Veenbessen: planten, verzorgen, oogsten & meer - Plantura

Cranberries zijn niet alleen trendy vanwege hun gezonde fruit. Ook als bodembedekker zijn ze een blikvanger. We laten zien hoe je ze het beste kunt planten.

Hoewel het al enige tijd commercieel wordt verbouwd in de VS en Canada, is de cranberry (Vaccinium macrocarpon) heeft pas recentelijk meer bekendheid gekregen in Europa. Geen wonder - het smaakt tenslotte naar lokale veenbessen (Vaccinium vitis-idaea) zeer vergelijkbaar. Ook de teeltomstandigheden zijn vergelijkbaar, de cranberry behoort immers tot hetzelfde plantengeslacht als de gekweekte blauwe bes (Vaccinium corymbosum) en de bosbes. Wij vertellen je hoe je de omstandigheden in het bos in je tuin kunt nadoen en zelf veenbessen kunt planten.

Veenbessen: herkomst en omschrijving

De veenbessen, afkomstig uit het noordoosten van Noord-Amerika, danken hun naam aan de naam van een kraanvogel. kraan) doet denken aan bloemvorm. Veenbessen vormen ranken en worden slechts ongeveer 25 cm hoog. Om deze reden worden ze vaak gebruikt als bodembedekker. Zo maken ze veel met hun prachtige bloemen en rode, zeer gezonde bessen. Veenbessen vormen een dicht wortelstelsel ondiep ondergronds. De bladeren van de cranberryplant zijn groenblijvend, enigszins leerachtig en voelt wasachtig aan en groeien slechts om de paar jaar opnieuw. In de herfst ontwikkelen zich blad- en bloemknoppen aan de zijscheuten voor het volgende jaar.

Cranberry-variëteiten: een overzicht

Er zijn talloze cranberrysoorten om uit te kiezen in gespecialiseerde tuinwinkels en online kwekerijen. Wij hebben goede ervaringen met de volgende drie soorten en bevelen deze dan ook graag aan:

‚Vroeg Zwart‘: Vroegrijp ras met donkerrode tot licht zwartachtige bessen; zeer aromatische, middelgrote vruchten; zeer winterhard

‚Stevens‘: Snelgroeiend en zeer productief ras; aanbevolen voor drogere bodems en ruwere klimaten

‚Bergman‘: Hoogproductief ras met middelgrote, donkerrode vruchten; groeit vlak en vormt veel blad - daarom ideaal als bodembedekker

Veenbessen planten: omstandigheden ter plaatse

Net als hun behorend tot de heidefamilie (Ericaceae) suggereert, hebben veenbessen een voorkeur voor natuurlijke heide. Zand- en veengronden behoren tot de oorspronkelijke leefgebieden van de cranberry, hoewel hij gedurende lange tijd geen wateroverlast of droogte tolereert.

Veenbessen houden van zonnige tot licht beschaduwde locaties met een pH van de grond van 5. Normaal gesproken hebben alleen bosbodems zo'n lage pH-waarde. Maar er zijn een paar trucjes die je kunt gebruiken om de tuingrond een beetje aan te zuren, dat wil zeggen, om de pH te verlagen van een typische 6-7 naar 5. In zeer kalkrijke grond met een pH-waarde van 8 of hoger werken deze trucs op de lange termijn echter niet. Na verloop van tijd egaliseert de grond de verzuring en is onder deze omstandigheden niet meer geschikt voor veenbessen. In tuingronden met een pH van 7,5 of hoger kan het daarom effectiever zijn om veenbessen in plantenbakken of potten met zure rododendrongrond te planten.

tip: Om goede standplaatscondities voor uw cranberry te creëren, kunt u een hoogwaardige biologische bodem gebruiken, zoals onze Plantura Biologische universele bodem vermengen met humus van zand en bast, naalden van sparren, druivenpulp of soortgelijk materiaal.

Hoe bepaal je de pH van je bodem?

• In tuinierszaken kun je zogenaamde pH-meters met een bepaalde stof kopen. Deze stof wordt vermengd met een beetje aarde en veroorzaakt een chemische reactie. Vervolgens kunt u met een kleurenkaart de pH-waarde van de geteste grond aflezen.
• Als alternatief kunt u in de apotheek kleine hoeveelheden zoutzuur van 10% kopen. Als dit met een pipet op een stuk grond wordt gedruppeld, vindt er ook een chemische reactie plaats. Hoe hoger het kalkgehalte van de bodem, dus ook de pH-waarde, hoe meer het borrelt. Als er veel luchtbellen ontstaan, is de grond niet geschikt voor veenbessen. Als er helemaal geen vorm is, is het zeer geschikt. Lichte schuimvorming laat zien dat het planten van veenbessen mogelijk is met een geschikte grondbewerking.

Om een ​​zinvol resultaat te krijgen en om applicatiefouten uit te sluiten, raden we aan om beide tests op twee tot drie plaatsen op het geplande gebied voor de veenbessen uit te voeren.

De relatief winterharde veenbessen lopen doorgaans geen kans op vorst. De planten zijn alleen gevoelig voor vroege vorst in de herfst of late vorst tijdens het ontluiken en hebben daarom graag warme bescherming tegen vlies, scheuren of soortgelijke materialen.

Veenbessen planten: instructies

Veenbessen worden geplant in het voorjaar van maart tot mei of in de herfst van september tot half oktober. Voor het planten moet de grond echter eerst worden voorbereid. De grond van het gehele aan te planten gebied wordt ongeveer 15 tot 20 cm diep uitgegraven. Deze grond kan vervolgens worden gebruikt voor andere bedden zoals verhoogde bedden. Het moet worden vervangen omdat het niet zuur genoeg is. Deze 15 tot 20 cm diepe laag grond is nu bedekt met een mengsel van zand en verrotte bast-mulch of basthumus, rotte compost, naaldstrooisel en zure rododendrongrond vol. Zand wordt bijgemengd in een verhouding van ongeveer 10 procent. Nu is het tijd om te planten. Een plantafstand van 20 tot 30 cm is effectief gebleken voor een snelle bodembedekker die onkruid onderdrukt. Veenbessen vormen veel uitlopers en verspreiden zich goed. Dit is nog een reden waarom ze goed geschikt zijn als bodembedekker.

Na het planten moet u de jonge cranberryplanten overvloedig water geven. Bedek vervolgens de grond met schorsmulch. De grond wordt ook verzuurd door de ontbinding van de bastmulch. Gebruik echter niet te veel bastmulch, omdat de bacteriën die de bastmulch afbreken stikstof fixeren. In het ergste geval kan dit leiden tot een niet meer optimale stikstoftoevoer in de cranberry.

Oogsten en bewaren van veenbessen

De kersenrode bessen, die ongeveer 1 tot 2,5 cm groot zijn, worden geoogst van begin september tot eind oktober. Als je de veenbessen niet oogst, zullen ze de plant tot ver in het voorjaar sieren. Maar dat zou eigenlijk zonde zijn, want cranberries bevatten relatief veel jodium en veel vitamines. De bessen zijn vers en kunnen maximaal twee maanden in de koelkast worden bewaard, maar zijn niet geschikt voor consumptie in grote hoeveelheden. Dankzij hun natuurlijke conserveringsmiddelen (bijvoorbeeld benzoëzuur) kunnen veenbessen heel goed zonder suiker worden verwerkt tot sappen, compotes, jam of iets dergelijks.