zijn delicate, nootachtige, zoete aroma. De bladeren van de haverwortel kunnen als salade of als spinaziegroente worden gegeten.

Bent u op zoek naar meer bijzondere groenten voor uw tuin? Lees ook ons ​​artikel over de gerelateerde haverwortels vleeskruid.