De olifantsoorplant vormt bladeren met een oppervlakte van maximaal een vierkante meter. Zeker voor kamerplanten is dit een behoorlijk formaat.
Vanwaar de naam van het olifantenoor (Alocasia macrorrhyzos) is op het eerste gezicht duidelijk. Zo'n imposante plant vraagt veel ruimte in de kamer. Hier laten we zien waar u nog meer op moet letten bij het planten en plaatsen.
inhoud
- Olifantenoor: bloem, herkomst en eigenschappen
- De mooiste soorten olifantenoren
-
plant olifant oor
- Olifantenoor als kamerplant
- Olifantenoor in de tuin
- Is de olifantsoorplant giftig?
Olifantenoor: bloem, herkomst en eigenschappen
Er kan soms verwarring ontstaan als het gaat om olifantenoorplanten, omdat er verschillende kamerplanten zijn die olifantenoorplanten worden genoemd en aangeboden. De meeste behoren tot het geslacht van pijlbladen (Alocasia) – dus ook de reuzenbladige pijlpunt (Alocasia macrorrhyzos) uit tropisch Azië, waarover dit artikel gaat. Naast de naam olifantsoor draagt de prachtige kamerplant ook de naam giant taro of kortweg alocasia. Naast de olifantsoorplant genoemd,
Alocasia macrorrhyzos maar ook Haemanthus albiflos en Kalanchoëbehavensis. De planten zien er totaal anders uit en behoren zelfs tot verschillende geslachten en plantenfamilies.De reuzenbladige pijlpunt is niet alleen wijdverbreid als kamerplant, maar wordt ook als gewas gekweekt in tropische streken. Wanneer gekookt, kan de wortelstok als voedsel worden gebruikt. Het olifantsoor, dat tot de familie Araceae behoort, heeft bladeren met een diameter tot wel een meter. De bladstelen komen voort uit de dikke, rechtopstaande wortelstok. Het groene blad is pijl- of hartvormig met een gladde of licht golvende rand. Over het algemeen bereikt het olifantenoor een grootte van maximaal 2 m als kamerplant - in de natuur kan het soms oplopen tot 8 m. De olifantsoorbloem bestaat uit een bolvormige bloeiwijze in wit of lichtgeel en is omgeven door een lichtgroen schutblad, het schutblad. In kamerplanten komt het echter slechts uiterst zelden voor. Na bestuiving vormen zich rode, bolvormige bessen.
Tip: Het is normaal dat de bladeren van de olifantsoorplant druipen. Dat heet guttatie. Vooral bij een hoge luchtvochtigheid geeft de plant plantensap af via de bladeren.
De mooiste soorten olifantenoren
De reuzenbladige pijlpunt is niet bijzonder gebruikelijk als sierplant in de kamer. Last but not least, omdat er een bepaalde hoeveelheid ruimte nodig is voor een houding. Dienovereenkomstig is de selectie van olifantenoorvariëteiten nog steeds vrij duidelijk.
- Alocasia macrorrhyzos ‘Variegata’: Bij deze variëteit zijn de groene bladeren witbont, wat vooral indrukwekkend is op het grote bladoppervlak.
- Alocasia macrorrhyzos ‘Lutea’: Het gouden olifantsoor heeft goudgroene bladstelen en nerven, wat mooi contrasteert met het groene bladoppervlak.
- Alocasia macrorrhyzos ‘Nieuw-Guinea Goud’: Dit is een bonte variëteit in goud en groen.
plant olifant oor
Op basis van de omstandigheden in het tropisch regenwoud houdt het olifantenoor van een lichte standplaats in de lichte halfschaduw in een warme, vochtige omgeving. Directe zon moet worden vermeden, evenals temperaturen onder de 15°C. Dit geldt ook in de winter. Het olifantsoor verdraagt het hele jaar door kamertemperaturen van 20 – 25 °C zeer goed. Verhoogde luchtvochtigheid kan worden bereikt door de bladeren regelmatig te besproeien. Naast de juiste locatie is er ook een passende Zorgen voor het olifantenoor nodig om de plant goed te laten groeien.
Tip: Olifantenoorplanten zijn niet alleen kant-en-klaar verkrijgbaar in speciaalzaken. Je kunt ze ook zelf uit zaad kweken of er twee maken door de wortelstok van de moederplant te delen.
Olifantenoor als kamerplant
Als het olifantenoor als kamerplant wordt gehouden, moet eerst worden gezorgd voor een voldoende grote pot. De plant vormt dikke wortelstokken en wordt tot 2 m hoog. Daarnaast ontwikkelt het olifantenoor enorme bladeren. Het is daarom belangrijk om de Alocasia stabiliteit te geven in een grote, zware pot. De pot moet een afvoergat hebben om overtollig water weg te laten lopen. Het olifantenoor tolereert geen wateroverlast. Het is het beste om ook een drainagelaag van kiezels te leggen om het olifantenoor te beschermen tegen wortelrot.
Welke grond is geschikt voor het olifantenoor? Een bodem met een hoog voedings- en humusgehalte en een licht zure pH-waarde is geschikt voor het olifantenoor. Ook een losse, doorlatende structuur is belangrijk. De onze combineert bijvoorbeeld al deze kenmerken Plantura biologische universele aarde. Het blijft lang structureel stabiel, wat de wortelgroei ondersteunt en de plant minimaal drie maanden van alle belangrijke voedingsstoffen voorziet. Dat doet hij geheel zonder turf.
Olifantenoor in de tuin
In de zomer kan het olifantenoor ook naar buiten in de tuin. Het olifantenoor moet echter ook buiten in de pot staan en niet direct in de tuingrond. In het vroege najaar wordt de plant op onze breedtegraden te koud en moet hij naar binnen. Het olifantenoor verdraagt geen temperaturen onder de 15 °C. Ook in de tuin is een beschutte, deels schaduwrijke standplaats onmisbaar. Het is het beste bij een hoge luchtvochtigheid. Om deze reden is het zinvol om het olifantenoor binnen te houden, vooral tijdens de bijzonder droge zomermaanden. Een hoge luchtvochtigheid kan hier veel beter worden bereikt dan buiten.
Is de olifantsoorplant giftig?
Ja, de olifantsoorplant is giftig vanwege het melkachtige sap dat het bevat. Het sap irriteert huid en slijmvliezen bij contact, daarom moeten voor de zekerheid handschoenen worden gedragen bij het hanteren van de plant. Omdat olifantenoor ook giftig is voor katten en honden, kan de plant het beste buiten het bereik van huisdieren worden gehouden.
Merk op: In Azië wordt de wortelstok van de olifantsoorplant gekookt en geconsumeerd. Omdat sommige soorten van het geslacht Alocasia zijn echter ook onverenigbaar wanneer ze worden gekookt en sommige soorten lijken verwarrend veel op elkaar, consumptie van de kamerplant wordt sterk afgeraden.
Een andere vertegenwoordiger van de pijlbladen is de Alocasia zebrina. Het is vooral populair als kamerplant vanwege de ongebruikelijke tekening op de stengel.