Als u op zoek bent naar een ongecompliceerde en natuurlijk gezonde appelsoort voor uw tuin, dan is de 'Rheinische Krummstiel' precies wat u zoekt. We presenteren het oude appelras en geven tips over teelt, verzorging en oogst.
'Rheinische Krummstiel' is een oud-Duitse variëteit die vanwege zijn algemene winterhardheid en veelzijdigheid perfect is voor huistuinen. Als je deze ongecompliceerde en smakelijke appel echter in je tuin wilt verwelkomen, moet je voldoende ruimte hebben vanwege zijn krachtige groei of regelmatig een schaar gebruiken.
inhoud
- Rijnlandse scheve handgreep: profiel
- geschiedenis en oorsprong
- Crookstalk appel: kenmerken, smaak en uiterlijk
- Teelt en verzorging van het appelras 'Rheinischer Krummstiel'
- Oogsten en gebruiken van de appel
Rijnlandse scheve handgreep: profiel
| fruit | middelgroot tot groot; Groenachtige tot citroengele basiskleur met troebele tot felrode topkleur |
| de smaak | sappig, zoet wijnzuur, aromatisch |
| opbrengst | hoog en regelmatig |
| oogst tijd | vanaf oktober |
| volwassenheid | sinds december |
| houdbaarheid | heel goed; kan worden bewaard tot mei |
| groei | aanvankelijk sterk, later matig sterk |
| klimaat | geeft de voorkeur aan warme locaties en een zeeklimaat; verdraagt ook grote hoogten |
| ziekten en plagen | vatbaar voor echte meeldauw op ongunstige locaties |
geschiedenis en oorsprong
Over de geschiedenis van de 'Rheinische Krummstiel' is niet veel bekend. Verschillende bronnen zijn het erover eens dat het ras meer dan 200 jaar oud moet zijn en ergens tussen Keulen en Bonn is ontstaan. In 1828 werd de 'Rheinische Krummstiel' voor het eerst pomologisch beschreven door Adrian Diel (*1756, † 1838), de grondlegger van de pomologie in Duitsland. Tegenwoordig komt het ras vaker voor in Stiermarken, wat waarschijnlijk te wijten is aan het feit dat het het heersende klimaat bijzonder goed verdraagt.
Crookstalk appel: kenmerken, smaak en uiterlijk
De 'Rheinische Krummstiel' is middelgroot tot groot van formaat en kan verschillende vormen aannemen: soms wel eenzijdig verdikt, soms eivormig, tonvormig, bolvormig en afgeplat of anders rolkegel gevormd. De basiskleur van de fijne, matglanzende schil is bij rijping groengeel en wordt later citroengeel. Aan de zonzijde of aan de gehele vrucht ontstaat een onvolledige, doffe of felrode, gestreepte of gevlamde topkleur.
De naam van het ras wordt verklaard door naar de stamkuil te kijken. Het is smal en heeft vaak een vlezige neus die de dikke, knobbelige korte steel opzij duwt. Het vruchtvlees onder de dunne schil is nog groengeel en zeer stevig als het rijp is, en wordt bijna wit als het rijpt. Met zijn vrij fijne textuur, het sappige mondgevoel en de aromatische, zoetzure smaak, is het vruchtvlees zeer delicaat. Zelfs wanneer niet gebeten, geeft de vrucht een merkbare, zoete geur af.
Teelt en verzorging van het appelras 'Rheinischer Krummstiel'
Het appelras 'Rheinischer Krummstiel' is voor veel moestuinen een goede keuze: het stelt weinig eisen aan de bodem. Dit kan humus, leem of wat zwaarder en rijker van toon zijn. Alleen extreem lichte en zanderige gronden moeten uitgebreid worden bedekt met veel volwassen compost of een hoogwaardige potgrond zoals onze turfvrije Plantura biologische universele aarde worden verbeterd. Warme locaties hebben de voorkeur, maar grote hoogten, bijvoorbeeld op een zuidwest- of zuidoosthelling, worden ook goed verdragen. Het ras 'Rheinischer Krummstiel' houdt van een hogere luchtvochtigheid en gedijt daarom bijzonder goed in een zeeklimaat.
De groei van de 'Rheinsichen Krummstiel' is jong sterk, later middelsterk. Ongeacht de leeftijd vertakt deze soort slecht. Af en toe snoeien om het verschijnen van zijknoppen te veroorzaken is daarom aangewezen. Zo ontstaat altijd jong vruchthout. Met de leeftijd wordt de kroon van ongesneden 'Rheinischer Krummstiel' breed en overhangend. Dit ziet er bijzonder pittoresk uit, maar zorgt ervoor dat de bomen geen straatbomen zijn. Ook bij het maaien in de tuin kan de kroon hinderlijk worden. Dit groeigedrag suggereert ook dat het ras af en toe moet worden gesneden.
Het oude ras kan extensief gecultiveerde boomgaarden verrijken als hoogstam op eigen wortel, of geënt op zaailingonderstam, waar het bijna aan zijn lot kan worden overgelaten. De 'Rheinische Krummstiel' kan ook gebruikt worden als halve of kwart stam of als struikboom een moestuin integreren: hiervoor moeten middelgrootgroeiende onderstammen zoals M7 of M4 worden gebruikt zullen. De inspanning voor het knippen is dan wat belangrijker.
De bloei van de 'Rheinische Krummstiel' verschijnt midden laat tot laat, duurt lang en is niet vorstgevoelig. Goede bestuivers zijn de rassen 'Berner Rosenapfel', 'Cox Oranje', 'Croncels', 'Danziger Kantapfel' en de 'gouden Parmezaanse kaas‘.
Het is erg handig dat de appels van het ras lang aan de boom hangen en pas na de eerste nachtvorst op de grond vallen. Als de boom zich eenmaal op zijn groeiplaats heeft gevestigd, draagt hij rijkelijk en regelmatig, zo niet door een te radicale Appelboom Snoeien uit fysiologisch evenwicht wordt gegooid.
De winterharde 'Rheinische Krummstiel' is slechts licht vatbaar voor appelschurft maar kan in gebieden met veel ochtenddauw gemakkelijk worden aangetast door echte meeldauw.
Oogsten en gebruiken van de appel
De 'Rheinische Krummstiel' kan vanaf oktober worden geoogst en bewaard. Het bereikt echter pas in december zijn volledige rijpheid. Indien bewaard op een koele, licht vochtige plaats - bijvoorbeeld in een aarden kelder - is deze soort zonder problemen tot ver in mei houdbaar. Tijdens de bewaring wordt het vruchtvlees zachter maar niet kruimelig en ontwikkelt het zijn volle aroma. Door de stevige schil kan de appel ook probleemloos verzonden worden. Het wordt gebruikt als dessertappel, voor koken of cider.
Een uitstekende combinatie voor de wat ruimere huistuin zijn de 'Rheinische Krummstiel' en de eveneens vrij sterk groeiende en zeer smakelijke'Cox Oranje‘. Ten eerste bestuiven de rassen elkaar en ten tweede is de 'Cox Orange' eetrijp tussen oktober en november.
