Shiso & Perilla: Exotische tuinkers uit het Verre Oosten

Hier vind je meer informatie over shiso, van het kweken in je eigen tuin tot variëteiten, smaak en gebruik.

Als je ooit in Japan, China, Korea of ​​Zuidoost-Azië bent geweest, ben je misschien al shiso-kruid tegengekomen. Er zijn veel namen voor dit kruid, dat zo populair is in Azië. Alleen het synoniem Perilla, dat is afgeleid van Perilla frutescens, de Latijnse naam voor shiso-kruid, is logisch. Minder sluitende namen zijn wilde sesam, zwarte brandnetel, sesamblad, Japanse basilicum, kkaennip of in het Engels biefstukplant, Chinese basilicum of paarse munt. De exacte oorsprong van het kruid blijft tot op de dag van vandaag onzeker. De oorsprong ligt vermoedelijk in de berggebieden van India of China. Shiso wordt echter als wilde plant gevonden in veel verschillende regio's van Zuid- en Zuidoost-Azië, dus de plaats van herkomst blijft voorlopig een mysterie.

Zo werkt Shiso-kweek in je eigen bed

Shiso wordt als eenjarige gekweekt en is niet winterhard. Het kruid bereikt een hoogte van 40 tot 70 centimeter en gedijt het beste op een zonnige of halfschaduwrijke plek. De zwaar getande bladeren geven Shiso zijn karakteristieke uiterlijk. In combinatie met de terminale en laterale bloeiwijzen kan het gemakkelijk worden verward met de Indiase Horapa-basilicum (Ocimum tenuiflorum).

Zaden zijn meestal alleen verkrijgbaar in goed gevulde tuincentra. U kunt de zaden daarom het beste direct bij een gespecialiseerde dealer op internet bestellen. De zaden kunnen ofwel eind maart op de vensterbank worden gezaaid (kiemperiode: 4-7 dagen) of direct in het kruidenbed vanaf half april (kiemperiode: 14-21 dagen). Door de beter beheersbare omstandigheden is de kiemkracht op de vensterbank beduidend hoger.

De zaden worden vaak twee weken in de koelkast gestratificeerd voordat ze worden gezaaid. Dit zou de zaden moeten laten denken dat de winter eraan komt en dat de daaropvolgende temperatuurstijging de kieming zal bevorderen. Het is dan nuttig gebleken om de zaden 24 uur lang water te geven. Na het zaaien moet de temperatuur tussen 18-22°C zijn. Het is belangrijk dat de zaden nooit uitdrogen, omdat dit de kieming aanzienlijk kan vertragen. Shiso-specialisten raden aan om de zaden te bedekken met krantenpapier of een laag meerlagig keukenpapier.

Voor thuisgebruik zijn meestal één of twee planten voldoende. Als je echter shiso-pesto wilt maken, moet je al zes tot acht planten kweken. Shiso kan goed worden gekweekt in potten van 4-7 liter, hoewel de plant meestal alleen buiten haar maximale grootte bereikt. Voor de pot is een hoogwaardige grond zoals onze turfvrije grond aan te raden Plantura biologische universele aarde. Over het algemeen groeit groene shiso meestal sneller en sterker dan rode. Het kruid houdt van warm, licht en licht vochtig en lijkt veel op de basilicumcultuur.

Met een hoogte van 20 tot 30 centimeter is de voorloopaandrijving in te korten. Hierdoor wordt de plant mooi bossig. De bloeiwijzen kunnen desgewenst worden verwijderd. De plant bloeit in de late zomer en herfst, wanneer de dagen korter worden. Meestal zaaien de zaden zichzelf en nieuwe planten ontkiemen het volgende jaar. In onze ervaring is het zaad zelfs in mildere streken van Duitsland winterhard.

Shiso-variëteiten en hun toepassingen

Sisho (syn. perilla, lat. Perilla frutescens) wordt op verschillende manieren gebruikt in de Aziatische keuken. Als bijgerecht bij sashimi, salades en vlees worden de bladeren van de groene shiso (Jap. Aojiso, lat. Perilla frutescens var. crispa) gebruikt. Ook bij koude pasta's en tofu-gerechten mogen de groene bladeren niet ontbreken. Van de bladeren wordt ook een aromatische kruidenmosterd en een soort pesto gemaakt.

De rode tot paarse shiso-variëteiten (Jap. Akajiso, Lat. Perilla frutescens var. purpurascens) zijn wat bitter. Soms worden ze ook geserveerd met sashimi, maar ze zijn vooral onmisbaar voor geconserveerde umeboshi, een vrucht die nauw verwant is aan de abrikoos. De bladeren van de rode shiso-variëteiten worden vaak gebeitst, geblancheerd of op een andere manier in zout verwerkt om de licht bittere smaak te verminderen.

Naast de groene en rode Shiso is er nog een minder bekend ras. Perilla frutescens var. japonica Ook bekend als egoma in Japan en deul-ggeh in Korea, is het geen klassiek shiso-kruid. In tegenstelling tot de twee veel voorkomende soorten heeft Egoma een glad bladoppervlak. Meestal worden niet de bladeren verwerkt, maar de zaden van de egoma. De olie die hieruit wordt geproduceerd is rijk aan omega-3 en 6-vetzuren en zou zeer gunstig zijn voor de gezondheid.

Shiso wordt tot nu toe vooral gebruikt in de vorm van rood-groene Shiso cress als decoratieve garnering voor diverse gerechten.

Smaak en ingrediënten van Shiso

De smaak verschilt per soort en type. Over het algemeen hebben de groene variëteiten de neiging om een ​​citroenachtige noot te hebben. De smaak wordt vaak vergeleken met citroenmelisse en peterselie. De smaak van de roodpaarse variëteiten lijkt meer op de munt die op onze breedtegraden bekend is. Sommige fijnproevers beschrijven ook lichte nuances van komijn en anijs.

De zaden bevatten omega-3 en omega-6 vetzuren in de vorm van linoleenzuur en linolzuur. Rode shiso bevat veel anthocyanines, die worden gewaardeerd om hun antioxiderende eigenschappen. In de Japanse geneeskunde zou Shiso een krampstillend en cholesterolverlagend effect hebben. Van de bladeren wordt ook een thee of afkooksel gemaakt om verkoudheid te behandelen.

ziekten en plagen

Shiso-kruid is zeer ziekteresistent. We hebben nog nooit een schimmel- of insectenplaag waargenomen. echter liefde slakken het kruid – zeer vergelijkbaar met basilicum.

Nog een tip: het shiso-kruid mag niet in de buurt van een vijver worden geplant, omdat de perilla stoffen scheidt die vissen en andere koudbloedige dieren niet krijgen.

Als je van Aziatisch koken houdt, kun je niet om exotische groenten heen. In dit artikel vind je een aantal Aziatische groenten die hier ook groeien.