In het paddenstoelenseizoen trekken veel mensen het bos in op zoek naar de heerlijke schatten. Ze zijn niet allemaal altijd niet-toxisch. Hier is de belangrijkste informatie over de 17 meest populaire eetbare en lekkerste paddenstoelen die je in je mandje kunt doen.
In een notendop
- tal van schimmels met spons zijn eetbaar
- meest verzamelde en geconsumeerde variëteiten
- met paddestoelachtige, nootachtige, zure en bittere smaken
Inhoudsopgave
- Eetbare paddenstoelen met spons
- buisvormige champignons
- Xerocomellus
- redcaps
- vet bolletjes
- eekhoorntjesbrood
- Veel Gestelde Vragen
Eetbare paddenstoelen met spons
pasteitje (Lactarius volemus)
De roodbruine is verwant aan de russula-paddenstoel. Het wordt gekenmerkt door zijn speciale smaak en groeit tussen juli en oktober.
- Kijk: 10 tot 12 inch hoog; oranjebruine stengel; platte, roodbruine hoed met een diameter tussen de 5 en 15 centimeter en een deukje in het midden
- Smaak: mild, met een subtiele bittere afdronk
- Geur: visachtig
- Plaats: rand bos
Echte cantharel (Cantharellus cibarius)
Tot de meest bekende eetbare paddenstoelen met een spons behoren de cantharellen en in het bijzonder de echte cantharel, die ook wel cantharel of cantharel wordt genoemd. Het bezit een uniek aroma en heeft meestal van eind juni tot oktober seizoen.
- Kijk: Stengelhoogte 3 tot 6, minder vaak 8 centimeter; donkergeel tot lichtwitachtig; gevorkte richels
- Smaak: aromatisch, licht pittig, gepeperd.
- Geur: fruitig, fris champignonachtig
- Plaats:gemengde bossen
Tip: Probeer zeker ook de sponsachtige varianten Velvety Cantharel (Cantharellus friesii) en Probeer Amethyst Cantharel (Cantharellus amethysteus), die een al even pittige smaak heeft expositie.
Edele charme (Lactarius deliciosus)
Van augustus tot oktober verschijnt de Edel-Reizker, die erg populair is als medicinale paddenstoel in de alternatieve geneeskunde. Vanwege het hoge gehalte aan vitamines en mineralen is er veel vraag naar bij echte paddenstoelenliefhebbers.
- Kijk: 4 tot 7 inch lang; platte hoed 10 centimeter breed; steeds trechtervormig of gekruld; oranje stam
- Geur: zoet, fruitig
- Smaak: fruitig-mild
- Plaats: dennenbossen
Een mededeling: Het nobele genotsmiddel lijkt erg op het zalm-stimulans, dat niet giftig is maar een zeer bittere smaak heeft en daarom niet altijd wenselijk is.
Mag paddestoelen (Calocybe gambosa)
De meipaddenstoel behoort tot de ridderlingen en paddenstoelachtige paddenstoelen (Agaricales). Het begint al in mei te groeien.
- Kijk: maat 5 tot 8 centimeter; witte, brede, stevige steel; hoed roomwit; wit sporenpoeder
- Geur: opdringerig melig
- Smaak: licht kruidig
- Plaats: bosranden
buisvormige champignons
Tussen de sponzen zijn meestal eetbare paddenstoelen te vinden eekhoorntjesbrood vinden. Hier zijn enkele voorbeelden van populaire variëteiten:
Vlokgesteelde heksenboletus (Neoboletus luridiformis)
Deze buisvormige paddenstoel wordt ook wel "zigeuner-, schilfer- of heksenpaddestoel" genoemd en bloeit vaak van april tot november. Als het volgroeid is, bereikt het een corpulent volume.
- Kijk:gele tot geelbruine dop; gelige tot olijfgroene, schilferende stengel met rode basisvlekken; tot 15 centimeter
- Geur: typisch schimmel
- Smaak: mild; aangenaam paddestoelachtig
- Plaats: gemengde bossen; bij voorkeur zure grond
Een mededeling: Na het snijden krijgt de boletus een groenachtige tot blauwachtige kleur op de snijpunten, wat vrij natuurlijk is en niet duidt op toxiciteit.
Heksenboleet met gladde steel (Suillellus queletii)
Visueel gezien is de boleet met gladde steel geen aperitief voor veel paddenstoelenplukkers, maar hij overtuigt toch met zijn fijne smaak.
- Kijk: bruinachtig, robijnrood tot koper en donkerrode dop; lichtgele rode stengel naar beneden lopend; citroengele tot goudgele tot licht olijfgroene buizen; tot 18 centimeter hoog
- Geur: minimaal tot licht aangenaam paddestoelachtig
- Smaak: mild, paddestoelachtig
- Plaats: loofbossen; geeft de voorkeur aan eiken en beuken
kastanje boletus (Imleria badia)
Deze buisvormige paddenstoel heeft stevig vruchtvlees. Het is een van de meest populaire en wijdverbreide eetbare paddenstoelen.
- Kijk: steel tot 15 centimeter lang; licht tot donkerbruine dop; witachtig tot geelachtig vruchtvlees; geelachtige tot groengele buizen; olijfbruine sporen
- Geur: schimmel; licht zuur
- Smaak: schimmel; nootachtig
- Plaats: sparren- en lariksbossen
peper eekhoorntjesbrood (Chalciporus piperatus)
De peperboleet gedijt in het wild vanaf ongeveer mei en soms tot in december. Het is een van de lekkerste paddenstoelen.
- Kijk: roodbruine, licht gebochelde hoed; dunne bruinachtige tot gele steel; roodbruine buizen; spons met grote poriën
- Geur: neutrale
- Smaak: peperig-pittig
- Plaats: gemengd bos; houdt van zure grond
geit lip (Xerocomus subtomentosus)
Dit driekleurige paddenstoel komt veelvuldig voor. Het groeit van de zomer tot de late herfst.
- Kijk: grijsbruine muts met lichtroze onderhuid; slanke beige-gevlekte tot witte steel; Chroom tot oker, later geelachtige tot groenbruine buizen
- Geur: neutrale
- Smaak: mild, paddestoelachtig
- Plaats: gemengde bossen
Xerocomellus
Champignonboleten vallen in verschillende categorieën, zoals roodpootboleten. Ze zijn kleiner en smaller dan de bekende eekhoorntjesbroodvariëteiten, hebben een centrale, zachte steel en een viltachtig kapvel. volgende populaire voorbeelden:
Gewone roodpootboletus (Xerocomellus chrysenteron)
Vanwege de opvallende smaak wordt de gewone roodpootboleet meestal alleen als gemengde paddenstoel gebruikt.
- Kijk: bruinachtige, viltige tot fluweelachtige hoed, die later openscheurt en rode groeven vormt; roodachtige, gestippelde stengel tot 12 cm lang; gele tot olijfgele buizen
- Geur: zuur, champignonachtig
- Smaak: zuur
- Plaats: gemengde bossen
Valse roodvoet (Xerocomellus porosporus)
Dit exemplaar, ook wel "donkerroodpootboleet" genoemd, presenteert zich als de perfecte kruidenpaddestoel voor een lichtzure noot, die als gemengde paddenstoel merkbaar het aroma van andere paddenstoelsoorten overneemt.
- Kijk: nootbruin tot beigebruin, uitlopende dop; rode groeven; geelachtige tot witachtig grijze of witachtig gele stengel, af en toe met rode vlekken; gele buizen
- Geur: neutraal tot licht zuur
- Smaak: mild; een beetje zuur
- Plaats: gemengde bossen
redcaps
De rode doppen vormen een andere categorie boletus. Ze hebben allemaal lichtgekleurde stengels met zwartbruine schubben. Huidletsel kan verkleuring veroorzaken die van roze naar rood naar blauw naar groen naar zwart gaat.
Een mededeling: Het vlees kan tijdens het koken zwart worden. Dit is een normaal proces en heeft geen invloed op de eetbaarheid of smaak.
berken rode dop (Leccinum versipelle)
De variëteit "Birkenrotkappe" is rauw oneetbaar en kan maagproblemen veroorzaken. Daarom moet deze paddenstoel altijd goed gaar zijn.
- Kijk: roodoranje tot bruinrode dop; opvallend dikke stengel, die aanvankelijk gelig is en later grijzig wordt; Buizen zijn qua kleur vergelijkbaar met stelen
- Geur: aangenaam paddestoelachtig
- Smaak: mild
- Plaats: geeft de voorkeur aan berken in de buurt; houdt van zand- en leembodems
vet bolletjes
Smeerboleten, waar veel vraag naar is als eetbare paddenstoelen, vormen ook een speciale categorie boleten, met name de volgende:
boter champignon (Suillus luteus)
De boterzwam staat bekend om zijn intens zure smaak, omdat niet iedere paddenstoelenliefhebber er tegen kan.
- Kijk: 13 cm brede, glanzende bruine hoed; geelachtige stengels met bruinpaarse ring en bruinachtige vlekken; citroengele buizen
- Geur: fruitig
- Smaak: duidelijk zuur
- Plaats: dennenbossen
gouden boleet (Suillus grevillei)
Het wordt ook vermeld onder de synoniemen "Golden Yellow", "Larch Bolete" en "Golden Cap". Het is vooral populair bij koks en fijnproevers die geen typische en/of uitstekende paddenstoelensmaak willen.
- Kijk: gouden tot oranjegele dop; zeldzamer ook roestbruin of lichtgeel; onderstam donkeroranje tot bruin; bovenste stengel gele, later bruinachtige ringen; Buizen eerst geelachtig, later bruinachtig
- Geur: licht paddestoelachtig, soms licht muf
- Smaak: zeer zacht; kleine schimmel; nogal flauw
- Plaats: lariks vloeren
eekhoorntjesbrood
De meest bekende groep onder de Boletus zijn het eekhoorntjesbrood. Ze komen het dichtst in de buurt van de meeste ideeën over een aromatische paddenstoel. Hier zijn enkele zeer populaire voorbeelden van sponszwammen:
berkenboleet (Boletus betulicola)
Deze krachtig groeiende, dikvlezige berkenboleet is een visueel meesterwerk dat ook qua smaak veel te bieden heeft. Het groeit tussen zomer en herfst.
- Kijk: licht, oker tot bronskleurig, bolle kap; bruine stengel met witachtig gaas; eerst gele, later donkere tot okergele buizen
- Geur: neutrale
- Smaak: licht schimmel; lichte nootachtige noot
- Plaats: loofbossen; geeft de voorkeur aan berken
eiken boletus (Boletus reticulatus)
De smakelijke eiken eekhoorntjesbrood is een van de weinige exemplaren in zijn soort die ook rauw gegeten kan worden. Hij vertrekt tussen mei en september vinden in de natuur.
- Kijk: verschillende tinten bruin van de hoed; tot 28 centimeter in diameter; middenbruine stengel met beige tot witachtig web; Buizen eerst witachtig, later licht geelachtig beige tot groengeel
- Geur: lekker nootachtig
- Smaak: typisch eekhoorntjesbrood met een noot van noten
- Plaats: loofbossen; liefst onder eiken, maar ook beuken
Vuren boletus (boletus edulis)
Net als de eikenboleet kan de sparrenboleet rauw gegeten worden. Het verschijnt tussen juli en oktober en, met milde temperaturen, zelfs in november.
- Kijk: verschillende tinten bruin van de hoed; tot 25 centimeter in diameter; stengel witachtig met bruinachtige vezels; Buizen aanvankelijk witachtig, geelachtig of geelgroen, later olijfgroen
- Geur: aangenaam paddestoelachtig
- Smaak: milde schimmel; licht nootachtig
- Plaats: Naaldbossen, minder vaak in gemengde en loofbossen
Veel Gestelde Vragen
Er is geen "magisch recept". Daar kom je alleen achter door de schimmel duidelijk te identificeren. Gebruik hiervoor verschillende tools. Er zijn apps en boeken om mee te nemen op paddenstoelenjacht. Als je twijfelt of een paddenstoel giftig is of niet, zijn er ook speciale contactpunten waar je advies kunt krijgen.
Deze omvatten de giftige boletus (Boletus satanas) evenals de oneetbare boletus (Boletus calopus) en wortelende boletus (Boletus radicans). Ze zijn extreem bitter. Een bijzonderheid is de boletus (Boletus luridus), die alleen eetbaar is als er tegelijkertijd geen alcohol wordt geconsumeerd. Hij reageert erop en kan vergiftigingsverschijnselen veroorzaken.
Nee. Ze groeien overal waar ze optimale groeiomstandigheden vinden. Voor de meesten bieden deze vochtige en schaduwrijke bossen. Veel soorten zijn ook te vinden, bijvoorbeeld op paardenweiden of langs bermen als de grond zanderig, leemachtig of zuur is en er voldoende vocht is.
