Stokrozen: locatie, verzorging en vermeerdering

Wanneer plant je stokrozen? Hoe kun je stokrozen uit zaden vermeerderen en waar moet je op letten bij het snijden? De beste soorten en tips voor het verzorgen van stokrozen.

Midden in de zomer bloeien de bijvriendelijke en torenhoge stokrozen in vele felle kleuren en sieren onze balkons, huismuren of tuinhekken met hun grote bloemen. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, behoort de stokroos niet tot de rozenfamilie (Rosaceae) en vertoont ook grote optische verschillen met de soort van het geslacht roze Aan. Als je iets wilt weten over planten, verzorgen en de diversiteit aan rassen van de rozen wil leren, vind je in ons speciale artikel over deze bloemenkoningin.

Stokrozen: bloeitijd, herkomst en eigenschappen

stokrozen (Alcea) zijn bloeiende vaste planten en vormen hun eigen geslacht in de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De oude tuinmallows komen oorspronkelijk uit het Oosten. Ook zij voelen zich al lang thuis in Europa. Hun bijzondere kenmerk is hun lengte. Stokrozen kunnen tot 3 m hoog worden en worden vaak achterin vaste planten of op huismuren geplant. Zo komen ze tot hun recht.

Stokrozen zijn meestal tweejarig, maar op gunstige locaties kunnen ze ook meerjarig zijn. Als ze elk jaar opnieuw worden gezaaid, kun je jaar na jaar hun prachtige bloemen bewonderen. In het eerste jaar wordt alleen de bladrozet gevormd, waaruit in het tweede jaar een sterke, nauwelijks vertakte stengel met talrijke bloemtrossen groeit. De stengel en de gelobde, ongeveer 15 cm grote bladeren van de stokrozen zijn lichtgroen van kleur en hebben grove haren. De bloeiperiode van de stokrozen duurt van juli tot september. Er is een grote verscheidenheid aan stokroossoorten en variëteiten, waarvan de bloemen in veel verschillende kleuren verschijnen en enkel of dubbel kunnen zijn. Waarschijnlijk het meest bekende en wijdverbreide type stokroos is de gewone stokroos (Alcea rosea). Het wordt ook wel boerenroos, stokroos of tuinmallow genoemd.

Tip: De stokroossoort Alcea rosea en Alcea ficifolia zijn tweejarig in plaats van meerjarig. Aan de andere kant zijn Ficifolia-hybriden uitgeschakeld Alcea ficifolia en Alcea rosea (Alcea x ficifolia) meerjarig in plaats van tweejarig.

Stokroosvariëteiten

Populaire variëteiten van gewone stokroos zijn: Alcea rosea 'Nigra' met dieprode, bijna zwart uitziende bloemen en Alcea rosea 'Pleniflora', die verkrijgbaar is in veel felle kleuren zoals geel, donkerroze of rood en waarvan de bloemen uitpuilen. Beide soorten worden ongeveer 2 tot 2,5 m hoog.

Een minder bekende soort stokroos is de stokroos (Alcea pallida), ook wel Balkanstokroos genoemd. Hij wordt 1,8 tot 2,5 m hoog en heeft tot 10 cm grote, heerlijk geurende pastelroze bloemen. De bloeiperiode duurt van mei tot oktober en is daarom extreem lang. De bleke stokroos is zeer onderhoudsvriendelijk en bestand tegen droogte en kaasjeskruid.

De rassen 'Mars Magic' en 'Polarstar' uit de Alcea rosea Spotlight-serie. Ze bereiken een hoogte van 1,6 tot 1,8 m en vormen grote komvormige bloemen in vurig rood of wit met een geel centrum. Ze hebben een speciaal effect op lange afstand in meerjarige bedden.

tip: De bloemen van de dubbele stokrozen zijn minder bijvriendelijk dan de enkele bloemen.

Stokrozen planten

Stokrozen kunnen ofwel als jonge plant in de tuinhandel worden gekocht en vervolgens direct op de gewenste plek in de tuin worden geplant, of u kunt ze zaaien. Naast het juiste zaaitijdstip speelt de locatiekeuze een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de vaste planten.

Wanneer plant je stokrozen?

Stokrooszaden kunnen vanaf mei of juni worden gezaaid. Stokrozen kunnen ook tot in de herfst worden gezaaid. Ook het planten van vroege stokrozen uit de handel kan vanaf mei worden uitgevoerd. Als de stokrozen dicht in een bed zijn gezaaid, moeten ze voor het begin van de winter naar de voor hen worden gestuurd verplant worden op de daarvoor bestemde plek in de tuin of vaste plantenbak, zodat ze zich volgend voorjaar goed kunnen ontwikkelen kunnen.

Wat is de perfecte locatie voor stokrozen?

Stokrozen voelen zich thuis op warme, zonnige plekken in de tuin of op het balkon. Ze geven de voorkeur aan een voedselrijke en doorlatende, droge tot matig vochtige grond. Als de grond in uw tuin niet aan deze eisen voldoet, is het raadzaam hoogwaardige potgrond te gebruiken, zoals die van ons Plantura biologische potgrond, gebruiken. De standplaats moet ook zo beschut mogelijk zijn tegen de wind, omdat de stelen van de stokrozen door hun hoogte gemakkelijk kunnen breken in de wind. Stokrozen die aan de wind worden blootgesteld, moeten tijdig worden vastgebonden aan een houten stok of iets dergelijks om beschadiging te voorkomen.

Hoe stokrozen in het bed te planten?

Stokrooszaden kunnen van mei tot laat in de zomer op een los, fijn kruimelig zaaibed in de tuin worden gezaaid. Voor een beter kiemsucces op zeer zanderige of zeer zware tuingrond, moet de bovenste laag grond worden bedekt met zaadcompost zoals de onze Plantura Biologische Kruiden- & Zaadaarde vermengd zijn. Plaats vervolgens 2 tot 3 zaden per keer in kleine holtes op een afstand van 5 tot 10 cm. Omdat stokrozen in het donker ontkiemen, moeten de zaden bedekt zijn met een substraatlaag van ongeveer 2 cm dik. De zaden ontkiemen binnen 2 tot 3 weken en ontwikkelen zich geleidelijk tot sterke jonge planten. Nu moeten ze voorzichtig worden opgegraven en op de daarvoor bestemde plek in de tuin worden geplant. Zorg voor voldoende plantafstand van 50 tot 60 cm tussen de afzonderlijke stokrozen. In het eerste jaar vormt zich op de jonge planten alleen een bladrozet, waaruit in het tweede jaar een stengel met talrijke bloemen groeit.

Tip: Als alternatief voor het opkweken van de jonge planten op een zaaibed kunnen de zaden ook direct in het bloembed gezaaid worden.

Stokrozen in potten planten

Stokrozen kunnen ook in een emmer op het balkon of terras worden bewaard. Door zijn slanke, hoge groei is de stokroos zeer ruimtebesparend en daarom bijzonder geschikt voor kleinere balkons. Stokrozen ontwikkelen penwortels, daarom moet u bij het kiezen van een geschikte planter letten op voldoende hoogte. Bovendien moet de emmer een afvoergat hebben, omdat wateroverlast moet worden voorkomen. Vul het met een geschikte ondergrond zoals de onze Plantura biologische potgrond. Om de doorlatendheid van de ondergrond te vergroten kan wat zand worden toegevoegd. Vervolgens worden, zoals hierboven beschreven, 2 tot 3 zaden in kleine putjes geplaatst op ongeveer 50 cm van elkaar en plat bedekt met substraat.

Stokroosverzorging

Stokrozen zijn heel gemakkelijk te verzorgen en afgezien van regelmatig water geven, af en toe bemesten en snoeien in de herfst, hebben ze geen speciale verzorging nodig. Op winderige locaties kan het nodig zijn om een ​​houten stok vast te binden om de stengel te beschermen tegen windschade.

Stokrozen snijden

Als de stokrozen zijn uitgebloeid, moeten de stelen worden teruggesnoeid tot ongeveer 10 cm boven de grond. Als je direct na de bloei terugsnoeit, kan dit zelfs leiden tot een volgende bloei in het volgende jaar. Als u echter het doel van zaadproductie nastreeft, mag u de stokrozen pas snijden nadat de zaden zijn gerijpt.

Stokrozen bemesten en water geven

Vooral de eerste weken na het zaaien is het belangrijk om het bodemvocht zo constant mogelijk te houden zodat de zaden goed kunnen ontkiemen. Jonge planten moeten ook regelmatig worden bewaterd, zodat ze zich goed kunnen ontwikkelen. In de zomer moet de grond rond de stokrozen minimaal vochtig worden gehouden. Door de grond af te dekken met een lichte laag mulch, kun je het vocht langer in de grond houden.

In het tweede jaar kijken de stokrozen ook uit naar de voorjaarsbemesting. Onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische bloemenmest heel goed. Als alternatief kan ook voedingsrijke organische compost worden gebruikt.

stokrozen vermenigvuldigen

Stokrozen vermenigvuldigen zich vanzelf als je wacht tot nadat de zaden zijn gerijpt om de stengels terug te knippen. De rijpe zaden vallen op de grond en ontkiemen onder gunstige omstandigheden in hetzelfde jaar of het volgende jaar en groeien uit tot nieuwe stokrozen.

Stokrozen zaaien: vermeerdering door zaden

Als je de vermeerdering beter wilt beheersen, kun je de rijpe, bruine zaden in de Oogst in de nazomer en daarna in de herfst of vroege zomer zoals hierboven beschreven doelbewust zaaien. Als de zaden niet direct gezaaid worden, is het belangrijk om ze eerst te drogen en daarna in een donkere bak te bewaren. Deze pot mag niet luchtdicht zijn, anders kan er schimmel ontstaan.

Tip: Stokrooszaden worden vaak beschadigd door de stokspitsmuis met lange neus (een snuitkever). Hij boort gaten in ongeopende bloemknoppen en legt daar eieren in. De zaden bevatten dan larven en zijn doof, dus onbruikbaar. Daarom moet je de zaden zeker op gaten controleren voordat je ze opbergt.

Stokrozen overwinteren: zijn stokrozen winterhard?

De tweejarige stokrozen zijn winterhard en hebben bij ons geen winterbescherming nodig. De bovengrondse plantendelen van de stokrozen sterven na de bloei in het koude seizoen af ​​en kunnen worden ingekort. Bij zeer lage temperaturen kunt u een laag blad of dennentakken over de stokrozen leggen om ze tegen vorst te beschermen. Deze maatregel is vooral aan te raden voor jonge planten.

Stokroosziekten en plagen

Vooral malves die te dicht zijn, worden heel vaak aangevallen door een stokroosziekte die malveroest wordt genoemd. Vooral de stokroosbladeren worden aangetast. Je herkent de schimmelaantasting aan gele vlekken en roestrode puisten op de bladoppervlakken. Zodra een aangetast blad wordt waargenomen, dient dit direct uit de plant te worden verwijderd en bij het restafval te worden weggegooid om verdere verspreiding te voorkomen.

Een andere schimmelziekte bij stokrozen is verwelkingsziekte (Phoma). Wanneer ze worden aangetast door de overeenkomstige schimmel, beginnen de stokrozen van onderaf te verwelken. De oudste bladeren worden het eerst aangetast en verkleuren bruin aan de bladranden. De verkleuring neemt toe naar het midden toe en de aangetaste gebieden worden zwart. Aangezien deze plaatsen schimmelsporen bevatten die zich naar andere planten kunnen verspreiden, moeten de planten Graaf meteen helemaal op en gooi bij het restafval en vervang de grond rond de plant.

De volgende plagen veroorzaken schade aan stokrozen:

• Stokspitsmuis met lange tong (Rhopalapion longirostre): De snuitkever boort gaten in de bloemknoppen en legt er eieren in; de zaden bevatten later larven en zijn nutteloos.
• kaasjeskruid kever (Podagrica fuscicornis): De kever komt vaak voor als de grond te droog is en boort gaten, vooral in de stengels van de stokrozen; in deze gaten legt hij zijn eieren, waaruit larven komen, die vervolgens plantenweefsel opeten en daarmee de plant beschadigen.
• Vooral in het voorjaar zijn bladluizen (Aphidina) en ook slakken, die het sap van de stokrozen opzuigen of schade aanrichten.

Bent u geïnteresseerd in andere bijvriendelijke plantensoorten voor uw vaste plantenborder, bekijk dan ons speciale artikel op bijvriendelijke vaste planten meer suggesties vinden.