Mogen honden kersen eten?

click fraud protection
Kunnen honden kersen eten? omslagfoto

inhoudsopgave

  • Kersenpulp
  • Gekookte kersen
  • Kern giftig
  • Kersenpitten gegeten
  • Ingeblikte en ingeblikte kersen
  • Veel Gestelde Vragen

Talloze honden houden van kersen (Prunus). Als je kersenbomen hebt, kun je kijken hoe ze het gevallen fruit vangen. Maar kunnen honden kersen eten of zijn ze giftig? Vraag hier informatie aan.

In een notendop

  • De kern bevat waterstofcyanide
  • Veilig om in kleine hoeveelheden zonder zaden te voeren
  • duidelijke tekenen van intoxicatie

Kersenpulp

Het vruchtvlees van kersen wordt goed verdragen door honden. Sterker nog, als ze rauw worden aangeboden, zijn ze heel gezond voor honden. Ze mogen echter niet in grote hoeveelheden aan honden worden gevoerd. Vooral bij zure kersen (Prunus cerasus) kunnen maagproblemen met braken en diarree optreden. Om deze reden mag de consumptie van kersen alleen in kleine hoeveelheden en slechts van tijd tot tijd worden toegestaan. Wel is het belangrijk om vooraf de kern te verwijderen.

Kern de kers

Gekookte kersen

Als je de pitten niet wilt verwijderen, kun je je hond verschillende opties geven

Kersen gekookt aanbieden. Hiervoor moet het water minimaal 26 graden Celsius zijn. Bij deze temperatuur verdampt het blauwzuur in de kernen. Ze worden ook zachter en gemakkelijker te verteren. Maar de kersen verliezen waardevolle voedingsstoffen wanneer ze worden gekookt, daarom zijn ze rauw veel gezonder.

Kern giftig

Kersenpitten zijn niet geschikt voor honden om te eten. Ze bevatten amygdaline (cyanogene glycosiden), dat in het lichaam wordt omgezet in waterstofcyanide. Als honden de korrels bijten of met hun tanden splijten, komt het blauwzuur in de bloedbaan terecht en kan dit leiden tot soms ernstige vergiftigingsverschijnselen. Daarom: verwijder voor het voederen altijd de pitten en neem uit voorzorg de stengels en bladeren mee. Het eten van gekookte kersenpitten is een uitzondering, zoals hierboven beschreven.

Typische tekenen van intoxicatie zijn merkbaar zoals hieronder beschreven:

  • lichtrode slijmvliezen (vooral ogen en mond)
  • bitter ruikende adem (blauwzuurgeur)
  • verwijde pupillen
  • overmatige afscheiding van speeksel
  • zenuwachtig rondlopen door buikpijn
  • diarree
  • Braken door misselijkheid
  • Moeite met ademhalen en verhoogde ademhalingsfrequentie, wat merkbaar is door hevig hijgen
  • Evenwichtsproblemen als gevolg van trillingen
  • Afwisselend opstaan, liggen en omrollen vanwege krampen
  • Hartkloppingen, trage hartslag en/of onregelmatige hartslag; in het ergste geval met fatale gevolgen (meestal alleen bij veel pitten of bijzonder gevoelige honden)
  • Braken, verlies van eetlust, constipatie duiden op darmobstructie (als secundair gevolg)

Opmerking: Als de hond duidelijke tekenen van intoxicatie vertoont en zijn toestand verslechtert, moet onmiddellijk een dierenarts worden gecontacteerd.

Kersenpitten gegeten

Als de hond rauwe kersenpitten heeft gegeten, maar de hoeveelheid niet bekend is, moet de viervoeter de komende 24 uur nauwkeurig worden gecontroleerd op bovengenoemde vergiftigingsverschijnselen. De stoelgang kan ook worden waargenomen. Honden scheiden vaak de onverteerde/onverwerkte korrels uit. Omdat het alleen kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen door gekauwde zaden, zijn er in dit geval geen complicaties te verwachten.

Hond & kers

Tip: Onverteerde kersenpitten kunnen vast komen te zitten in de darmen en constipatie en in het ergste geval een darmobstructie veroorzaken. Let daarom extra op de stoelgang.

Ingeblikte en ingeblikte kersen

Als u deze als ingeblikte of ingeblikte producten aan honden wilt voeren in plaats van verse kersen, moet u hiervan afzien. Meestal zijn ze gezoet. Voedingsmiddelen met een hoog suikergehalte zouden in principe taboe moeten zijn voor honden. Suiker verstoort de darmen en het immuunsysteem, is slecht voor het gebit van honden en bevordert overgewicht.

Bij ingeblikte producten kunnen er ook korrels zijn die tijdens het productieproces niet zijn verwijderd. In het belang van de hond is daarom voorzichtigheid geboden en mogen de kersen nooit aan viervoeters worden gevoerd.

Veel Gestelde Vragen

Welke honden zijn bijzonder gevoelig voor waterstofcyanide in kersenpitten?

Vooral puppy's en kleine hondenrassen zijn gevoelig. Pups omdat hun spijsvertering en immuunsysteem nog niet goed werken en kleine honden in principe omdat de hoeveelheid waterstofcyanide sterker werkt bij een lager lichaamsgewicht. Ook oude en zieke honden kunnen bijzonder heftig reageren op waterstofcyanide. Ze moeten tijdens de oogst uit de buurt van kersenbomen worden gehouden.

Wat is het maximale aantal kersen dat honden mogen eten?

In principe moet de hoeveelheid kersen ruim onder het normale dagelijkse voerrantsoen liggen. Experts stellen hier een limiet op maximaal een derde van de dagelijkse voerhoeveelheid. Omdat zowel puppy's als kleine en zieke honden gevoeliger kunnen reageren op het vruchtvlees, worden slechts twee tot drie kersen per dag zonder pit of gekookt aanbevolen. Het wordt aanbevolen om kersen als kleine lekkernijen te serveren als een speciale, niet-alledaagse snack.

Hoe weet ik of honden gebarsten zaden hebben of ze heel hebben ingeslikt?

Als honden de neiging hebben om hun voer steeds meer te verslinden, is de kans groot dat de korrels heel zijn doorgeslikt. Maar het is alleen nodig om precies te weten wanneer de hele korrels weer naar buiten komen met de stoelgang. Als u na de derde of vierde stoelgang geen pitten heeft ontdekt, let dan goed op eventuele vergiftigingsverschijnselen en informeer zo nodig de dierenarts.

Moet melk worden gegeven bij het eerste teken van intoxicatie?

Nee. Als u vergiftiging vermoedt, geef dan in geen geval melk te drinken. Deze "mythe" wordt op internet wijd verspreid als eerste hulp, maar het doet precies het tegenovergestelde: omdat melkcomponenten snel zijn door het lichaam worden opgenomen en in de bloedbaan komen, neemt het lichaam het gif ook sneller en veel geconcentreerder op Aan. Dit kan leiden tot ergere vergiftigingsgevolgen. Houd er rekening mee dat de hier gegeven tips en informatie niet gebaseerd zijn op medische volledigheid en geen vervanging zijn voor een bezoek aan de dierenarts.