Sjalotten: Teelt, Vermeerdering & Verzorging

Sjalotten komen oorspronkelijk uit Azië. Maar zelfs in dit land is de naaste verwant van de keukenui gemakkelijk in de tuin te kweken.

De sjalot (Allium cepa var. aggregaat) wordt gekenmerkt door een iets mildere smaak. Maar het heeft ook veel gemeen met de ui (Allium cepa). Daarom is het botanisch geclassificeerd als een variëteit van de grote zus en de tijden dat de sjalot zijn eigen soort kreeg (voorheen Allium ascalonium) behoren tot de geschiedenis. Naast de smaak onderscheidt de sjalot zich van de keukenui door zijn roze schil, zijn vaak langwerpige vorm en het tweeledige karakter van de ui. In de keuken strijden de twee prei (Allioideae) rond de snijplank. De sjalot kan wat kleur toevoegen aan de keuken - sommige soorten ontwikkelen zelfs gele uien - maar het wordt snel bitter als het wordt gebakken. Toch loont het de moeite om de plant in je eigen tuin te kweken voor culinair gebruik.

Sjalotten kweken - stap voor stap

1. Plaats:

De sjalot houdt van zon en warmte. Hoe meer van deze twee factoren ze krijgt, hoe beter ze zal gedijen. De grond moet zanderig zijn en niet vatbaar voor wateroverlast. Daarom is een te verdichte grond niet geschikt voor de teelt van sjalotten. De preiplant kan ook in de balkonbak geteeld worden, mits aan de eisen voor het substraat wordt voldaan. Een bijzondere groentegrond zoals onze Plantura is hier zeer geschikt voor Biologische tomaten & groenteaarde.

In de directe omgeving van de sjalot mogen indien mogelijk geen kool of andere bolgewassen worden gekweekt. De nabijheid van wortelen daarentegen bevordert de teelt van sjalotten. Zoals bij sommige planten, moeten sjalotten worden vermeden gedurende vier tot vijf jaar nadat ze opnieuw zijn geplant. Meerdere jaren achter elkaar herhaaldelijk in hetzelfde gebied staan, bevordert de besmetting met de ongewenste uienvlieg of nematoden. Bovendien veroorzaakt dit een eenzijdige onttrekking van voedingsstoffen uit de bodem.

2. Voortplanting en planten:

Op onze gematigde streken bloeit de sjalot meestal niet. In tegenstelling tot de keukenui hoeft de sjalot echter geen inductie door de bloem te doen om de voor vermeerdering geschikte dochteruien te ontwikkelen. Zo kunnen in de herfst ook zonder bloei vijf tot zeven kleine uien geoogst worden. Deze worden in het volgende voorjaar vanaf maart in de grond gezet. De kleine bolletjes worden in de losse grond ongeveer 5 cm diep geplant met een onderlinge afstand van 15 tot 20 cm binnen de rij. Bij het kweken in de balkonbak gelden uiteraard ook de afstanden om een ​​rijke oogst te kunnen behalen. Let op: Opgemerkt moet worden dat de ui wordt ingebracht in de richting waarin deze groeit.

Als je hem ondersteboven legt, zal de ui het onnodig moeilijk hebben om te ontluiken of zal hij niet in staat zijn om de bladeren naar het daglicht te duwen. Sommige relatief vorstbestendige soorten zijn bestand tegen temperaturen tot -10 °C en kunnen daarom in de herfst in warmere streken worden geplant.

3. Water geven en bemesten:

In het bed hoeven de kleine uien alleen in extreem droge omstandigheden water te krijgen. En alleen als ze de preiplant in de groei van het blad is. Een toevoer van water direct na het planten of net voor de oogst, wanneer de ui net rijpt, moet worden vermeden. Hierdoor loopt de ui het risico te gaan rotten of de houdbaarheid te verkorten. In de balkonbak kan water geven natuurlijk meer nodig zijn. Je kunt zien wanneer de tijd is gekomen doordat de bladeren beginnen te hangen.

Qua voedingsstoffen is de sjalot net zo makkelijk te verzorgen. Bij het kweken in het bed is het voldoende om te werken in een voornamelijk organische slow-release meststof zoals de onze Organische tomatenmest of composteer in het voorjaar wanneer de tuin wordt voorbereid voor het planten van de bollen. Een goed substraat dat alle belangrijke voedingsstoffen in voldoende hoeveelheden bevat, is voldoende voor de balkonbak. Hier is onze Plantura biologische tomaat & groenteaarde een zeer goede keuze.

4. Zorg:

Al met al is de sjalot zeer gemakkelijk te verzorgen, ook als je hem in je eigen tuin kweekt. Ze heeft alleen iets tegen onkruid. Om de oogst niet te veel te verminderen door te veel concurrentie van ongewenste wildgroei, is regelmatig wieden tussen de sjalottenplanten aan de orde van de dag.

5. Oogst:

Afhankelijk van het ras en het weer kunnen de uien worden geoogst vanaf augustus 90 tot 120 dagen na het planten. Ze worden eenvoudig door het gebladerte uit de grond getrokken zodra het bovengrondse deel begint te verdorren en op te drogen. Het is het beste om te oogsten op een droge, zo warm mogelijke dag. Dit komt de houdbaarheid van de uien ten goede.

6. Opslag:

Na een paar dagen drogen kunnen de sjalotten met het blad in trossen of vlechten worden gebonden. De uien zijn geschikt voor onbeperkte consumptie gedurende enkele maanden op een relatief koele plaats (10 tot 15 °C) en goede ventilatie.